anissa28
23-08-2006, 18:42
Hoe komt het dat je na iedere zomer, weet wat je te wachten staat. Geldt dit alleen voor mij of voor meerdere meiden.
Het is meestal midden juli wanneer je ouders besluiten te vetrekken naar Marokko.
Zoals gewoonlijk heb ik er voor gekozen om met mijn ouders mee te gaan.
Je probeert wat extra te werken voordat je vertrekt, shopt in de laatste week en pakt je koffer in en je vetrekt. Het gezeur begint al onderweg, je moeder wil af en toe stoppen en je vader wil zoveel mogelijk doorrijden, zodat die zo snel mogelijk in Marokko is.
Eenmaal aangekomen in Marokko, verkloot je je eerste week voornamelijk aan familie die 9 van de tien keer eerder staat te wachten op de cadeautjes dan op jou. Je wilt niks zeggen tegen je ouders want het blijft familie.
Eenmaal aangekomen in je eigen huisje, probeer je de tijd voor je zelf te nemen en pak je alles uit. Je doet wat je moeder van je verlangt en kijkt je vader net zo lang lief aan tot dat die zegt, ik breng je naar het strand. Je komt aan op het strand en ziet veel bekende, zo kom je al gauw de dag door, maar bent nog niet helemaal tevreden, want het is tijd voor nieuwe mensen, anders wordt het een herhaling van de zomer er voor.
,, He nadia we moeten pa bellen zodat die ons weer komt halen, zodat we onze spullen kunnen pakken en een weekje aan het strand kunnen liggen”.
Zo gezegd zo gedaan. Nadia me zus van 25 loopt naar het belhuis om me vader te bellen.
Ik ben trouwens fatin en ik ben 22 jaar oud. We hadden vandaag op het strand wat rond gevraagd naar wat zomerhuisjes, om in ieder geval 1 weekje rust te hebben. We hadden het thuis nog niet gezegd, als we het zouden vragen dan wist je toch al wat het antwoord was, vandaar dat we gewoon een huisje zelf zijn gaan zoeken.
Nadia kwam terug van het belhuis en vertelde me dat pa niet zo blij was, met het huisje, maar dat die ons direct kwam halen om de volgende ochtend ons af te zetten, maar dat ging niet zomaar we kregen ons broertje van 12 er gratis bij.
Het maakte me niet heel veel uit, me broertje hield gelukkig van zwemmen, dus we hoefden alleen een oplossing te zoeken voor de avonden.
Het was dit of je kon het strand op je voorhoofd schrijven.
Als jullie willen dat ik verder ga dan hoor ik het graag
Het is meestal midden juli wanneer je ouders besluiten te vetrekken naar Marokko.
Zoals gewoonlijk heb ik er voor gekozen om met mijn ouders mee te gaan.
Je probeert wat extra te werken voordat je vertrekt, shopt in de laatste week en pakt je koffer in en je vetrekt. Het gezeur begint al onderweg, je moeder wil af en toe stoppen en je vader wil zoveel mogelijk doorrijden, zodat die zo snel mogelijk in Marokko is.
Eenmaal aangekomen in Marokko, verkloot je je eerste week voornamelijk aan familie die 9 van de tien keer eerder staat te wachten op de cadeautjes dan op jou. Je wilt niks zeggen tegen je ouders want het blijft familie.
Eenmaal aangekomen in je eigen huisje, probeer je de tijd voor je zelf te nemen en pak je alles uit. Je doet wat je moeder van je verlangt en kijkt je vader net zo lang lief aan tot dat die zegt, ik breng je naar het strand. Je komt aan op het strand en ziet veel bekende, zo kom je al gauw de dag door, maar bent nog niet helemaal tevreden, want het is tijd voor nieuwe mensen, anders wordt het een herhaling van de zomer er voor.
,, He nadia we moeten pa bellen zodat die ons weer komt halen, zodat we onze spullen kunnen pakken en een weekje aan het strand kunnen liggen”.
Zo gezegd zo gedaan. Nadia me zus van 25 loopt naar het belhuis om me vader te bellen.
Ik ben trouwens fatin en ik ben 22 jaar oud. We hadden vandaag op het strand wat rond gevraagd naar wat zomerhuisjes, om in ieder geval 1 weekje rust te hebben. We hadden het thuis nog niet gezegd, als we het zouden vragen dan wist je toch al wat het antwoord was, vandaar dat we gewoon een huisje zelf zijn gaan zoeken.
Nadia kwam terug van het belhuis en vertelde me dat pa niet zo blij was, met het huisje, maar dat die ons direct kwam halen om de volgende ochtend ons af te zetten, maar dat ging niet zomaar we kregen ons broertje van 12 er gratis bij.
Het maakte me niet heel veel uit, me broertje hield gelukkig van zwemmen, dus we hoefden alleen een oplossing te zoeken voor de avonden.
Het was dit of je kon het strand op je voorhoofd schrijven.
Als jullie willen dat ik verder ga dan hoor ik het graag