Zaterdag heeft me man, eindelijk na lang zeuren, parkieten gekocht... Hij heeft altijd thuis parkieten gehad, het waren er tig stuks, en iedereen die kwam gaf hij 2 mee, en ze bleven maar paren en paren...
Vroeger hebben we thuis ook altijd kanarie's gehad, maar ik ben niet zo dol op die dingen gewoon om hun viezigheid in de kooi... Me man heeft beloofd ze zelf schoon te maken... we shall see ... ik heb ze van de week zelf een keer schoongemaakt met handschoenen aan...
Mohiem, na 5 jaar gezeur, zei ik van het weekend... okeee we kunnen het proberen... als ze maar geen troep maken en jij hun kooi schoonmaakt...
Nou dus hebben we er 2 gehaald, ik mocht de kleur uitzoeken...
We hebben een groene (mannetje) gehaald en een blauwe (vrouwtje)...
(foto lukt niet)
Ze heten Kays wa Laila... genoemd door me moeder, ze vertelde me dat ze een mooi verhaal hadden (net als Antar en Abla), ik moet hem nog steeds te horen krijgen...
Me man en ik proberen ze tam te maken, de mannetje is zo lief, en komt gauw op me mans zijn vinger zitten, en laat het toe dat me man hem een kusje geeft... Het vrouwtje is een gemenerik.... (mesmoema) ze wil nog niet luisteren, maar gisteren had me man haar zo moe gemaakt, dat ze niet anders kon dan het opgeven en effe op de hand te komen...
Gisteren was het voor het eerst gelukt dat het mannetje op me hand kwam ... toen ik bezig was met Kays en niet veel beweegde kwam Laila op me rug zitten... was wel grappig...
Zo willen we de 2 vogeltjes tam maken en meer leren