wassila
07-07-2002, 22:27
HET BEGON ZO!!! SAIDA WAS OPGEGROEID IN EEN GEZIN WAAR ALLEEN MAAR PROBLEMEN WAREN, ZE HAD 2 BROERS, EN ZIJ WAS DE ENIGSTE MEISJE! VERDER WAS ER WEL ALTIJD GELD IN HET GEZIN, WANT HAAR BEIDE OUDERS WERKTEN HARD, MAAR DE LIEFDE ONTBRAK BINNEN HUN GEZIN...... Na het schooljaar ging Saida werken als administratief medewerkster bij een bedrijf niet ver van hun woonplaats. Ze had een scooter, dus het was niet zo heel erg ver. Ze wist niet of ze dat schooljaar over was gegaan of was blijven zitten. Ze had al een ***jaar achter de rug, want haar ouders waren gescheiden, tenminste haar vader had op een dag de koffers gepakt en was weg gegaan. En omdat ze heel erg van uitgaan hield in die tijd was ze er zeker van, dat ze was blijven zitten. Op het werk aangekomen zou ze een bericht krijgen van haar decaan of ze over was, met moeite nam ze de telefoon op, ' ja hallo'...... ja, je bent helaas blijven zitten' oh....., de hele dag kon ze zich niet meer concentereren, meteen belde ze haar moeder op, met de medeling dat ze was blijven zitten. haar moeder reageerde heel koel. Thuis aangekomen kon ik (Saida), de sfeer aanvoelen, mijn broers praten niet tegen me, en ma zegt dat ik naar boven moet en een boterham moet smeren voor mezelf en dat ze mijn gezicht niet wilde zien. Ik voelde me zo *****, en ik kreeg niet eens steun van hen, dacht ik bij mezelf.. Op mijn kamer, dacht ik bij mezelf dat ik zo niet verder kon gaan, ik moest en zo iets doen, mijn leven is toch al verpest, ik had geen vader meer, mjn broer haat me en mijn moeder had het moeilijk met zichzelf... Dus ik besloot om weg te gaan, voorgoed, het maakte me niet uit waar naartoe, als ik maar hier niet bleef.... In Rotterdam aangekomen, belde ik mijn vriendje op, ik had al een half jaar met hem, maar hij had me nooit aangeraakt. ' waar ben je, mo?' ..' ik ben iets aan het doen, hoezo?' .... ' ja, ik ben in Rotterdam'... ' je moet komen, mo...' Ik legde de situatie uit aan hem, en hij bracht mij de volgende dag naar huis. Hij waarschuwde me, dat ik een bent a nass ben en dat deze leven niet goed was en dat ik spijt zou krijgen... Hij zette me op de trein en op de bus om weer terug naar huis te gaan. thuis aangekomen praatte mijn moedre niet met me, en ik ging naar boven. Daar heb ik 3 dagen lang gezeten, om na te denken. Op een geven moment ging de telefoon over, ' ja hallo'... ' ja, met Rachid, ik heb een kamer voor je meid'.. ' maar het is bij een jongen' ..... ' daar kan je voorlopig terrecht'... is goed, ik sprak met Rachid af, en die jongen kwam me halen op Centraal Station, ik werd verliefd op die jongen (Morad, genaamd). Ikwerd verliefd op hem, nog nooit had ik zo'n mooie jongen gezien, waarom doet hij al die moeite voor mij, dacht ik bij mezelf... In Utrecht aangekomen (daar woonde Morad), gingen we gelijk naar die kamer van hem, ik had een paar spulletjes meegenomen, en ik was moe van de treinreis, dus ik ging even op het bed liggen.....