jeblia_zina
06-03-2007, 20:17
Portret van een reiziger.
Door Muhammad al-Shareef.
Bismillah Ar-Rahman Ar-Rahim.
In de naam van Allah, de Barmhartige, de Genadevolle. Wij prijzen Hem, zoeken Zijn hulp en vragen om vergiffenis. Wie Allah leidt, niemand kan hem misleiden. En wie Allah toestaat om te dwalen, niemand kan hem leiden. Ik getuig dat er geen god is dan Allah alleen en dat Muhammad (salla Allahu 'alayhi wa salaam) Zijn dienaar en boodschapper is.
Al-Fudayl ibn 'Iyaadh (moge Allah hem genadig zijn) zat eens met een oudere persoon en vroeg hem, "Hoe oud ben je?" De man antwoordde, "Zestig jaar oud." "Wist je," zei Al-Fudayl, "dat je zestig jaar hebt gereisd naar jouw Heer, en dat je bijna bent aangekomen." De man bleef stil. Hij fluisterde, "Inna lillahi wa inna ilayhi radji'oon. (Tot Hem behoren wij en tot Hem keren wij terug)." Al-Fudayl vroeg, "Weet je de betekenis van die uitspraak. Je zegt dat jij een dienaar van Allah bent en dat je tot Hem zult terugkeren. Wie weet dat hij de dienaar van Allah is en dat hij tot Hem zal terugkeren, zou moeten weten dat hij tegengehouden zal worden op de Dag des Oordeels. En wie weet dat hij tegengehouden zal worden, laat hem ook weten dat hij verantwoordelijk zal zijn voor datgene wat hij in dit leven heeft gedaan. En wie weet dat hij verantwoordelijk zal zijn voor wat hij deed, laat hem weten dat hij ondervraagd zal worden. En wie weet dat hij ondervraagd zal worden, laat hem zijn antwoord nu voorbereiden." "Wat zal ik doen," vroeg de man. "Het is simpel," zei Al-Fudayl, "Doe goed in wat voor jou nog overblijft van jouw leven, vergeven zal jouw verleden worden. Zoniet zal je aangerekend worden voor het verleden en voor wat zal komen."
Niet zo lang geleden moest men zijn proviand voorbereiden wanneer er een reis werd ondernomen. De woestijnen waren lang, heet en hard. Genadeloos. Er waren geen tankstations om jezelf te vullen met Doritos, of rusthaltes om cola te kopen van een automaat. In feite was er zelfs geen mens in zicht voor mijlen en mijlen van dorre zandduinen. Dus je had proviand nodig bij je voordat je de reis maakte. Genoeg voedsel, genoeg water, genoeg vanalles om je tot je bestemming te brengen. Vanaf hier, in de verzen betreffende de Hajj, wanneer iedereen een soort van reis zal maken om de Ka'ba te bereiken, stemde Hij de aandacht van Zijn dienaren af op een andere reis, een reis die iedere ziel moet maken, of zij het nu weten of er om geven of gewoon achteloos blijven. Allah (Subhana wa Ta'ala) trok hun aandacht naar de reis van het Hiernamaals, naar het Paradijs of de Hel.
"En neem jouw proviand (met je) voor de reis; waarlijk het beste proviand is Taqwa (vroomheid en rechtschapen)." (2:197.)
Ibn 'Umar (radya Allahu 'anhu) vertelt: "Op een dag was ik met de Boodschapper van Allah (salla Allahu 'alayhi wa salaam). Hij keerde zich naar me toe, hield mijn schouders met zijn beide gezegende handen vast en zei: "Wees in dit leven als een vreemdeling of reiziger." En wanneer ibn 'Umar (radya Allahu 'anhu) dit aan zijn leerlingen vertelde, voegde hij toe: "Als je de avond bereikt, verwacht niet (om te leven) bij de dageraad, en als je de ochtend bereikt, verwacht niet (om te leven) in de avond. Haal voordeel uit je gezondheid voordat je ziek wordt. En haal voordeel uit je leven voordat je sterft." (Bukhari.)
Jouw verhaal en de mijne in dit leven zou het verhaal moeten zijn van een vreemdeling in de stad of een reiziger. Recentelijk leefde de schrijver een leven van een vreemdeling om een reis te beginnen. Zes jaar lang leefde hij in Madinah Munawwarah en nu is de tijd gekomen om verder te gaan. In de laatste dagen koopt hij een stuk zeep en denkt, "Zal ik er lang genoeg zijn om het hele stuk zeep te gebruiken of zou ik een kleinere halen." Gadgets en uitvindigen sprongen van de supermarktrekken. Het ziet er allemaal interessant uit, maar er was geen tijd om ervan te genieten, het moest op de plank blijven. De reis ging beginnen. Enkele reizen werden naar de Profeet's Moskee gemaakt. De concentratie was enkele graden hoger in het gebed. De reis ging beginnen.
Toen onze vader en moeder, Adam en Hawwa' (vrede zij met hen) van het Paradijs werden verbannen, bleven hun harten snikken in herinnering van hun eerste huis. Je weet hoe het is wanneer sommige jongeren op kamp gaan. Nacht op nacht huilen ze uit heimwee. Wel, zo waren onze ouders ook. En zoals hun kinderen, gelovigen in Allah, Zijn Boodschapper en het Hiernamaals, dat is het soort van heimwee dat wij dag na dag zouden moeten hebben, totdat wij thuiskomen, insja-Allah. Zo voelt een vreemdeling zich; zo moeten wij door het leven gaan. De Profeet (salla Allahu 'alayhi wa salaam) zei, "Wat heb ik met de materiële wereld. Het voorbeeld van de materiële wereld en ik is dat van een reiziger. Reizen in de hitte van de namiddag, hij stopte om te rusten onder schaduw van een boom voor een ogenblik. Dan rees hij en verliet het." (Ahmad, Tirmidhi.)
De reis: het leven. De bestemming: het Paradijs of het Hellevuur. 'Ali (radya Allahu 'anhu) zei, "Deze (materiële) wereld heeft jou de rug toegekeerd en het Hiernamaals is op zijn weg naar jou toe. Beiden hebben kinderen, dus wees van de kinderen van het Hiernamaals en niet van de kinderen van deze (materiële) wereld. Want waarlijk, vandaag zijn daden en geen berekening en morgen is de berekening en geen daden."
Een wijze man zei eens, "Vreemd is hij, van wie de materiële wereld weg aan het lopen is en het Hiernamaals naar hem toeloopt. Hoe kan hij bezig zijn met datgene wat hem verlaat en zijn rug toekeren naar datgene wat naar hem toekomt." Dit is de reis die we allen maken: nu is het aan ons om voordeel te halen uit de tijd. Muhammad ib Waasi' (moge Allah hem genadig zijn) werd eens gevraagd hoe hij zich voelde. Hij antwoordde, "Wat is jouw gedachte van iemand die iedere dag een mijl naar het Hiernamaals reist?" Lieve broeder, lieve zuster. Elke ziel is op deze reis. Sommigen hebben deze begrepen en besteden hun dagen in voorbereiding voor de vragen die komen, voor de vergelding. Anderen leiden hun leven ten volle zoals zij zeggen, achteloos en nalatig in het Hiernamaals. Allah (Subhana wa Ta'ala) beschrijft de dag dat zij uiteindelijk op zullen staan en het Vuur zullen ruiken: (Er zal gezegd worden tegen de zondaren): "Waarlijk, gij waart hieromtrent achteloos. Nu hebben Wij uw sluier van u weggenomen en uw oog ziet deze Dag scherp!" (50:22.)
Door Muhammad al-Shareef.
Bismillah Ar-Rahman Ar-Rahim.
In de naam van Allah, de Barmhartige, de Genadevolle. Wij prijzen Hem, zoeken Zijn hulp en vragen om vergiffenis. Wie Allah leidt, niemand kan hem misleiden. En wie Allah toestaat om te dwalen, niemand kan hem leiden. Ik getuig dat er geen god is dan Allah alleen en dat Muhammad (salla Allahu 'alayhi wa salaam) Zijn dienaar en boodschapper is.
Al-Fudayl ibn 'Iyaadh (moge Allah hem genadig zijn) zat eens met een oudere persoon en vroeg hem, "Hoe oud ben je?" De man antwoordde, "Zestig jaar oud." "Wist je," zei Al-Fudayl, "dat je zestig jaar hebt gereisd naar jouw Heer, en dat je bijna bent aangekomen." De man bleef stil. Hij fluisterde, "Inna lillahi wa inna ilayhi radji'oon. (Tot Hem behoren wij en tot Hem keren wij terug)." Al-Fudayl vroeg, "Weet je de betekenis van die uitspraak. Je zegt dat jij een dienaar van Allah bent en dat je tot Hem zult terugkeren. Wie weet dat hij de dienaar van Allah is en dat hij tot Hem zal terugkeren, zou moeten weten dat hij tegengehouden zal worden op de Dag des Oordeels. En wie weet dat hij tegengehouden zal worden, laat hem ook weten dat hij verantwoordelijk zal zijn voor datgene wat hij in dit leven heeft gedaan. En wie weet dat hij verantwoordelijk zal zijn voor wat hij deed, laat hem weten dat hij ondervraagd zal worden. En wie weet dat hij ondervraagd zal worden, laat hem zijn antwoord nu voorbereiden." "Wat zal ik doen," vroeg de man. "Het is simpel," zei Al-Fudayl, "Doe goed in wat voor jou nog overblijft van jouw leven, vergeven zal jouw verleden worden. Zoniet zal je aangerekend worden voor het verleden en voor wat zal komen."
Niet zo lang geleden moest men zijn proviand voorbereiden wanneer er een reis werd ondernomen. De woestijnen waren lang, heet en hard. Genadeloos. Er waren geen tankstations om jezelf te vullen met Doritos, of rusthaltes om cola te kopen van een automaat. In feite was er zelfs geen mens in zicht voor mijlen en mijlen van dorre zandduinen. Dus je had proviand nodig bij je voordat je de reis maakte. Genoeg voedsel, genoeg water, genoeg vanalles om je tot je bestemming te brengen. Vanaf hier, in de verzen betreffende de Hajj, wanneer iedereen een soort van reis zal maken om de Ka'ba te bereiken, stemde Hij de aandacht van Zijn dienaren af op een andere reis, een reis die iedere ziel moet maken, of zij het nu weten of er om geven of gewoon achteloos blijven. Allah (Subhana wa Ta'ala) trok hun aandacht naar de reis van het Hiernamaals, naar het Paradijs of de Hel.
"En neem jouw proviand (met je) voor de reis; waarlijk het beste proviand is Taqwa (vroomheid en rechtschapen)." (2:197.)
Ibn 'Umar (radya Allahu 'anhu) vertelt: "Op een dag was ik met de Boodschapper van Allah (salla Allahu 'alayhi wa salaam). Hij keerde zich naar me toe, hield mijn schouders met zijn beide gezegende handen vast en zei: "Wees in dit leven als een vreemdeling of reiziger." En wanneer ibn 'Umar (radya Allahu 'anhu) dit aan zijn leerlingen vertelde, voegde hij toe: "Als je de avond bereikt, verwacht niet (om te leven) bij de dageraad, en als je de ochtend bereikt, verwacht niet (om te leven) in de avond. Haal voordeel uit je gezondheid voordat je ziek wordt. En haal voordeel uit je leven voordat je sterft." (Bukhari.)
Jouw verhaal en de mijne in dit leven zou het verhaal moeten zijn van een vreemdeling in de stad of een reiziger. Recentelijk leefde de schrijver een leven van een vreemdeling om een reis te beginnen. Zes jaar lang leefde hij in Madinah Munawwarah en nu is de tijd gekomen om verder te gaan. In de laatste dagen koopt hij een stuk zeep en denkt, "Zal ik er lang genoeg zijn om het hele stuk zeep te gebruiken of zou ik een kleinere halen." Gadgets en uitvindigen sprongen van de supermarktrekken. Het ziet er allemaal interessant uit, maar er was geen tijd om ervan te genieten, het moest op de plank blijven. De reis ging beginnen. Enkele reizen werden naar de Profeet's Moskee gemaakt. De concentratie was enkele graden hoger in het gebed. De reis ging beginnen.
Toen onze vader en moeder, Adam en Hawwa' (vrede zij met hen) van het Paradijs werden verbannen, bleven hun harten snikken in herinnering van hun eerste huis. Je weet hoe het is wanneer sommige jongeren op kamp gaan. Nacht op nacht huilen ze uit heimwee. Wel, zo waren onze ouders ook. En zoals hun kinderen, gelovigen in Allah, Zijn Boodschapper en het Hiernamaals, dat is het soort van heimwee dat wij dag na dag zouden moeten hebben, totdat wij thuiskomen, insja-Allah. Zo voelt een vreemdeling zich; zo moeten wij door het leven gaan. De Profeet (salla Allahu 'alayhi wa salaam) zei, "Wat heb ik met de materiële wereld. Het voorbeeld van de materiële wereld en ik is dat van een reiziger. Reizen in de hitte van de namiddag, hij stopte om te rusten onder schaduw van een boom voor een ogenblik. Dan rees hij en verliet het." (Ahmad, Tirmidhi.)
De reis: het leven. De bestemming: het Paradijs of het Hellevuur. 'Ali (radya Allahu 'anhu) zei, "Deze (materiële) wereld heeft jou de rug toegekeerd en het Hiernamaals is op zijn weg naar jou toe. Beiden hebben kinderen, dus wees van de kinderen van het Hiernamaals en niet van de kinderen van deze (materiële) wereld. Want waarlijk, vandaag zijn daden en geen berekening en morgen is de berekening en geen daden."
Een wijze man zei eens, "Vreemd is hij, van wie de materiële wereld weg aan het lopen is en het Hiernamaals naar hem toeloopt. Hoe kan hij bezig zijn met datgene wat hem verlaat en zijn rug toekeren naar datgene wat naar hem toekomt." Dit is de reis die we allen maken: nu is het aan ons om voordeel te halen uit de tijd. Muhammad ib Waasi' (moge Allah hem genadig zijn) werd eens gevraagd hoe hij zich voelde. Hij antwoordde, "Wat is jouw gedachte van iemand die iedere dag een mijl naar het Hiernamaals reist?" Lieve broeder, lieve zuster. Elke ziel is op deze reis. Sommigen hebben deze begrepen en besteden hun dagen in voorbereiding voor de vragen die komen, voor de vergelding. Anderen leiden hun leven ten volle zoals zij zeggen, achteloos en nalatig in het Hiernamaals. Allah (Subhana wa Ta'ala) beschrijft de dag dat zij uiteindelijk op zullen staan en het Vuur zullen ruiken: (Er zal gezegd worden tegen de zondaren): "Waarlijk, gij waart hieromtrent achteloos. Nu hebben Wij uw sluier van u weggenomen en uw oog ziet deze Dag scherp!" (50:22.)