Mijn hart...
Stil maar mijn hart... Het spijt me voor wat ik je heb aangedaan...
Ook jij had nooit geweten, dat je alleen kwam te staan...
Het spijt me, dat ik je de pijn van liefdeswereld heb moeten tonen...
vergeef me dat de liefde uit jou door een ander is ontnomen...
Het spijt me dat ik niet harder voor ons twee heb gevochten...
Beiden wisten we niet dat pijn en verdriet ons al zochten...
stil maar mijn hart, ik heb je nooit willen laten treuren...
Vergeef me dat mijn intense liefde niet was goed te keuren....
Mijn hart,
Onze tranen verbranden in alle stilte om ons heen,....
Het spijt me zo dat ik door mijn toedoen jou ook heb versteend...
Mijn lieve hart,hoe zal ik het ooit met je goed kunnen maken...
Nu je iemand het hardst nodig hebt... heeft iedereen je verlaten....