hananne_85
30-05-2007, 17:47
Na je een aantal maanden in haar buik te hebben gedragen, met alle
pijn die
erbij komt, kwam je als baby schreeuwend de wereld binnen. Toen er
voor het
eerst wat uit je mond kwam, was het je gehuil. Je moeder keek uit
alle
blijdschap en huilend naar jou, haar pas geboren kind. Je moeder
gaf je een
intensieve verzorging je eerste twee jaren. Je moeder beleefde
slapeloze
nachten, wallen onder haar ogen, vermoeidheid gedurende de hele
periode.
Toch bleef ze doorgaan. Ze deed wat in haar ogen goed leek voor
haar kind.
Ze liet je trots aan iedereen zien en zag haar tweede functie in
deze wereld
erbij komen: MOEDER!
Ze maakte alles mee met jou: je eerste hapje, de eerste keer dat je
recht
kon zitten zonder om te vallen, de eerste keer dat je kon staan, de
eerste
keer dat je kon lopen, dat je eindelijk niet meer brabbelde maar
iets kon
zeggen. Je groeide op en de band tussen jouw en je moeder werd als
maar
sterker en sterker. Je kwam thuis van school, het eerst wat ze
vroeg of je
een leuke dag hebt gehad en of je honger hebt. Ze verschoonde je
kleren,
ruimde de troep op die jij thuis allemaal maakte, verschoonde jou.
Ruimde je
kamer op, waste je kleren, kamde je haren. Dit kan jij je nog
gelukkig
allemaal herinneren. Al die leuke tijden met je moeder toen je nog
klein
was. Je groeit, van basisschool, naar het voortgezet onderwijs. Je
eerste
baan, de eerste keer dat je zelf wat kocht. Je was trots en liet
het gauw
aan je moeder zien. Ze was blij om haar kind te zien. Je groeide
door en
door tot je uiteindelijk afgestuurd was en een Bac. of Drs. voor je
naam
mocht zetten. Je kreeg een baan en werkte hard om te sparen voor je
toekomst. Je realiseerde je dat het tijd was om op zoek te gaan
naar een
echtgeno(o)ot(e). Je besprak het met je moeder, zij hielp jou
ermee. Je
trouwdag! De speciale dag voor jullie beide. Je kijkt naast je en
ziet weer
je moeder naast je staan, alhamdoelilah denk je dan. Alhamdoelilah
dat jij
(mijn moeder) deze dag mag en kan meemaken. En zo ook je eerste
kind. Je
bent blij dat je die krijgt en feliciteert je moeder dat ze oma is.
Soebhana
Lah, hoe mooi kan het leven zijn.
Realiseer je je dit wel? Realiseer je je hoe vaak je moeder er voor
jou was,
hoe vaak ze uit vermoeidheid en pijn toch nog dingen voor jou heeft
gedaan
of gemaakt. Realiseer je je hoe vaak jouw moeder jou beschermd
heeft tegen
al het kwade/erge? Realiseer je je dat jouw moeder jou 9 maanden
heeft
gedragen in haar buik, en totdat je volwassen werd ze zich elke dag
druk om
jouw maakte en nog steeds doet? Realiseer je je dat op het moment
dat jij
buiten bent en het laat maakt, dat zij zich met de minuut meer
zorgen gaat
maken? Realiseer je je welke rechten je moeder allemaal heeft?
Nou stel…….. stel dat je jouw moeder alleen van foto’s kent, stel
dat je
geen enkele herinnering hebt aan jouw moeder. Stel dat je toen je
groot werd
te horen kreeg dat jouw echte moeder overleden is en dat de vrouw
van je
vader je stiefmoeder is. Stel dat je samen met je buurjongen
schoenen gaat
kopen. Je buurjongen rent naar zijn moeder om zijn nieuwe schoenen
aan haar
te laten zien, naar wie zou jij rennen als je geen moeder had? Aan
wie zou
jij je schoen, diploma, nieuwe auto of wat dan ook laten zien?
Beeld je eens voor hoe je trouwdag zou zijn, zonder je moeder. Zou
je niet
hebben gewild dat je moeder dan naast jou stond, al was het maar
voor 1
seconde. Al was het maar alleen om te zeggen: bedankt, mama,
bedankt voor
alle liefde die je me hebt gegeven. Bedankt voor je opvoeding!
Bedankt, dat
jij de reden bent dat ik nu hier sta!
Vele jongeren van nu zien niet in wat voor belangrijke rol hun
moeder speelt
in hun leven tót hun moeder overlijdt. La 7awla wa la qoewata illa
bilah!
Vraag je moeder altijd om jouw te vergeven voor alles wat je haar
(onbewust)
hebt aangedaan! Vraag haar om altijd dou3aa voor jou te doen. Vraag
haar om
tevreden met jou te zijn en te zeggen : Lahie rda3liek!
Wellicht kun je je dit niet allemaal voorstellen, maar 1 ding is
zeker: de
dag dat je moeder er niet meer voor je zal zijn, zou je toch hebben
gehoopt
dat je vaker met je moeder was. Dat je vaker je moeders voorhoofd
en handen
kuste. Dat je vaker je moeder vroeg om dou3aa voor je te doen.
Opdat moment
zou je alles doen om je moeder terug te laten komen, maar helaas.
Laten we Allah swt vragen om genadig te zijn met onze moeders en om
hun al
hun zondes te laten vergeven. Als je in je gebed dou3aa doet,
vergeet dan
zeker niet om dou3aa voor jouw moeder te doen.
Moge Allah ons leiden.Allahoema Amien
pijn die
erbij komt, kwam je als baby schreeuwend de wereld binnen. Toen er
voor het
eerst wat uit je mond kwam, was het je gehuil. Je moeder keek uit
alle
blijdschap en huilend naar jou, haar pas geboren kind. Je moeder
gaf je een
intensieve verzorging je eerste twee jaren. Je moeder beleefde
slapeloze
nachten, wallen onder haar ogen, vermoeidheid gedurende de hele
periode.
Toch bleef ze doorgaan. Ze deed wat in haar ogen goed leek voor
haar kind.
Ze liet je trots aan iedereen zien en zag haar tweede functie in
deze wereld
erbij komen: MOEDER!
Ze maakte alles mee met jou: je eerste hapje, de eerste keer dat je
recht
kon zitten zonder om te vallen, de eerste keer dat je kon staan, de
eerste
keer dat je kon lopen, dat je eindelijk niet meer brabbelde maar
iets kon
zeggen. Je groeide op en de band tussen jouw en je moeder werd als
maar
sterker en sterker. Je kwam thuis van school, het eerst wat ze
vroeg of je
een leuke dag hebt gehad en of je honger hebt. Ze verschoonde je
kleren,
ruimde de troep op die jij thuis allemaal maakte, verschoonde jou.
Ruimde je
kamer op, waste je kleren, kamde je haren. Dit kan jij je nog
gelukkig
allemaal herinneren. Al die leuke tijden met je moeder toen je nog
klein
was. Je groeit, van basisschool, naar het voortgezet onderwijs. Je
eerste
baan, de eerste keer dat je zelf wat kocht. Je was trots en liet
het gauw
aan je moeder zien. Ze was blij om haar kind te zien. Je groeide
door en
door tot je uiteindelijk afgestuurd was en een Bac. of Drs. voor je
naam
mocht zetten. Je kreeg een baan en werkte hard om te sparen voor je
toekomst. Je realiseerde je dat het tijd was om op zoek te gaan
naar een
echtgeno(o)ot(e). Je besprak het met je moeder, zij hielp jou
ermee. Je
trouwdag! De speciale dag voor jullie beide. Je kijkt naast je en
ziet weer
je moeder naast je staan, alhamdoelilah denk je dan. Alhamdoelilah
dat jij
(mijn moeder) deze dag mag en kan meemaken. En zo ook je eerste
kind. Je
bent blij dat je die krijgt en feliciteert je moeder dat ze oma is.
Soebhana
Lah, hoe mooi kan het leven zijn.
Realiseer je je dit wel? Realiseer je je hoe vaak je moeder er voor
jou was,
hoe vaak ze uit vermoeidheid en pijn toch nog dingen voor jou heeft
gedaan
of gemaakt. Realiseer je je hoe vaak jouw moeder jou beschermd
heeft tegen
al het kwade/erge? Realiseer je je dat jouw moeder jou 9 maanden
heeft
gedragen in haar buik, en totdat je volwassen werd ze zich elke dag
druk om
jouw maakte en nog steeds doet? Realiseer je je dat op het moment
dat jij
buiten bent en het laat maakt, dat zij zich met de minuut meer
zorgen gaat
maken? Realiseer je je welke rechten je moeder allemaal heeft?
Nou stel…….. stel dat je jouw moeder alleen van foto’s kent, stel
dat je
geen enkele herinnering hebt aan jouw moeder. Stel dat je toen je
groot werd
te horen kreeg dat jouw echte moeder overleden is en dat de vrouw
van je
vader je stiefmoeder is. Stel dat je samen met je buurjongen
schoenen gaat
kopen. Je buurjongen rent naar zijn moeder om zijn nieuwe schoenen
aan haar
te laten zien, naar wie zou jij rennen als je geen moeder had? Aan
wie zou
jij je schoen, diploma, nieuwe auto of wat dan ook laten zien?
Beeld je eens voor hoe je trouwdag zou zijn, zonder je moeder. Zou
je niet
hebben gewild dat je moeder dan naast jou stond, al was het maar
voor 1
seconde. Al was het maar alleen om te zeggen: bedankt, mama,
bedankt voor
alle liefde die je me hebt gegeven. Bedankt voor je opvoeding!
Bedankt, dat
jij de reden bent dat ik nu hier sta!
Vele jongeren van nu zien niet in wat voor belangrijke rol hun
moeder speelt
in hun leven tót hun moeder overlijdt. La 7awla wa la qoewata illa
bilah!
Vraag je moeder altijd om jouw te vergeven voor alles wat je haar
(onbewust)
hebt aangedaan! Vraag haar om altijd dou3aa voor jou te doen. Vraag
haar om
tevreden met jou te zijn en te zeggen : Lahie rda3liek!
Wellicht kun je je dit niet allemaal voorstellen, maar 1 ding is
zeker: de
dag dat je moeder er niet meer voor je zal zijn, zou je toch hebben
gehoopt
dat je vaker met je moeder was. Dat je vaker je moeders voorhoofd
en handen
kuste. Dat je vaker je moeder vroeg om dou3aa voor je te doen.
Opdat moment
zou je alles doen om je moeder terug te laten komen, maar helaas.
Laten we Allah swt vragen om genadig te zijn met onze moeders en om
hun al
hun zondes te laten vergeven. Als je in je gebed dou3aa doet,
vergeet dan
zeker niet om dou3aa voor jouw moeder te doen.
Moge Allah ons leiden.Allahoema Amien