Bekijk volle/desktop versie : De Israël-lobby deel 3 (slot)



24-05-2007, 21:26
De arrogantie van een corrumperende wereldmacht

Gepubliceerd op 23-5-2007 18:04 door Ata Kirat

Nieuwsrubriek: Opinie

Vier jaar na de Amerikaanse inval in Irak staat de wereld opnieuw aan de vooravond van een militair conflict. De vraag of de Islamitische Republiek Iran uranium mag verrijken voor vreedzame doeleinden is al lang niet meer relevant. De kaart van het Nieuwe Midden-Oosten is jaren geleden getekend, net als het lot van de mensen die daar wonen. Vandaag leest u het derde en laatste deel van de Israël-lobby en ga ik dieper in op het krankzinnige fenomeen het 'Groot Midden-Oosten project'.

De geschiedenis van het Midden-Oosten lijkt zich te herhalen. Andermaal worden de geografische grenzen bepaald met potlood en liniaal. In het verleden heeft het ooit zo machtige Britse Rijk al eens de fout gemaakt om verschillende volkeren een eigen staat te beloven. Van veel van die beloftes is weinig terechtgekomen. Als u een verklaring zoekt voor het hedendaagse geweld in het Midden-Oosten dan heeft u er een gevonden en niet de minst belangrijke.

Ik las dat de Amerikaanse oud-president Jimmy Carter de Amerikaanse regering onder president Bush de 'slechtste in de geschiedenis' vindt. Volgens Carter was er nooit eerder een president die oorlogen begon zonder dat de Amerikaanse veiligheid direct gevaar liep. Ook heeft Bush in zijn ogen niets gedaan om het conflict tussen Israël en de Palestijnen op te lossen. Carter, winnaar van de Nobelprijs voor de Vrede in 2002, levert regelmatig scherpe kritiek op de oorlog in Irak.

James Earl Carter (83) was de 39e president van de Verenigde Staten van 1977 tot 1981

De uitspraak van de Amerikaanse oud-president, dat president Bush oorlogen begint zonder dat de Amerikaanse veiligheid direct gevaar loopt, is het zoveelste indirecte bewijs dat er krachten in het spel zijn om een egocentrische wereldmacht als de VS te bewegen in de richting van een zwakke, gefragmenteerde Midden-Oosten. De architecten van het 'Groot Midden-Oosten project', zitten als u het nog niet weet nergens anders dan in het Witte Huis en de Knesset in Israël.

Israël oefent al jaren grote druk uit op de Amerikaanse politiek via AIPAC om het Midden-Oosten te transformeren in een model, dat wenselijk is voor de joodse staat. Het is moeilijk te bevatten, maar toch is het geen toeval dat de relatief sterke buurlanden van Israël onder druk worden gezet, geïntimideerd en aangevallen door de VS als zij niet willen gehoorzamen. Israël ziet graag, dat de VS 'democratische' en pro-Amerikaanse regimes installeren in de regio.

Daar is een betrekkelijk eenvoudige verklaring voor: Zolang de Israël-lobby in de VS bepaald hoe de politiek van de VS er komt uit te zien in het Midden-Oosten, kan de staat Israël alles maken in de regio, zonder daar ooit verantwoording voor af te hoeven leggen. Dat is wat er nu al dagelijks gebeurt in de bezette Palestijnse gebieden en wat er vorig jaar zomer is gebeurd in Libanon. De internationale rechtsorde is onder leiding van de huidige Amerikaanse president Bush kinderspel geworden.

Jimmy Carter staat niet alleen met zijn kritiek op het beleid van de huidige Amerikaanse regering. Wie echter kritiek levert in de VS op de politiek van Israël of beweert dat de steun aan Israël in strijd is met de nationale belangen van de VS, zoals twee gerenommeerde professoren eerder hebben gedaan, wordt publiekelijk verketterd en belachelijk gemaakt. John Mearsheimer (University of Chicago) en Steve Walt (Harvard) hebben het inmiddels aan den lijve ondervonden hoe onredelijk en gevaarlijk blind de verdedigers van de staat Israel zijn.

U kunt de controversiële wetenschappelijke publicatie van de twee downloaden in PDF-formaat en lezen onder de titel: The Israel Lobby and US foreign policy. In een van de uitzendingen van Tegenlicht krijgen Mearsheimer en Walt het woord en vertellen zij over hun persoonlijke ervaringen en aanvaringen met de waakhonden van de staat Israel. De twee stellen kritische vragen over het beleid van Washington en stellen vast dat de steun aan Israël in strijd is met de militair strategische belangen van de VS in het Midden-Oosten.

Israel, dames en heren, krijgt jaarlijks drie miljard dollar aan steun van de VS. Het totale bedrag dat de joodse staat van de VS heeft gekregen sinds de oprichting van de staat Israel in 1948 is een schandalige 1,6 biljoen dollar. Daar kunnen de VS drie keer het tekort op de begroting mee vullen. Als u dan ook nog eens weet dat veel Amerikanen onverzekerd rondlopen en de huizenmarkt in de VS nog niet zo lang geleden dreigde in te storten, is het helemaal moeilijk voor te stellen waarom Bush dagelijks 1,2 miljard dollar uitgeeft aan de oorlog in Irak.

De dingen zijn eenmaal zoals ze zijn, niets is gelogen en niets verzonnen, maar hoe heeft het zover kunnen komen, vraag ik mij af dat de AIPAC meer macht heeft dan het Amerikaanse volk bij elkaar. Hoe slaagt AIPAC er in om voor een appel en ei de meest moderne en geavanceerde wapens los te peuteren van de Amerikaanse regering, die een waarde vertegenwoordigen van vele miljoenen dollars. Vooral in de wetenschap dat steeds meer Amerikanen honger lijden.

Het antwoord laat niet lang op zich wachten. AIPAC en AJC hebben de Amerikaanse politiek duidelijk in een dodelijke wurggreep. Hoewel Israël steeds minder van strategische waarde is voor de VS zegt Lawrence Wilkerson, voormalig stafchef van Colin Powell. De luitenant is mede verantwoordelijk voor de onvergetelijke uitspraken van Powell in de VN Veiligheidsraad om de aanval op Irak te doen rechtvaardigen. We weten nu dat die bewijzen niet deugen, maar zijn gefabriceerd door de neoconservatieven.

Een andere realiteit is dat de veto's die het besmuikte gedrag van Israël moeten veroordelen eindeloos worden gevetoëd door de VS. Israël verdient al jaren sancties van de internationale gemeenschap, maar wordt gespaard. Geen enkel land ter wereld verdient het meer om getroffen te worden door internationale sancties dan de staat Israel. Israël noemt Iran een bedreiging, maar geen enkel land vormt op dit moment een grotere bedreiging in die regio dan Israël zelf met 200 atoombommen, waarvan het bestaan nog steeds wordt ontkend.

De arrogantie van de macht van Israëlische politici is stuitend en zorgwekkend. Zij wanen zich godenzonen. Zij hebben niets te vrezen voor niets of niemand. Het is geen toeval dat veel Israëlische politici vuile handen lijken te hebben. De een na de ander moet het veld ruimen, treedt af of gaat met tijdelijke verlof omdat er een strafrechterlijk onderzoek loopt naar zijn persoon in verband met fraude, verkrachting, machtsmisbruik of corruptie. Irak beschikte niet over massavernietigingswapens zoals de leugenmachines van Bush altijd hebben beweerd in de media, maar Irak is wel aangevallen.

Iran mag geen kernenergie hebben van de VS, ook al heeft het land het non-proliferatie verdrag getekend. Buurland Israël voelt zich niet gehouden aan het verdrag omdat zij niets heeft getekend. Er heeft nog nooit één enkele VN-inspecteur voet aan de grond gezet in Israël om het kernwapenprogramma van dat land te onderzoeken. Vervolgens wordt Israël door Nederlandse politici in het rijtje geschaard van democratische en meest beschaafde landen en van mogendheden die mogen beschikken over kernwapens.

Het is een gotspe hoe de Westerse wereld naar Israël kijkt als zijnde de enige democratie van het Midden-Oosten. Vooral als u leest dat de VN en mensenrechtenorganisaties de situatie in de bezette Palestijnse gebieden vergelijken met de Apartheid destijds in Zuid-afrika. Femke Halsema pleitte laatst na haar bezoek aan Gaza, de grootste openluchtgevangenis ter wereld, voor een internationale troepenmacht in het programma Buitenhof. Femke noemde de situatie in de bezette Palestijnse gebieden een groot mensenrechtelijk drama.

Ze zei ook het volgende: “Het is onbegrijpelijk dat wij een land dat alle internationale rechten aan zijn laars lapt al zo lang ontzien.” Israël treft ondertussen voorbereidingen om Iran aan te vallen. De joodse staat onderhandelt met de VS, niet met de wettige vertegenwoordigers van Irak, om over Irak te mogen vliegen in het geval het land een preventieve aanval wil uitvoeren op Iraanse nucleaire installaties.

Het is ook geen geheim dat Israël bunkerbusters en JDAMS, smart bombs, heeft besteld bij de Amerikanen en vergevorderde aanvalsplannen heeft om Iran aan te pakken. De kaart van het Midden-Oosten is opnieuw getekend net als het lot van de mensen die daar wonen. De vraag is hoe kunnen wij mensen in dit deel van de wereld voorkomen dat het Midden-Oosten verder wordt verscheurd, opgedeeld en gefragmenteerd door gewetenloze oorlogshitsers in Amerika en Israël. Amerika en Israël willen de klok in het Midden-Oosten 't liefst honderd jaar terugzetten met alle gevolgen voor de wereld van dien.


Zie hier de kaart van het Nieuwe Midden-Oosten:




Bron: http://www.dejongejournalist.nl/news.php?nid=3265

24-05-2007, 23:28


Er bestaat geen land dat Palestina heet.
Het idee dat de Samaria en Judea, de zogenaamde ‘Westbank’ bezet Palestijns land zijn en dat de ‘Palestijnen’ vechten voor de bevrijding van hun land op de Israëlische bezetter, is een internationaal geaccepteerd feit. Maar de Palestijnse claims op dit land is één van de grootste leugens in de menselijke geschiedenis. Er bestaat geen enkel boek dat de geschiedenis behandelt van een Palestijns volk of een andere weergave van een bestaande Palestijnse cultuur. Noch verslagen van reizigers, of het nu christenen, moslims of joden waren, vermeldden enige verdienste van blijvende aard met betrekking tot Arabische historische relatie tot ‘Palestina’.

Voor de Arabieren als geheel is er nooit een begrip als ‘Palestina’ geweest.”Palestina’ wordt eenmaal in de Koran genoemd als het “Heilige Land”- dat wil zeggen, heilig voor joden en christenen. De geschiedenis meldt niets over een Palestijnse president of koning voordat de voormalige terreurbaas Jasser Arafat ten tonele verscheen. Na acceptatie van het door de Verenigde naties samengestelde verdelingsplan spreekt men van een Arabische en niet van een Palestijnse staat. In de periode dat Jordanië en Egypte de gebieden bezetten die aan de Arabieren waren toegewezen (1948/1967) is er nooit een beweging geweest om de Bijbelse gebieden te scheiden van Jordanië en de Gazastrook van Egypte. Er was geen Arabische stroming, die in deze gebieden een eigen land nastreefde, of wilde opbouwen. Wel was er een beweging die zich ten doel had gesteld om Israël van de kaart van het Midden Oosten te verwijderen. "The Jews took no one’s land" zei Joseph Farah, een Amerikaan van Arabische afkomst en Midden-Oosten deskundige, op 25 april 2002 in een interview voor Arutz-7 radio:

,,Er bestaat niet zoiets als een Palestijns volk. Er heeft in de hele geschiedenis nooit een Palestijns volk bestaan. Er is kunstmatig een entiteit gecreeerd, die helemaal niet bestond. Er bestaat geen Palestijnse taal, geen Palestijnse cultuur en er is nooit sprake geweest van een land dat bestuurd werd door Palestijnen. Wat men heden ten dage het Palestijnse volk noemt is niets anders dan een verzameling Arabieren uit verschillende Arabische landen. Ze spreken net als de 300 miljoen andere Arabieren dezelfde taal en prevelen allemaal vijf keer per dag: “Allahu akbar”- Allah is groter dan de God van Israël. Zij noemden zich nooit ‘Palestijnen’. Er is niets dat hen doet verschillen van de Arabische bevolking in bijvoorbeeld Jordanië, Egypte, Irak of een ander Arabisch land".

De hele regio - door de Britten het mandaatgebied Palestina genoemd - bestond eeuwenlang uit niets anders dan woestijn en uitgestrekte moerasgebieden. Dat betekent echter niet dat er niet altijd een sterke joodse aanwezigheid was in het land. Naast de Joden woonden ca 120.000 Arabieren in een gebied dat het huidige Israël, de gebieden Samaria en Judea en het huidige Jordanië besloeg. In de stad Jeruzalem was in het jaar 1854 2/3 van de bevolking joods. In 1906 telde Jeruzalem ca 60.000 inwoners, waaronder 7000 moslims, 13.000 christenen en 40.000 Joden. Gedurende de 19 jaar dat Samaria en Judea, inclusief Jeruzalem door Jordanië was bezet en Gaza door Egypte, sprak niemand over een Palestijnse staat, noch de Arabische wereld, noch de Verenigde Naties.....

Niemand vroeg aan Jordanië en Egypte de gebieden aan de ‘Palestijnen’ over te dragen. Niemand had toentertijd ooit van een Palestijns volk gehoord. Dat bestond gewoonweg niet! Israël is niet tegen een Palestijnse staat ten strijde getrokken en bezet dus ook geen Palestijns land. Israël veroverde de gebieden Samaria, Judea en Gaza, niet op de Palestijnen maar op de moslims van Jordanië en Egypte. Jeruzalem was nooit de hoofdstad van een andere staat dan Israël en al helemaal niet van een staat die nooit heeft bestaan. Zelfs in de tijd van de Ottomaamse Turken stond Jeruzalem nauwelijks in de belangstelling van de islam. Die belangstelling ontstond pas nadat de Joden waren begonnen met de opbouw van hun aloude verwoeste land.

Arafat sprak steeds over zijn Filistijnse volk. Hij proclameerde dat de ‘Palestijnen’ afstammelingen zijn van de Filistijnen maar daarvoor geen enkel bewijs. De bijbel noemt hen een ‘bastaardvolk’ dat betekent, dat de Filistijnen van de eindtijd een verdeeld volk zijn zonder zuivere identiteit en dat is precies het geval met de huidige ‘Palestijnen’. In een interview van 31 maart 1977 met de Nederlandse krant Trouw , zei Zahir Muhsein, lid van het uitvoerend comité van de PLO (de terroristische organisatie die o.a. verantwoordelijk is voor de laffe aanslag en moord op Israëlische atleten in 1972:

"Het Palestijnse volk bestaat niet. De oprichting van een Palestijnse staat is slechts een middel ter voortzetting van onze strijd tegen de staat Israël voor onze Arabische eenheid. In werkelijkheid is er helemaal geen verschil tussen Jordaniërs, Palestijnen, Syriërs en Libanezen. Alleen om politieke en tactische redenen spreken we heden over het bestaan van een Palestijns volk, daar de nationale Arabische belangen vereisen dat we het bestaan poneren van een afzonderlijk "Palestijns volk" om het Zionisme tegen te gaan.

Om tactische redenen kan Jordanië , dat een soevereine staat is met vastgelegde grenzen, Haifa en Jaffa niet opeisen, terwijl ik als Palestijn, zonder twijfel Haifa, Jaffa, Beer-Sheva en Jeruzalem kan eisen. Maar vanaf het moment dat wij ons recht op geheel Palestina laten gelden, zullen we zelfs geen minuut wachten om Palestina en Jordanië te verenigen".

24-05-2007, 23:51

Citaat door Slovan:
Er bestaat geen land dat Palestina heet.
Het idee dat de Samaria en Judea, de zogenaamde ‘Westbank’ bezet Palestijns land zijn en dat de ‘Palestijnen’ vechten voor de bevrijding van hun land op de Israëlische bezetter, is een internationaal geaccepteerd feit. Maar de Palestijnse claims op dit land is één van de grootste leugen.



Het land bestaat wel en de inwoners ook, dus weet wat je schrijft. het land behoort ze toe.

Boycot Israel

25-05-2007, 00:24
@becool

Is dit jou mening, of noem je dit een arabisch feit! Ik bedoel maar; heb je niets anders in te brengen op mijn berichtgeving? Iets nuttigs of ben jij er zo een die heel braaf naar de imam luistert. Maar eigenlijk niet weet wat er aan de hand is.

Brave jongen, jij komt erwel

25-05-2007, 00:24


sorry brave meid

25-05-2007, 21:14
Het Palestijnse volk bestaat en is springlevend in zijn verzet tegen de meedogenloze bezetter Israël. Het is een leugen van de Israël-lobby dat Palestijnen niet zouden bestaan, want daar begint het mee. Als het Palestijnse volk niet bestaat, redeneert men, is er ook geen onderdrukking en bezetting van dat volk. Dit soort 'kanker' , want anders kan ik dit soort hardnekkige leugens niet noemen, wordt in onze geheugen geplant door de joodse Israël-lobby in de hoop dat we het verder uitzaaien in de Westerse wereld.

Dat het Palestijnse volk, en we moeten geen woordendiscussies gaan voeren, bestaat en dat is zo helder als wat:


"Een vrijwillige verzoening met de Arabieren zal er niet komen, niet nu en niet in de toekomst. Als je een land wil koloniseren waarin al mensen wonen, moet je dit land bezetten. Ofwel doe je dat met eigen middelen, ofwel vindt je een sponsor, die de bezetting voor jou wil organiseren. Of anders - anders, geef je kolonisatie maar op, want je hebt een gewapende macht nodig om elke poging tot verzet tegen de kolonisatie te beletten. Zonder gewapende macht is kolonisatie onmogelijk, niet moeilijk, niet gevaarlijk, maar ONMOGELIJK… Zionisme is een avontuur van kolonisatie en daarom staat of valt het met de kwestie van de gewapende macht. Het is belangrijk … om Hebreeuws te spreken, maar, spijtig genoeg, is het nog belangrijker om te kunnen schieten – of anders stop ik ermee om kolonisator te spelen."

Vladimir Jabotinsky, stichter van de Revisionistische Zionisten (voorloper van Likoed) in The Iron Wall, 1923.

"Heeft ooit een volk zijn land uit vrije wil opgegeven? Daarom zullen ook de Arabieren van Palestina hun soevereiniteit niet opgeven zonder geweld."

Vladimir Jabotinsky (de stichter en voorvechter van de Zionistische terroristische organisatie), geciteerd door Maxime Rodinson in Peuple Juif ou Problem Juif (Het Joodse Volk of het Joodse Probleem).