Moesie84
13-01-2007, 15:21
Ik weet dat meesten dit niet het meest interessante onderwerp vinden. Als iemand erover begint dan veranderen we meteen van onderwerp of we denken bij ons zelf: ''ach ja, mijn tijd zal wel nog lang niet komen''. Ik wil nog mijn studie afmaken, trouwen en kinderen krijgen en genieten van het leven met mijn man/vrouw. Helaas, of je het nou leuk vind of niet: de Dood is en feit!
Je weet niet wanneer het jouw beurt is. Je hebt geen garantie dat je pas dood zal gaan als je van je pensioen genoten hebt en dat je kinderen en kleinkinderen om je heen zijn terwijl je op je sterfbed ligt. Voor de Dood bestaat er geen vaste tijd wanneer ze moet komen. Ze volgt je overal waar je heen gaat en wacht totdat Allah haar het groene licht geeft.Dan zal ze je grijpen. Terwijl je op de snelweg rijdt, in een discotheek staat te dansen, op het strand ligt te zonnen, op de werkvloer..is de dood in de buurt te wachten op een bevel van haar Heer. Maar jij weet niet wanneer en waar dat is. Zal dat zijn als je onderweg bent naar de moskee en plotseling een hartvaanval krijgt of wordt geschept door een auto? Of als je met je vriend/vriendin zit te zoenen. Zal dat zijn al je tijdens de Ramdan in de moskee aan het bidden bent? Of je als je net tegen je moeder gelogen hebt dat je naar school gaat en ondertussen hebt afgesproken met een jongen/meisje? of misschien erger: als je samen met hem/haar ligt..
Ben je wel voorbereid om de reis naar Allah te maken of ga je je diep schamen en smeken of je nog een kans mag krijgen. De reis naar het hiernamaals is voor ons allen al geboekt toen we geboren werden. Het probleem is dat je niet weet wanneer jou trein vertrekt. Je hebt je spullen nog niet ingepakt en denkt bij jezelf:" Dat komt nog wel als ik wat ouder ben dan ga ik me voorbereiden.." Ik raad je echter aan om je spullen zo gauw mogelijk te beginnen in te pakken en zoveel mogelijk, want hoe meer bagage je meeneemt hoe groter de kans op het eeuwige vakantie in het paradijs van Allah. Wees niet een van hen die halsoverkop met lege koffers de trein in moesten stappen op weg naar Jahannam.
Denk vaker aan de Dood en dat zij zich verveelt en jou wil meenemen. Overal en tijdens welke bezigheid dan ook..want als je aan de Dood denkt denk je ook aan de Barmhartige Allah die de macht heeft over de Dood. Je zult dan niet aarzelen om je wodoo te gaan doen en te knielen voor jouw Heer. Als je je gebed verricht en je onthoudt van wat God ons verboden heeft, dan zul je je gelukkiger voelen en zelfverzekerder, omdat je voorbereid bent op je uitvaart. Laat de Dood dan maar komen!
Dit kan ook jouw overkomen:
Je ligt op bed een beetje naar het plafond te staren,je kan even niet in slaap vallen. Je smst een jongen/meisje: ''he sweetie....'' of je belt hem/haar en praat een uur lang over onzin tot je slaap begint te krijgen. je denkt niet aan het gebed dat je niet verricht hebt en aan Allah die je geschapen heeft en ook niet aan de Dood die op de loer is. En mocht je eraan denken dan zeg je bij jezelf: ''Morgen weer een dag, vanaf morgen ga ik echt beginnen...'' Maar de kans is klein dat je eraan zou denken, nadat je net een intiem gesprek met hem/haar hebt gehad. Je krijgt een smsje: ''is goed moppie, xieje morgen bij...''. Je valt als een roos in slaap.
De volgende dag als je moeder bezorgd is dat je niet bent opgestaan, ondekt ze dat je dood bent. Door een verstopte kranslagader heeft je hart het begeven tijdens je slaap. De dokter komt langs om je dood te bevestigen. Je hoort je moeder huilen aan de telefoon. Mensen treuren om je. Wie had gedacht dat jij op deze manier het leven zal verlaten? Je zou die dag met hem/haar zijn en je moeder bellen dat je vandaag een lange schooldag hebt en dat je niet voor het etenstijd thuis komt. Nu ben je ergens anders..onderweg terug naar de Heer die je op deze aarde neer heeft gezet. Je voelt je zwak, eenzaam en bang. Je zou willen dat het een droom was, een nachtmerrie die je een lesje zou leren. Maar het is de werkelijkheid...Je hoort je mobieltje naast je trillen en je kunt al raden wie dat is: ''waar blijf je lieverd? ik wacht al...xx...''
WEES VOORBEREID! DE DOOD KOMT EERDER DAN JE DENKT...
Je weet niet wanneer het jouw beurt is. Je hebt geen garantie dat je pas dood zal gaan als je van je pensioen genoten hebt en dat je kinderen en kleinkinderen om je heen zijn terwijl je op je sterfbed ligt. Voor de Dood bestaat er geen vaste tijd wanneer ze moet komen. Ze volgt je overal waar je heen gaat en wacht totdat Allah haar het groene licht geeft.Dan zal ze je grijpen. Terwijl je op de snelweg rijdt, in een discotheek staat te dansen, op het strand ligt te zonnen, op de werkvloer..is de dood in de buurt te wachten op een bevel van haar Heer. Maar jij weet niet wanneer en waar dat is. Zal dat zijn als je onderweg bent naar de moskee en plotseling een hartvaanval krijgt of wordt geschept door een auto? Of als je met je vriend/vriendin zit te zoenen. Zal dat zijn al je tijdens de Ramdan in de moskee aan het bidden bent? Of je als je net tegen je moeder gelogen hebt dat je naar school gaat en ondertussen hebt afgesproken met een jongen/meisje? of misschien erger: als je samen met hem/haar ligt..
Ben je wel voorbereid om de reis naar Allah te maken of ga je je diep schamen en smeken of je nog een kans mag krijgen. De reis naar het hiernamaals is voor ons allen al geboekt toen we geboren werden. Het probleem is dat je niet weet wanneer jou trein vertrekt. Je hebt je spullen nog niet ingepakt en denkt bij jezelf:" Dat komt nog wel als ik wat ouder ben dan ga ik me voorbereiden.." Ik raad je echter aan om je spullen zo gauw mogelijk te beginnen in te pakken en zoveel mogelijk, want hoe meer bagage je meeneemt hoe groter de kans op het eeuwige vakantie in het paradijs van Allah. Wees niet een van hen die halsoverkop met lege koffers de trein in moesten stappen op weg naar Jahannam.
Denk vaker aan de Dood en dat zij zich verveelt en jou wil meenemen. Overal en tijdens welke bezigheid dan ook..want als je aan de Dood denkt denk je ook aan de Barmhartige Allah die de macht heeft over de Dood. Je zult dan niet aarzelen om je wodoo te gaan doen en te knielen voor jouw Heer. Als je je gebed verricht en je onthoudt van wat God ons verboden heeft, dan zul je je gelukkiger voelen en zelfverzekerder, omdat je voorbereid bent op je uitvaart. Laat de Dood dan maar komen!
Dit kan ook jouw overkomen:
Je ligt op bed een beetje naar het plafond te staren,je kan even niet in slaap vallen. Je smst een jongen/meisje: ''he sweetie....'' of je belt hem/haar en praat een uur lang over onzin tot je slaap begint te krijgen. je denkt niet aan het gebed dat je niet verricht hebt en aan Allah die je geschapen heeft en ook niet aan de Dood die op de loer is. En mocht je eraan denken dan zeg je bij jezelf: ''Morgen weer een dag, vanaf morgen ga ik echt beginnen...'' Maar de kans is klein dat je eraan zou denken, nadat je net een intiem gesprek met hem/haar hebt gehad. Je krijgt een smsje: ''is goed moppie, xieje morgen bij...''. Je valt als een roos in slaap.
De volgende dag als je moeder bezorgd is dat je niet bent opgestaan, ondekt ze dat je dood bent. Door een verstopte kranslagader heeft je hart het begeven tijdens je slaap. De dokter komt langs om je dood te bevestigen. Je hoort je moeder huilen aan de telefoon. Mensen treuren om je. Wie had gedacht dat jij op deze manier het leven zal verlaten? Je zou die dag met hem/haar zijn en je moeder bellen dat je vandaag een lange schooldag hebt en dat je niet voor het etenstijd thuis komt. Nu ben je ergens anders..onderweg terug naar de Heer die je op deze aarde neer heeft gezet. Je voelt je zwak, eenzaam en bang. Je zou willen dat het een droom was, een nachtmerrie die je een lesje zou leren. Maar het is de werkelijkheid...Je hoort je mobieltje naast je trillen en je kunt al raden wie dat is: ''waar blijf je lieverd? ik wacht al...xx...''
WEES VOORBEREID! DE DOOD KOMT EERDER DAN JE DENKT...