Classy.Lady
24-08-2006, 14:00
Bezeten..zo noemde ze mij na de daad.
Ik was inderdaad bezeten, maar niet bezeten van hetgeen wat zij in gedachten hadden.
Ik was bezeten door de waanzin en de krankzinnigheid die mij overviel in het leven..
Ik was bezeten van de vurige pijn die mij achtervolgde, maar het meeste van alles was ik toch bezeten van de waanzin...
Fascinerend keek ik naar mijn handen.
Lustig rook ik aan ze op zoek naar de geur van het verse bloed van de beesten.
Bloed was er niet meer en ondanks de zeepgeur kon ik hen bloed nog intens ruiken.
Ik genoot van de wraak, ik genoot van de verloren jaren die ik terug heb kunnen winnen , ik genoot van elke hartslag die ik ze ontnomen heb.
Ik zag ze weer voor me, die angstige blik in hen ogen, de ongeloof en de lijdende blikken.
Nog steeds beleefde ik de dag die geen genade en geen medelijden kende.
De dag die geen terugkeer kende.
Ik heb de wonden van mijn ziel kunnen helen nadat het jaren heeft moeten bloeden.
Nadat ik jaren van mijn leven tussen de waanzin en krankzinnigheid heb moeten leven, heb ik nu mijn rust kunnen vinden ondanks de leegte die ik nog in me voelde.’
Nadat zij mij en mijn gezinsleden tot levenslang waanzin veroordeelde heb ik hen vandaag de dag tot de doodstraf kunnen veroordelen.
Ik beleefde hen doodstraf nog elke dag weer en elke dag snuffelde ik weer mijn handen af op zoek naar dat bloed, op zoek naar dat stukje genot wat ik nog had in het leven.
Ik was inderdaad bezeten, maar niet bezeten van hetgeen wat zij in gedachten hadden.
Ik was bezeten door de waanzin en de krankzinnigheid die mij overviel in het leven..
Ik was bezeten van de vurige pijn die mij achtervolgde, maar het meeste van alles was ik toch bezeten van de waanzin...
Fascinerend keek ik naar mijn handen.
Lustig rook ik aan ze op zoek naar de geur van het verse bloed van de beesten.
Bloed was er niet meer en ondanks de zeepgeur kon ik hen bloed nog intens ruiken.
Ik genoot van de wraak, ik genoot van de verloren jaren die ik terug heb kunnen winnen , ik genoot van elke hartslag die ik ze ontnomen heb.
Ik zag ze weer voor me, die angstige blik in hen ogen, de ongeloof en de lijdende blikken.
Nog steeds beleefde ik de dag die geen genade en geen medelijden kende.
De dag die geen terugkeer kende.
Ik heb de wonden van mijn ziel kunnen helen nadat het jaren heeft moeten bloeden.
Nadat ik jaren van mijn leven tussen de waanzin en krankzinnigheid heb moeten leven, heb ik nu mijn rust kunnen vinden ondanks de leegte die ik nog in me voelde.’
Nadat zij mij en mijn gezinsleden tot levenslang waanzin veroordeelde heb ik hen vandaag de dag tot de doodstraf kunnen veroordelen.
Ik beleefde hen doodstraf nog elke dag weer en elke dag snuffelde ik weer mijn handen af op zoek naar dat bloed, op zoek naar dat stukje genot wat ik nog had in het leven.