BrownEyesLAdy
04-01-2007, 15:33
Wat moet ik doen, ik ben 22 jaar en ik heb nu al 3 jaar een relatie met mijn vriend en we houden zielsveel van elkaar. Hij wil mijn hand vragen en heeft het tegen zijn ouders verteld, maar heb hem al 2 keer moeten teleurstellen, omdat mijn vader zegt, dat het nu niet de tijd is! Ik wil dolgraag met hem trouwen en heb met mijn moeder erover gehad, maar zij is ook niet voor de 100 procent overtuigd. Ik weet echt niet wat ik moet doen wallah, ben gestressed denk nergens meer aan alleen maar aan hem. Tuurlijk begrijp ik mijn ouders aan de ene kant, maar waarom weigeren ze, dat is wat ik niet snap wallah ga kapot van binnen en schaam mij om dit tegen hem te vertellen, wat ik overigens wel heb gedaan. Hij had er wel begrip voor, maar is wel teleurgesteld, want we hadden toekomstplannen en ik heb al allees geregeld als ze langs kwamen en je weet wel wij vrouwen als we gaan fantaseren hoe de verloving eruit moet zien.
Weet je dames waar ik bang voor ben, want ik ga ervoor zorgen dat zijn ouders hoe dan ook volgende week langs komen en mijn zus, mijn moeder echt erover praten, maar stel dat me vader dan nog nee tegen hen zegt, waar sta ik dan en helemaal mijn vriend, echt wallah ben bang dat hij het ook zat gaat worden, je hoort het wel vaker snap je en dan denk je was al die tijd gewoon verspilling, terwijl i dat niet zo voel, want hou echt van hem en hij van mij, maar mijn ouders begrijpen het niet, want kan niet zeggen, ja ik hou van hem, ben wel in discussie gegaan van ja waarom mogen mensen als ze om mijn hand vragen niet komen? Dan krijg je als antwoord, ja het zijn onbekenden en je moet nog je weet zelfstandige, ondependend women zijn etc, maar dat snap ik, maar dat kan ook als ik verloofd ben, maar ik schrijf nu al mijn gevoelens en weet niet eens of dit de juiste plek hiervoor is. Wallah ben jarloers op meiden die al verloofd zijn en zonder hoofdpijn en stress, mijn vriendin is al net verloofd met haar vriend en ben uitgenodigd op haar verloving en weet je hoe pijn dat doet, want ik denk alleen aan ons.., mohaim zoals mijn vriend zij, je ouders zijn belangrijk en komen op de eerste plaats en als Allah s.w.t. wilt dan komt het goed insha allah..,
Ik wil er graag in geloven, maar hoe de situatie nu is, wallah ben het zat soms......,,,,, heeft iemand ook zoiets dergelijks meegemaakt of kan me wat moed inspreken, zusters, een zuster in liefdesnood..,,
Kus M3a salamaa
Weet je dames waar ik bang voor ben, want ik ga ervoor zorgen dat zijn ouders hoe dan ook volgende week langs komen en mijn zus, mijn moeder echt erover praten, maar stel dat me vader dan nog nee tegen hen zegt, waar sta ik dan en helemaal mijn vriend, echt wallah ben bang dat hij het ook zat gaat worden, je hoort het wel vaker snap je en dan denk je was al die tijd gewoon verspilling, terwijl i dat niet zo voel, want hou echt van hem en hij van mij, maar mijn ouders begrijpen het niet, want kan niet zeggen, ja ik hou van hem, ben wel in discussie gegaan van ja waarom mogen mensen als ze om mijn hand vragen niet komen? Dan krijg je als antwoord, ja het zijn onbekenden en je moet nog je weet zelfstandige, ondependend women zijn etc, maar dat snap ik, maar dat kan ook als ik verloofd ben, maar ik schrijf nu al mijn gevoelens en weet niet eens of dit de juiste plek hiervoor is. Wallah ben jarloers op meiden die al verloofd zijn en zonder hoofdpijn en stress, mijn vriendin is al net verloofd met haar vriend en ben uitgenodigd op haar verloving en weet je hoe pijn dat doet, want ik denk alleen aan ons.., mohaim zoals mijn vriend zij, je ouders zijn belangrijk en komen op de eerste plaats en als Allah s.w.t. wilt dan komt het goed insha allah..,
Ik wil er graag in geloven, maar hoe de situatie nu is, wallah ben het zat soms......,,,,, heeft iemand ook zoiets dergelijks meegemaakt of kan me wat moed inspreken, zusters, een zuster in liefdesnood..,,
Kus M3a salamaa