Bekijk volle/desktop versie : **.......In Stilte Gevangen.........**


15-02-2007, 12:57
Vertrouwen is goed, controle is beter....



Jou ogen. jou warmte..Telkens als ik je zie dan blijf ik dromen en stralen..jammer dat je niet weet wat ik voor je voel...ookal zou je niet weten wat ik bedoel..ik geef je een zoen...wat ben je een oen??


"Shit, dit noem je toch geen Gedicht..Wat wanhopig zeg..Die lompe Tarik..Als ik die kleintje te pakken krijgt die mij uit mijn concentratie heeft genomen!! Hij is nog nie Jarig" Frustreerde Loubna toen ze nog die woorden opnieuw oplas....

"Hey Loubna!!! LOUBNAAA"!!....riep Yassin hard door de gangen, waar het vol met mensen was met hun eigen gedachtes hun eigen problemen en hun eigen leegte...vooral hun eigen stilte..niet dat, dat te horen was..

Loubna schrikte op en laat het blaadje vallen en ze draaide zich om en ziet Yassin..
"Wajoooow, ik ben niet doof hwor Allatief...Vind je het gek dat mensen op school je de "Schreewende Keukenmeid" noemen...Loubna probeerde boos over te komen maar toen bloosde Loubna...
Telkens als ze Yassin zag kon ze niet boos op hem blijven..met zijn mooie krullen en diep bruine ogen en volle lippen die kan ze gewoon niet weer staan..Ze bleef hem aan staren..ze hoorden de stemmen niet..de lawaai van honderden mensen tegelijk leek haar niks te doen...de drukte..Ze zag Alleen Yassin...en haar hoofd ging langzaam schuin hangen en haar ogen begonnen te stralen...ze had nog net geluk dat er geen kwijl uit haar mond liep...

"Hallo, Halloooo...Aarde aan Loubna.." zei Yassin en zwaaide met zijn hand voor haar ogen om haar wakker te schudden en toen pakte hij de blaadje van de grond...en moest hard lachen..en zei op een bespottelijke manier ..."ik geef je een zoen...wat ben je een oen??

Toen werd Loubna wakker uit haar droom van de Mysterieuse Donkere Prins die nu tegenover haar stond , en haar uit zat te lachen om haar woorden die ze bedacht had...trouwens voor een ene meid die Latifa heet die alleen maar de buitenkant had en niet de binnenkant een hersensloze barbie...die zelf haar gevoelens niet kon uiten.....en moet ze mij per se om hulp vragen terwijl ik dezelfde jonge leuk vond...wat een leven heb ik tochh pffffffff.....dacht Loubna...maar toen voelde Loubna zich langzaam warm worden...

Loubna voelde zich langzaam rood worden en roder...Op het moment dat ze iets wou zeggen..bleef haar adem stil staan...Ze pakte de blaadje uit Yassin zijn hand en scheurde hem en gooide in de prullenbak..met de helft ernaast..
Loubna raapte haar moed op en zei "Het was voor jou bedoeld hwor, en Trouwens ik had het niet geschreven het was van Latifa" zei Loubna met een grijns....achter die grijns schuilde een teleurstelling...haar gedachtes nam haar weer mee..Kan hij nou niet zien hoe leuk ik hem vind, hoe lief ik tegen hem ben???...Jongens die begrijpen het niet..straks moet ik trouwen met die Majid ook wel genoemd de "tandloze jongen uit Maghrib" Tfoe...ik zie het al voor me...Op een boederij koeien melken..en misschien zelf ook Tandloos..en in de boeregat in Marokko wonen.en Loubna probeerde zich zelf weer op te peppen..dat gebeurt mij echt nie dat weet ik zeker!......zeg nooit, nooit Loubna...dacht ze weer...

"De Latifa?? Wauw..Die zina, de mooiste meisje op school...die mag van mij altijd een gedicht schrijven hwor..." plaagde Yassin haar...

"Safi, Safi yeh gizoe...ik ga naar les...iets wat jij ook hoort te doen!" zei Loubna op een neppe lachende manier...om net zijn woorden te verwerken hoe mooi hij Latifa vond...

"Is goed, ik zie je straks...dan kunnen we bij kletsen wat we over 2 weken gaan doen!! Woehoe zomer komt eraan...Yemma Yemma de zomer komt eraan Eh Bebba!!...Zong Yassin hard en hoe hij bijna gillend de gang afrende...
Waardoor hij werd nagekeken door andere meiden die hem ook een lekkere marokaanse koekje vonden en begonnen te giechelen....

En Loubna..stond voor de deur bij haar klas en keek Yassin na...Er verschijnde een glimlach op haar gezicht toen ze hem om de hoek zag gaan haar glimlach veranderde gelijk in een teleurstellende blik en dacht bij haar zelf"..."Majid..De Tandloze jonge uit Maghrib..word jij toch de gene..." ....Of toch de "gekke keukenmeid" die er heerlijk uit ziet en ook humor heeft...Inshallah word jij het prinsje van me..dacht ze bij haar zelf..

En de bel ging en ze liep in de klas....


Shoukran voor het lezen....Als ik 7 fans heb dan ga ik verder met schrijven..
Zo niet, het was leuk om in iedergeval zo een deel neer te zetten....
21-02-2007, 09:37


♥ Up! ♥
26-02-2007, 09:34
Mohim, 1 fan lafyoe!! ...ik ga gewoon verder schrijven
26-02-2007, 10:19
Ze liep de klas binnen en ze ging naar haar plek...Op een van de manier ging ze toch altijd voor zitten, Ze hoorden giechelend meiden achter zich..en ze wist precies wie het was. LATIFA!
Ze hoorden voetstappen naar haar toe komen het leek net alsof ze uren duurden ze werd steeds roder..."Ewa safi Loubna, het is maar een meisje hwor geen God ofzo?" dacht ze bij zich zelf...En ze kwam steeds dichterbij...ze voelde een hand op haar schouder...ze draaide zich om en het was....Romaisa.."Ik schrok me te pletter...yeh heks!!" ...Romaisa met haar actie ze was de beste vriendin van Loubna...Ze had een hoofddoek op en probeerde zich te verdiepen in de Islam..ze hield zich niet bezig met Barbie meisje Latifa...Ze had zacht gezegt "schijt aan haar"...
"Hey Zina, ik zocht je overal meid waar was je nou??..En ze ging naast haar zitten..."Ik was op de gang..ra ra met wie??" en ze ging giechelen..."Jou Lekkere Chocolaatje zeker??"..."Ewa, niet gelijk raden anders is het niet spannend, Mohim ja ! ik was met Yassin!"...Ze had het perongeluk te hard gezegt...en de Miss Barbie had het gehoord..En ze liep haar kant op..Loubna voelde zich roder worden..."shit wat heb ik nou gezegt"....fluisterde ze naar Romaisa...Toen Latifa haar kant op liep...het leek alsof het uren duurden...Ze sloeg haar zwarte lange haren over haar schouder en keek als een hongerige zwerfkat naar Loubna...Alsof ze marmita was ofzo om op te vreten.."He, Had jij het over Yassin?" ........."Euhhmm, Neee, hoe kom je daarbij...?" ......Ze had een brok in haar keel en ze keek Romaisa haar kant op...En Romaisa gebaarde..Doe normaal en ze zwaaide een beetje met haar handen.."Volgens mij had je het wel over hem hwor, Ewa tazzz denk je nou echt dat hij voor jou gaat vallen ofzo??" ....Haar kapsones voelde Loubna zich alsof het een klap in haar gezicht was...ze was verdoofd en ze werd weer meegesleurd in haar gedachten..."Ze heeft gelijk, ik zal nooit zijn aandacht krijgen..Majid Tandloos jonge uit Maghrib ..Aan genaam ik ben je nieuwe vrouw Loubna..met hele tanden.." dacht ze bij zich zelf ...."Hey Miss Barbie, Jij bent alleen maar voor een korte periode...uit eindelijk gaat tie toch voor haar...ik weet niet wat je lult met je kapsones"....en Loubna..schrok wakker...ze zag hoe Romaisa dicht bij Latifa stond en rood was van de woede.."Tazzzzz..." en Latifa liep weg...ze vertelde het verhaal in de klas en de meiden begonnen te giechelen...ze gingen opeens roddelen...het was te hard om te negeren maar te zacht om te reageren..."Doe rustig Romaisa, ze is het niet waard".....zei Loubna teleurgesteld en om net de pijnelijk woorden te verwerken..ze begreep niet waarom ze zo tegen haar doet..ze was de mooiste hoofddoek meisje van de school...Althans dat dachten andere meiden maar Loubna van zichzelf niet...en ze begon te tranen..."Loubna kom op, ga je voor die kehba huilen??"....trooste Romaisa haar..."Het komt goed, uit eindelijk wilt hij jou...maak je geen zorgen""...probeerd Romaisa haar moed in te praten..."Inshallah", dacht ze bij haar zelf ...want ze wist dat de zomervakantie eraan kwam..en dat haar familie al een tijdje...haar probeerde over te halen om te gaan trouwen...Ze droogde haar traantjes en de Lessen gingen verder...niet dat ze zich ging concentreren....Romaisa keek Loubna aan..."Weet ze dan niet hoe hij naar haar kijkt., hoe hij tegen haar praat...kijk wat voor een mooi meisje ze is, waarom ziet ze dat niet??" dacht Romaisa bij der zelf..."ik bemoei me er niet mee...ze moet er zelf achter komen hoe leuk hij haar vind...Inshallah snel, voordat het te laat is".....dat zei ze perongeluk hard op...:Loubna deed haar mp3 oordopje uit ...waarna ze een marokaanse zielig liedje luisterde over een jonge die verliefde was op een meisje maar dat de meisje met de 45 jarige neef moest trouwen van de buurvrouw..net zoals bijna alle marokaanse liedjes die nergerns over gaan.. .."Wat zei je Romaissa"...Fluisterde ze naar haar....Net toen ze iets wou zeggen ging de bel..Het was Pauze...
26-02-2007, 11:53


Hey meid ga gauw verder...
26-02-2007, 12:46

Citaat door missy_uhh:
Hey meid ga gauw verder...



Shoukran ezin...ik ga zeker verder
26-02-2007, 13:13
SIZE="3"]Romaisa en Loubna liepen naar de kantine...De kantine was overdreven groot en meer en deels in groepjes gesplitst het leek net of het een school uit Marokko was....."Zullen we een broodje halen""...vroeg Romaissa aan Loubna..."Ja lekker, als jij trakteerd hihi"..zei Loubna een beetje lachend..."Yeh marokaantje, altijd andere laten dokken, wacht hier ik kom zo terug".....Loubna begon eindelijk een beetje te lachen...en ze liep naar een leege tafel....ze zag allemaal mensen om zich heen die hun eigen leven leiden...soms dacht ze bij zich zelf wat maken die mensen mee..wat voor problemen hebben hun..niet dat het haar wat aan gaat...maar ze voelde zich altijd al anders dan de meeste mensen om zich heen...en ze ging zitten...ze pakte een blaadje en een pen uit haar tas...ze moest op een of andere manier toch een gedicht klaar hebben...anders zou ze nog erger voor paal staan dan dat ze al was bij Miss Barbie Latifa die iedereen zo geweldig vind,.Ze deed haar mp3 aan..om een beetje inspiratie te hebben..ze probeerde een zin op te schrijven...ze verbaasde zich datz e nu pas hoorde wat voor zielige nummers ze alleen maar had...en ze deed haar mp 3 uit ..de dag was al erg genoeg en nu met die liedjes erbij maakt het veel erger...over onmogelijke liefde...Dus begon ze te schrijven..."Jij bent de kers op de ijs...Jij bent...." wie hou ik voor de gek" zei ze tegen haar zelf...en ze maakte van het blaadje een propje en gooide het weg.."Hier, een broodje gezond" zei Romaissa..."shoukran ezin, ik geef je het terug echt"..."ewa safi hoef niet" .....en ze begonnen te eten..opeens was Loubna haar eetlust verloren...Ze zag Yassin met Barbiepop arm om arm lopen netalsof dat niet erg genoeg was ..keek ze Loubna haar kant op en begon een kattige blik te geven..ze slikte de stukje brood in haar mond door het voelde alsof het een steen was die ze inslikte....Yassin maakte een hoi gebaar naar Loubna...maar Loubna had moeite om te zwaaien en een lach op haar gezicht te laten verschijnen maar toch perste ze het uit..."scheinheiliger kan het niet" zei Romaisa .....Loubna keek Romaisa met een teleurgesteld blik aan...en op dat moment ging Loubnas haar telefoon...xRing x Ring...ze keek op haar telefoon en zag dat ze het van thuis kwam..en dat betekende niet veel goeds...ze nam op met een lichte trillende stem".." Allo," zei Loubna en.......Romaissa keek Loubna vraagend aan..."wie is daar" ...fluisterde Romaisa met een lichte angst in haar ogen..."Allo, Salaam Alikoem met Rachid" klonk een schorrige stem alsof tie net van zijn slaap wakker is...."Shit, het is Oom Rachid, wat moet hij nou weer?" ....zei ze tegen Romaissa..."Ha, Allo Allo....hoor je me.." ........"Ja, ik hoor je...Kan ik wat voor je doen"......."Euhmmm, Ja daarvoor bel ik je....je moet onmiddelijk naar huis komen".....Loubna keek angstig naar Romaissa...haar familie was bekend als de Mafia van Nederland althans zo werden ze genoemd....Loubna haar vader was streng en sloeg weleens haar moeder als de eten niet lekker smaakde of als zijn broek niet goed gestreken was...ze was getuige van vele ruzies tussen hen...zij en haar broertje Tarik...ze herrinner zich nog goed dat een ruzie uit de hand liep en dat ze samen huilde met haar 6 jarige broertje Tarik onder haar bed.
..ze zagen hoe haar vader haar moeder sloeg totdat ze bont en blauw was...alsof dat niet genoeg was spuugde hij ook nog op haar....ze wist niet waarom hij zo deed tegen haar.....Waarom trouw je met haar als je haar haat, Bebba??...zei ze een keer tegen haar vader wanneer ze er niet meer tegen kon in dat geschreeuw tussen hun...Waarom doe je ons zo veel pijn, Bebba?
....ze maakte het alleen maar erger en Loubna heeft ook het nodige klappen gehad...maar ze vertelde niemand wat..zelfs Romaisa niet...ook niet wat er met haar 1 jaar geleden is gebeurd tussen haar en haar oom Rachid...

1 jaar eerder :

Op een winterige dag...was Loubna alleen thuis...na het nodige schaamtelijk gebeurtenissen op school...moest ze even alleen thuis zijn...voordat ze weer de nodige geschreeuw moet aan horen van haar vader...waarom ze niks doet in het huis...de geschreeuw van haar vader kan ze nooit vergeten " yeh domme koe, heb je die dochter gezien van je oom Ahmed...ze doet alles rond het huis, ze kookt , ze veegt de vloeren...maar jij, jij hulpeze thamsa ahsoema dat ik jou ooit heb gemaakt"..Die worden zal ze nooit vergeten...bij die gedachte al rolde er een traan over haar wang...Het was 8 uur..Ze had haar marokaanse slobber jurk aan...Heerlijk vond ze dat die marokaanse jurken....Loubna ging warme chocolade melk maken...want ze had maar een half uur om rustig aan te doen voor dat haar broertje en haar moeder en vader thuis zouden komen van Tante Ahma..De roddel tante van heel de stad waar ze woonde...ze wist de nieuwste roddels, en kon alleen maar op scheppen over haar mooie dochter hoe goed ze het doet op school...en daar had Loubna geen zin in omdat allemaal weer aan te horen en alsof dat niet genoeg is ....word ze ook elke minuut door haar gevraagd wanneer ze gaat trouwen...Loubna dacht bij haar zelf..." ik ben pas 17, ik weet niet eens wat trouwen inhoud, let op je eigen dochter yeh tefoenest".maar ze had nooit de moed om dat hard op te zeggen anders zou ze weer de schande van de familie zijn....Romaisa zei altijd tegen haar...dat ze jaloers op haar waren omdat ze zo mooi was dat ze daarom haar wilden gaan koppelen aan Majid de Tandeloze jonge uit Maghrib....ze krijgt nog steeds rillingen als ze aan die ezel denkt...Toen ze weer uit haar gedachte sprong was de chocomelk bijna aangebrand..8 uur..mij tijd zei Loubna ...ze deed de tv aan en ging GTST kijken...Toen ging de deur bel...ze keek op de klok "nou hun zijn vroeg"...ze ging naar de deur ...ze had zo een raare voorgevoel toen ze door de kleine gat keek door de deur....ze zag haar broertje niet noch haar moeder noch haar vader....het was Oom rachid die daar weer lekker erbij stond...maar niet heus...Ze kon de bier en de wiet al ruiken zonder dat ze deur nog open hoefden te doen.."hij weet toch niet dat ik thuis ben"...dacht ze bij haar zelf....


26-02-2007, 13:15
....maar hij ging verder bonzen op de deur "ik weet dat je er bent doe open nu doe open!!...schreeuwde hij...ze deed de deur langzaam open..omdat ze marokaanse buren had en dat is het laatste wat ze wou dat ze door gaan denken over haar...de deur ging met een ruk open en hij viel zo wat op Loubna...."ga van me af...tfoe je stinkt"......"hey, ey niet zo bijde hand" ....zei tie met een dronken stem en slenterde door de woonkamer heen en viel op de bank...hij kwam tegen haar chocolade melk aan en viel op de witte tapijt....haar moeder was zo dol op de tapijt het was het eerste wat ze voor zich zelf had gehaald...”Kijk wat je doet amshoem dat is van mij moeder” ze rende naar de woonkamer om een doekje te pakken…Haar ogen vielen op haar marokaanse jurk…”shit deze marokaanse jurk is door zichtig vind je het gek dat die gluiperd zo vies naar me kijk”…Fluisterde Loubna met een angstige stem in haar zelf…Ze keek door de keuken deur dwars door de woonkamer heen..ze zag die vieze stinkerd daar helf slaperige naar de tv kijken….”hey waar ben je, deze viezigheid kan niet van zelf worden schoongemaakt eh huisvrouwtje yalla yallah”…zei tie om haar boos te maken..Ze liep langzaam naar de trap…om naar haar kamer te gaan om zich te verkleden..”wat zal bebba van me denken als hij mij zo ziet met hem..” …Ze wou de trap op lopen….ze liep op de eerste tree…opeens voelde ze een arm om haar middel…ze hoorde gehijg in haar oor…”Waar wil je naar toe eh ezin” …zei tie met een hijgende stem tegen Loubna…ze werd naar achter getrokken…ze voelde iets hards tegen haar aan…ze wou gillen maar er kwam geen geluid uit haar mond ze was verstijfd van angst…”Yemma inou….” Schreeuwde ze in haar zelf..ze probeerde tegen te stribbelen…maar hij gooide haar op de bank…Ze keek naar hem..en zag hem met een vieze gluiperige blik naar kijken om haar helemaal te pakken….ze voelde dat haar doorzichtige marokaanse jurk langzaam om hoog werd geduwd…en ze voelde een koude hand over haar buik gaan…ze stribbelde tegen maar..hij deed al zijn gulp open…hij pakte met 1 hand bij haar keel…en ze probeerde naar adem te happen…ze voelde zich nu zo vies…en ze probeerde te vechten…hij probeerde zijn boxershort uit te doen…toen had Loubna hem te pakken..ze duwden hem van hem weg..ze wou weg rennen…ze begon te huilen…maar hij pakte haar weer terug..en nu lag zij op hem…ze probeerde er tegen te vechten…de tafel viel om..de glas van de tafel viel kapot op de grond..ze had een grote scheur in haar marokaanse jurk..eindelijk kwam iets uit haar mond…”laat me los, aaaaaaaaaah” gilde ze….”niemand hoort je, je vind dit toch zo lekker kom op”…hij hield haar bij haar heupen vast en drukte haar tegen hem aan……”Wat heeft dit te betekenen” hoorde ze een zware stem achter…ze keek geschrokken om…en zag haar vader daar staan…haar moeder liet de cadeautjes van haar Tante vallen en viel flauw op de grond…haar broertje rende hard naar boven…en ze zag haar vader met vuur en walging naar HAAR kijken.....haar vader balden ze vuisten..en liep op haar af…Oom stinkende Rachid duwde haar van zich af…”Noem je dit een dochter, yeh kehba kijk wat ze bij me wou doen, ze sprong zomaar op me..”….nu heeft hij de rollen om gedraaid….hij keek met een grijnzende vieze lach naar Loubna….Loubna die daar met schaamte en tranen in een hoekje was ineen gedoken om de klappen van haar vader minder te voelen…Haar vader sloeg haar kapot..ze zal nooit die lach van die vuile stinkende oom vergeten en de woorden van haar vader tijdens de mishandeling…”Heb ik je zo opgevoed jij kehba, ahsoema jij bent me dochter niet meer, nooit meer” en hij sloeg haar tot dat ze bewusteloos op de grond lag…Die schijnheilige oom..ging naar haar moeder..hij pakt water en gooide over haar heen…toen haar vader klaar was met slaan van zijn eigen onschuldige dochter die vol met pijn en schaamte in een was gezakt…liept tie naar haar moeder…Rachid deed een paar stappen achter uit “Eruit jij, opdonderen yeh lahra”…schreeuwde haar vader tegen Rachid…”Het was haar schuld, zij kon zich niet bedwingen die vuile kehba”….hij liep naar Loubna en spuugde op haar en liep woedend de deur uit…En zijn vader deed er niks aan en hij tilde haar moeder op en ging met haar naar boven…

Haar broertje kwam met tranen naar haar toe…”loubna, Loubna”…hij probeerde haar wakker te maken “Loubna, laat me niet alleen word wakker, ik kan niet zonder je..”….Huilde haar broertje toen tie haar hoofd zat te kussen…Loubna hoorde zijn stem..ze wou hem vast houden en zijn tranen weg vegen maar het lukte haar niet..ze wou praten maar het was te pijnelijk…Ze zag een vage beeld van haar vader..die haar broertje van der weg duwde en zei …”Wat kus jij deze xxxx, ze is je zus niet meer”….haar broertje begon te huilen en rende naar boven…Haar vader pakte Loubna naar boven en gooide haar op bed..Hij spuugde nog op haar en zei…”yeh kehba wees blij dat ik je niet heb vermoord”…En liep hard de kamer uit…..en ze keek haar vader na met tranende ogen…”Bebba,Bebba”…probeerde ze te praten maar er kwam bijna geen geluid uit….en ze deed haar ogen dicht..en bidde naar Allah dat dit maar een nachtmerrie was….
26-02-2007, 13:23
Ga gauw verder 3e fan
26-02-2007, 13:32

Citaat door Broken_Silence:
Ga gauw verder 3e fan



Shoukran Ezin ...ik probeer verder te gaan
26-02-2007, 13:54
Die tijd zal Loubna nooit meer vergeten...Loubna werd wakker van de situatie en hoorde die vieze stem van haar oom door de Telefoon...De schaamte...de verdriet..het leek net alsof het verleden herhaalde zo vies voelde ze zich op dit moment...."Allo, ik kan niet lang wachten , ik zeg nu onmiddelijk naar huis komen of ik doe je wat"...zei die Viespeuk dreigend tegen Loubna.....Loubna was bang dat er weer zo iets zou gebeuren....Loubna probeerde normaal te praten en porbeerde de schaamte en de pijn te verdringen "Ja ik ben er nog, ik kom eraan".....zei ze op een angstige manier ..."Zied Yallah, of ik kom je halen lekkertje.."....Loubna was vol met angst...ze probeerde zich groot te houden om niet te huilen voor Romaisa...Ze hield zoveel van Romaisa dat ze dit niet aan haar kon vertellen want ze wist wat ze zou zeggen.."Wacht maar ik zeg het tegen mij broer Abdel Hakim en hij maakt hem dood wcht maar niemand raakt je aan"...dat zou de reactie zijn van Romaisa...maar Loubna ..wou de probleem niet groter maken..niemand gelooft me..Vuile stinkerd kan iedereen om zijn vinger winden ...en ik en ik dan vroeg Loubna zich steeds af .. "Nee, ik de schandelijke kehba moet met de pijn zien te leven..." zei Loubna tegen haar zelf...opeens voelde ze of ze een duwtje kreeg..en ze werd wakker van haar misselijke droom..."Hey Loubna, wat is er nou met je...ik zit heel de tijd tegen je te praten..vertel wat er is ik ben hier voor je!"...zei Romaisa bezorgd..."Het is niks...echt niks...ik moet gaan ik werd gebeld door me moeder"....zei Loubna met pijn in haar hart om zo tegen haar prachtige vriendin te liegen die er altijd voor haar is....Ze wou Romaisa niet aan kijken en ze pakte haar tas...deed haar half gebeten broodje gezond zonder servet in haar tas met de pen en de propje met de gedicht in haar tas...en ze rende zo wat bijna weg.."Loubna wacht..ik kom met je mee" ...riep Romaisa haar na...Loubna draaide zich om en zei "Nee Romaisa echt niet, ik bel je vanavond safi zina??"...en ze liep verder....Romaisa keek haar met bezorgde ogen aan...en probeerde zich sterk te houden want ze wist dat er iets niet goed zat....
Yassin...die in de hoek stond met zij zogenaamde "matties" en die Barbiepop in de hoek...keek ook naar Loubna...hij luisterde niet naar zijn gesprek want zijn vrienden vertelde...hoe ze het z3ma zo leuk hadden in de discotheek met een ene Linda en een Suzanne......"Wajooo ahshabi als je erbij was ik had haar bijna genakt." zei Omar ..hij probeerde stoer over te komen...eerst was hij gezien als een nerd die een grote bril droeg...hij werd ook wel genoemd als "Omar de mol"...omdat ie zo wat gebogen liep...tussen zijn boeken...sinds hij lenzen heeft gehaald....illegaal via via..kwam tie er mee stoer doen dat hij het illegaal heeft gehaald..en zo werd hij langzamer hand populairder op school en ging tie met de heerlijk marokaanse koekje om Yassin...toen werd ie nog populairder.."Hey mattie luister je wel naar mijn verhaal" ...zei Omar ongeduldig om zijn z3ma spectaculaire verhaal te vertellen..."Ja, Ja ahshabi ik luister je wou met Suzanne bakken ofzo" ....Zei Yassin alsof hij weg zat te dromen.."Eh nee ahshabi wie had het hier over bakken...ik zeg nakken je weet toch..pleziertje in de auto" zei Omar z3ma stoer...terwijl tie daar met een tandestoker in zijn mond zat te zuigen..in zijn stinkende nieuwe lere jas die je van mijlen ver al kan ruiken.."Hey schatje gaat het wel goed" zei die Barbie pop tegen de marokaanse lekkertje terwijl tie met zijn gedachten bij Loubna was..en ze ging met haar hand over zijn wang en stuurde zijn hoofd langzaam naar haar toe....Hij keek haar aan..en glimlachde...een lach die je al van ver kan zien dat die niet oprecht was...Hij gaf haar een droge kus op haar wang en zei " Het gaat goed schatje" ..Hoe nep kwam dat over dat ie bij zich zelf..."Ewa safi, laat maar mijn verhaal is gewoon te goed voor je mattie taazzz zomaar triest doen" ...Zei Omar de Mol teleurgesteld en liep z3ma op een gangster manier weg..en kwam bijna tegen een tafel aan..Yassin keek hem vragend aan en zei " Waat??, ik luisterde toch??" En de bel ging...Tijd voor de Les...Behalve voor Loubna.......
26-02-2007, 14:58
[COLOR="Blue"][SIZE="3"]Loubna liep naar de fietsenstalling en haalde haar fiets eruit..ze sprong op haar fiets en ging zo snel mogelijk naar huis fietsen....Eenmaal aan gekomen bij haar huis...hoorde ze al stemmen in het huis....ze liep rustig naar de garage om haar fiets daar op slot te zetten...een keer was ze het vergeten om het fiets op slot te zetten...toen kreeg echt gedonder van haar vader want dat was al haar derde fiets dus nu moest ze er extra op letten dat ze haar fiets op slot deed...ze controleerde wel 3 keer of het echt goed op slot zat...."Inshallah ..Hoor je mij Allah...Laat a.u.b niks ernstig met mij gebeuren” zei Loubna in haar zelf....ze pakte haar tas van de fiets en liep naar de deur…ze steekte langzaam haar sleutel in de deur slot en draaide het om…ze liep stiekem naar binnen…en ze deed rustig de deur dicht..zonder dat ze iets hoorde …ze ging naar de kapstok die dicht bij de deur stond …en hangde haar jas en ze legde haar tas op de grond…ze keek naar zich zelf in de spiegel..en probeerde zich zelf moed in te praten…de stemmen in de woonkamer werden steeds harde ze probeerde goed te luisteren wat er werd gezegt…ze hoorde haar naam een paar keer vallen…”loubna moet gaan….” Hoorde ze iemand zeggen…”Ze is nog jong…laat haar….” Hoorde ze weer iemand zeggen….Tarik kwam van de trap af lopen…”Loubnaaaaa”….schreeuwde haar broertje…Loubna haar zenuwen daalde toen ze Tarik zag..Tarik sprong van de 4de tree op haar en gaf haar een zoen…”ik heb je gemist”…zei Tarik met een brede lach op zijn gezicht….”ik jou ook…” zei Loubna en gaf een kus terug…ze probeerde dat te zeggen zonder nerveus over te komen want ze wou haar broertje niet bang maken….Tarik ging van Loubna af en pakte haar hand en ging met haar naar de woonkamer….De deur ging langzaam open en het voelde alsof de deur zwaar was…Ze trof haar moeder en haar vader en haar viespeuk ome Rachid aan…Loubna liep langzaam met Tarik naar binnen…Ze hield Tarik zijn handje zo hard vast…dat Tarik zijn hand je weer weg nam…”Ehhh…dat deed pijn” …zei Tarik met een aanstellerige stem en hij liep naar de keuken…Loubna wou sorry zeggen maar er kwam niks uit…en ze keek Tarik na…
Daar stond ze dan In de Woonkamer…voor haar moeder en haar vader…ze keek naar haar moeder die een vage blik in haar ogen had een beetje verdriet en bezorgdheid dat allemaal tegelijk in haar ogen….Haar vader die vol walging naar haar kijkt…En haar Ome Rachid die daar met een grijns afgezakt op de bank ligt die haar een knipoog gaf..met een vieze grijns op zijn smoel….Loubna zag iets zwarts in haar ooghoek..ze keek naar de hoek van de woonkamer….En daar was het….Bagages…Loubna had een lichte schrik…Ze keek naar de Bagage en dan naar hun …naar bagage en weer naar hun…Haar ogen vielen op de…tafel…waar nu hout is …in plaats van glas…de pijnelijke verleden zit nog geschrift in de woonkamer…en daar zag ze…de ene blaadje die haar ..leven totaal zal veranderen…dat ene envelop die alles zou veranderen….dat ene blaadje..dat haar droom in tuigen zal gaan laten vallen…dat ene blaadje waar ze Yassin haar marokaanse omgewikkeld met een laagje chocola misschien zal kwijt raken…dat ene blaadje…die haar vriendschap met Romaisa zal beindigen…dat ene blaadje…die haar nachtmerrie zal waarmaken…met Majid de tandloze jonge uit Magrib….die nachtmerrie die nu werkelijkheid zal worden…waardoor zijn altijd in stilte word gevangen….[/

26-02-2007, 14:59


hey dames...inshallah vinden jullie het leuk...ik ga woensdag weer verder!! Shoukran!
28-02-2007, 11:14
"Wat is er aan de hand"..vroeg Loubna met een trill stem...En ze liep naar de tafel waar ze de blaadje op pakte en in haar zelf las..."Royal air maroc?" zei Loubna verbaasd waardoor ze haar angst probeerdee te verbergen..."Ja snoepje je gaat vliegen naar een mooi landje"...zei haar Oom Rachid om de situatie te verergeren..."Pappa is dat waar?? Mamma??"........."Ja het is waar je gaat naar marokko je gaat trouwen??"!.....""Waaaat? trouwen met wie waarom en hoe, Pappa wat heb ik je aan gedaan, ik heb hier me school...het belangrijkste ik heb hier me leven".....Zei Loubna om haar vader over tehalen.....Maar haar vader keek haar definitief aan en was geen discussie meer mogelijk...."Je vertrekt vandaag om 8 uur precies, en geen gezeur anders zal je het bezuren"....Zei haar vader...."En je Oom Mhammed zal je op komen halen, en nog een verrassing je Oom Rachid zal je brengen naar Schiphol...Ik hoef je kop nooit meer te zien"....En haar moeder barste in tranen uit....en Oom Rachid gaf een vieze knipoog...."Hou je mond!!"....zei haar vader tegen haar moeder en duwde haar in de keuken....Oom rachid liep naar Loubna die daar verstijfd stond...de schok die binnen haar hart is gedrongen...Hij stond nu tegen over haar en ze merkte niks op..."Ja schatje het is nu jij en ik"....fluisterde hij in haar oor en ging met zijn vingers over haar wang heen...