Iznogoodh
20-07-2006, 18:20
Je herinneringen zijn bij je leven opgeslagen in je hersenen. Wanneer door ziekte, ouderdom of ongeval een deel van je hersenen is aangetast of vernietigd, kunnen specifieke soorten van geheugen verdwijnen. De neurologie kent daar heel wat spectaculaire voorbeelden van.
Aangezien je voor het bewaren van herinneringen dus bent aangewezen op de aanwezigheid van hersenen, wordt het zeer onwaarschijnlijk dat je ziel, bijvoorbeeld na de dood, als iets bewusts buiten het lichaam kan bestaan. Het zou dan een ziel zonder geheugen zijn en daarmee je niet langer meer "jezelf" zijn. Want zou je ziel wel nog herinneringen kunnen meetorsen buiten je lichaam, dan is het de vraag waarom die ziel bij het leven hersenen nodig had voor de herinneringen.
Aangezien je voor het bewaren van herinneringen dus bent aangewezen op de aanwezigheid van hersenen, wordt het zeer onwaarschijnlijk dat je ziel, bijvoorbeeld na de dood, als iets bewusts buiten het lichaam kan bestaan. Het zou dan een ziel zonder geheugen zijn en daarmee je niet langer meer "jezelf" zijn. Want zou je ziel wel nog herinneringen kunnen meetorsen buiten je lichaam, dan is het de vraag waarom die ziel bij het leven hersenen nodig had voor de herinneringen.