Ucheeha
06-05-2007, 12:05
Wat is het verschil tussen de Hadith en de Sunnah?
Sheikh Nuh Ha Mim Keller
Het woord ‘sunnah’ heeft drie verschillende betekenissen die vaak met elkaar worden verward door Moslims, wanneer de term tijdens discussies ter sprake komt.
De eerste betekenis van ‘sunnah’ bevindt zich in de context van de Sharī`ah wetgeving, waar ‘sunnah’ een synoniem is van ‘mandūb’ (aanbevolen). Daar wordt mee bedoeld dat het iets is waar men een beloning voor het verrichten ervan verdiend in het hiernamaals. Een voorbeeld hiervan is het gebruik van een miswāk om de tanden mee schoon te maken voor het gebed. Echter, het niet verrichten ervan wordt niet bestraft. In deze context is het tegengesteld tot ‘wājib’ (verplicht). Daar wordt mee bedoeld dat iemand wordt beloond voor het verrichten ervan in het hiernamaals. Een voorbeeld hiervan is het verrichten van de voorgeschreven gebeden. En het niet verrichten ervan, verdiend bestraffing in het hiernamaals. De ‘sunnah’ in deze zin is op het tweede niveau van zaken die Allah van ons gevraagd heeft, na de wājib.
Een tweede betekenis van ‘sunnah’ bevindt zich in de context van het identificeren van tekstbronnen, waar de Kitāb (de Koran) in tegenstelling staat tot de Sunnah, verwijzend naar de Hadīth. In deze zin is Sunnah strikt genomen synoniem met Hadīth, en het wordt gebruikt om het bewijs ervan te onderscheiden met dat van de Koran. Het moet opgemerkt worden dat dit behoorlijk van betekenis verschilt met de bovengenoemde betekenis van het woord ‘sunnah’, hoewel mensen deze twee soms verwarren. Zij geloven dat de Koran het verplichtte vaststelt, terwijl de Hadith vaststelt wat slechts sunnah of aanbevolen is. Maar in feite worden de regels van beide types zowel in de Koran gevonden als in de Hadīth.
Een derde betekenis van Sunnah is de weg van de Profeet (Allah zegene hem en geve hem vrede), uitgedrukt in de dingen die hij zei, deed en in zijn nobele hartstoestanden; samen met de zaken die hij toestond bij anderen (of het nu een expliciete bevestiging was, of het toestaan van ervan in zijn aanwezigheid zonder het veroordelen) en de dingen die hij van plan was om te doen, maar geen mogelijk tot had; bijvoorbeeld het vasten op de negende dag van Muharram (taswa). Hier betekent Sunnah simpel gezegd de weg van de Profeet (Allah zegene hem en geve hem vrede), niet te verwarren met de twee bovengenoemde betekenissen. In tegenstelling tot de eerste betekenis, omvat zijn (Allah zegene hem en geve hem vrede) Sunnah of weg niet alleen hetgeen aanbevolen is, maar eerder de gehele Sharī`ah, de totale spectrum van haar regels, of deze nu verplicht (wājib), aanbevolen (sunnah), toegestaan (muba) afschuwelijk (makrūh) of onwettig (haram) betekent. En in tegenstelling tot de tweede betekenis, wordt zijn (Allah zegene hem en geve hem vrede) Sunnah of weg niet alleen behouden in de Hadīth, maar allereerst en voornaamst in de Koran, omdat A`īsha (moge Allah tevreden met haar zijn) zegt in de Hadīth van al-Bukhārī, “Zijn karakter was de Koran.”
De verwarring en het onbegrip dat vaak ontstaat wanneer Moslims de Sunnah bediscussiëren, zouden wellicht vermeden kunnen worden als men deze verschillen onthoudt.
http://www.sunni.nl
Sheikh Nuh Ha Mim Keller
Het woord ‘sunnah’ heeft drie verschillende betekenissen die vaak met elkaar worden verward door Moslims, wanneer de term tijdens discussies ter sprake komt.
De eerste betekenis van ‘sunnah’ bevindt zich in de context van de Sharī`ah wetgeving, waar ‘sunnah’ een synoniem is van ‘mandūb’ (aanbevolen). Daar wordt mee bedoeld dat het iets is waar men een beloning voor het verrichten ervan verdiend in het hiernamaals. Een voorbeeld hiervan is het gebruik van een miswāk om de tanden mee schoon te maken voor het gebed. Echter, het niet verrichten ervan wordt niet bestraft. In deze context is het tegengesteld tot ‘wājib’ (verplicht). Daar wordt mee bedoeld dat iemand wordt beloond voor het verrichten ervan in het hiernamaals. Een voorbeeld hiervan is het verrichten van de voorgeschreven gebeden. En het niet verrichten ervan, verdiend bestraffing in het hiernamaals. De ‘sunnah’ in deze zin is op het tweede niveau van zaken die Allah van ons gevraagd heeft, na de wājib.
Een tweede betekenis van ‘sunnah’ bevindt zich in de context van het identificeren van tekstbronnen, waar de Kitāb (de Koran) in tegenstelling staat tot de Sunnah, verwijzend naar de Hadīth. In deze zin is Sunnah strikt genomen synoniem met Hadīth, en het wordt gebruikt om het bewijs ervan te onderscheiden met dat van de Koran. Het moet opgemerkt worden dat dit behoorlijk van betekenis verschilt met de bovengenoemde betekenis van het woord ‘sunnah’, hoewel mensen deze twee soms verwarren. Zij geloven dat de Koran het verplichtte vaststelt, terwijl de Hadith vaststelt wat slechts sunnah of aanbevolen is. Maar in feite worden de regels van beide types zowel in de Koran gevonden als in de Hadīth.
Een derde betekenis van Sunnah is de weg van de Profeet (Allah zegene hem en geve hem vrede), uitgedrukt in de dingen die hij zei, deed en in zijn nobele hartstoestanden; samen met de zaken die hij toestond bij anderen (of het nu een expliciete bevestiging was, of het toestaan van ervan in zijn aanwezigheid zonder het veroordelen) en de dingen die hij van plan was om te doen, maar geen mogelijk tot had; bijvoorbeeld het vasten op de negende dag van Muharram (taswa). Hier betekent Sunnah simpel gezegd de weg van de Profeet (Allah zegene hem en geve hem vrede), niet te verwarren met de twee bovengenoemde betekenissen. In tegenstelling tot de eerste betekenis, omvat zijn (Allah zegene hem en geve hem vrede) Sunnah of weg niet alleen hetgeen aanbevolen is, maar eerder de gehele Sharī`ah, de totale spectrum van haar regels, of deze nu verplicht (wājib), aanbevolen (sunnah), toegestaan (muba) afschuwelijk (makrūh) of onwettig (haram) betekent. En in tegenstelling tot de tweede betekenis, wordt zijn (Allah zegene hem en geve hem vrede) Sunnah of weg niet alleen behouden in de Hadīth, maar allereerst en voornaamst in de Koran, omdat A`īsha (moge Allah tevreden met haar zijn) zegt in de Hadīth van al-Bukhārī, “Zijn karakter was de Koran.”
De verwarring en het onbegrip dat vaak ontstaat wanneer Moslims de Sunnah bediscussiëren, zouden wellicht vermeden kunnen worden als men deze verschillen onthoudt.
http://www.sunni.nl