XxMagrabiaxX
10-08-2006, 18:41
Hoeveel dagen zijn er niet voorbij gegaan,
waarin ik me zo alleen voelde staan?
Een masker op naar de buitenwereld toe...
ik voelde me door alle problemen zo moe...
Ik droomde van iemand in wiens armen ik kon huilen,
en even tegen alles kon schuilen...
Iemand die in mijn ogen kon lezen,
dat ik wou dat ze er voor mij zou wezen...
Iemand die luistert en mij niet veroordeelt,
iemand die de pijn in mijn hart vermindert en heelt.
Iemand die een sfeer van warmte om mij creeert;
iemand die mij de les niet leert...
Iemand tegenover wie ik geen verantwoording hoef af te leggen,
iemand tegen wie ik de waarheid kan zeggen...
Iemand die mij steunt terwijl ze me niet eens kent,
die naar me luistert en me ondertussen verwent.
Dankzij diegene heb ik mezelf terug gevonden...
dankzij haar genezen mijn wonden!