Bekijk volle/desktop versie : Verdriet 4 dagen "Vol ongeloof hoorde je die woorden aan"



03-04-2007, 20:10
Vol ongeloof hoorde je die woorden aan.

Je moest er zelfs valselijk om lachen.
Totdat de realiteit tot jou drong, En je hart in elkaar klapte.
Zelfs ik die de woorden uitsprak schrok er van.
Ik hoor mezelf al denken van wat zeg je nu, weet je wel wat je doet, hou daarmee op!!
Maar op dat moment was ik mezelf al lang niet meer, het was of iemand anders het stuur had overgenomen.
Ik.. ik, ik ben niet zo hoorde ik mezelf denken, ik.. ik ben dit niet ik… ik… ik…
Welke ik? Die ik was me al een lange tijd geleden ontnomen.

Eenmaal ontwaakt te zijn en het stuur in handen te hebben, blijken er nog maar een aantal weken te resteren voor het einde van mijn leven.

Ik ben nog steeds opzoek naar degene die de woorden uitsprak maar kan hem niet vinden.
Misschien moet ik eens in de spiegel gaan kijken?
Nee, hij is het ook niet hij komt mij wel bekend voor ik weet alleen niet waar vandaan…

Waarom het zolang duurde voordat ik ontwaakte weet alleen het Allergrootste.
Waarom ik mijn allerliefste kwijt ben weet alleen het Allergrootste.
Waarom is het woord dat ik maar niet uit mijn hoofd kan zetten.
Waarom is het woord dat ik tot de dag van vandaag haat.

Die valse lach gaat maar niet uit mijn hoofd.
Het doet Pijn pijn pijn pijn, in mijn hoofd!!