OpblaasschaapV2
11-04-2007, 21:32
De eerste groep:
Je hebt de zware jongens. De Marokkaanse jongens met een zwaar crimineel verleden. Ze komen net uit de gevangenis en hebben spijt. Ze willen zogenaamd met een schone lei beginnen. Een verse nieuwe start moet het verleden tot het verleden maken. Ze schamen zich ook ten opzichte van hun ouders om hun duistere verleden en maken de ouders blij met een grauwe fabrieksbaan, die ze uiteindelijk niet vol kunnen houden, en een goed meisje. Ze laten de partnerkeuze ook volledig aan hun ouders over als teken van goodwill. Ze zijn altijd ook heel optimistisch als ze de gevangenis uitkomen.
"Wollah beter trouwen a saahbi, gewoon werken en geen tories meer. Shi goed meisje thuis.....vrijdag moskee. Echt waar! Dit leven is niks."
Waar ze vroeger nooit in een moskee te zien waren, zitten ze nu braaf naast hun trotse vader.
Categorie twee:
Je hebt de Marokkaanse jongens die al heel lang een relatie hebben. Ze hebben bindingsangst en vinden het eng om te trouwen. Ze willen het liefst de relatie nog een paar jaar verlengen als het aan hen ligt. "Het gaat toch goed zo", is hun argument. Het meisje is inmiddels de relatie meer dan zat en wil meer dan twee keer in de week met haar favoriete mangopakje, dat haar dunner laat lijken,
wat gaan drinken met meneer. Het meisje is zo lang blijven zeuren aan zijn hoofd dat de jongen uiteindelijk toegeeft. Ze knakt hem. Zulke meisjes bluffen ook tegen de jongen als ze het proces willen forceren . Ze wil dolgraag met de jongen trouwen, maar ze verzint allerlei trucjes om hem over te halen om zo snel mogelijk te trouwen. Ze belt haar vriend en spreekt met een heel rustig zielig
toontje.
He Rashid, er is vandaag iemand gekomen. Visite bedoel je?
Nee, Rashid, het zijn kennissen van ons en ze zijn om mijn hand komen vragen voor hun zoon.
Dus? Ja, ik kan niet weigeren. Hij is atleet en heeft een hele goede baan en zijn ouders zijn de beste vrienden van mijn ouders. Dus?
Ja, als ik weiger gaan mijn ouders denken dat ik al iemand heb. Als jij nou om mijn hand komt vragen kan ik nu gewoon nee zeggen.
Natuurlijk is er helemaal niemand om haar hand komen vragen, maar ze klinkt zwaar overtuigend. De naïeve Marokkaanse jongens worden bang en komen direct rennend om haar hand, maar de gelouterde types reageren heel cool. "Ja, trouwen is gewoon elmekteb. Als je met die rijke atleet eindigt is het voor ons gewoon nooit geschreven."
Dit antwoord haten meisjes. Met dit antwoord zijn ze genoodzaakt om de act nog meer op te voeren. Hij gaat nu in zijn vijf. "Hoe kun je zo hard zijn!" ik doe alles voor jou en dan zeg je dit na al die jaren. Als het goed is gaat ze daarna keihard huilen. De jongens met enig schuldgevoel zijn nu ook om. Die trappen in de truc van
Luc. Het meisje veegt haar krokodillentranen en lacht stiekem in haar Marokkaanse vuistje.
"Zo de tips van mijn vriendin najat hebben gewoon geholpen."
Je hebt de zware jongens. De Marokkaanse jongens met een zwaar crimineel verleden. Ze komen net uit de gevangenis en hebben spijt. Ze willen zogenaamd met een schone lei beginnen. Een verse nieuwe start moet het verleden tot het verleden maken. Ze schamen zich ook ten opzichte van hun ouders om hun duistere verleden en maken de ouders blij met een grauwe fabrieksbaan, die ze uiteindelijk niet vol kunnen houden, en een goed meisje. Ze laten de partnerkeuze ook volledig aan hun ouders over als teken van goodwill. Ze zijn altijd ook heel optimistisch als ze de gevangenis uitkomen.
"Wollah beter trouwen a saahbi, gewoon werken en geen tories meer. Shi goed meisje thuis.....vrijdag moskee. Echt waar! Dit leven is niks."
Waar ze vroeger nooit in een moskee te zien waren, zitten ze nu braaf naast hun trotse vader.
Categorie twee:
Je hebt de Marokkaanse jongens die al heel lang een relatie hebben. Ze hebben bindingsangst en vinden het eng om te trouwen. Ze willen het liefst de relatie nog een paar jaar verlengen als het aan hen ligt. "Het gaat toch goed zo", is hun argument. Het meisje is inmiddels de relatie meer dan zat en wil meer dan twee keer in de week met haar favoriete mangopakje, dat haar dunner laat lijken,
wat gaan drinken met meneer. Het meisje is zo lang blijven zeuren aan zijn hoofd dat de jongen uiteindelijk toegeeft. Ze knakt hem. Zulke meisjes bluffen ook tegen de jongen als ze het proces willen forceren . Ze wil dolgraag met de jongen trouwen, maar ze verzint allerlei trucjes om hem over te halen om zo snel mogelijk te trouwen. Ze belt haar vriend en spreekt met een heel rustig zielig
toontje.
He Rashid, er is vandaag iemand gekomen. Visite bedoel je?
Nee, Rashid, het zijn kennissen van ons en ze zijn om mijn hand komen vragen voor hun zoon.
Dus? Ja, ik kan niet weigeren. Hij is atleet en heeft een hele goede baan en zijn ouders zijn de beste vrienden van mijn ouders. Dus?
Ja, als ik weiger gaan mijn ouders denken dat ik al iemand heb. Als jij nou om mijn hand komt vragen kan ik nu gewoon nee zeggen.
Natuurlijk is er helemaal niemand om haar hand komen vragen, maar ze klinkt zwaar overtuigend. De naïeve Marokkaanse jongens worden bang en komen direct rennend om haar hand, maar de gelouterde types reageren heel cool. "Ja, trouwen is gewoon elmekteb. Als je met die rijke atleet eindigt is het voor ons gewoon nooit geschreven."
Dit antwoord haten meisjes. Met dit antwoord zijn ze genoodzaakt om de act nog meer op te voeren. Hij gaat nu in zijn vijf. "Hoe kun je zo hard zijn!" ik doe alles voor jou en dan zeg je dit na al die jaren. Als het goed is gaat ze daarna keihard huilen. De jongens met enig schuldgevoel zijn nu ook om. Die trappen in de truc van
Luc. Het meisje veegt haar krokodillentranen en lacht stiekem in haar Marokkaanse vuistje.
"Zo de tips van mijn vriendin najat hebben gewoon geholpen."