noona
30-11-2006, 12:30
Aaaahh rust! Even geen politiek voor mij. Het heeft me de afgelopen tijd echt flink beziggehouden, veel meer dan de vorige keren. Misschien word ik naarmate ik ouder word ook wat meer begaan met de wereld. In mijn pubertijd was het aller belangrijkste dat mijn haar uit de krul bleef, wat er daarna gebeurde, zoals de golfoorlog bijvoorbeeld , werd overstemd door het geluid van mijn föhn.
Terug op de orde van de dag, de boodschappen bijvoorbeeld. Mijn man heeft geloof ik een Eureka moment gekregen de laatste tijd want hij vraagt om een boodschappenlijstje en vervolgens heeft ie van alles 2 keer zoveel gekocht om waarschijnlijk ook 2 keer zo lang geen boodschappen te hoeven doen. Hem de boodschappen laten doen was een langlopend project dat ik zijn initiatief niet de grond in ga drukken voor ik weer opnieuw mag beginnen. Laat de boodschappen maar aan mijn vader over, die haalt gewoon heel de Aldi en dan zal het wel goed zijn. De duidelijke jagersblik in zijn ogen, het liefste koopt ie zoveel mogelijk vlees natuurlijk. Er gaat niets boven een met pauwen versierd bord vol met dampende overgare stukken vlees. Dat mijn broertjes al van walging neervallen bij het aanzien van dat bord is volgens hem ook te wijten aan het gebrek aan mannelijkheid. “Ga maar frikadellen eten en als je straks omvalt van die slappe dingen moet je niet gaan klagen! Kijk maar naar jullie pa, oud maar sterk!”.
Het enige waarin mijn man op mijn vader lijkt is het feit dat ie zijn kleren overal laat rondslingeren. Zelfs het schaap van el 3eid in stukken verdelen ziet ie niet zitten. Het is inmiddels traditie dat IK met een groot mes de schuur in ga en het schaap verdeel. Vervolgens komt het hoofd van het gezin en hoeft alleen maar te zagen op plekken waar ik een snee in heb gemaakt. En daarna is het bedenken WIE ik allemaal ga uitnodigen om het schaap zo snel mogelijk op te krijgen is dan een volgend project. Mijn vader is ziek dit jaar, hij heeft het aan zijn heup gekregen, deze keer zal ik denk ik ook samen met mijn moeder hun schaap onder handen moeten nemen.
Is het jullie opgevallen dat mannen OF heel erg sterk zijn OF heel erg ziek? Ook mijn 2 zoontjes hadden het te pakken dit keer. De nachtdiensten die ik samen heb mogen draaien met mijn wasmachine heeft tussen ons een band geschept en ik denk dat ze na 8 jaar dienst te hebben bewezen binnenkort afscheid van me gaat nemen. Het doktersbezoekje is tegenwoordig ook niets meer dan een formaliteit. Bij elke klacht krijg ik te horen dat het een virusje is en dat het binnen 10 dagen wel over zal gaan. Wist niet dat de LOI dus ook huisartsenopleidingen gaf. Het lichtpuntje aan het doktersbezoek voor mijn kinderen is dat we eenmaal de praktijk uitgelopen zijn we pal tegenover een turkse bakker staan. “mamma, shri gobz?” (mamma kopen we nog brood?) attente peuters zou je denken tot ze de bakker weer verlaten met een donut versierd met lichtgevend glazuur.
Terug op de orde van de dag, de boodschappen bijvoorbeeld. Mijn man heeft geloof ik een Eureka moment gekregen de laatste tijd want hij vraagt om een boodschappenlijstje en vervolgens heeft ie van alles 2 keer zoveel gekocht om waarschijnlijk ook 2 keer zo lang geen boodschappen te hoeven doen. Hem de boodschappen laten doen was een langlopend project dat ik zijn initiatief niet de grond in ga drukken voor ik weer opnieuw mag beginnen. Laat de boodschappen maar aan mijn vader over, die haalt gewoon heel de Aldi en dan zal het wel goed zijn. De duidelijke jagersblik in zijn ogen, het liefste koopt ie zoveel mogelijk vlees natuurlijk. Er gaat niets boven een met pauwen versierd bord vol met dampende overgare stukken vlees. Dat mijn broertjes al van walging neervallen bij het aanzien van dat bord is volgens hem ook te wijten aan het gebrek aan mannelijkheid. “Ga maar frikadellen eten en als je straks omvalt van die slappe dingen moet je niet gaan klagen! Kijk maar naar jullie pa, oud maar sterk!”.
Het enige waarin mijn man op mijn vader lijkt is het feit dat ie zijn kleren overal laat rondslingeren. Zelfs het schaap van el 3eid in stukken verdelen ziet ie niet zitten. Het is inmiddels traditie dat IK met een groot mes de schuur in ga en het schaap verdeel. Vervolgens komt het hoofd van het gezin en hoeft alleen maar te zagen op plekken waar ik een snee in heb gemaakt. En daarna is het bedenken WIE ik allemaal ga uitnodigen om het schaap zo snel mogelijk op te krijgen is dan een volgend project. Mijn vader is ziek dit jaar, hij heeft het aan zijn heup gekregen, deze keer zal ik denk ik ook samen met mijn moeder hun schaap onder handen moeten nemen.
Is het jullie opgevallen dat mannen OF heel erg sterk zijn OF heel erg ziek? Ook mijn 2 zoontjes hadden het te pakken dit keer. De nachtdiensten die ik samen heb mogen draaien met mijn wasmachine heeft tussen ons een band geschept en ik denk dat ze na 8 jaar dienst te hebben bewezen binnenkort afscheid van me gaat nemen. Het doktersbezoekje is tegenwoordig ook niets meer dan een formaliteit. Bij elke klacht krijg ik te horen dat het een virusje is en dat het binnen 10 dagen wel over zal gaan. Wist niet dat de LOI dus ook huisartsenopleidingen gaf. Het lichtpuntje aan het doktersbezoek voor mijn kinderen is dat we eenmaal de praktijk uitgelopen zijn we pal tegenover een turkse bakker staan. “mamma, shri gobz?” (mamma kopen we nog brood?) attente peuters zou je denken tot ze de bakker weer verlaten met een donut versierd met lichtgevend glazuur.