Cina
08-08-2003, 15:23
Ik kende je van jongs af aan
Lang ben ik met je omgegaan
Soms lachte je, soms zag ik tranen
Soms waren je ogen als lopende kranen
Ik was blind voor je zorgen
Ik was een kind en wist toen niet
Van jouw verscheurende pijn,
Van jouw ontroostbaar verdriet
Nu, nu ben je er niet meer
Jouw geest heeft deze aarde verlaten
Alleen maar de herinnering aan jou
Heb jij in mij achtergelaten
Zo’n grote leegte in mijn hoofd,
Duizenden vragen, geen commentaar
En de altijd de te late:
“kon ik maar…” en “had ik maar”
Lang ben ik met je omgegaan
Soms lachte je, soms zag ik tranen
Soms waren je ogen als lopende kranen
Ik was blind voor je zorgen
Ik was een kind en wist toen niet
Van jouw verscheurende pijn,
Van jouw ontroostbaar verdriet
Nu, nu ben je er niet meer
Jouw geest heeft deze aarde verlaten
Alleen maar de herinnering aan jou
Heb jij in mij achtergelaten
Zo’n grote leegte in mijn hoofd,
Duizenden vragen, geen commentaar
En de altijd de te late:
“kon ik maar…” en “had ik maar”