Ghuraba
16-12-2006, 23:50
Respecteer elkaars verschillen
"Verspil geen tijd over de vraag wat een goede moslim is. Wees er een!"
Op een dag betrad imam Malik de moskee na het middaggebed (asr). Hij liep naar het voorste gedeelte van de profetische moskee en ging zitten. De boodschapper van Allah (vzmh) had geboden dat een ieder die de moskee betrad niet eerder mocht gaan zitten totdat hij 2 rak’at (kort gebed) had gebeden. Dit was een eerbetoon aan de moskee.
Imam Malik was echter van mening dat het verbod van de profeet (vzmh) van het vrijwillig bidden na het middaggebed (asr) hierover voorrang had, dus wilde hij zijn studenten aanleren om niet het eerbetoon aan de moskee (tahiyyatul masjid) te bidden, als zij tussen het middaggebed (asr) en het avondgebed (maghrib) de moskee binnen zouden komen.
Op het moment dat imam Malik ging zitten zag een kleine jongen dat hij dit deed zonder eerst het eerbetoon aan de moskee te bidden. De kleine jongen sprak minachtend, "Sta op en bidt het eerbetoon aan de moskee!"
Plichtsgetrouw stond imam Malik opnieuw op en begon te bidden. De studenten zaten als verlamd. Wat was hier gaande? Was imam Malik ineens van mening veranderd?
Nadat hij klaar was met het gebed, drongen de studenten om hem heen en trokken zijn acties in twijfel. Imam Malik zei, "Mijn mening is onveranderd en ik ben niet teruggekomen op hetgeen ik jullie eerder leerde. Ik vreesde slechts, dat als ik niet het gebed had gebeden, zoals de kleine jongen mij had bevolen, dat Allah mij zou opnemen in de versregels:
"En wanneer tot hen gezegd wordt: <Buigt> dan kunnen zij niet buigen." – Soerat Al-Moersalaat 77:48.
Imam Ahmad was van mening dat het eten van kamelenvlees de reinheid van de rituele wassing (wudu) zou schaden, een mening waar de meerderheid van de geleerden over verschilden. Een paar studenten vroegen hem, "Als je een imam voor je hebt staan die je kamelenvlees ziet eten en – zonder eerst de rituele wassing (wudu) te verrichten – het gebed leidt, zou je achter hem bidden?" Imam Ahmed antwoordde," Denk je dat ik niet zou bidden achter mensen zoals imam Malik en Sa’eed ibn Al-Mussayyab?"
Allah schiep de mensen met verschillen. Het is de wet van de schepping. Verschillen in taal, verschillende kleuren, verschillende culturen… en dat alles is nog maar de buitenkant. Aan de binnenkant, zijn de mensen geschapen met vele verschillende graden van kennis, verstand en bevattingsvermogen van concepten. Dit alles is een teken van Allah zijn allesomvattende macht om te doen wat Hij wil.
"En tot Zijn tekenen behoren de schepping van de hemelen en de aarde en het verschil in jullie talen en kleuren. Daarin zijn tekenen voor de wereldbewoners." –Soerat Ar-Roem 30:22
Mensen zullen verschillen, dat is ook niet aan de orde. Waar het om gaat is: Hoe, moet men, als een moslim, deze verschillen van meningen tegemoet treden en wat zou dan onze relatie moeten zijn met iemand die er een andere mening op na houdt.
Allah (de Almachtige) gebood ons tot het oproepen en adviseren van mensen vanuit dit basisgeloof van de islam. Vele moslims ondernemen deze missie geblinddoekt en zij realiseren zich niet dat ook de leidraad hiervoor in de Koran aanwezig is. Sterker nog, in precies hetzelfde vers gebood Allah ons niet alleen tot het oproepen en adviseren van mensen in dit geloof, maar leerde Allah ons ook hoe. Lees het volgende vers zorgvuldig:
"Roep op tot de weg van jouw Heer met wijsheid en goede aansporing en twist met hen op de beste manier. Jouw Heer kent wie van Zijn weg afdwaalt het best en Hij kent hen die het goede pad volgen het best." – Soerat An-Nahl 16:125.
Het is niet nodig om er over te filosoferen. We hoeven het niet met bloemen te bedekken. Het ligt voor ons, duidelijk en eenvoudig voor een ieder die er aandacht aan schenkt.
Deze versregels (aya) bevatten de drie ingrediënten die we dienen toe te passen wanneer we het niet eens zijn met iemand. Dezelfde God die ons leerde om over de waarheid te debatteren, leerde ons ook hoe dat moet:
1 – Met wijsheid (hikmah)
2 – Met goed onderricht; en
3 – Te debatteren (twisten) op een manier die het beste is.
Wat betekend het hebben van wijsheid (hikmah) wanneer we van mening verschillen met iemand?
De kleinzonen van de boodschapper (vzmh) hebben eens een van de mooiste voorbeelden gezet in het adviseren van anderen. Al-Hasan en al-Husayn – in hun jongere jaren – zagen eens een bejaarde man de rituele wassing (wudu) verkeerd verrichten. Samen stelde ze een plan op om deze man de juiste manier te leren zonder hem te beledigen en om hem te adviseren op een manier die bij zijn leeftijd paste.
Gezamenlijk liepen ze op de bejaarde man af met de aankondiging, "Mijn broer en ik hebben onenigheid over wie van ons de wassing (wudu) het best verricht. Zou u het erg vinden om te beoordelen wie van ons echt de wassing (wudu) correct verricht?"
De man keek aandachtig terwijl de beide kleinzonen van de profeet Mohammed (vzmh) de wassing (wudu) uitvoerig verrichtten. Nadat zij klaar waren bedankte hij hen en zei, "Bij Allah, ik wist voorheen niet hoe ik de wassing (wudu) foutloos moest verrichten. Jullie hebben mij allebei geleerd hoe dit correct uitgevoerd moet worden.
We moeten begrijpen dat wijsheid (hikmah) uit twee dimensies bestaat. Ten eerste hebben we de wijsheid (hikmah) van kennis – hikmah ilmiyyah. Ten tweede hebben we de wijsheid (hikmah) van uitvoering (overdracht), – hikmah Amaliyyah.
NB: Voorbeeld hiervan (ter verduidelijking) er zijn docenten/leraren van opleidingen, die de stof van hun vak ontzettend goed beheersen (kennis), maar ze kunnen het niet goed overbrengen op hun studenten (uitvoering).
Sommige mensen mogen de wijsheid van kennis hebben. Helaas zullen we zien dat wanner zij iemand proberen te corrigeren of te adviseren, dat ze de wijsheid (hikmah) van uitvoering missen. Dit heeft tot gevolg, dat velen van het gewone volk de wijsheid (hikmah) van kennis afwijzen.
Om de hikmah van kennis zonder de hikmah van uitvoering te verduidelijken:
Een broeder in een plaatselijke moskee, schudde de handen van zijn broeders links en rechts van hem na het afronden van het gebed. De broeder die meteen rechts van hem stond sloeg hem op de hand en beet hem toe, "Dat is geen onderdeel van de soenna! (overleveringen van uitspraken en handelingen van de profeet, vzmh) " De eerste broeder antwoordde geheel terecht, "Oh, en is onbeleefdheid en belediging wel onderdeel van de soenna?"
"Verspil geen tijd over de vraag wat een goede moslim is. Wees er een!"
Op een dag betrad imam Malik de moskee na het middaggebed (asr). Hij liep naar het voorste gedeelte van de profetische moskee en ging zitten. De boodschapper van Allah (vzmh) had geboden dat een ieder die de moskee betrad niet eerder mocht gaan zitten totdat hij 2 rak’at (kort gebed) had gebeden. Dit was een eerbetoon aan de moskee.
Imam Malik was echter van mening dat het verbod van de profeet (vzmh) van het vrijwillig bidden na het middaggebed (asr) hierover voorrang had, dus wilde hij zijn studenten aanleren om niet het eerbetoon aan de moskee (tahiyyatul masjid) te bidden, als zij tussen het middaggebed (asr) en het avondgebed (maghrib) de moskee binnen zouden komen.
Op het moment dat imam Malik ging zitten zag een kleine jongen dat hij dit deed zonder eerst het eerbetoon aan de moskee te bidden. De kleine jongen sprak minachtend, "Sta op en bidt het eerbetoon aan de moskee!"
Plichtsgetrouw stond imam Malik opnieuw op en begon te bidden. De studenten zaten als verlamd. Wat was hier gaande? Was imam Malik ineens van mening veranderd?
Nadat hij klaar was met het gebed, drongen de studenten om hem heen en trokken zijn acties in twijfel. Imam Malik zei, "Mijn mening is onveranderd en ik ben niet teruggekomen op hetgeen ik jullie eerder leerde. Ik vreesde slechts, dat als ik niet het gebed had gebeden, zoals de kleine jongen mij had bevolen, dat Allah mij zou opnemen in de versregels:
"En wanneer tot hen gezegd wordt: <Buigt> dan kunnen zij niet buigen." – Soerat Al-Moersalaat 77:48.
Imam Ahmad was van mening dat het eten van kamelenvlees de reinheid van de rituele wassing (wudu) zou schaden, een mening waar de meerderheid van de geleerden over verschilden. Een paar studenten vroegen hem, "Als je een imam voor je hebt staan die je kamelenvlees ziet eten en – zonder eerst de rituele wassing (wudu) te verrichten – het gebed leidt, zou je achter hem bidden?" Imam Ahmed antwoordde," Denk je dat ik niet zou bidden achter mensen zoals imam Malik en Sa’eed ibn Al-Mussayyab?"
Allah schiep de mensen met verschillen. Het is de wet van de schepping. Verschillen in taal, verschillende kleuren, verschillende culturen… en dat alles is nog maar de buitenkant. Aan de binnenkant, zijn de mensen geschapen met vele verschillende graden van kennis, verstand en bevattingsvermogen van concepten. Dit alles is een teken van Allah zijn allesomvattende macht om te doen wat Hij wil.
"En tot Zijn tekenen behoren de schepping van de hemelen en de aarde en het verschil in jullie talen en kleuren. Daarin zijn tekenen voor de wereldbewoners." –Soerat Ar-Roem 30:22
Mensen zullen verschillen, dat is ook niet aan de orde. Waar het om gaat is: Hoe, moet men, als een moslim, deze verschillen van meningen tegemoet treden en wat zou dan onze relatie moeten zijn met iemand die er een andere mening op na houdt.
Allah (de Almachtige) gebood ons tot het oproepen en adviseren van mensen vanuit dit basisgeloof van de islam. Vele moslims ondernemen deze missie geblinddoekt en zij realiseren zich niet dat ook de leidraad hiervoor in de Koran aanwezig is. Sterker nog, in precies hetzelfde vers gebood Allah ons niet alleen tot het oproepen en adviseren van mensen in dit geloof, maar leerde Allah ons ook hoe. Lees het volgende vers zorgvuldig:
"Roep op tot de weg van jouw Heer met wijsheid en goede aansporing en twist met hen op de beste manier. Jouw Heer kent wie van Zijn weg afdwaalt het best en Hij kent hen die het goede pad volgen het best." – Soerat An-Nahl 16:125.
Het is niet nodig om er over te filosoferen. We hoeven het niet met bloemen te bedekken. Het ligt voor ons, duidelijk en eenvoudig voor een ieder die er aandacht aan schenkt.
Deze versregels (aya) bevatten de drie ingrediënten die we dienen toe te passen wanneer we het niet eens zijn met iemand. Dezelfde God die ons leerde om over de waarheid te debatteren, leerde ons ook hoe dat moet:
1 – Met wijsheid (hikmah)
2 – Met goed onderricht; en
3 – Te debatteren (twisten) op een manier die het beste is.
Wat betekend het hebben van wijsheid (hikmah) wanneer we van mening verschillen met iemand?
De kleinzonen van de boodschapper (vzmh) hebben eens een van de mooiste voorbeelden gezet in het adviseren van anderen. Al-Hasan en al-Husayn – in hun jongere jaren – zagen eens een bejaarde man de rituele wassing (wudu) verkeerd verrichten. Samen stelde ze een plan op om deze man de juiste manier te leren zonder hem te beledigen en om hem te adviseren op een manier die bij zijn leeftijd paste.
Gezamenlijk liepen ze op de bejaarde man af met de aankondiging, "Mijn broer en ik hebben onenigheid over wie van ons de wassing (wudu) het best verricht. Zou u het erg vinden om te beoordelen wie van ons echt de wassing (wudu) correct verricht?"
De man keek aandachtig terwijl de beide kleinzonen van de profeet Mohammed (vzmh) de wassing (wudu) uitvoerig verrichtten. Nadat zij klaar waren bedankte hij hen en zei, "Bij Allah, ik wist voorheen niet hoe ik de wassing (wudu) foutloos moest verrichten. Jullie hebben mij allebei geleerd hoe dit correct uitgevoerd moet worden.
We moeten begrijpen dat wijsheid (hikmah) uit twee dimensies bestaat. Ten eerste hebben we de wijsheid (hikmah) van kennis – hikmah ilmiyyah. Ten tweede hebben we de wijsheid (hikmah) van uitvoering (overdracht), – hikmah Amaliyyah.
NB: Voorbeeld hiervan (ter verduidelijking) er zijn docenten/leraren van opleidingen, die de stof van hun vak ontzettend goed beheersen (kennis), maar ze kunnen het niet goed overbrengen op hun studenten (uitvoering).
Sommige mensen mogen de wijsheid van kennis hebben. Helaas zullen we zien dat wanner zij iemand proberen te corrigeren of te adviseren, dat ze de wijsheid (hikmah) van uitvoering missen. Dit heeft tot gevolg, dat velen van het gewone volk de wijsheid (hikmah) van kennis afwijzen.
Om de hikmah van kennis zonder de hikmah van uitvoering te verduidelijken:
Een broeder in een plaatselijke moskee, schudde de handen van zijn broeders links en rechts van hem na het afronden van het gebed. De broeder die meteen rechts van hem stond sloeg hem op de hand en beet hem toe, "Dat is geen onderdeel van de soenna! (overleveringen van uitspraken en handelingen van de profeet, vzmh) " De eerste broeder antwoordde geheel terecht, "Oh, en is onbeleefdheid en belediging wel onderdeel van de soenna?"