Oum_Saifaddin
10-05-2007, 11:14
Asalaam 3alaikom Warahmatoellahi ta3ala Wabarakatoehoe,
Hij staat op….hij kijkt in de spiegel en bewonderd zichzelf voordat hij de douche binnen stapt. In zichzelf heeft hij al plannen gemaakt over hoe hij zijn dag gaat invullen vandaag.
Zijn daginvulling scheelde niet veel van dat van gister, maar dat maakt niet uit....hij vind het zo oke. Levenloos, inhoudsloos...maar toch oké. Hij heeft de nieuwste mobiele telefoon met bijbehorende prulletjes die het apparaatjes mooier doen maken...en zijn sms geheugen is altijd volop in gebruik..en telefoons heeft hij meer als beltegoed...hij draagt de welgewilde prada’s, de ‘echte’ welteverstaan....want hij houdt niet van nepheid....zijn broeken lijken wel voor hem op de markt gebracht, ze passen altijd als gegoten.... en zijn gezicht....ja, dat is toch zij handelsmerk....zijn alles....hij is perfect.
Na uitgebreid te hebben gedoucht, loopt hij naar beneden...langs zijn krijsende zusje... langs zijn gillende broertje....en langs zijn (in zijn ogen) zeurende moeder... weet hij veel dat ze alleen het beste voor hem wenst, en dat ze elke dag tot Allah swt buigt en hem smeekt om haar zoon ooit het rechte pad te wijzen zijn moeder kan alleen hem met net haar ogen volgen, terwijl hij zijn weg vervolgd.... hij loopt naar buiten....traditiegetrouw loopt hij eerst langs de spiegel in de gang.... hij kijkt naar zichzelf....wat is hij toch mooi!
Hij kijkt naar de grond, zijn vaders schoenen liggen er nog.... zijn werkschoenen zijn wel weg, tja...het doet hem niets dat zijn vader elke dag voordat de zon op is gegaan opstaat om zich voor te bereiden op zijn werk.... en dan te weten dat zijn vader dit allemaal doet voor een hongerloontje...het doet hem niets....nee, zijn leven is geweldig, het doet hem allemaal niets.... hij is jong en zit vol leven.....hij is gezond....hij heeft praktisch in elke hoek van de straat vrienden...die lijken alles voor hem te doen....ze lijken van hem te houden....
De laatste dagen heeft hij last van zijn rug.....laag, achterin zijn rug.....maar ach...het kan toch niets zijn, hij is gezond......
Hij wordt steeds moeilijker wakker in de ochtend, en die pijn! Zijn moeder klopt op zijn deur...wat wil zij nou weer, denkt hij, jeetje dat gezeur!.... ze kijkt haar zoon aan....weet hij veel wat er door haar heen gaat....ze weet gewoon dat het niet goed met hem gaat.... hij wordt erg ziek en dit zegt ze hem ook....hoe kan ze! Hij is gezond! Hij is jong! Hij is perfect....waar bemoeit ze zich toch mee!?....
Ga toch naar de dokter mijn zoon....waarom ben je toch zo koppig?...hij schud zijn hoofd en wenkt dat ze weg moet gaan..... hij voelt zich warm worden, waar komt die warmte vandaan..hij wil plassen...maar t lukt niet...al een tijdje niet, maar hij durfde het aan niemand te vertellen.... maar ik ben niet ziek...ik kan niet ziek zijn, ik heb een afspraak...misschien kan een vriend van mij het wel voor mij regelen... hij belt op...hij krijgt zijn vriend aan de lijn....hij doet het niet!? Die vriend zei gewoon dat hij daar geen tijd voor had...en nu?
Hij heeft al zijn vrienden gebeld, iedereen gevraagd...niemand die het doet voor hem, maar het zijn toch ZIJN vrienden? Wat is er? Twee ongeruste donkere ogen kijken hem....zijn vader is pas van zijn werk gekomen.... hij ziet dat zijn vader er bezweet uit ziet....het lijkt wel alsof hij zich heeft gesneld....voor mij?... zijn moeder staat naast zijn vader....ze kijken ongerust...en die pijn!
Hij houdt het niet meer....hij kan nog net zien dat zijn ouders snellen naar beneden.... zijn ze werkelijk ongerust om mij? Hij doet zijn ogen open....wat een felle licht! Alles wit....mensen om zich heen...witte lange jassen....hij vangt iets op van “tumor in zijn nieren” “niet meer te redden” hebben ze het over hem? Hij draait zich om....hij gilt het uit van de pijn...hoe lang lig ik hier?? ... hij voelt een hand over zijn hoofd glijden....heel teder raakt het zijn voorhoofd, in de hoop zijn pijn over te nemen.....
Het is een vrouwen hand....zijn moeder....van al die vrienden die hij dacht te hebben...niemand van hen is geweest om hem op te zoeken... niemand die om hem geeft...alleen diegene zijn gekomen waar hij het minste van had verwacht.... van zijn moeder die hij altijd heeft ontweken...van zijn vader die hij nooit begreep....van hen kreeg hij nu alle warmte.....alle liefde die hij nodig heeft..... hij dacht gezond te zijn, terwijl al heel lang ziek was....niet lichamelijk, maar meer gevoelsmatig.... iets ontbrak wat hij nu heeft gevonden.....lieve moeder, vergeef mij alle tijden dat ik u niet ‘zag’.... vergeef mij elke seconde dat ik niet aan u dacht...ik wens u het hoogste paradijs en al het moois u het leven maar kan schenken inchaAllah....
Vader...vergeef mij de tijden dat ik u niet begreep...vergeef mij de tijden die ik langs u heb geleeft... moge Allah swt u alle geluk en liefde schenken...en inchaAllah het hoogste paradijs... met zijn moeders hand op zijn voorhoofd, glijdt hij weg.... “dokter...kom snel!....wat is er met mijn zoon” hoorde hij zijn moeder nog schreeuwen....
Hij hoorde een schelle piepgeluid dat aan bleef houden.....een traan als afscheid...
esch-hadoe ena la illaha illa Allah wa esch-hadoe enna Moehamaden
rasoeloe Allah
>> Inna Lillahi Wa Inna Ilayhi Raji'oun
Hij staat op….hij kijkt in de spiegel en bewonderd zichzelf voordat hij de douche binnen stapt. In zichzelf heeft hij al plannen gemaakt over hoe hij zijn dag gaat invullen vandaag.
Zijn daginvulling scheelde niet veel van dat van gister, maar dat maakt niet uit....hij vind het zo oke. Levenloos, inhoudsloos...maar toch oké. Hij heeft de nieuwste mobiele telefoon met bijbehorende prulletjes die het apparaatjes mooier doen maken...en zijn sms geheugen is altijd volop in gebruik..en telefoons heeft hij meer als beltegoed...hij draagt de welgewilde prada’s, de ‘echte’ welteverstaan....want hij houdt niet van nepheid....zijn broeken lijken wel voor hem op de markt gebracht, ze passen altijd als gegoten.... en zijn gezicht....ja, dat is toch zij handelsmerk....zijn alles....hij is perfect.
Na uitgebreid te hebben gedoucht, loopt hij naar beneden...langs zijn krijsende zusje... langs zijn gillende broertje....en langs zijn (in zijn ogen) zeurende moeder... weet hij veel dat ze alleen het beste voor hem wenst, en dat ze elke dag tot Allah swt buigt en hem smeekt om haar zoon ooit het rechte pad te wijzen zijn moeder kan alleen hem met net haar ogen volgen, terwijl hij zijn weg vervolgd.... hij loopt naar buiten....traditiegetrouw loopt hij eerst langs de spiegel in de gang.... hij kijkt naar zichzelf....wat is hij toch mooi!
Hij kijkt naar de grond, zijn vaders schoenen liggen er nog.... zijn werkschoenen zijn wel weg, tja...het doet hem niets dat zijn vader elke dag voordat de zon op is gegaan opstaat om zich voor te bereiden op zijn werk.... en dan te weten dat zijn vader dit allemaal doet voor een hongerloontje...het doet hem niets....nee, zijn leven is geweldig, het doet hem allemaal niets.... hij is jong en zit vol leven.....hij is gezond....hij heeft praktisch in elke hoek van de straat vrienden...die lijken alles voor hem te doen....ze lijken van hem te houden....
De laatste dagen heeft hij last van zijn rug.....laag, achterin zijn rug.....maar ach...het kan toch niets zijn, hij is gezond......
Hij wordt steeds moeilijker wakker in de ochtend, en die pijn! Zijn moeder klopt op zijn deur...wat wil zij nou weer, denkt hij, jeetje dat gezeur!.... ze kijkt haar zoon aan....weet hij veel wat er door haar heen gaat....ze weet gewoon dat het niet goed met hem gaat.... hij wordt erg ziek en dit zegt ze hem ook....hoe kan ze! Hij is gezond! Hij is jong! Hij is perfect....waar bemoeit ze zich toch mee!?....
Ga toch naar de dokter mijn zoon....waarom ben je toch zo koppig?...hij schud zijn hoofd en wenkt dat ze weg moet gaan..... hij voelt zich warm worden, waar komt die warmte vandaan..hij wil plassen...maar t lukt niet...al een tijdje niet, maar hij durfde het aan niemand te vertellen.... maar ik ben niet ziek...ik kan niet ziek zijn, ik heb een afspraak...misschien kan een vriend van mij het wel voor mij regelen... hij belt op...hij krijgt zijn vriend aan de lijn....hij doet het niet!? Die vriend zei gewoon dat hij daar geen tijd voor had...en nu?
Hij heeft al zijn vrienden gebeld, iedereen gevraagd...niemand die het doet voor hem, maar het zijn toch ZIJN vrienden? Wat is er? Twee ongeruste donkere ogen kijken hem....zijn vader is pas van zijn werk gekomen.... hij ziet dat zijn vader er bezweet uit ziet....het lijkt wel alsof hij zich heeft gesneld....voor mij?... zijn moeder staat naast zijn vader....ze kijken ongerust...en die pijn!
Hij houdt het niet meer....hij kan nog net zien dat zijn ouders snellen naar beneden.... zijn ze werkelijk ongerust om mij? Hij doet zijn ogen open....wat een felle licht! Alles wit....mensen om zich heen...witte lange jassen....hij vangt iets op van “tumor in zijn nieren” “niet meer te redden” hebben ze het over hem? Hij draait zich om....hij gilt het uit van de pijn...hoe lang lig ik hier?? ... hij voelt een hand over zijn hoofd glijden....heel teder raakt het zijn voorhoofd, in de hoop zijn pijn over te nemen.....
Het is een vrouwen hand....zijn moeder....van al die vrienden die hij dacht te hebben...niemand van hen is geweest om hem op te zoeken... niemand die om hem geeft...alleen diegene zijn gekomen waar hij het minste van had verwacht.... van zijn moeder die hij altijd heeft ontweken...van zijn vader die hij nooit begreep....van hen kreeg hij nu alle warmte.....alle liefde die hij nodig heeft..... hij dacht gezond te zijn, terwijl al heel lang ziek was....niet lichamelijk, maar meer gevoelsmatig.... iets ontbrak wat hij nu heeft gevonden.....lieve moeder, vergeef mij alle tijden dat ik u niet ‘zag’.... vergeef mij elke seconde dat ik niet aan u dacht...ik wens u het hoogste paradijs en al het moois u het leven maar kan schenken inchaAllah....
Vader...vergeef mij de tijden dat ik u niet begreep...vergeef mij de tijden die ik langs u heb geleeft... moge Allah swt u alle geluk en liefde schenken...en inchaAllah het hoogste paradijs... met zijn moeders hand op zijn voorhoofd, glijdt hij weg.... “dokter...kom snel!....wat is er met mijn zoon” hoorde hij zijn moeder nog schreeuwen....
Hij hoorde een schelle piepgeluid dat aan bleef houden.....een traan als afscheid...
esch-hadoe ena la illaha illa Allah wa esch-hadoe enna Moehamaden
rasoeloe Allah
>> Inna Lillahi Wa Inna Ilayhi Raji'oun