diamantje87
21-02-2007, 10:20
Lieve papa
Het is bijna 2 jaar geleden dat je niet meer bij ons bent
Maar ik denk nog steeds aan jou,elke dag,en bijna elk moment
3 jaar geleden zei ik nog tegen je:''papa als ik later me rijbewijs heb dan ben ik degene die je overal naar toe zal brengen,en we gaan elk jaar met de auto naar marokko'' waarop jij antwoorde:inshallah a benti als ik nog leef dan mag jij me overal naar toe brengen als jij je rijbewijs hebt'' ik antwoorde toen:''papa je mag niet zo praten..jij gaat nog leven totdat ik kinderen krijg,je zal mijn kinderen nog zien''
maar helaas ik heb verkeerd gedacht,een jaartje later was je er niet meer.
ik als jongste kind kon en kan er nog steeds niet mee leven dat ik zonder mijn vader verder moet.Van buiten lach ik maar van binnen ga ik helemaal kapot. Ik weet nog de eerste zomervakantie zonder jou,was gewoon moeilijk,we reden onze straat in en de tranen begonnen te stromen,ik zag jou weer zitten bij de deur van de garage,jou vaste plek waar je met al je vrienden ging chillen,en jou plekje in het koffiehuis,jou vrienden zaten daar wel,maar jou plekje ontbrak,je was toen nog maar 4 maanden overleden. Het eerste jaar marokko zonder vader was voor iedereen moeilijk,we hebben gehuild,we zaten met z'n allen aan tafel samen met ooms en tantes,toen ik weer een begon te huilen,en toen voglde iedereen,die zomer wou ik nks,ik ging niet vaak naar het strand,ik wou zoveel mogelijk alleen zijn,de avonden bracht ik vaak door op het dak,kijkend naar de lucht,want jij en ik deden dat ook vaak..we hadden echt leuke gesprekken,elke avond weer,op een gegeven moment merkte oom dat,en kwam hij vaak het dak op omdat hij wist dat ik jou miste,andere dachte dat ik gewoon niks te doen had,maar ik heb zoveel herinneren op onze dak,al die gesprekken,waar ik soms aan denk,en als klein meisje tilde jij me op zodat ik toch wat kon zien,maar helaas,aan alles komt een einde,
lieve papa layrahmek
05-03-05
Het is bijna 2 jaar geleden dat je niet meer bij ons bent
Maar ik denk nog steeds aan jou,elke dag,en bijna elk moment
3 jaar geleden zei ik nog tegen je:''papa als ik later me rijbewijs heb dan ben ik degene die je overal naar toe zal brengen,en we gaan elk jaar met de auto naar marokko'' waarop jij antwoorde:inshallah a benti als ik nog leef dan mag jij me overal naar toe brengen als jij je rijbewijs hebt'' ik antwoorde toen:''papa je mag niet zo praten..jij gaat nog leven totdat ik kinderen krijg,je zal mijn kinderen nog zien''
maar helaas ik heb verkeerd gedacht,een jaartje later was je er niet meer.
ik als jongste kind kon en kan er nog steeds niet mee leven dat ik zonder mijn vader verder moet.Van buiten lach ik maar van binnen ga ik helemaal kapot. Ik weet nog de eerste zomervakantie zonder jou,was gewoon moeilijk,we reden onze straat in en de tranen begonnen te stromen,ik zag jou weer zitten bij de deur van de garage,jou vaste plek waar je met al je vrienden ging chillen,en jou plekje in het koffiehuis,jou vrienden zaten daar wel,maar jou plekje ontbrak,je was toen nog maar 4 maanden overleden. Het eerste jaar marokko zonder vader was voor iedereen moeilijk,we hebben gehuild,we zaten met z'n allen aan tafel samen met ooms en tantes,toen ik weer een begon te huilen,en toen voglde iedereen,die zomer wou ik nks,ik ging niet vaak naar het strand,ik wou zoveel mogelijk alleen zijn,de avonden bracht ik vaak door op het dak,kijkend naar de lucht,want jij en ik deden dat ook vaak..we hadden echt leuke gesprekken,elke avond weer,op een gegeven moment merkte oom dat,en kwam hij vaak het dak op omdat hij wist dat ik jou miste,andere dachte dat ik gewoon niks te doen had,maar ik heb zoveel herinneren op onze dak,al die gesprekken,waar ik soms aan denk,en als klein meisje tilde jij me op zodat ik toch wat kon zien,maar helaas,aan alles komt een einde,
lieve papa layrahmek
05-03-05