Aroew
24-03-2007, 13:33
Vraag:
De laatste tijd hoor je dat veel jongeren, die nog maar pas zijn begonnen met het praktiseren van de Islam en nauwelijks het Arabisch onder de knie hebben, slecht spreken over bekende namen in de Islamitische wereld, zoals: Sayyid Qoetb, Sacoed Shoeraym, cAdnaan cArcoer, cAa’idh al-Qarniy, Safar al-Hawaliy, Salman al-cAwdah enz. Zij hebben zelfs zwarte lijsten opgesteld waarin zij honderden geleerden en doecaat bij naam en toenaam noemen met daarachter de termen ‘hizbi’, moebtadic, Qoetbi enz. Ook waarschuwen zij de moslims, o.a. door middel van sites zoals selefiepublikaties.com, om ver uit de buurt te blijven van een aantal moskeeën en personen in Nederland.
Hun grootste leider en drijvende kracht is, naar hun eigen woorden, sheich Rabic al-Madkhaliy en de grootste innoveerder volgens hun is wel Sayyid Qoetb. Graag zou ik jullie willen vragen om het een en ander rondom Sayyid Qoetb te verduidelijken en om deze broeders & zusters te adviseren zich bezig te houden met zaken waar zij baat bij hebben.
Antwoord:
In de Naam van Allah, de Erbarmer, de Meest Barmhartige. Alle lof zij Allah en vrede en zegeningen zij met Zijn Boodschapper.
Na veel vragen over dit onderwerp: namelijk het onder de loep nemen en het uitvergroten van de fouten, misstappen en mankementen van de geleerden en doecaat die gerekend worden tot Ahl us-Soennati wal Djamaacah, dat in zijn geheel niet behoort tot het geloof en zeker niet mag voorgaan op het onderwijzen van de juiste cAqiedah en het opvoeden volgens het profetische voorbeeld, vonden wij het niet meer dan gepast om deze vraag voor te leggen aan één van de personen die ook voorkomt op deze zogenaamde ‘zwarte lijst’: namelijk sheich cAdnaan Al-cArcoer. Het is onze mening dat de opstellers van deze ‘zwarte lijst’ zichzelf tot rechters naast Allah hebben benoemd vanwege de laaghartige wijze waarop zij de namen van hun en onze moslimbroeders door de slijk te halen.
De reden waarom sheich cAdnaan cArcoer überhaupt op deze ‘zwarte lijst’ voorkomt is omdat hij in het verleden positieve uitlatingen zou hebben gedaan over Sayyid Qoetb. De lezer zal versteld staan, zoals ook wij versteld stonden van de onthullingen die sheich cAdnaan cArcoer ons deed, voornamelijk met betrekking tot de positie van sheich Rabic in dit geheel.
Sheich cAdnaan cArcoer schreef het volgende:
“Als we kijken naar Sayyid Qoetb (moge Allah hem genadig zijn) dan zijn wij verplicht het één en ander te verduidelijken.
Aan het einde van zijn leven was Sayyid Qoetb iemand die uitnodigde naar de Islam en die ook veel indruk wist te maken op anderen. Hij nam het op tegen de atheïstische en seculiere stromingen. Voor dit zijn wij hem dankbaar. Daarentegen beging hij grote fouten en zijn er een aantal discrepanties op hem aan te merken. De onderliggende reden hiervoor is dat Sayyid Qoetb ruwweg drie stadia in zijn leven heeft doorlopen.
Het eerste stadium:
Het stadium van schrijver. In deze fase werd Sayyid Qoetb beïnvloed door verschillende culturele stromingen die in zijn tijd aanwezig waren. In deze periode was hij geen praktiserende moslim wat als gevolg had dat hij schreef over zaken die in overeenstemming waren met de Islam maar vaak ook niet. Zo heeft hij boeken geschreven die volstaan met onwetendheden, dwalingen en verkeerde zienswijzen. Het is dan ook niet toegestaan om deze boeken te lezen of uit te geven, in het bijzonder het boek ‘al-cAdaalat ul-Idjtimaaciyah’ (maatschappelijke rechtvaardigheid). Als Sayyid Qoetb zich later van deze uitlatingen heeft gedistantieerd dan valt hem niets te verwijten, maar juist degenen die deze boeken blijven uitgeven.
Het tweede stadium:
Het stadium waarin hij kennis begon te maken met de Islam en boeken schreef over de Koran. In deze periode sloot hij zich bij de beweging ‘Ikhwaan ul-Moeslimien’ (De Islamitische Broederschap). Dit is een afgedwaalde stroming die gekenmerkt wordt door Hizbiyyah (partizaanschap).
Het derde stadium:
Het stadium waarin hij afstand nam van Ikhwaan ul-Moeslimien. In deze periode kwam het vaak voor dat zijn uitlatingen correct waren. Deze periode van Sayyid Qoetb werd gekenmerkt door de volgende zaken:
Het erkennen van de fouten van Ikhwaan ul-Moeslimien op het gebied van Minhadj (methodologie) en cAqiedah (geloofsleer).
Het oproepen tot veranderingen, door de mensen op een vredige wijze naar de Islam uit te nodigen, dit in tegenstelling tot de gewelddadige wijze van Ikhwaan ul-Moeslimien.
Het vanaf de basis opbouwen van de samenleving door de moslims het correcte beeld van de Islam te onderwijzen en hen aan te sporen de Islamitische riten te laten verrichten.
Het verwerpen van de foute handelswijzen van de Moebtadicah (religieuze innoveerders) die denken zaken te kunnen veranderen door het plegen van aanslagen, verkiezingen, protestmarsen en dergelijke wijzen waarop de Moebtadicah veranderingen wensen door te voeren.
Vele geleerden hebben deze stadia die Sayyid Qoetb heeft doorlopen erkent, waaronder onze sheich al-cAlaamah (de weledelgeleerde) al-Albaani (moge Allah hem genadig zijn)1 maar ook anderen, waaronder sheich Rabic (moge Allah hem behouden). Hij geeft toe dat Sayyid Qoetb ‘Uiteindelijk erachter is gekomen dat de Salafi Minhadj de correcte Minhadj is die nagevolgd dient te worden2. Verder zegt hij ook dat Sayyid Qoetb ‘Jongeren wenst op te voeden met cAqiedah en moraal, en met nadruk volgens de correcte cAqiedah’3.
Het is zelfs zo dat een aantal geleerden Sayyid Qoetb op een ongekende manier heeft geprezen en zelfs de mensen plichten heeft opgelegd die Allah en Zijn Boodschapper (vrede zij met hem) niet hebben opgelegd. Hij (sheich Rabic) droeg de Islamitische bewegingen op om kennis op te doen van de boeken van Sayyid Qoetb en lering te trekken uit zijn publicaties, zo schreef hij: “Moge Allah Sayyid Qoetb begenadigen. Door zijn studie heeft hij de waarheid getroffen. Het is verplicht voor de Islamitische bewegingen om lering te trekken uit zijn leerrijke publicaties. Hij heeft met zijn onderzoek de kern van de Minhadj van de Profeten (vrede zij met hen allen) weten te achterhalen.”4
Toen ik begon met het verrichten van Dacwah raadde ik in eerste instantie een aantal boeken van Sayyid Qoetb aan die door sheich al-Albaani deels waren geprezen. Later kwam ik hierop terug. Ook heb ik eens woorden gezegd in de trend van: “Ik ken niemand op aarde die beter over zaken met betrekking tot de Minhadj heeft gesproken dan Sayyid Qoetb.” Ik heb daarna echter tijdens meerdere gelegenheden mijn distantie van deze woorden uitgesproken. Alhoewel ik met deze woorden doelde op de tijd waarin Sayyid Qoetb leefde en dat hij in die tijd de eerste was die over het onderwerp Minhadj schreef. En met het begrip Minhadj doelde ik op de manieren van veranderen. Nogmaals, ik heb nooit Sayyid Qoetb op een zodanige wijze als sheich Rabic geprezen.
De laatste tijd hoor je dat veel jongeren, die nog maar pas zijn begonnen met het praktiseren van de Islam en nauwelijks het Arabisch onder de knie hebben, slecht spreken over bekende namen in de Islamitische wereld, zoals: Sayyid Qoetb, Sacoed Shoeraym, cAdnaan cArcoer, cAa’idh al-Qarniy, Safar al-Hawaliy, Salman al-cAwdah enz. Zij hebben zelfs zwarte lijsten opgesteld waarin zij honderden geleerden en doecaat bij naam en toenaam noemen met daarachter de termen ‘hizbi’, moebtadic, Qoetbi enz. Ook waarschuwen zij de moslims, o.a. door middel van sites zoals selefiepublikaties.com, om ver uit de buurt te blijven van een aantal moskeeën en personen in Nederland.
Hun grootste leider en drijvende kracht is, naar hun eigen woorden, sheich Rabic al-Madkhaliy en de grootste innoveerder volgens hun is wel Sayyid Qoetb. Graag zou ik jullie willen vragen om het een en ander rondom Sayyid Qoetb te verduidelijken en om deze broeders & zusters te adviseren zich bezig te houden met zaken waar zij baat bij hebben.
Antwoord:
In de Naam van Allah, de Erbarmer, de Meest Barmhartige. Alle lof zij Allah en vrede en zegeningen zij met Zijn Boodschapper.
Na veel vragen over dit onderwerp: namelijk het onder de loep nemen en het uitvergroten van de fouten, misstappen en mankementen van de geleerden en doecaat die gerekend worden tot Ahl us-Soennati wal Djamaacah, dat in zijn geheel niet behoort tot het geloof en zeker niet mag voorgaan op het onderwijzen van de juiste cAqiedah en het opvoeden volgens het profetische voorbeeld, vonden wij het niet meer dan gepast om deze vraag voor te leggen aan één van de personen die ook voorkomt op deze zogenaamde ‘zwarte lijst’: namelijk sheich cAdnaan Al-cArcoer. Het is onze mening dat de opstellers van deze ‘zwarte lijst’ zichzelf tot rechters naast Allah hebben benoemd vanwege de laaghartige wijze waarop zij de namen van hun en onze moslimbroeders door de slijk te halen.
De reden waarom sheich cAdnaan cArcoer überhaupt op deze ‘zwarte lijst’ voorkomt is omdat hij in het verleden positieve uitlatingen zou hebben gedaan over Sayyid Qoetb. De lezer zal versteld staan, zoals ook wij versteld stonden van de onthullingen die sheich cAdnaan cArcoer ons deed, voornamelijk met betrekking tot de positie van sheich Rabic in dit geheel.
Sheich cAdnaan cArcoer schreef het volgende:
“Als we kijken naar Sayyid Qoetb (moge Allah hem genadig zijn) dan zijn wij verplicht het één en ander te verduidelijken.
Aan het einde van zijn leven was Sayyid Qoetb iemand die uitnodigde naar de Islam en die ook veel indruk wist te maken op anderen. Hij nam het op tegen de atheïstische en seculiere stromingen. Voor dit zijn wij hem dankbaar. Daarentegen beging hij grote fouten en zijn er een aantal discrepanties op hem aan te merken. De onderliggende reden hiervoor is dat Sayyid Qoetb ruwweg drie stadia in zijn leven heeft doorlopen.
Het eerste stadium:
Het stadium van schrijver. In deze fase werd Sayyid Qoetb beïnvloed door verschillende culturele stromingen die in zijn tijd aanwezig waren. In deze periode was hij geen praktiserende moslim wat als gevolg had dat hij schreef over zaken die in overeenstemming waren met de Islam maar vaak ook niet. Zo heeft hij boeken geschreven die volstaan met onwetendheden, dwalingen en verkeerde zienswijzen. Het is dan ook niet toegestaan om deze boeken te lezen of uit te geven, in het bijzonder het boek ‘al-cAdaalat ul-Idjtimaaciyah’ (maatschappelijke rechtvaardigheid). Als Sayyid Qoetb zich later van deze uitlatingen heeft gedistantieerd dan valt hem niets te verwijten, maar juist degenen die deze boeken blijven uitgeven.
Het tweede stadium:
Het stadium waarin hij kennis begon te maken met de Islam en boeken schreef over de Koran. In deze periode sloot hij zich bij de beweging ‘Ikhwaan ul-Moeslimien’ (De Islamitische Broederschap). Dit is een afgedwaalde stroming die gekenmerkt wordt door Hizbiyyah (partizaanschap).
Het derde stadium:
Het stadium waarin hij afstand nam van Ikhwaan ul-Moeslimien. In deze periode kwam het vaak voor dat zijn uitlatingen correct waren. Deze periode van Sayyid Qoetb werd gekenmerkt door de volgende zaken:
Het erkennen van de fouten van Ikhwaan ul-Moeslimien op het gebied van Minhadj (methodologie) en cAqiedah (geloofsleer).
Het oproepen tot veranderingen, door de mensen op een vredige wijze naar de Islam uit te nodigen, dit in tegenstelling tot de gewelddadige wijze van Ikhwaan ul-Moeslimien.
Het vanaf de basis opbouwen van de samenleving door de moslims het correcte beeld van de Islam te onderwijzen en hen aan te sporen de Islamitische riten te laten verrichten.
Het verwerpen van de foute handelswijzen van de Moebtadicah (religieuze innoveerders) die denken zaken te kunnen veranderen door het plegen van aanslagen, verkiezingen, protestmarsen en dergelijke wijzen waarop de Moebtadicah veranderingen wensen door te voeren.
Vele geleerden hebben deze stadia die Sayyid Qoetb heeft doorlopen erkent, waaronder onze sheich al-cAlaamah (de weledelgeleerde) al-Albaani (moge Allah hem genadig zijn)1 maar ook anderen, waaronder sheich Rabic (moge Allah hem behouden). Hij geeft toe dat Sayyid Qoetb ‘Uiteindelijk erachter is gekomen dat de Salafi Minhadj de correcte Minhadj is die nagevolgd dient te worden2. Verder zegt hij ook dat Sayyid Qoetb ‘Jongeren wenst op te voeden met cAqiedah en moraal, en met nadruk volgens de correcte cAqiedah’3.
Het is zelfs zo dat een aantal geleerden Sayyid Qoetb op een ongekende manier heeft geprezen en zelfs de mensen plichten heeft opgelegd die Allah en Zijn Boodschapper (vrede zij met hem) niet hebben opgelegd. Hij (sheich Rabic) droeg de Islamitische bewegingen op om kennis op te doen van de boeken van Sayyid Qoetb en lering te trekken uit zijn publicaties, zo schreef hij: “Moge Allah Sayyid Qoetb begenadigen. Door zijn studie heeft hij de waarheid getroffen. Het is verplicht voor de Islamitische bewegingen om lering te trekken uit zijn leerrijke publicaties. Hij heeft met zijn onderzoek de kern van de Minhadj van de Profeten (vrede zij met hen allen) weten te achterhalen.”4
Toen ik begon met het verrichten van Dacwah raadde ik in eerste instantie een aantal boeken van Sayyid Qoetb aan die door sheich al-Albaani deels waren geprezen. Later kwam ik hierop terug. Ook heb ik eens woorden gezegd in de trend van: “Ik ken niemand op aarde die beter over zaken met betrekking tot de Minhadj heeft gesproken dan Sayyid Qoetb.” Ik heb daarna echter tijdens meerdere gelegenheden mijn distantie van deze woorden uitgesproken. Alhoewel ik met deze woorden doelde op de tijd waarin Sayyid Qoetb leefde en dat hij in die tijd de eerste was die over het onderwerp Minhadj schreef. En met het begrip Minhadj doelde ik op de manieren van veranderen. Nogmaals, ik heb nooit Sayyid Qoetb op een zodanige wijze als sheich Rabic geprezen.