Bekijk volle/desktop versie : Zeer openhartig interview Anouar Diba



Pagina's : [1] 2 3

10-01-2007, 13:24
BELEK - 5 oktober 2006. In Utrecht, de plaats waar hij geboren en getogen is, scandeert het publiek zijn naam. 'Diba, Diba, Diba' klinkt het onophoudelijk in Nieuw Galgenwaard, de plek waar hij anderhalf jaar eerder door FC Utrecht-fans nog voor 'tasjesdief' werd uitgemaakt. Maar op deze donderdagavond zitten op de tribunes alleen Marokkanen, die uiteindelijk hun zin krijgen en de pingeldoos zien debuteren in hun nationale elftal.

Geen echte interland, omdat het elftal een oefenduel speelt tegen de plaatselijke FC, maar het maakt de persoon in kwestie niet minder trots. “Ik had het niet verwacht. Er waren grote namen uit Marokko, maar ze scanderen mijn naam. De andere jongens keken er wel een beetje van op, maar ik blijk populair onder de Marokkaanse jeugd”, vertelt hij op het trainingskamp van NAC in Belek.

Diezelfde jongeren gaan op die bewuste avond na afloop ook flink tekeer. De binnenstad van Utrecht kleurt even in het zwaailichtblauw van ME-busjes. “Dan denk je: jammer dat het zo afloopt. Al moet je het niet opblazen, zoiets kan ook bij een gemiddelde eredivisiewedstrijd gebeuren”, relativeert hij.

Maar later in het gesprek geeft hij wel aan te balen van de rellen. Omdat de Marokkaanse gemeenschap de kans miste om zich van zijn goede kant te laten zien. Al is het voor hem allemaal heel verklaarbaar. “Het is geen wedstrijd waar gezinnen op af komen. Het zijn jongens van vijftien, twintig jaar oud. Op die leeftijd zit je te klooien. Gooi ze in een groep en het wordt nog erger. Net als op een schoolreisje. Pure baldadigheid. Dan maakt het niet uit of het Turken, Marokkanen of Nederlanders zijn.”

Zelf had hij het geluk in die kwetsbare levensfase al bij profclubs te zitten. Diba was op die leeftijd bezig met voetbal, al vertoont hij op het veld af en toe ook recalcitrant gedrag. Ontvlambaar temperamentje dus. “Ik kan wel snel geïrriteerd raken, ja. Geef snel mijn mening. Je kunt je wel inhouden, maar dan barst je twee maanden later nog veel erger uit. Ik kan heel pissig worden, maar ben ook een lieve jongen. Ik houd er bijvoorbeeld van jonge gasten te begeleiden.”

Wie die twee kanten van zijn karakter wil begrijpen, moet weten waar hij vandaan komt. Kleine Anouar groeide op in Hoograven, door hemzelf 'Klein Marokko' genoemd. Inmiddels zijn de meeste allochtonen daar wat ouder en rustiger geworden, maar het was en is niet bepaald de meest welvarende wijk van de stad.
"Het was heel gezellig, maar als je wilt dat mensen integreren is het geen goed idee iedereen bij elkaar te zetten. Want als je in Utrecht tussen Marokkanen woont, spreek je Marokkaans. Dan moet je niet na twintig jaar klagen dat iemand nog steeds geen Nederlands spreekt, want dat heb je nooit nodig gehad. Bovendien: als je in zo'n wijk opgroeit, zie je ook wat voor onrecht je wordt aangedaan.
Het vormt de voedingsbodem voor het diepgewortelde wantrouwen, vooral tegen het gezag, dat niet alleen bij Diba maar onder veel Marokkanen heerst. Je wordt gediscrimineerd, zo is het vaak heersende gevoel.

Kun je voorbeelden noemen?
”Ik heb ooit een boete gehad voor bellen in de auto, terwijl ik niet aan het telefoneren was. Dan voel je meteen dat je gepakt wordt omdat je Marokkaan bent. Zoiets is géén toeval, nee. Als ik in een mooie auto rondrijd, denkt de politie dat ik crimineel ben. Je vroeg me net waarom ik niet voor het Nederlands elftal heb gekozen. Maar als ik iets zou stelen, ben ik ineens geen Nederlander meer maar een Marokkaan, snap je? Je wordt er zo cynisch van, en op een gegeven moment draai je door. In Marokko is meer respect voor de politie.“

Hoezo dan?
”Als je bij een groenteboer wat steelt, krijg je eerst tikken van hem, vervolgens krijg je nog een paar klappen mee op het politiebureau en dan mag je naar huis. Als je van plan bent iets te doen, maar je weet dat je zwaar aangepakt wordt, kijk je wel uit. Hier gaat het veel te makkelijk. Je moet in Nederland heel wat doen om opgepakt te worden.“

Hebben Marokkaanse ouders niet gewoon weinig vat op hun kinderen?
”De ouders zijn strenger, maar hoe controleer je iemand die buiten de deur kattenkwaad uithaalt? We leven een beetje losser, meer op straat. Het is bij ons niet zo dat je precies om 18 uur thuis moet zijn om te eten.“

Hij praat zoals hij voetbalt. Recht voor zijn raap, instinctief. Geen grijze muis die clichés debiteert, maar een pingeldoos die slalommend zijn tegenstanders omzeilt en/of verrast met een steekpass. Een Pietje Bell, een praatjesmaker die verlegen kan zijn. Een linkspoot dartelend op rechts. Onnavolgbaar is hij. Vaak briljant, zoals in de nacompetitie van vorig seizoen toen hij met doelpunten tegen TOP Oss en tegen Volendam de Bredanaars de richting wees naar lijfsbehoud.
”Toen speelde ik op 10 en haalde ik een heel behoorlijk rendement. Ideaal om op voort te borduren.“

In die periode ligt ook de kiem voor de tot nu toe moeizame jaargang 2006/2007. In de zomer verlengde hij zijn contract tot 2010, tegen een verbeterd salaris en een hogere gelimiteerde transfersom. Een paar weken later verweet de nieuwe trainer Ernie Brandts hem alleen bezig te zijn met een transfer naar FC Twente, een deal die op het laatste moment niet doorging.

Wat vind je van zijn kritiek?
”Als iemand een paar weken na zijn contractverlenging weg wil, moet je jezelf ook afvragen waarom.“

Leg eens uit.
”Ik zou rechtsbuiten worden in een 4-3-3-systeem met de punt naar achteren op het middenveld. Te allen tijde. Geen probleem. Als me toen verteld was dat we met de punt naar voren spelen, zoals we nu doen, verleng ik mijn contract niet. Of ik wil dan op 10 spelen, dat ging vorig jaar goed.“

De besprekingen deed je met Earnie Stewart. Neem je het hem kwalijk dat jullie nu zo spelen?
”Je hebt privé en je hebt zakelijk. Earnie is een ontzettend aardige vent. Bovendien denk ik dat het echt hun bedoeling is geweest om 4-3-3 met de punt naar achteren te hanteren.“

Desondanks had je een fikse aanvaring met hem na de laatste wedstrijd tegen Vitesse. Daarin vertelde hij dat je werknemer bent bij NAC en het tijd wordt dat je doet wat je baas je zegt.
”Die uitspraak was voor mij inderdaad moeilijk te accepteren. Dan moet je dergelijke taal ook uitkramen bij de contractbesprekingen. Nogmaals: ik mag hem heel graag, maar zaken zijn zaken.“

Je klaagde bij hem ook dat je bijna rechtsback speelt.
”Ik kan goed spelen als rechtsbuiten, maar niet op de manier zoals wij voetballen. Ik speel graag de spits in en sluit dan meteen bij. Maar als je zo verdedigend speelt, moet je wel een héél eind lopen om bij te sluiten. Ik hoop daarom dat we verder naar voren gaan voetballen.“

Toch voer je je verdedigende taken meer uit dan vroeger. ”We halen wel resultaat en ik wil dus veel doen voor het team. Ik verdedig meer mee, maar heb daar wel moeite mee omdat anderen je beoordelen op je aanvallende acties. Daar klaag je over. Niet over het team, maar over je eigen ding. Ik ben al bij de trainer geweest, die kiest voor deze speelwijze. Dat is zijn goed recht. Maar ik vind het mijn goed recht te zeggen dat ik het anders wil. Als ik denk zo niet te kunnen presteren, zeg ik het. Dan heb ik liever dat hij een ander opstelt. Geef mij de kans te presteren. Zet me geen rechtsback. Je moet plezier hebben, dat heb ik de eerste seizoenshelft weinig gehad. Niet uit het eigen spel tenminste, wel vanwege de punten.“

Wat verwijt je jezelf?
”Ik moet meer brengen, simpel. Ik heb een paar goede wedstrijden gespeeld, maar vaak was het ook helemaal niks. Dat heb ik nog nooit meegemaakt. Dan denk je: vormcrisis? Maar de ene week was het alles, de andere niks, dus dat is het niet.“

Aan het begin van het seizoen gaf je jezelf een 6,8 voor vorig jaar en wilde je naar een 7,5. Waar sta je nu?
”Een 5, en dan mats ik mijzelf nog. Maar met een andere speelwijze kan het nog een 7 of een 8 worden."

10-01-2007, 13:53


mooi man, en hij heeft ook nog gelijk

10-01-2007, 14:10
DIBA kan en verdient een plekkie bij een betere club
en dan wel als nr 10

10-01-2007, 14:40
Nou ook hij nog samen met Boukhari en EL Khattabi naar Willem II dan is t feestje compleet oja laat Bakatti ook maar naar Willem II gaan.

10-01-2007, 14:41


eg een leuke intervieuw. hij vertelt gwn de waarheid zonder een blad voor zn mond te houden en zo hoort et ook!

10-01-2007, 14:47
Leuke intervieuw hij verdient echt een plaats in de selectie van marokko Van mij mag hij zelfs in de basis staan

10-01-2007, 14:53

Citaat door Berkania_Miss:
eg een leuke intervieuw. hij vertelt gwn de waarheid zonder een blad voor zn mond te houden en zo hoort et ook!



wat zei ie in het kort ben net afgewerkt ga echt dat lange verhaal echt niet lezen
aub wat zei hij in het kort!!!

10-01-2007, 15:37

Citaat door sefrou:
wat zei ie in het kort ben net afgewerkt ga echt dat lange verhaal echt niet lezen
aub wat zei hij in het kort!!!



Luilak

10-01-2007, 15:40

Citaat door sefrou:
wat zei ie in het kort ben net afgewerkt ga echt dat lange verhaal echt niet lezen
aub wat zei hij in het kort!!!



jonge et is em waard om em te lezen

10-01-2007, 16:20

Citaat door Rachid_Breda:
BELEK - 5 oktober 2006. In Utrecht, de plaats waar hij geboren en getogen is, scandeert het publiek zijn naam. 'Diba, Diba, Diba' klinkt het onophoudelijk in Nieuw Galgenwaard, de plek waar hij anderhalf jaar eerder door FC Utrecht-fans nog voor 'tasjesdief' werd uitgemaakt. Maar op deze donderdagavond zitten op de tribunes alleen Marokkanen, die uiteindelijk hun zin krijgen en de pingeldoos zien debuteren in hun nationale elftal.

Geen echte interland, omdat het elftal een oefenduel speelt tegen de plaatselijke FC, maar het maakt de persoon in kwestie niet minder trots. “Ik had het niet verwacht. Er waren grote namen uit Marokko, maar ze scanderen mijn naam. De andere jongens keken er wel een beetje van op, maar ik blijk populair onder de Marokkaanse jeugd”, vertelt hij op het trainingskamp van NAC in Belek.

Diezelfde jongeren gaan op die bewuste avond na afloop ook flink tekeer. De binnenstad van Utrecht kleurt even in het zwaailichtblauw van ME-busjes. “Dan denk je: jammer dat het zo afloopt. Al moet je het niet opblazen, zoiets kan ook bij een gemiddelde eredivisiewedstrijd gebeuren”, relativeert hij.

Maar later in het gesprek geeft hij wel aan te balen van de rellen. Omdat de Marokkaanse gemeenschap de kans miste om zich van zijn goede kant te laten zien. Al is het voor hem allemaal heel verklaarbaar. “Het is geen wedstrijd waar gezinnen op af komen. Het zijn jongens van vijftien, twintig jaar oud. Op die leeftijd zit je te klooien. Gooi ze in een groep en het wordt nog erger. Net als op een schoolreisje. Pure baldadigheid. Dan maakt het niet uit of het Turken, Marokkanen of Nederlanders zijn.”




Mooi intervieuw, hij laat zijn hart spreken

Al vind ik dat ik een paar woorden moet corrigeren

Ik heb ook de naam van Diba gescandeerd, maar ben na afloop rustig naar huis zitten rijden..

En ik heb wel degelijk gezinnen gezien, en ook een paar Hadjs

10-01-2007, 16:37

Citaat door Rachid_Breda:

Kun je voorbeelden noemen?
”Ik heb ooit een boete gehad voor bellen in de auto, terwijl ik niet aan het telefoneren was. Dan voel je meteen dat je gepakt wordt omdat je Marokkaan bent. Zoiets is géén toeval, nee. Als ik in een mooie auto rondrijd, denkt de politie dat ik crimineel ben. Je vroeg me net waarom ik niet voor het Nederlands elftal heb gekozen. Maar als ik iets zou stelen, ben ik ineens geen Nederlander meer maar een Marokkaan, snap je? Je wordt er zo cynisch van, en op een gegeven moment draai je door. In Marokko is meer respect voor de politie.“


Dat noem ik een trotse marokkaan

Daar kunnen "bepaalde spelers" een voorbeeld aan nemen.

10-01-2007, 16:47
Mooie interview, maar om hem meteen de hemel in te prijzen gaat een beetje te ver. Eerst bij NAC nog bewijzen en dat zal als men hem goed gebruikt inshallah wel lukken.

10-01-2007, 17:58


ik begreep en begrijp niet waarom hij zijn contract heeft verlengt? Wat een domme zet was dat zeg. Met alle respect voor de nac fans.

10-01-2007, 20:06

Citaat door Rachid_Breda:
BELEK - 5 oktober 2006. In Utrecht, de plaats waar hij geboren en getogen is, scandeert het publiek zijn naam. 'Diba, Diba, Diba' klinkt het onophoudelijk in Nieuw Galgenwaard, de plek waar hij anderhalf jaar eerder door FC Utrecht-fans nog voor 'tasjesdief' werd uitgemaakt. Maar op deze donderdagavond zitten op de tribunes alleen Marokkanen, die uiteindelijk hun zin krijgen en de pingeldoos zien debuteren in hun nationale elftal.

Geen echte interland, omdat het elftal een oefenduel speelt tegen de plaatselijke FC, maar het maakt de persoon in kwestie niet minder trots. “Ik had het niet verwacht. Er waren grote namen uit Marokko, maar ze scanderen mijn naam. De andere jongens keken er wel een beetje van op, maar ik blijk populair onder de Marokkaanse jeugd”, vertelt hij op het trainingskamp van NAC in Belek.

Diezelfde jongeren gaan op die bewuste avond na afloop ook flink tekeer. De binnenstad van Utrecht kleurt even in het zwaailichtblauw van ME-busjes. “Dan denk je: jammer dat het zo afloopt. Al moet je het niet opblazen, zoiets kan ook bij een gemiddelde eredivisiewedstrijd gebeuren”, relativeert hij.

Maar later in het gesprek geeft hij wel aan te balen van de rellen. Omdat de Marokkaanse gemeenschap de kans miste om zich van zijn goede kant te laten zien. Al is het voor hem allemaal heel verklaarbaar. “Het is geen wedstrijd waar gezinnen op af komen. Het zijn jongens van vijftien, twintig jaar oud. Op die leeftijd zit je te klooien. Gooi ze in een groep en het wordt nog erger. Net als op een schoolreisje. Pure baldadigheid. Dan maakt het niet uit of het Turken, Marokkanen of Nederlanders zijn.”

Zelf had hij het geluk in die kwetsbare levensfase al bij profclubs te zitten. Diba was op die leeftijd bezig met voetbal, al vertoont hij op het veld af en toe ook recalcitrant gedrag. Ontvlambaar temperamentje dus. “Ik kan wel snel geïrriteerd raken, ja. Geef snel mijn mening. Je kunt je wel inhouden, maar dan barst je twee maanden later nog veel erger uit. Ik kan heel pissig worden, maar ben ook een lieve jongen. Ik houd er bijvoorbeeld van jonge gasten te begeleiden.”

Wie die twee kanten van zijn karakter wil begrijpen, moet weten waar hij vandaan komt. Kleine Anouar groeide op in Hoograven, door hemzelf 'Klein Marokko' genoemd. Inmiddels zijn de meeste allochtonen daar wat ouder en rustiger geworden, maar het was en is niet bepaald de meest welvarende wijk van de stad.
"Het was heel gezellig, maar als je wilt dat mensen integreren is het geen goed idee iedereen bij elkaar te zetten. Want als je in Utrecht tussen Marokkanen woont, spreek je Marokkaans. Dan moet je niet na twintig jaar klagen dat iemand nog steeds geen Nederlands spreekt, want dat heb je nooit nodig gehad. Bovendien: als je in zo'n wijk opgroeit, zie je ook wat voor onrecht je wordt aangedaan.
Het vormt de voedingsbodem voor het diepgewortelde wantrouwen, vooral tegen het gezag, dat niet alleen bij Diba maar onder veel Marokkanen heerst. Je wordt gediscrimineerd, zo is het vaak heersende gevoel.

Kun je voorbeelden noemen?
”Ik heb ooit een boete gehad voor bellen in de auto, terwijl ik niet aan het telefoneren was. Dan voel je meteen dat je gepakt wordt omdat je Marokkaan bent. Zoiets is géén toeval, nee. Als ik in een mooie auto rondrijd, denkt de politie dat ik crimineel ben. Je vroeg me net waarom ik niet voor het Nederlands elftal heb gekozen. Maar als ik iets zou stelen, ben ik ineens geen Nederlander meer maar een Marokkaan, snap je? Je wordt er zo cynisch van, en op een gegeven moment draai je door. In Marokko is meer respect voor de politie.“

."


Prachtig gezegd, dit noem je pas een trotse Marokkaan

Echt een leuk interview..ik heb gelachen toen hij begon over de politie in Marokko

10-01-2007, 21:05

Citaat door Mustapha AA:
ik begreep en begrijp niet waarom hij zijn contract heeft verlengt? Wat een domme zet was dat zeg. Met alle respect voor de nac fans.


Gevoel.

Nee, ik denk dat je vraag in het interview wordt beantwoord. Men had hem blijkbaar wat dingen beloofd die men nu niet waarmaakt. (punt voren/achteruit) plus hij is nu een van de best verdienende spelers. Dat spreekt toch ook wel wat waardering uit waar hij tot nu toe niet heeft gezien blijkbaar

Pagina's : [1] 2 3