Met een ex-collega veel contact gehad als vrienden, we gingen vaker samen shoppen of iets drinken. Ik zag in hem totaaaaaaal niet mijn droomman, ik bedoel hij voldeed niet aan die eisen. En de domme fout is, ik heb laat ingezien dat hij me wel als zijn eventuele levenspartner zag, hij begon meer te bellen te smsen, steeds vragen om af te spreken en op den duur werd hij een stalker, hij wou weten waar ik was met wie waarom wanneer ik naar huis ging, wat ik had gegeten, wanneer ik zou douchen, zo erg was het. Ik moest die seinen eerder hebben gevat, pas later dacht ik, hey hij keek altijd met twinkelende oogjes naar me, altijd goedgezind als hij mij zag, hij verraste me vaak hij was overbezorgd en overbeschermend...
Gelukkig duurde het niet lang eer een einde aankwam. Alhamdoulilah. Het is mijn fout, dat ik begon te geloven in een collegionaal contact buiten het werk...of vriendschap tussen man en vrouw, zal ik het zo maar zeggen.
En jij Aruit?