Bekijk volle/desktop versie : Verdriet Stervende liefde



22-04-2007, 18:34
Te sterven om te kunnen omschrijven wat je voelt.
Een figuurlijke dood tegemoet zien om het gevoel te kunnen omschrijven maar tegelijk niet te beschrijven is.
Met de eerste duizend woorden zou ik een begin kunnen maken, En na het tienvoudige daarvan zou ik een fractie beschreven hebben.
Een fractie van verloren liefde, verloren vriendschap, verloren leven en de leegte niet te vergeten.
Ik zou het alleen met een natuur verschijnsel kunnen vergelijken, een verschijnsel zoals de ruimte.
De ruimte, uitgestrekt, koud, donker, leeg en miljard jaren verwijdert van alles en iedereen.
Verdwaald in de leegte, niemand en niets in de buurt wat de leegte zou kunnen opvullen.
Hoe omschrijf je dat, de leegte die je voelt.
Vergelijk het maar met een vrije val in een bodem loze put.
De val, daar zou je op den duur aan gewend kunnen raken, de put is immers bodemloos.
Een goede vergelijking is het natuurlijk niet want het leven heeft een bodem en je zult dan ook nooit aan de val kunnen wennen. Een poging tot het omschrijven van de leegte meer zal het ook nooit zijn, want de woorden die ik hiervoor zou willen gebruiken bestaan niet.

Als kind leer je na het vallen dat je moet opstaan, als volwassene ben je al zovaak gevallen dat je daar het nut niet meer van inziet. Waarom opstaan als je toch zo weer zult vallen.
Negatief is het inderdaad maar dat is elk verdriet.

08-05-2007, 18:26


geen woorden voor... woow

07-01-2008, 18:22
echt mooi meid :-( snik snik