AMSTERDAMMERTJE
27-06-2002, 14:23
dit is een echt gebeurd verhaal dit is met mijn beste vriendin gebeurd, ik heb wel de namen de namen veranderd.
personage
samira 18 jaar
mo 11 broertje van samira
nadia vriendin van samira 18
said vriend van samira 22
ik schrijf in een ik vrom
PIEP PIEP PIEP de wekker van mijn telefoon ging af ik (samira) zocht mijn telefoontje in mijn bed nadat ik met moeite en gevloek die telefoontje had gevonden stond ik op.
ik liep heel zachtjes na de kamer van mijn broertje " mo sta op, je moet na school" mo staat met moeite op en rent na de douche doet wat gel in zijn haren en en drinkt wat en scheld samira uit als xxxxx en rent snel de deur uit.
ik ruimde snel het huis op, haar moeder kon dat niet ze kan niet meer ze heeft zo'n last van haar rug maar ik samira was het al gewend dat ik het huishouden deed en mijn moeder het eten. ik voelde me al een volwassene vrouw was, terwijl ik dat helemaal niet wou. "samira gebieba hezie" melkie a mama. mijn dochter wil je voor mij een warme kuik bij me rug leggen. ik ging kapot als ik mijn moeder daar zo lag liggen waga a mama belettie wacht. ik rende snel na beneden en maakte snel een warme kuik voor me moeder. en deed te gelijk ook van alles snel in het huishouding ik zag dat ik nog 20 min had om mijn trein te halen. mijn vader meskien zag mijn zo heen en weer rennen door het huis. en zei samira ga maar mijn vogeltje ik doe de rest wel. mijn vader had het heel zwaar. hij heeft het zo zwaar gehad en nu nog steeds. ik gaf hem snel een kus. en rende na het station
ik was net op tijd. "he nadia sorry zina ik moest even wat doen voor mama" maakt niet uit lieverd. en hoe gaat het met je moeder zei nadia. "ik weet niet maar nadia ik kan er niet meer tegen, ze heeft zo veel pijn, en artsen zeggen dat het hernia is en dat ze alleen rustig aan moet doen" maar lieverd allah sta bij jullie, de pijn gaat inshalla wel over oke. ik hoop het zei ik. en hoe is het met said zegt nadia. "ja" zeg ik hij steunt me heel erg hij baalt alleen dat hij me niet zo vaak ziet. maar hij begrijpt dat ik het zwaar heb met mijn moeder.
de lessen waren begonnen. ik voelde me telefoon trillen, ik kan niet op nemen want die trut voor de klas heeft het al op gemunt. ik leg me telefoon gewoon terug in de tas. eindelijk de bel ging ik liep na nadia die al op me stond te wachten. toen dacht ik aan me telefoon ik ging kijken wie mij gebeld had ik had 15 oproepen gemist van mijn vader. toen begon mij hart te bonsen. ik weet niet ik kreeg zo'n heel bang gevoel."samira wat is er" samira he ik praat tegen je. ik weet niet wat er is maar pa heeft mij 15 keer gebeld. en nu heb ik zo'n slecht gevoel, zo'n bang gevoel. samira misschien moest hij je gewoon wat vragen, bel hem gewoon terug. nee nadia ik durf niet te bellen, verdomme samira ik bel. oke oke ik bel.
tuuuuuut tuuuuuuuuuuuuuuut tuuuuuuuuuuuuut hallo. ja ba waarom had je gebeld mijn hart begonnen nog harder te kloppen. samira vogeltje van me je ............
he als ik verder moet gaan hoor ik het wel oke,
personage
samira 18 jaar
mo 11 broertje van samira
nadia vriendin van samira 18
said vriend van samira 22
ik schrijf in een ik vrom
PIEP PIEP PIEP de wekker van mijn telefoon ging af ik (samira) zocht mijn telefoontje in mijn bed nadat ik met moeite en gevloek die telefoontje had gevonden stond ik op.
ik liep heel zachtjes na de kamer van mijn broertje " mo sta op, je moet na school" mo staat met moeite op en rent na de douche doet wat gel in zijn haren en en drinkt wat en scheld samira uit als xxxxx en rent snel de deur uit.
ik ruimde snel het huis op, haar moeder kon dat niet ze kan niet meer ze heeft zo'n last van haar rug maar ik samira was het al gewend dat ik het huishouden deed en mijn moeder het eten. ik voelde me al een volwassene vrouw was, terwijl ik dat helemaal niet wou. "samira gebieba hezie" melkie a mama. mijn dochter wil je voor mij een warme kuik bij me rug leggen. ik ging kapot als ik mijn moeder daar zo lag liggen waga a mama belettie wacht. ik rende snel na beneden en maakte snel een warme kuik voor me moeder. en deed te gelijk ook van alles snel in het huishouding ik zag dat ik nog 20 min had om mijn trein te halen. mijn vader meskien zag mijn zo heen en weer rennen door het huis. en zei samira ga maar mijn vogeltje ik doe de rest wel. mijn vader had het heel zwaar. hij heeft het zo zwaar gehad en nu nog steeds. ik gaf hem snel een kus. en rende na het station
ik was net op tijd. "he nadia sorry zina ik moest even wat doen voor mama" maakt niet uit lieverd. en hoe gaat het met je moeder zei nadia. "ik weet niet maar nadia ik kan er niet meer tegen, ze heeft zo veel pijn, en artsen zeggen dat het hernia is en dat ze alleen rustig aan moet doen" maar lieverd allah sta bij jullie, de pijn gaat inshalla wel over oke. ik hoop het zei ik. en hoe is het met said zegt nadia. "ja" zeg ik hij steunt me heel erg hij baalt alleen dat hij me niet zo vaak ziet. maar hij begrijpt dat ik het zwaar heb met mijn moeder.
de lessen waren begonnen. ik voelde me telefoon trillen, ik kan niet op nemen want die trut voor de klas heeft het al op gemunt. ik leg me telefoon gewoon terug in de tas. eindelijk de bel ging ik liep na nadia die al op me stond te wachten. toen dacht ik aan me telefoon ik ging kijken wie mij gebeld had ik had 15 oproepen gemist van mijn vader. toen begon mij hart te bonsen. ik weet niet ik kreeg zo'n heel bang gevoel."samira wat is er" samira he ik praat tegen je. ik weet niet wat er is maar pa heeft mij 15 keer gebeld. en nu heb ik zo'n slecht gevoel, zo'n bang gevoel. samira misschien moest hij je gewoon wat vragen, bel hem gewoon terug. nee nadia ik durf niet te bellen, verdomme samira ik bel. oke oke ik bel.
tuuuuuut tuuuuuuuuuuuuuuut tuuuuuuuuuuuuut hallo. ja ba waarom had je gebeld mijn hart begonnen nog harder te kloppen. samira vogeltje van me je ............
he als ik verder moet gaan hoor ik het wel oke,