Bekijk volle/desktop versie : mijn verhaal



Pagina's : [1] 2

24-07-2006, 15:20
Dit is mijn verhaal,
Mijn hart staat in vuur en vlam
eindelijk had ik mijn eerste en grote liefde gevonden
iemand waarbij ik me goed voelde
iemand die zich goed voelde bij mij
een tijd ging voorbij en zelfverzekerd ging ik door alleen
denkende dat het lot ons goedgezind zal zijn
en dat onze liefde sterk genoeg was en zich zou vorderen op een later tijdstip
onze liefde vorderde ook maar de barst die onze liefde daarna moest verduren
was niet voorzien
Had ik hem maar nooit alleen gelaten maar dat moest omwille voor mijn Liefde van Allah
geen spijt van daT
nu zal ik mijn lieve schat misschien nooit meer zien ondanks onze liefde voor elkaar
Hij hoort nu bij iemand anders, iemand die zijn liefde meer nodig heeft dan ik
maar ik zal hem altijd in mijn hart dragen en hij mij ook in die van hem

24-07-2006, 15:23


Wil je mij ook dragen in je hart, `k ben niet zwaar.

24-07-2006, 15:25
Ik heb uren gehuild nee dagen, maanden
Mijn kussen heeft met mij meegeleefd
Met brandend hart dankte ik God en accepteerde ik het gebeuren
Dat mijn liefde zoiets doms had gedaan geloofde ik en kon ik niet geloven
Hij is er voor gestraft en niet zo een beetje ook
Ik droom soms nog van hem en fantaseer dat we samen zijn.
Niet bewust want het liefst wil ik hem vergeten
het kan niet het doet te veel pijn om hem te laten gaan maar het moet.
Hij is nu op een plek waar ik had willen zijn, zijn huis.
Al onze plannen in duigen niks meer wat mij de hoop geeft om een kans voor ons

24-07-2006, 15:31
ik kreeg er bijna tranen van in mijn ogen........

24-07-2006, 15:40


Wat is er gebeurd, meid?

24-07-2006, 16:13
ahh erg wat je me moet maken meid.. heb sabr en inshallah komt het goed...

25-07-2006, 23:26
Ja inshallah, miss koerd dankje wel
en de rest ook bedankt voor jullie reacties!
Ik wilde dit even kwijt, gewoon voor mezelf.

27-07-2006, 15:12
Sorry voor de tijden dat ik bot tegen je was
Sorry dat ik niet meteen jouw oprechte liefde herkende
Geen spijt heb ik van onze leuke gesprekken , hoe we gelachen hebben
hoe we over de toekomst plannen maakte
Geen spijt want mijn intenties waren oprecht al hield ik me zelf sterk door bot te doen alsof ik goed zonder jou kan
Geen spijt dat ik je gekend heb, geen spijt dat ik jou je domme fout vergeef
De gevolgen daarvan ben je al genoeg door gestraft
Jammer dat mensen verkeerde conclusies trokken en niet inzagen hoe we van elkaar hielden.
Maar als God het wil zal niks het tegenhouden dat wij bijelkaar zullen zien.
Dan zal Gods liefde alles overwinnen
NIks meer van andere aantrekken, wij weten beter hoe het zit
Liever ongelukkig met jou dan gelukkig met iemand anders...

27-07-2006, 15:23
Sterkte!

27-07-2006, 15:26
sterkte meid

27-07-2006, 15:28
wat heb je dat allemaal mooi verwoord

als dit echt is gebeurd , sterkte meid !!!

27-07-2006, 15:56

Citaat door nouvelle81:
Ik heb uren gehuild nee dagen, maanden
Mijn kussen heeft met mij meegeleefd
Met brandend hart dankte ik God en accepteerde ik het gebeuren
Dat mijn liefde zoiets doms had gedaan geloofde ik en kon ik niet geloven
Hij is er voor gestraft en niet zo een beetje ook
Ik droom soms nog van hem en fantaseer dat we samen zijn.
Niet bewust want het liefst wil ik hem vergeten
het kan niet het doet te veel pijn om hem te laten gaan maar het moet.
Hij is nu op een plek waar ik had willen zijn, zijn huis.
Al onze plannen in duigen niks meer wat mij de hoop geeft om een kans voor ons
ieder woord ieder letter die je vertelt past bij mij ik droomde ook over hem ik fanataseerde ook vaak over hem ik wou dat ik hem ook kon vergeten

02-08-2006, 11:59


Bedankt meisjes, voor jullie lieve woorden.
dikke zoen,
N

02-08-2006, 12:01
Hou op!!
Je haalt zoveel bij mij omhoog

02-08-2006, 12:03
Heb weer een kleine lichtstraal van hoop gekregen
zal ik dan eindelijk toch gelukkig worden met hem
Of houden we ons krampachtig vast aan onze liefde
Die snel weer een tegenslag zal krijgen door de realiteit
De hoop dat we het toch nog recht kunnen breien is er weer
De hoop dat het wel geaccepteerd zal worden
De hoop dat onze liefde sterk genoeg zal zijn om te overleven
Of is het geen hoop maar een illussie ?, moeten we niet accepteren hoe het is
Houden we onzelf voor de gek? Verliezen we alleen nog meer tijd?
Proberen we onszelf alleen maar nog meer pijn te doen door dit kleine woordje

Of zal dit woordje ons kracht geven: HOOP

Pagina's : [1] 2