Miss_Krayzie
15-02-2007, 12:57
Vertrouwen is goed, controle is beter....
Jou ogen. jou warmte..Telkens als ik je zie dan blijf ik dromen en stralen..jammer dat je niet weet wat ik voor je voel...ookal zou je niet weten wat ik bedoel..ik geef je een zoen...wat ben je een oen??
"Shit, dit noem je toch geen Gedicht..Wat wanhopig zeg..Die lompe Tarik..Als ik die kleintje te pakken krijgt die mij uit mijn concentratie heeft genomen!! Hij is nog nie Jarig" Frustreerde Loubna toen ze nog die woorden opnieuw oplas....
"Hey Loubna!!! LOUBNAAA"!!....riep Yassin hard door de gangen, waar het vol met mensen was met hun eigen gedachtes hun eigen problemen en hun eigen leegte...vooral hun eigen stilte..niet dat, dat te horen was..
Loubna schrikte op en laat het blaadje vallen en ze draaide zich om en ziet Yassin..
"Wajoooow, ik ben niet doof hwor Allatief...Vind je het gek dat mensen op school je de "Schreewende Keukenmeid" noemen...Loubna probeerde boos over te komen maar toen bloosde Loubna...
Telkens als ze Yassin zag kon ze niet boos op hem blijven..met zijn mooie krullen en diep bruine ogen en volle lippen die kan ze gewoon niet weer staan..Ze bleef hem aan staren..ze hoorden de stemmen niet..de lawaai van honderden mensen tegelijk leek haar niks te doen...de drukte..Ze zag Alleen Yassin...en haar hoofd ging langzaam schuin hangen en haar ogen begonnen te stralen...ze had nog net geluk dat er geen kwijl uit haar mond liep...
"Hallo, Halloooo...Aarde aan Loubna.." zei Yassin en zwaaide met zijn hand voor haar ogen om haar wakker te schudden en toen pakte hij de blaadje van de grond...en moest hard lachen..en zei op een bespottelijke manier ..."ik geef je een zoen...wat ben je een oen??
Toen werd Loubna wakker uit haar droom van de Mysterieuse Donkere Prins die nu tegenover haar stond , en haar uit zat te lachen om haar woorden die ze bedacht had...trouwens voor een ene meid die Latifa heet die alleen maar de buitenkant had en niet de binnenkant een hersensloze barbie...die zelf haar gevoelens niet kon uiten.....en moet ze mij per se om hulp vragen terwijl ik dezelfde jonge leuk vond...wat een leven heb ik tochh pffffffff.....dacht Loubna...maar toen voelde Loubna zich langzaam warm worden...
Loubna voelde zich langzaam rood worden en roder...Op het moment dat ze iets wou zeggen..bleef haar adem stil staan...Ze pakte de blaadje uit Yassin zijn hand en scheurde hem en gooide in de prullenbak..met de helft ernaast..
Loubna raapte haar moed op en zei "Het was voor jou bedoeld hwor, en Trouwens ik had het niet geschreven het was van Latifa" zei Loubna met een grijns....achter die grijns schuilde een teleurstelling...haar gedachtes nam haar weer mee..Kan hij nou niet zien hoe leuk ik hem vind, hoe lief ik tegen hem ben???...Jongens die begrijpen het niet..straks moet ik trouwen met die Majid ook wel genoemd de "tandloze jongen uit Maghrib" Tfoe...ik zie het al voor me...Op een boederij koeien melken..en misschien zelf ook Tandloos..en in de boeregat in Marokko wonen.en Loubna probeerde zich zelf weer op te peppen..dat gebeurt mij echt nie dat weet ik zeker!......zeg nooit, nooit Loubna...dacht ze weer...
"De Latifa?? Wauw..Die zina, de mooiste meisje op school...die mag van mij altijd een gedicht schrijven hwor..." plaagde Yassin haar...
"Safi, Safi yeh gizoe...ik ga naar les...iets wat jij ook hoort te doen!" zei Loubna op een neppe lachende manier...om net zijn woorden te verwerken hoe mooi hij Latifa vond...
"Is goed, ik zie je straks...dan kunnen we bij kletsen wat we over 2 weken gaan doen!! Woehoe zomer komt eraan...Yemma Yemma de zomer komt eraan Eh Bebba!!...Zong Yassin hard en hoe hij bijna gillend de gang afrende...
Waardoor hij werd nagekeken door andere meiden die hem ook een lekkere marokaanse koekje vonden en begonnen te giechelen....
En Loubna..stond voor de deur bij haar klas en keek Yassin na...Er verschijnde een glimlach op haar gezicht toen ze hem om de hoek zag gaan haar glimlach veranderde gelijk in een teleurstellende blik en dacht bij haar zelf"..."Majid..De Tandloze jonge uit Maghrib..word jij toch de gene..." ....Of toch de "gekke keukenmeid" die er heerlijk uit ziet en ook humor heeft...Inshallah word jij het prinsje van me..dacht ze bij haar zelf..
En de bel ging en ze liep in de klas....
Shoukran voor het lezen....Als ik 7 fans heb dan ga ik verder met schrijven..
Zo niet, het was leuk om in iedergeval zo een deel neer te zetten....
Jou ogen. jou warmte..Telkens als ik je zie dan blijf ik dromen en stralen..jammer dat je niet weet wat ik voor je voel...ookal zou je niet weten wat ik bedoel..ik geef je een zoen...wat ben je een oen??
"Shit, dit noem je toch geen Gedicht..Wat wanhopig zeg..Die lompe Tarik..Als ik die kleintje te pakken krijgt die mij uit mijn concentratie heeft genomen!! Hij is nog nie Jarig" Frustreerde Loubna toen ze nog die woorden opnieuw oplas....
"Hey Loubna!!! LOUBNAAA"!!....riep Yassin hard door de gangen, waar het vol met mensen was met hun eigen gedachtes hun eigen problemen en hun eigen leegte...vooral hun eigen stilte..niet dat, dat te horen was..
Loubna schrikte op en laat het blaadje vallen en ze draaide zich om en ziet Yassin..
"Wajoooow, ik ben niet doof hwor Allatief...Vind je het gek dat mensen op school je de "Schreewende Keukenmeid" noemen...Loubna probeerde boos over te komen maar toen bloosde Loubna...
Telkens als ze Yassin zag kon ze niet boos op hem blijven..met zijn mooie krullen en diep bruine ogen en volle lippen die kan ze gewoon niet weer staan..Ze bleef hem aan staren..ze hoorden de stemmen niet..de lawaai van honderden mensen tegelijk leek haar niks te doen...de drukte..Ze zag Alleen Yassin...en haar hoofd ging langzaam schuin hangen en haar ogen begonnen te stralen...ze had nog net geluk dat er geen kwijl uit haar mond liep...
"Hallo, Halloooo...Aarde aan Loubna.." zei Yassin en zwaaide met zijn hand voor haar ogen om haar wakker te schudden en toen pakte hij de blaadje van de grond...en moest hard lachen..en zei op een bespottelijke manier ..."ik geef je een zoen...wat ben je een oen??
Toen werd Loubna wakker uit haar droom van de Mysterieuse Donkere Prins die nu tegenover haar stond , en haar uit zat te lachen om haar woorden die ze bedacht had...trouwens voor een ene meid die Latifa heet die alleen maar de buitenkant had en niet de binnenkant een hersensloze barbie...die zelf haar gevoelens niet kon uiten.....en moet ze mij per se om hulp vragen terwijl ik dezelfde jonge leuk vond...wat een leven heb ik tochh pffffffff.....dacht Loubna...maar toen voelde Loubna zich langzaam warm worden...
Loubna voelde zich langzaam rood worden en roder...Op het moment dat ze iets wou zeggen..bleef haar adem stil staan...Ze pakte de blaadje uit Yassin zijn hand en scheurde hem en gooide in de prullenbak..met de helft ernaast..
Loubna raapte haar moed op en zei "Het was voor jou bedoeld hwor, en Trouwens ik had het niet geschreven het was van Latifa" zei Loubna met een grijns....achter die grijns schuilde een teleurstelling...haar gedachtes nam haar weer mee..Kan hij nou niet zien hoe leuk ik hem vind, hoe lief ik tegen hem ben???...Jongens die begrijpen het niet..straks moet ik trouwen met die Majid ook wel genoemd de "tandloze jongen uit Maghrib" Tfoe...ik zie het al voor me...Op een boederij koeien melken..en misschien zelf ook Tandloos..en in de boeregat in Marokko wonen.en Loubna probeerde zich zelf weer op te peppen..dat gebeurt mij echt nie dat weet ik zeker!......zeg nooit, nooit Loubna...dacht ze weer...
"De Latifa?? Wauw..Die zina, de mooiste meisje op school...die mag van mij altijd een gedicht schrijven hwor..." plaagde Yassin haar...
"Safi, Safi yeh gizoe...ik ga naar les...iets wat jij ook hoort te doen!" zei Loubna op een neppe lachende manier...om net zijn woorden te verwerken hoe mooi hij Latifa vond...
"Is goed, ik zie je straks...dan kunnen we bij kletsen wat we over 2 weken gaan doen!! Woehoe zomer komt eraan...Yemma Yemma de zomer komt eraan Eh Bebba!!...Zong Yassin hard en hoe hij bijna gillend de gang afrende...
Waardoor hij werd nagekeken door andere meiden die hem ook een lekkere marokaanse koekje vonden en begonnen te giechelen....
En Loubna..stond voor de deur bij haar klas en keek Yassin na...Er verschijnde een glimlach op haar gezicht toen ze hem om de hoek zag gaan haar glimlach veranderde gelijk in een teleurstellende blik en dacht bij haar zelf"..."Majid..De Tandloze jonge uit Maghrib..word jij toch de gene..." ....Of toch de "gekke keukenmeid" die er heerlijk uit ziet en ook humor heeft...Inshallah word jij het prinsje van me..dacht ze bij haar zelf..
En de bel ging en ze liep in de klas....
Shoukran voor het lezen....Als ik 7 fans heb dan ga ik verder met schrijven..
Zo niet, het was leuk om in iedergeval zo een deel neer te zetten....