Sayf_Ad_Dien
07-09-2006, 18:16
In Naam van Allah de Barmhartige de Genadevolle
Een kalme leeuw, sterk en energiek…
Hij was van nature vastberaden , kende geen smerige grappen en was zuiver in zijn geloof.
Abu Tariq Al-Yamani was gevoelig maar zonder zwakheid, sterk maar zonder ruwheid.
De martelaar , moge Allah genade met hem hebben, kwam in een vroege stadium naar de slagvelden van glorie in het land van de Twee Rivieren ( Irak ).
Hij arriveerde samen met de Mujahidheld, Abu Muhammad Al-Libnani ( moge Allah hem onder de martelaren accepteren ) en voegde zich bij het bekende “rawah ' trainingskamp.
Daar nam hij zijn plaats tussen de broeders en bereidde zich voor door te trainen en de vijanden van Allah te observeren.
De Joden hadden een agent van Jemenitische oorsprong laten infiltreren in het kamp en deze beweerde Salafi te zijn.. Deze joodse agent had 15 Juz' van de heilige koran gememoriseerd , hij had een baard en gedroeg zich op een wijze die geen argwaan wekte.
Toen deze zwijn het kamp verliet begon hij van een afstand het kamp te beschieten met een buitengewone wreedheid… vele Arabische mujahideen verkregen het martelaarschap en voorop was de zoon van de Mujahidheld, Abu Muhammad Al-Libnani.
Abu Tariq en zijn metgezel Abu Muhammad konden niet rusten, zij zochten her en der naar deze zwijn en smeekten Allah dat Hij hen zou toestaan om hem te vinden.
Uiteindelijk vonden zij hem en grepen hem..
Bij het verhoor begon deze spion hebreeuwse woorden te prevelen, de Mujahideen gaven hem dus datgene wat hij verdient heeft en alle lof is aan Allah.
Op dat moment leerde ik de martelaarheld kennen, wij beschouwen hem zo en Allah is de Ultieme Rechter over hem.
Ik was vereerd om hem te ontmoeten, hij bleef een lange tijd in mijn huis en wij waren de besten der vrienden en broeders.
Na een tijdje gingen hij en een groep van Mujahideen naar een andere kamp om een aantal belangrijke trainingen te ontvangen. In deze kamp werd hij tot Amir gekozen.
De martelaar zijn lichaam was in Irak maar zijn hart was in Afghanistan…
Hij en een groep Mujahideen waren vastbesloten om naar Afghanistan te gaan.
De zaken werden voorbereid , dingen vielen op hun plaats en de zware reis begon..
's nacht bereikten zij bij de Iraanse Koerdische grens een punt waar gerend moest worden.
De groep verplaatste zich daarom snel behalve een Koeweitse broeder die zwaargebouwd was.
Onze metgezel keerde terug om hem te helpen., echter Allah besliste dat de twee broeders in de handen zouden vallen van de smerige “Peshmerga”.
Zij mishandelden de broeders zwaar en reden hen naar de gevangenis.
Onderweg gaf de held een signaal aan de koeweitse broeder die dik maar sterk en trots van nature was.
Zij vielen gelijktijdig de bestuurder en de twee bewakers aan, zij werden allen gedood en hun wapens in beslag genomen.
De broeders reden snel naar de grens met de auto maar omdat zij de weg niet wisten vielen zij opnieuw in een val van de Peshmerga .
Twee snelle “landcruisers” gevuld met soldaten kwamen op hen af ….
Er brak een vuurgevecht uit tussen de broeders en de Peshmerga, echter er was slechts een clip van munitie.
De broeder Abu Tariq vuurde elke kogel nauwkeurig af maar de munitie raakte snel op en de auto viel stil.
De misdadigers omringden hen en de broeders werden opnieuw gearresteerd.
Je kan je wel voorstellen wat een zware tijd de broeders moesten meemaken…wa la hawla wa la quwatta illa billah…
Toen de Peshmerga klaar waren met het ondervragen leverden zij hen aan de Amerikanen over.De broeders weerspraken hun bekentenissen.en abu Tariq bleef halsstarrig volhouden dat hij een Irakees was .
Zij geloofden hem met Allah’s wil.
Ongeveer zes maanden zat hij gevangen en toen werd hij vrijgelaten! ...Ik was verrast om hem weer te zien toen hij naar mijn huis kwam…ik kon mijn ogen niet geloven. : Hoe komt het? Wat is er gebeurd? Is dit werkelijk? Allemaal vragen die razendsnel door mijn hoofd heen gingen.
De Mujahid voegde zich weer bij de Mujahideen en de mannen (van Tawheed en Jihad) in Ba'quba werden versterkt.
Hun leider was Abu Tariq ...en op die plek zag de gehele wereld de Mujahideen rondlopen in Ba'quba nadat het in hun handen was gevallen.
De held vertoonde veel moed en vastberadenheid, hij zocht naar de dood maar het was niet nog niet voorgeschreven voor hem,
Hij keerde dus met zijn broeders terug naar de basis .
Op hun weg terug bombardeerden de Amerikaanse gevechtsvliegtuigen een positie van waaruit mortieren werden afgeschoten , een bom viel vlakbij Abu Tariq.
De ridder –moge Allah genadig met hem zijn, ontmoette Zijn Heer daarom onder het motto ”moge de ogen van de lafaards nooit rusten”.
Abu Tariq liet nog een ridder achter die zeer hard tegen de vijand is.
Een dappere Mujahid, waarover de straten van de Nizal en Askari districten ( fallujah) vele verhalen zullen vertellen . Het is zijn broeder Mujahid (Abu Mardiyah) .
Ik vraag Allah om hem te genezen want de broeder raakte lichtgewond bij een verbazingwekkende missie tegen twee CIA-voertuigen op de luchthavenweg .
Hij is nu walhamdulilah aan de betere hand.
Zijn slogan is: ”ik reis de landen door op zoek naar joods bloed om te drinken”…
Moge Allah hem een goede opvolger maken van Abu Tariq….Ameen.
Mediadepartement Al-Qaeda In Het Land van de Twee Rivieren
Een kalme leeuw, sterk en energiek…
Hij was van nature vastberaden , kende geen smerige grappen en was zuiver in zijn geloof.
Abu Tariq Al-Yamani was gevoelig maar zonder zwakheid, sterk maar zonder ruwheid.
De martelaar , moge Allah genade met hem hebben, kwam in een vroege stadium naar de slagvelden van glorie in het land van de Twee Rivieren ( Irak ).
Hij arriveerde samen met de Mujahidheld, Abu Muhammad Al-Libnani ( moge Allah hem onder de martelaren accepteren ) en voegde zich bij het bekende “rawah ' trainingskamp.
Daar nam hij zijn plaats tussen de broeders en bereidde zich voor door te trainen en de vijanden van Allah te observeren.
De Joden hadden een agent van Jemenitische oorsprong laten infiltreren in het kamp en deze beweerde Salafi te zijn.. Deze joodse agent had 15 Juz' van de heilige koran gememoriseerd , hij had een baard en gedroeg zich op een wijze die geen argwaan wekte.
Toen deze zwijn het kamp verliet begon hij van een afstand het kamp te beschieten met een buitengewone wreedheid… vele Arabische mujahideen verkregen het martelaarschap en voorop was de zoon van de Mujahidheld, Abu Muhammad Al-Libnani.
Abu Tariq en zijn metgezel Abu Muhammad konden niet rusten, zij zochten her en der naar deze zwijn en smeekten Allah dat Hij hen zou toestaan om hem te vinden.
Uiteindelijk vonden zij hem en grepen hem..
Bij het verhoor begon deze spion hebreeuwse woorden te prevelen, de Mujahideen gaven hem dus datgene wat hij verdient heeft en alle lof is aan Allah.
Op dat moment leerde ik de martelaarheld kennen, wij beschouwen hem zo en Allah is de Ultieme Rechter over hem.
Ik was vereerd om hem te ontmoeten, hij bleef een lange tijd in mijn huis en wij waren de besten der vrienden en broeders.
Na een tijdje gingen hij en een groep van Mujahideen naar een andere kamp om een aantal belangrijke trainingen te ontvangen. In deze kamp werd hij tot Amir gekozen.
De martelaar zijn lichaam was in Irak maar zijn hart was in Afghanistan…
Hij en een groep Mujahideen waren vastbesloten om naar Afghanistan te gaan.
De zaken werden voorbereid , dingen vielen op hun plaats en de zware reis begon..
's nacht bereikten zij bij de Iraanse Koerdische grens een punt waar gerend moest worden.
De groep verplaatste zich daarom snel behalve een Koeweitse broeder die zwaargebouwd was.
Onze metgezel keerde terug om hem te helpen., echter Allah besliste dat de twee broeders in de handen zouden vallen van de smerige “Peshmerga”.
Zij mishandelden de broeders zwaar en reden hen naar de gevangenis.
Onderweg gaf de held een signaal aan de koeweitse broeder die dik maar sterk en trots van nature was.
Zij vielen gelijktijdig de bestuurder en de twee bewakers aan, zij werden allen gedood en hun wapens in beslag genomen.
De broeders reden snel naar de grens met de auto maar omdat zij de weg niet wisten vielen zij opnieuw in een val van de Peshmerga .
Twee snelle “landcruisers” gevuld met soldaten kwamen op hen af ….
Er brak een vuurgevecht uit tussen de broeders en de Peshmerga, echter er was slechts een clip van munitie.
De broeder Abu Tariq vuurde elke kogel nauwkeurig af maar de munitie raakte snel op en de auto viel stil.
De misdadigers omringden hen en de broeders werden opnieuw gearresteerd.
Je kan je wel voorstellen wat een zware tijd de broeders moesten meemaken…wa la hawla wa la quwatta illa billah…
Toen de Peshmerga klaar waren met het ondervragen leverden zij hen aan de Amerikanen over.De broeders weerspraken hun bekentenissen.en abu Tariq bleef halsstarrig volhouden dat hij een Irakees was .
Zij geloofden hem met Allah’s wil.
Ongeveer zes maanden zat hij gevangen en toen werd hij vrijgelaten! ...Ik was verrast om hem weer te zien toen hij naar mijn huis kwam…ik kon mijn ogen niet geloven. : Hoe komt het? Wat is er gebeurd? Is dit werkelijk? Allemaal vragen die razendsnel door mijn hoofd heen gingen.
De Mujahid voegde zich weer bij de Mujahideen en de mannen (van Tawheed en Jihad) in Ba'quba werden versterkt.
Hun leider was Abu Tariq ...en op die plek zag de gehele wereld de Mujahideen rondlopen in Ba'quba nadat het in hun handen was gevallen.
De held vertoonde veel moed en vastberadenheid, hij zocht naar de dood maar het was niet nog niet voorgeschreven voor hem,
Hij keerde dus met zijn broeders terug naar de basis .
Op hun weg terug bombardeerden de Amerikaanse gevechtsvliegtuigen een positie van waaruit mortieren werden afgeschoten , een bom viel vlakbij Abu Tariq.
De ridder –moge Allah genadig met hem zijn, ontmoette Zijn Heer daarom onder het motto ”moge de ogen van de lafaards nooit rusten”.
Abu Tariq liet nog een ridder achter die zeer hard tegen de vijand is.
Een dappere Mujahid, waarover de straten van de Nizal en Askari districten ( fallujah) vele verhalen zullen vertellen . Het is zijn broeder Mujahid (Abu Mardiyah) .
Ik vraag Allah om hem te genezen want de broeder raakte lichtgewond bij een verbazingwekkende missie tegen twee CIA-voertuigen op de luchthavenweg .
Hij is nu walhamdulilah aan de betere hand.
Zijn slogan is: ”ik reis de landen door op zoek naar joods bloed om te drinken”…
Moge Allah hem een goede opvolger maken van Abu Tariq….Ameen.
Mediadepartement Al-Qaeda In Het Land van de Twee Rivieren