Classy.Lady
21-08-2006, 01:32
Nadat ik de brief keer op keer las en me steeds misselijker voelde worden , voelde ik ook gelijk de bodem onder mijn voeten verdwijnen.
Alles was daarmee ook verdwenen, mijn leven die ik geleefd had, mijn hart die ik met hem gedeeld had en vooral mijn eigenwaarde.
Hij had me het enige wat ik nog had en me kostbaar was na al die verloren jaren ontnomen.
Na samen in een droom geleefd te hebben dacht ik de hemel te kunnen bereiken.
Nadat ik alles voor hem had opgegeven en niks meer op te geven had dacht ik dat de hel zijn poorten voor mij had gesloten.
Het verleden had ons onze rust gegund en de toekomst beloofde ons de zonneschijn.
...
Alles was daarmee ook verdwenen, mijn leven die ik geleefd had, mijn hart die ik met hem gedeeld had en vooral mijn eigenwaarde.
Hij had me het enige wat ik nog had en me kostbaar was na al die verloren jaren ontnomen.
Na samen in een droom geleefd te hebben dacht ik de hemel te kunnen bereiken.
Nadat ik alles voor hem had opgegeven en niks meer op te geven had dacht ik dat de hel zijn poorten voor mij had gesloten.
Het verleden had ons onze rust gegund en de toekomst beloofde ons de zonneschijn.
...