Bekijk volle/desktop versie : {°°Het Echte Leven Gevangen In Woorden°°}



Pagina's : [1] 2 3

19-07-2006, 13:24
Nou mensen, ik zou graag even een waargebeurd verhaal neertypen, even alles van me afzetten. Het is gebeurd bij mij, in mijn leven en ik krop het al jaren op. Niemand waar ik het aan kan vertellen, niemand die ik vertrouw. Dus wil ik het even aan onbekende mensen kwijt, ik zou graag anoniem blijven en als iemand denkt te weten wie ik ben zou ik graag een Pm willen van die persoon. Nou als ik wat reacties krijg en zie wie mijn verhaal allemaal leest dan zal ik beginnen. Nou bedankt voor het lezen alvast en ik zou zeggen dat dit 100% waarheid is, niets verzonnen

anoniempje

19-07-2006, 13:28


Heeey Meid Veel Sterkte En Ik Zou Zeggen Begin Maar, Je 1e Fan Veel Sterkte Met Het Typen Van Het Verhaal En Buiten Dit

19-07-2006, 13:31
bedankt meid, maar ik zal wat wachten op meer mensen voor ik begin
het kost me veel moeite om dit te schrijven, je kunt een leven niet vangen in woorden en dat probeer ik zo goed mogelijki te doen en ik zal ook me best doen, dus drm zal ik wat wachten op meer lezers

19-07-2006, 13:33

Citaat door anoniempje001:
bedankt meid, maar ik zal wat wachten op meer mensen voor ik begin
het kost me veel moeite om dit te schrijven, je kunt een leven niet vangen in woorden en dat probeer ik zo goed mogelijki te doen en ik zal ook me best doen, dus drm zal ik wat wachten op meer lezers
Okee Meid No Problem Mohiiem Veel Sterkte En De Fans Komen Vanzelf

21-07-2006, 18:53


nou ik schrijf een klein begin

"Nee yemaa, plies stop. Ik kan niet ademen!" schreeuwde ik. Maar ze bleef met haar handen aan me keel. Ik keek haar met grote, bange oogjes aan. De kippen liepen rond en sommige bleven staan en keken naar mij en mijn moeder. Toen zag ik me zus daar aan de deur staan. Ze keek me met angstige ogen aan en dan begon ze te huilen dat ma me moest loslaten. "Yemaa, yemaa laat haar alstublieft los, anders gaat ze dood!" riep ze angstig. "Nee, dan moest ze maar luisteren naar me!" schreeuwde ze gevoelloos terug. Ik zat te huilen, dacht dat ik ging sterven en keek naar de kippen die daar rondliepen. Ik keek yemaa nog aan en voelde geen adem meer, voelde alleen de handen die me mijn adem ontnamen, de handen van mijn moeder....

dit is een klein begin, om te weten over wat t gaat

21-07-2006, 20:51
wejooooow ga verder !!! p.s 2de fan ...

22-07-2006, 14:38
Ik herinner me die dag als gisteren. Het is het enige wat ik me van vroeger herriner, het leven. Misschien vraag je je af waarom een moeder haar 5jarige dochter zo zou wurgen, halfdood achterliet bij de kippen. Het was in Marokko, moeder vroeg me om water te gaan halen voor haar maar ik was aan het ontbijten en zei dat ik geen zin had om te gaan. Ze stond rustig op en zei dat ik even moest meekomen. Ik had niets door. Oma keek me met zielige ogen aan. Zij wist wel wat me te wachten stond, maar ik het klein kind had niets door. Ze bracht me bij de kippen en toen vlogen haar handen naar me keel en wurgden me. Als me zus niet was gekomen was ik halfdood. Nou, wie zal dat een moeder noemen? Ik alvast niet meer! Hoe zal je het gedrag van me meoder beschrijven? Niet menselijk alvast. Ik heb nog nooit in me leven geweten hoe het is om gelukkig te keven. Ik word alleen geconfronteerd met de harde wereld, de echte wereld. Een zieke familie. Ik denk dat dat een ziekte is. Iedereen van me moeders kant heeft hetzelfde gedrag. Ze slagen erop los en maken hun kinderen ongelukkig, en dan is er nog het familiegeheim waar ik zwaar mee zit. Hoe zou je het vinden als iemand naar je komt en zegt dat die vrouw die je al die jaren als je moeder beschouwt niet je echte moeder is...

22-07-2006, 19:20

ok nu wil ik meer weten! zo spannend snoesje ga aub verder
Zo erg, zo veel meegemaakt van kleins af aan. En ik denken dat ik de enigste ben
pm me maar je kunt alles kwijt bij me

22-07-2006, 19:59
Ik zal me even voorstellen, ik ben Amira en heb één oudere zus Kawtar en drie jongere zusjes, Samira, Amina die al van haar drie jaar suikerziekte heeft en die nu negen is en Yasmina. En dan nog een klein broertje Jamal die drie is. Ik was iets van een zeven jaar en elke keer als mijn ouders wegwaren riep kawtar me. wat zal ze met me doen? Ik ging en ik zag haar op het bed van mijn ouders. Ik was een klein kind van zeven die van niets wist. Kawtar zei dat ze me iets wou leren. Ik ging bij haar in het bed en ze zei tegen me dat ze me wou laten zien was ma en pa in bed deden. Ik wou het graag weten en ze zei dat ik dan op haar moest liggen. Ik deed het en ze ging op en neer en zei dat ma en pa het zo deden als ze kindjes wouden krijgen. Toen ze klaar was zei ze nog tegen me dat ik mijn mond moest houden anders zou ze tegen ma zeggen dat ik met jongens praat. Dus ik hield me mondje. Elke keer als me ouders wegwaren deed ze het. Na een tijdje was ik het beu en zei het ook tegen haar. "Komaan Amira, ok dat is de laatste keer." Ik huilde en zei dat ik het niet wou. "Anders zal ik tegen mama zeggen dat je met jongens praat" chanteerde ze me. "Ok, ok." zei ik snel. En dan deed ze het weer. Gelukkig is ze na die dag gestopt, maar ik zit er nu nog mee in. Zie me daar met haar en moet er echt van kotsen en laat ik mijn tranen vloeien. Waarom heb ik zo'n leven? Aan wat heb ik het verdiend? Aan wat Allah?! Aan wat?! De jaren vlogen voorbij en ik was het helemaal vergeten van die toestand in bed. Maar er kwam iets anders. Elke keer als ik met Kawtar het huis zat op te ruimen zag ik haar huilen. Wat is er nou met haar? Ik was zo'n tien jaar. Ze liet haar tranen vloeien en als ik vroeg wat er was riep ze tegen mij dat ik moest zwijgen. Ik wou het zograag weten. We gingen de volgende dag op familiebezoek in Brussel. Ik had de hele dag niet gebid. Toen we rond 00u thuis kwamen wou ik gaan slapen want ik was doodmoe en ik had de volgende dag school. Mijn vader vroeg me op de trap opeens of ik had gebid. Ik zag dat mijn ouders ruzie hadden en pa was slechgezien. En ik had niet gebid, ik wist dat hij een reden zocht om zijn woede kwijt te raken. Ik was aan het bibberen van schrik en kon niets uit me mond krijgen. "Heb je gebid?! Ja of nee?!!" riep hij. Ik zweeg en keek hem alleen maar met grote ogen aan. Ik kreeg gewoon niets uit me mond. "HEB JE GEBID?!!!" riep hij weer. Ik zweeg nog altijd. Hij trok me naar de woonkamer en gooide me op de zetels. "Ik zeg het de laatste keer, heb je gebid?!!" Ik keek alleen maar naar zijn gezicht dat bloedrood was van woede. Ik was vrselijk bang. Ik was een kind van tien jaar! Hij riep en het was al zo'n half één 's nachts! Hij trok zijn riem en mijn ogen werder groot van de schrik. Jarabie nee, zei ik in me eigen. Het enige wat ik nog zei was:"Nee, papa nee!" "Wat nee?" vroeg hij. "Slaag me alstublie..." Hij liet me niet uitspreken want ik voelde de riem tegen me been. Met alle kracht die hij had sloeg hij erop los. Ik maar huilend nee roepen. Yemaa zei niets, ze bleef boven en kwam niet naar beneden om me vader wat te kalmeren. Kawtar kon ook niets doen want ma liet haar niet naar beneden komen. Vader maar slagen en slagen. En ik ze maar voelen. Toen hij moe was liep hij naar boven en ging slapen. Ik zat daar me tranen de vrije loop te gaan, deed mijn broek omhoog en keek naar me blauwe benen, armen, voeten. Alles was gewoon bont en blauw geslagen. Het ergste was dat hij op het einde zei dat ik moest zwijgen, dat ik niet mocht huilen..Jarabie toch, als ik er weer aan denk...

22-07-2006, 22:08
Lieverd Allah swt telt je tranen!
Je sbar zal beloond worden

22-07-2006, 22:23
Zo erg voor je dat je dit hebt mee gemaakt
Hoop dat alles goed met je gaat
En dat je snel verder gaat

Kussies

Leila

23-07-2006, 00:26
Inderdaad Mocrotje13 heeft helemaal gelijk........
Ga snel weer verder...
Want ik wil het namelijk heel graag horen.....


Ps. Ga alleen weer verder als je het aankunt...

23-07-2006, 01:07


heyy lieverd je hebt er een fannie bij je verhaal is zuper-ergg maar het komt goed johh insha'allah ga snelll verder moppieejj Sisters

23-07-2006, 13:00
enne meid ik vind het heeeel erg voor je dat je het alemaal mee moest maken sbar is het beste sgat ga verder als je het kunt boesaaa Sisters.s..

23-07-2006, 21:01
Go 0nnnn

Pagina's : [1] 2 3