Bekijk volle/desktop versie : Verhaal zonder titel



25-08-2006, 18:59
Na vele mooie verhalen hier te hebben gelezen leek het me leuk om zelf ook eens een verhaal te schrijven

Ik zal zo het 1e stukje plaatsen en laat me dan maar weten of k verder moet gaan of dat k beter kan stoppen...

Nou hier komt ie dan...



Het was eindelijk Vrijdag gelukkig had ik vrij vandaag dus ik besloot maar mijn broertje naar school te brengen.Hij was pas 6 dus het was wel gezellig.Kinderen, ze hadden zo veel vragen, ze dachten zelfs aan dingen waar ik niet eens aan dacht.Ik liep naar zijn kamer en klopte aan.Ik kreeg geen antwoord dus zal hij vast nog liggen te slapen.Moessy opstaan, je moet naar school.Hij stond meteen op haha.Hij sliep eigenlijk nog half maar ging toch op zijn bed staan.Safi kleed je maar snel aan het is al bijna tijd.Samia breng jij mij of Youssef?
Nee je moet lekker gaan lopen, je hoeft niet altijd met de auto of de fiets te gaan.
Wat Samia??
Aah breng jij mij, aah Samia ik wil niet lopen straks word ik gebeten door een hond ofzo. Dan bijt je maar terug oke, safi ik ga naar beneden. Ik hoorde nog dat hij wat zei maar kon hem niet meer verstaan.
Ik liep naar beneden en ik zag dat mij broer en Youssef er al zaten.
Ewa mevrouw is ook vroeg wakker zeg, zei mijn broer.Ewa is gezond tog a aap! Wayoo mevrouw is een beetje chaggie zei mij broer weer.
Karim fuck toch een end op ok!
Youssef (vriend van me broer ) zei niks en keek me de hele tijd aan.Tfoe ik vond hem toch zo leuk. Soms zei mijn broer wel eens "ja Youssef vind je heel leuk en hij wil met je trouwen", maar mijn broer is niet 100%dus die vertrouw ik nooit.
Ik ging aan de keuken tafel zitten tegen over Youssef en naast Karim.Mijn mobiel ging af dus ik stond op om op te nemen. Karim en Youssef waren over een auto aan het praten ik liep naar de salon en nam op.
Ewa Najlae alles goed? Samia...Ze begon ineens te huilen.Ik schrok me rot. Najlae wat is er vroeg ik.
Ze huilde maar door en door en probeerde later iets te kalmeren.
Najlae alstublieft vertel het me. Samia... Hicham....!Ja wat is er met Hicham? Ik voelde dat er iets aan de hand was. Mijn hart begon sneller te kloppen en adem halen ging ook ineens wat moeilijker.
Najlae, wat is er met Hicham vroeg ik.
Samia hij heeft een auto ongeluk gehad. Hij zat bij zijn broer in de auto en hij ......In welke ziekenhuis ligt ie of is ie weer thuis vroeg ik terwijl ze nog bezig was met vertellen.
Samia..Hicham is dood!
Ik liet de telefoon uit me handen vallen.
Mijn handen begonnen helemaal te trillen. Hicham..Mijn Hicham...waarom ya rabi , Waarom hij??
Hij was zo anders dan de rest! Hij was zo aardig, lief en beschermde iedereen tegen van alles! Hij was mijn beste vriend en nu is ie er gewoon niet meer. Hoe moet ik toch accepteren dat ik hem morgen en overmorgen, en al die dagen die daarop nog komen niet meer spreken kan. ik huilde nog niet echt, maar dat zou zeker nog wel komen, k moet het nog eerst echt tot me door laten dringen dat hij er niet meer is, dan pas zal k echt uren huilen.
Ik ging op de bank liggen en keek naar de grond. Shi 5 minuten later kwam Youssef binnen..
Hey wat is er? Ik gaf geen antwoord..Hij ging met zijn vingers door mijn haren.
Ewa wie heeft er nu weer een grap met je uitgehaald?
Ik keek hem gek aan. Oh das waar ook, het is 1 april vandaag.
Wollah ik hoopte zo dat het een 1 april grapje was van Najlae.
Ik was het helemaal vergeten. ik had vorig jaar ook iets geks gedaan, dus zou dit dan ook misschien een flauwe grap van Najlae kunnen zijn...
Ik stond op en was zo blij dat ik Youssef een kus gaf. Ik voelde zijn zachte lippen tegen de mijne en duwde hem snel van me af. Sorry maar ben een beetje te vrolijk, zei ik. Hij zei niks.
ik liep naar boven kleede me om en ging maar weer naar beneden. Tfoe lipgloss kwijt!
Ik ging even boven zoeken maar ineen keer was ik ze alle 3 kwijt..Oww ja, ik had mijn make up tasje bij Nabila mijn nicht gelaten.
Hey Karim kun je me even bij Nabila afzetten. Nee ga maar met Youssef mee, hij brengt Moessy toch naar school. Shit dacht ik bij mezelf, nu moet ik met Youssef mee rijden. Ach ja moet maar he. Oh oke is goed, zei ik snel.
Moessy en Youssef zaten al in de auto..Ik stond nog binnen uit het raam naar ze te staren. ik zag dat Youssef de gordel bij Moessy omdeed.
Ik voelde dat er iemand achter me stond...En ja hoor, ik draaide me om en zag dat het Karim was. Moet jij je niet haasten? Ey ik doe het gewoon lekker op me gemak ok!
Hey Sam, jij denkt echt dat ik lieg he over dat Youssef jou leuk vind, ofnie?
Kan mij het wat schelen, en Karim fuck toch een end op met je 1 april grapjes.
Ik pakte mijn tas en deed de deur achter me dicht... Ik liep chaggie naar de auto en zag dat Moessy en Youssef handje drukken aan het spelen waren. Youssef liet Moessy expres een aantal keren winnen. Ik vond het best wel een sgattig gezicht om te zien hoe ze bezig waren.
Ik stapte in en Youssef ging meteen recht zitten.
Moessy heb je je gordel wel om. Ja dat heeft Youssef al gedaan. Oke safi!Youssef keek me met een glimlachje op zijn gezich aan ik draaide me meteen om en keek naar buiten..Youssef deed muziek op.
Ineens moest ik aan Hicham denken..Weer kwam er een traan over mijn wang.
We waren nu voor de school van Moessy.
De Juf wachtte al op hem dus hoefde ik gelukkig niet mee te lopen, want anders zou iedereen mijn tranen zien.
Youssef bleef nog even kijken tot Moessy weg was en reed daarna verder. Hij nam een echte omweg volgens mij. Maar het kom ook wel gewoon aan mij liggen dat ik dat d8. Nog steeds liepen er een paar tranen over me wangen.
Een tijdje later stopte Youssef ineens voor zijn huis. W8, zei hij. K moet even wat halen..Vind je toch niet erg? Ik antwoorde niet dus liep hij maar snel naar binnen. Gelukkig was die even weg want mijn tranen zochten een uitweg, ze moesten nu echt vrij. Ik wist het nu echt effe niet meer. Tfoee, eerst Najlae en dan mijn broer...
Ik had niet eens door dat Youssef al naast me zat. Ik was nog steeds aan het huilen.
"Hey", zei hij. Wat is er toch de hele tijd met jou? Ik veegde snel mijn tranen weg. Ooh niks hoor!
Ik heb alleen wat in me ogen geloof ik.
Nee dat is het niet. Sam, denk je dat ik blind ben ofzo???
Je bent al sinds vanochtend heel verdrietig, dus kom me hier niet vertellen dat er iets met je ogen is. Je weet sam, je kunt mij alles vertellen!
Sam luister, k moet je wat vertellen.
Ik keek hem heel even aan en draaide me meteen weer om.
Nou...uhmm...Ik vind je al sinds de 1e dag dat ik je ken leuk! En sinds die dag moet ik telkens aan je denken...
Tfoe dacht ik bij mezelf, dus Najlae en me broer hadden dus wel gewoon de hele tijd gelijk!
Dat is dan nu ongeveer 3 jaar..Oh nee bijna 4 jaar, want ik word namelijk volgende maand 18 jaar.
Ik begon keihard te lachen en er sprongen tranen uit mijn ogen. Hij keek me met zijn groene grote lieve ogen aan. Hij startte zijn auto en reed verder. Hij zei niks en voor dat ik wat wou zeggen ging me telefoon over. het was Najlae. Heeyy Meid..
Het was maar een grapje over Hicham hoor, moest je even terug pakken van vorig jaar. "Haha wist ik wel", zei ik!!!
Ok dan is het goed. Maar Sam ik moet ophangen, mijn oom en tante zijn op bezoek...Ewa safi is goed a aap:P K moet ook ophangen, ben namelijk aangekomen bij me nicht Nabila.
Ohh gezellig! Doe der maar de groeten van me ok! Safi is goed beslemma zina.
Ik hing op en stapte meteen ook uit. Ik bedankte Youssef nog snel maar die zat waarschijnlijk met zijn hoofd heel ergens anders, want hij had me namelijk niet zien uitstappen noch gehoord dat ik hem bedankte. Ik bedankte hem nogmaals, alleen dan nu met een wat luidere stem. En het hielp, want hij had me gehoord en zei graaggedaan.
Hij was na dat ie mij had verteld dat ie me leuk vond zo afstandelijk vond ik!
Eigenlijk kan k het me best wel voorstellen, want k had namelijk best wel raar en hard geraggeerd. K had best wel rekening met hem kunnen houden!
Maar jah wat had ik anders moeten doen dan lachen...Hey wat toevalig nou Youssef, ik vind jou ook heel erg leuk...Hahahaha
Nou sorry maar zo ben k niet!
Ik ben niet zo'n persoon die een relatie aangaat terwijl het niet eens van me ouders mag!
Aangekomen bij de deur van Nabila's huis belde ik aan. Khalid was degene die de deur voor me open deed. Man wat was ik bang voor hem zeg, hij was wel de man van mijn nicht, maar hij is in 2 jaar heel erg veranderd. Hij was eerst een echte engel en een echte schat. Maar nu...nu is ie de duivel! Tfoee ik haat hem gewoon zo erg!!!
Ik draaide me om en keek naar de wagen van Youssef die nog op de parkeerplaats stond.
Hij reed opeens keihard weg en ik liep zonder wat tegen Khalid te zeggen naar binnen. Ik trof Nabila in de keuken aan. Ze was aan het koken..Ze zag er meskiena niet uit! En dat allemaal door de duivel des huizes (haar man).
We begonnen wat gezellig te praten. Ze zag er nu wat vrolijker uit dan dernet, was daar wel blij om. Het eten was klaar en het was nu al shi rond de 16:00 uur. Op dat moment ging me telefoon over en ik zag dat het Youssef was. Ik nam de telefoon dan ook niet op, maar bleef gewoon gezellig door praten met Nabila.

25-08-2006, 19:07


mooi begin
ga verder

25-08-2006, 21:54
Je 2e fan..

Ga snel verder...

26-08-2006, 00:57
nieuwe fan meld zich...Ga gauw weer verder!!

26-08-2006, 02:32


ga verder,, 4e fan meld zich 0ok :P

26-08-2006, 18:20
Dank jullie wel dames voor jullie reacties...

Ik zal zo een vervolg plaatsen...


26-08-2006, 18:33
Mooi begin
Ga snel verder

26-08-2006, 20:46
Neem je niet op, vroeg Nabila. Nee, het is tog onbekend loog ik.. Ow oke!
Maar vertel, hoe gaat het nou tussen jou en Khalid? Je wilt niet weten a nichtje, hij is zo anders geworden, er zit hem iets dwars maar hij wil het niet vertellen.
Laatst kwam hij nog dronken thuis en pakte hij een mes en begon opeens uit het niets te schreeuwen. Hij zei dat ik niet maagd was voor onze huwlijksnacht!
Heb je het hem niet verteld Nabila, vroeg ik.
Ineens hoorde we iemand achter ons...Wat moet Nabila mij vertellen, schreeuwde Khalid? A kahba, met wie ben je voor dat je mij had naar bed geweest??? Ik wist wel dat ik jou niet kon vertrouwen, ik wist het gewoon!
Ze3ma jij was zo heilig om meteen na 6 maanden te trouwen omdat je geen relatie wou. Tfffoee echt een kahba ben jij jonge...
Hij was dus weer eens dronken..Ik begon me der mee te bemoeien en begon een beetje te schelden. Hij liep naar Nabila en trok haar aan haar haren en schreeuwde "Tfoe kahba, wat moet ik met zo'n vieze xxxx als jij"!
Ik snelde naar hem toe en probeerde hem los te krijgen maken van Nabila. Maar dat ging nogal moeilijk, want hij was sterker dan ik.
Ik gaf hem een klap in zijn gezicht waardoor hij Nabila keihard tegen de grond gooide.
Hij keerde zich mijn richting op en gaf me een harde klap recht in me gezicht waardoor ik op de grond viel.
Ik stond op en zag dat Nabila nog steeds op de grond lag...ze bloedde helemaal,, ooh my god!
Ik snelde naar haar toe en schreeuwde waarom ze bloedde.
Samia, ik ben zwanger schreeuwde ze...alsjeblieft help me!!!
Ik wou me naar haar toe buigen, maar Khalid duwde me keihard weg waardoor ik keihard tegen de tafel aankwam en daarna op de grond viel met de tafel half op mijn rug.
Ik schrok toen ik zag dat Khalid een mes tegen de keel van Nabila aanhield.
Ik werd helemaaal gek!
Hij begon te schreeuwen en vroeg met wie ze eerst naar bed was gegaan. Ze wou het meskiena steeds maar niet zeggen.
Ik schreeuwde dat ze het moest zeggen voor dat hij haar wat aan zou doen.
Ik ben VERKRACHT, schreeuwde ze!!!
Ik ben 2,5 jaar geleden door iemand verkracht!
Haar tranen begonnen te stromen...
Ze duwde Khalid van zich af en begon te schreeuwen: "WAT DENK JE NOU HE"...dat ik zomaar met iemand naar bed zou gaan voor het huwlijk terwijl ik weet dat dat 7aram is...
En trouwens ik was toen stapelverliefd op jou, dus waarom zou ik dan met iemand anders naar bed gaan???
Dus je kunt me wel voor xxxx of wat dan ook uitmaken, maar ALLAH weet dat ik het absoluut niet wou en dat ik me sindsdien heel erg vies voel!
Khalid bleef de hele tijd met grote ogen naar Nabila kijken terwijl ze dit allemaal vertelde. Hij liet het mes uit zijn handen vallen en liep naar de voordeur. Waarschijnlijk effe naar buiten.
Ik was het wel gewend, ruzie tussen mijn nicht en Khalid (haar man).
Ze had me niet eens verteld dat ze zwanger is, maar goed.
Nabila ik bel effe een taxi ok die ons naar het het ziekenhuis kan brengen. Ze knikte. Meskiena ze huilde nog steeds.
Na 5 minuten was de taxi gearriveerd.
Nabila, schat zid opstaan de taxi is er. Ik hielp haar met opstaan...
Samia kun je effe in de gang me lange zwarte jas pakken. Ik knikte en liep naar de gang en pakte de jas die ze me vroeg. Ik liep terug naar haar en gaf haar haar jas.
Ewa zid schat de taxi staat te wachten...
Ik pakte haar hand vast en liep met haar richting de taxi.
Aangekomen bij het ziekenhuis werd Nabila gelijk geholpen nadat ik vertelde wat er aan de hand was. De zuster begeleidde Nabila naar een kamertje. Ik gaf Nabila nog snel een kus en nam plaats in de w8kamer. ik hoopte dat er niks ergs met Nabila aan de hand zou zijn, noch met haar ongeboren kind. Shi kwartier later kwam Nabila droevig en verdrietig het kamertje uit. Ik zag dat ze haar handen op haar buik had. Ik wist meteen al wat er aan de hand was. Ze heeft meskiena haar baby'tje verloren. ik liep naar haar toe en trooste haar. ik vroeg wat de zuster verder nog allemaal gezegd heeft.
Nou ze zei dat ik veel in bed moet blijven liggen, rustig aan doen dus. Ok, maar met jou, gaat alles wel goed met jou vroeg ik.
Jah hoor..IK heb alleen maar een bloedneus en een bloedlip opgelopen, en jah heb wat blauwe plekken maar verder niks ergs...
OK dan, zei ik en gaf haar een kus op haar voorhoofd.

Thuis aangekomen zagen we dat Khalid al thuis was. Nabila liep rechtstreeks naar de keuken.
Ik zag dat Khalid nu kalm was (niet meer dronken dus) dus vroeg ik aan me nicht of ik haar nu wel gewoon alleen achter kon laten alleen met hem in één huis waarop ze antwoorde: "Mijn kindje is tog al dood, dus wat er met mij gebeurt kan me niet zo veel schelen"! Haar tranen begonnen opeens weer te stromen. Ach stil maar meid. Schat AlLAH heeft het zo gewild, en daar kunnen wij niks aan veranderen. Ga jezelf nou niet zo kwellen ok... Maar schat ik moet gaan, kan ik je hier achter laten zonder dat er weer ruzie gaat komen. Jah ga maar schat.
Weet je het zeker? Ja wollah...En bedankt voor alles he...ik zou niet weten wat k moest doen als jij hier niet was. Graag gedaan zina, daar zijn nichten tog voor.
ewa zid kuss ik ga. Ze gaf me een kus en ik gaf haar nog een knuffel.
Hoe ga je eigenlijk?
Ohh ja da's waar ook..W8 ik bel Karim wel op om te vragen of ie me komt op halen..
Ik pakte me telefoon uit me tas en belde me broer op. na een paar keer overgaan nam hij op.

Karim : Met Karim
Samia : Ja hé met mij. Kun je mij bij Nabila komen ophalen?
karim : nee dat kan niet. Ben in het ziekenhuis...Youssef heeft een auto ongeluk gehad.

Me ogen werden rood en er begonnen automatisch tranen over mijn wangen te stromen.
Nabila keek me aan en vroeg me snel wat er aan de hand was.
Ik vertelde haar wat er aan de hand was. Ze liep naar de woonkamer en vroeg Khalid of hij me naar het ziekenhuis kon brengen...
Oh nee hé...dat is nu wel het laatste waar ik zin in had. Maar goed zo heb ik be3da vervoer.
Ik zag dat khalid richting de deur liep en Nabila gaf me een teken dat ik hem achterna moest gaan. Ik knikte en gaf haar nog snel een kus en liep achter Khalid aan richting zijn auto.
We stapten beiden de auto in.
Shitt heb echt geen zin om met hem in één auto te zitten...
Maar nu ik alleen met hem was kon ik hem vragen of hij spijt heeft van wat hij net allemaal heeft aangericht...
ik durfde het eerst niet te vragen. Maar toen we bij een stoplicht moesten stoppen kwam het uiteindelijk uit me mond.
NU BLIJ, schreeuwde ik!
Hij zei niks.
Je vrouw meskiena heeft het moeilijk en jij scheld haar uit voor xxxx en nog meer dingen. Ze is wel verkracht jahh... En dat is niet zomaar iets... Zoiets blijf je je hele leven lang meedragen.
En dankzij jou heeft ze nu een miskraam opgelopen!!!
Je hebt gewoon je eigen kind vermoord man, DAMN!!! Nou zeg me eens hoe dat voelt.
Nou k denk niet dat dat zo prettig voelt... Nu weet je hoe Nabila zich al die tijd heeft gevoeld meskiena.
Hij zei nog steeds niks. Ik vroeg me eigenlijk af of hij wel gevoelens had voor Nabila (zijn vrouw). Heeft hij eigenlijk wel een hart, misschien kan ik me dat beter afvragen...
HOU OP!!!! HOU OP OK!!!
DIT IS IETS TUSSEN MIJ EN MIJN VROUW DUSS BEMOEI JE ER OOK NIET MEE!!!

SORRY???
Sorry hoor maar zie mijn gezicht...? Jah kijk maar goed, dat heb jij gedaan. Je hebt me er dus zelf bij betrokken! Dus kom niet met "bemoei je er niet mee ensow"!

Nog geen halve minuut later parkeerde hij voor het ziekenhuis. Zo héhé...Ben k ook weer van hem af! Ik zag karim verder op staan met een Big Smile op zijn gezicht. Nee hé. Zal dit weer één van zijn flauwe grappen zijn?
Ik stapte uit de auto en smeet de deur achter me dicht. Dat ik Khalid niet bedankte heeft hij aan zichzelf te danken...Maar dat weet ie denk k zelf wel...




Alsjeblieft dames

27-08-2006, 00:16
Dank je meid!!

27-08-2006, 18:42
Shokran meid, ga snel verder!

28-08-2006, 17:15
Ga snel verder

29-08-2006, 18:14
Zid meid , ga please snel verder

29-08-2006, 18:22


Ga gauw verder meid
Je doet het egt goed

29-08-2006, 22:08
Ik liep richting me broer op.
Is dit weer één zo'n domme grap van je? Nee zussie, we kregen net goed nieuws!
Ow jah. En wat is dan wel niet het goede nieuws??
Nou Youssef is net bijgekomen en het komt allemaal weer goed met hem zei de arts. Wil je hem niet zien?
Euhmm...Jah is goed. ewa zid waar w8 je dan nog op.
Hij ligt op kamer 55 op afdeling 5. Ik ga Khalid effe gedag zeggen.
Ooh is die klootzak dan nog niet weg d8 ik. Ik draaide me om en zag dat hij inderdaad nog niet weg was.
Ok safi is goed, ik zie je zo dan nog wel. OK zei hij en liep richting khalid toe.

Aangekomen bij de kamer waar Youssef ligt merkte ik dat het hier erg stil was. Je kon alleen de apparatuur horen. Hij lag dan ook helemaal alleen op één kamer. Meestal lig je met z'n tweeën op een kamer.
Ik liep richting zijn bed toe. Ik hield mijn tranen in, ook al had ik zin om heel hard te huilen en iemand te knuffelen.
Ik zag dat hij langzamerhand wakker werd. Zonder dat ik het door had stroomden de tranen al over mijn wangen.
Hij keek me meskien zielig aan en vroeg me wat er aan de hand was.
Niks, loog ik.
jawel Sam...Ik ken je, dus vertel op wat er is??
Nee Youssef er is echt niks! Ik had alleen niet zomaar zonder wat te zeggen weg mogen gaan.
In plaats van dat had ik ook gewoon moeten zeggen van wat ik van jou vindt!
Nou en dat is...Wat vindt jij van mij???
Nou euhhmm.......
Je kan het me gewoon vertellen Sam dat weet je...
Nou euhmm....Nou ik ben al sinds dat we naar de Mac met Karim en me broertje waren gegaan verliefd op je:$...Sinds dien denk ik alleen nog maar aan jou...
Maar wrm zei je dat dan niet toen dernet meteen in de auto??
Nou ik wou het wel doen...Maar toen d8 ik dat het weer zo domme, flauwe grap van Karim was en dat jij hem hielp, dus leek het me beter als k het niet zou zeggen...
Wrm denk je zo Samia? Met zoiets zou k je broer nooit helpen...K wil jou geen verdriet doen!
En je broer die maakte geen grapjes met je als hij tegen jou zei dat ik jou leuk vind.
Want ik zei wel eens tegen hem dat ik jou leuk vind, maar dat meende ik dan ook echt!
Ik wou opstaan om hem te knuffelen maar hij keek me toen opeens geschrokken aan.
Wat is er met je gezicht gebeurd, wie heeft je geslagen??
Ohh niemand...Ben van de trap gevallen, loog ik snel!
Kan niet Sam, dit is geen val van de trap dat is gewoon te zien..Dus vertel op, wie heeft je geslagen??
K moest weer aan me nicht denken meskiena...En jah hoor de tranen begonnen al weer te komen en Youssef zag dat helaas ook.
Ewa Sam je vertelt me nu wie of ik stap nu uit deze verotte bed en k zoek zelf wel uit wie je geslagen heeft...En wollah k meen het!
Na een paar seconden kwam er zachtjes "Khalid" uit me mond. Maar ik leg je het nog wel allemaal uit ok, want k moet nu naar Nabila.
Ik gaf hem snel een kus op zijn wang en liep snel de kamer uit voor hij nog wat kon zeggen.
Net dat ik me telefoon uit me tas wou pakken om me broer te bellen om te vragen of hij me hier bij het ziekenhuis kon komen halen en dan afzetten bij nabila, zag ik dat hij met Khalid in gesprek was. waarschijnlijk al van dernet...
Ik liep naar ze toen en vroeg Karim of hij me naar Nabila kon brengen. Maar hij moest natuurlijk weer met het stomme idee komen dat Khalid me wel kon brengen, want die woont daar immers.
Ik stemde er mee in, want anders zou die tog weer allerlei vragen gaan stellen van wrm niet ensow en daar had k nu absoluut geen zin in.
Ik stapte de auto in en vroeg Karim nog snel of hij me straks bij Nabila kon komen ophalen en zei tegen Khalid dat we konden vertrekken.
Onderweg heerste er weer zo'n stilte. Maar beter ook d8 ik!
Na een paar minuten kwamen we aan in de straat waar ze woonden. Hij was van plan zijn auto te gaan parkeren, maar ik zei snel of hij effe een ommetje kon gaan rijden ofsow omdat ik effe eerst alleen met nabila wou praten. Hij knikte. Ik vroeg hem de huissleutels voor het geval Nabila lag te slapen. Nadat hij ze aan me had gegeven stapte ik de auto uit en liep richting de voordeur. Ik stopte zachtjes de sleutels in de voordeur en opende en sloot de deur ook weer zachtjes.
Ik deed me schoenen uit en liep naar de woonkamer.
Ik trof Nabila daar huilend op de bank aan. Ik ging naast der zitten en begon ook te huilen...K vond het moeilijk om me nicht zo te zien. Ik probeerde haar meskiena heletijd te troosten. Ik liep naar de keuken en maakte een kop warme soep voor der klaar. Nadat ie klaar was bracht ik 'm naar haar toe.
K liep effe naar boven en keek of er nog wat gedaan moest worden. En jah de was moest opgehangen worden. Dat deed ik dan ook, maar k was al gauw weer klaar want het was niet veel.
Ik keerde weer naar beneden. Aangekomen in de woonkamer zag ik dat Nabila in slaap was gevallen. K pakte een deken uit de dressoir om haar te dekken. K ging zitten en keek of er wat interressants op tv te vinden was...En nee er was niet echt iets interressants te vinden dus deed k hem gauw weer uit.
K d8 terug aan het moment van net toen ik nog met Youssef in het ziekenhuis was. En hem vertelde wat k van hem vond...Nou ik ben blij dat alles weer goed komt. Want k zou niet weten wat k zou moeten doen als het niet goed zou komen.
Een half uur later hoorde ik de deurbel. Ik stond op om te kijken wie het was. Ik zag al door het deurglas heen dat het Khalid was. Ik deed de deur voor hem open en liep weer terug naar de woonkamer en deed de tv aan.
Khalid liep gelijk rechtstreeks naar de keuken om waarschijnlijk wat te eten en drinken...
Ongeveer 10 minuten later kwam hij de woonkamer in met een glas drinken in zijn hand die hij op tafel zette. Hij nam plaats op de bank.
Het was stil totdat hij vroeg of Nabila sliep.
Ik antwoordde dat hij dat tog kon zien...
Ik legde me hand op haar wang die nog koud en nat van het huilen was. Haar mascara zag er ook niet meer uit. ik pakte een servert die op de tafel lag en veegde haar mascara en tranen van haar gezicht weg.
Terwijl ik naar de keuken liep om het servetje weg te gooien stond Khalid op om Nabila naar boven te tillen.
Ik zat nu alleen tv te kijken in de woonkamer. Shi 3 minuten later kwam khalid ook de woonkamer in tv kijken.
Ik stond op en zei dat k maar eens de keuken ga opruimen. Ik liep naar de keuken en nu pas viel het me op wat voor troep ze in de keuken hadden.
Ik pakte de bezem en veegde de keuken snel op.
Het was erg stil in huis. Je kon alleen de tv horen. Na een half uur was ik klaar met de keuken.
Net dat ik naar de woonkamer wou lopen hoorde ik Nabila "NÉÉÉÉÉ" schreeuwen...
Ik keerde me snel om en haastte me snel naar boven. Khalid haastte zich ook snel achter me aan!
Boven aangekomen zagen we dat Nabila helemaal zweette en aan het huilen was...
Ik probeerde haar te kalmeren wat niet echt lukte. Ik liep naar beneden om een glasje water voor der te halen.
Toen k weer naar boven ging zag k dat nu zowel Nabila als Khalid aan het huilen waren.
Euhm...euhm. Ze draaiden zich allebei mijn richting op. Uhh ik wou effe zeggen dat ik ga. K wist namelijk dat het tog weer goed zou komen tussen hen.
Nu de waarheid op tafel staat staan de deuren weer open voor ze om opnieuw te beginnen...!

Ik pakte mijn jas en deed de deur achter me dicht. Het was nu al 20:30...En aangezien Karim me nog niet is komen ophalen ga k maar lopend. Het is tog nog niet donker. Onderweg naar huis kwam ik me neef Abdel tegen. Ik wou eerst gewoon net doen of k hem niet gezien heb. Want als hij die blauwe plek op me gezicht zou zien, dan zou die zo gaan zeuren. Maar het was al te laat want hij schreeuwde keihard me naam: "SAMIAAAA"!
Tfoee heb k dat ook weer...Hij kwam naar me toe rennen.
Ewa a Samia, alles goed? Jah met jou? Jah ook wel.
Oeff met welke meisje heb je nu weer gevochten?? En was die jongen het wel waard??
Ik keek hem raar aan en zei hem dat het geen meisje was maar Khalid. Oh vertel mij wat, hij was zeker weer dronken...Wollah heb medelijden met Nabila!
Ja me too...Maar hé k ga nu, moet naar huis. Oke is goed. Moet k je brengen.
Nee hoor dankje...K ben er tog zo.
OK dan!
Doei zei ik snel en liep weg. Beslemma...En doe de groeten thuis. Ja zal k doen riep k nog.

Thuis aangekomen hadden we bezoek.
Tfoee iedereen zal nu wel gaan denken dat me vader me heeft geslagen.
Wayoo a banti, wat is er met jou gebeurt, heb je gevochten??
Nee er is niks galti (tante), alleen maar een klein ongelukje met gym, loog ik!
Ach meskiena..Ewa komt wel goed. Je moeder is boven als je haar zoekt.
Oke shokran (dank u) a galti(tante).
Ik liep naar boven en ging meteen uitgeput op mijn bed liggen. Ik was bijna in slaap gevallen totdat Moessy (me broertje) naar boven kwam.
Hij zei dat we gingen eten.
Nee Moessy heb geen zin...
Oww wat is er dan met u??
Nou zeg...Sinds wanneer ben jij beleefd dat je "u" tegen me zegt?
Ik ben altijd beleefd geweest...tog:P
Maar zeg me, wat is er met je dat je geen zin hebt om te eten?
Niks Moessy...K heb gewoon geen honger ok!
Ok dan zal k dat tegen mama zeggen, doei.
Doei broertje...En vergeet niet de deur achter je dicht te doen...!
Effe later werd er op mijn deur geklopt.........




Alsjeblieft Dames...Een grote vervolg

14-11-2006, 19:11
ga snel verderrrrrrrr