Er zijn vele MEDICINALE zalfjes op doktersvoorschrift te krijgen, met allerlei specifieke werkingen. Die worden hier niet verder besproken, behalve Chlooramphenicol en Teerzalf . Beide zalven zijn sterk kankerverwekkend, en zouden niet door de huisarts voorgeschreven mogen worden... alternatieven zijn bijvoorbeeld 'fucidinezuurhemilhydraat', compressen met sterk kamille-atreksel, VSM oogdruppels, modder en - met etherische olie verrijkte - Aloë Vera-gelei.
In plaats van HORMONENzalf zouden ook Aloë Vera, etherische oliën, mineralensupplementen en Spirulina gebruikt kunnen worden (zie ook ouders online).
Zalven op basis van LANOLINE (wolvet) bevatten bestrijdingsmiddelen, die schapen opgespoten krijgen tegen schadelijke parasieten, de hoeveelheden kunnen sterk verschillen.
De zalven van het 'natuurmerk' VOGEL (bijv.) bevatten lanoline, bestrijdingsmiddelengehalte onbekend...
x Er wordt in Europa gecontroleerd op een aantal (steeds meer) stoffen, maar die onderzoeken lossen maar een deel van de gifpuzzel op, zolang andere bekritiseerde stoffen - en hun onderlinge en totaalreacties - voor een groot deel buiten beeld blijven.
Buiten West-Europa worden vaker vervelende verontreinigingen van grondstoffen geconstateerd, hiér heeft de overheid meer controle over bepaalde delen van het produktieproces - en wíl die (deels) ook hebben. Bijna nergens ter wereld is de consument beter beschermd door allerlei regelgeving, al is een vergelijking met de USA moeilijk.
Dáár zijn een aantal stoffen verboden (of punt van discussie), die hier wel gebruikt mogen worden - maar het omgekeerde geldt ook...
Onderzoeksresultaten in andere, ervaringsgerichte vakgebieden (bijv. bij hersenziekten), die bepaalde toegelaten stoffen als mogelijk schadelijk aanwijzen, dringen maar langzaam door in de rest van de wereld...
In toelatingsonderzoeken van de EG blijven langetermijn en reactie-effecten vaak buiten beeld. Klik hier voor een overzicht van EG discussies over gebruikte stoffen, waar ook een aantal toelatingsonderzoeken besproken zijn.
Het vertrouwen van de consument in de veiligheid van produkten is voorlopig nog misplaatst.
De gedachte van de 'best practice', die de verantwoordelijkheid bij de producent legt, werkt in de harde economische praktijk niet goed, zolang deze niet ondersteund wordt door andere maatregelen, zoals
goede voorlichting aan de consument, onbeperkt inventariseren, en ter beschikking stellen, van kritische wetenschappelijke informatie en een KEURMERK, dat alléén onbetwiste inhoudsstoffen ondersteunt.
In Duitsland is nu het keurmerk BDIH opgericht (zie hierboven).
Hopelijk zullen de ontwikkelingen in Duitsland en de USA ertoe leiden, dat 'goede' produkten massaler én goedkoper ter beschikking komen.
De controlerende instanties zijn vaak wel op de hoogte van de mogelijke giftigheid van bepaalde stoffen. Zo hebben, sinds 1979, Donald Kennedy, Donald Harvey and Hardy Chou, leden van de Amerikaanse controlerende FDA, de cosmetica-industrie gevraagd om kankerverwekkende toevoegingen onmiddelijk uit hun produkten te verwijderen ... maar sindsdien is er niets gebeurd.
Op deze pagina kan een lijst met schadelijke stoffen in cosmetica en huishoudelijke produkten bekeken worden. Een beknopt Amerikaans overzicht van schadelijke stoffen in lichaamsverzorgingsprodukten is hier te vinden.
Een aantal van die stoffen zijn ook te vinden in de zwarte lijst van de 'Europese Kaderrichtlijn Water'.
Nog meer feiten uit de USA:
De OSHA ontdekte 884 toxische chemicaliën in lichaamsverzorgingsprodukten.
De "Investigative Branch of Congress" isoleerde 125 bekende kankerverwekkers in lichaamsverzorgingsprodukten, en nog veel meer stoffen, verdacht van misvorming van de groeiende foetus.
Het US "National Cancer Institute" waarschuwt voor mondwaters, die meer dan 25% alcohol bevatten.
Dr. Kenneth Green, Medical College of Georgia, waarschuwt voor 'sodium lauryl sulfate' (SLS) -- dat in de ogen blijvende schade en aantasting van alle lichaamscellen veroorzaakt.
Fluor is veel slechter, dan algemeen wordt aangenomen - ook als toevoeging in tandpasta's en mondwaters. De combinatie met aluminium tubes (en met aluminium, dat op andere wijze ons lichaam binnenkomt) maakt fluor nog schadelijker. Hier is een overzicht van onderzoeken naar de schadelijkheid van fluor, en de rol van 'de wetenschap' daarin.
De WHO (niet te verwarren met de handelsorganisatie) waarschuwt voor het verband tussen ALUMINIUMVERBINDINGEN (deodorant, bodylotion, lipstick, tandpasta, frisdrank) en de Ziekte van Alzheimer en andere zenuwaandoeningen - aluminium dringt makkelijk huid en slijmvliezen binnen en tast de zenuwen aan.
Als reactie op dit gif, trekken de huidporiën zich samen, waardoor de opname enigzins beperkt wordt, maar bij beschadigde huid, zoals na het scheren, dringt een grote dosis binnen...
Daarom kan zweten in de oksel nooit zo goed met een natuurlijke deodorant bestreden worden x, de ZENUWEN die het signaal 'ZWETEN' doorgeven aan de klieren, worden niet door een ZENUWGIF lamgelegd, de huidporiën sluiten zich minder, en de okselbacteriën leggen minder snel het 'loodje' ('aluminiumpje')...
SCHEREN van de oksels zorgt ervoor, dat de aluminiumzouten en Paraben-conserveermiddel, dat zich ophoopt in borstweefsel, sneller door de huid worden opgenomen.
In een onderzoek onder 437 borstkankerpatiënten werd een duidelijk verband aangetroffen met deodorantgebruik (2 maal per week) in combinatie met okselscheren - en het 15 jaar eerder krijgen van borstkanker... (McGrath 2002, NW University Chicago)xx
Het onderzoek wordt hevig aangevochten, ook door onze CONSUMENTENBOND (maart 2004), Maar McGrath geeft in zijn artikel al het antwoord op deze aanval !
Bovendien zou het feit alléén al dat Parabenen zich ophopen in weefsels, tot nadenken moeten stemmen.
xx mogelijk gebruikt iemand die de oksels scheert, ook méér andere 'verzorgingsprodukten'.
Alternatieve deodorants zijn bijv. van 'Weleda', dat wel (het minder schadelijke) alcohol bevat en 'Avalon', dat Paraben bevat... (zie de link bovenaan deze pagina voor een aantal merken die online te bestellen zijn).
Als andere 'natuurlijk' alternatieven heb ik verdunde etherische bloemenolie (anti-bacteriëel, zie de links hierboven naar zelfmaakprodukten). Aluinsteen en Deokristalsticks (bijv. bij De Tuinen) horen noemen.
ALUINsteen is puur Aluminiumzout (!), en wordt veel gebruikt na het (mes)scheren om het bloeden te stoppen. Een echte afrader !!
De zgn. 'deokristallen' bevatten ook metaalzouten...
Dit zou niet schadelijk zijn, omdat deze 'kristallen' of Alum - verbindingen een negatieve lading hebben, en de celwanden ook... dus zouden ze niet opgenomen worden (blijkens info van o.a. Urtekram) in het lichaam.
Een chemische lading is echter niet te vergelijken met een elektrische lading:
alles hangt af van de vraag en aanbod van ionen binnen de cel en buiten de cel - als het aanbod aan positieve ionen binnen de cel groter is wordt de buitenkant relatief negatief maar het kan ook nèt andersom.
De polariteit kan dus wel eens veranderen alles hangt af van het electrochemisch potentiaal tussen de binnen en buitenkant van de cel.
Het is dus helemaal niet zeker of een negatieve lading door de cel wordt tegengehouden zoals de fabrikant ons nogal simplistisch wil voorstellen.
Een tweede manier om in een cel te geraken is een transporteur vinden die de cel in komt - via één van de pompen (Na-K pomp bijvoorbeeld). Als de alum-molecule zich op het positieve Na+ kan zetten glipt ze zo de cel binnen als ze niet al te groot is.
De bewering dat de molecule een lading heeft zou erop kunnen wijzen dat ze ook niet zo erg stabiel is en bindingen kan aangaan met andere vrij rondzwervende ionen waardoor ze uit elkaar valt (Guido Duerinck 2005).
Daarbij komt, dat Alum (Aluminium Sulfaat) gewonnen wordt uit erts, dat ook andere schadelijke metalen kan bevatten...
Een alternatief voor Aluminium in deo´s is ´Butylphenyl Methylpropional´, bijv. toegepast in AXE deodorant. Feitelijk bezit deze stof dezelfde eigenschappen als Alumium - ze tast de okselzenuwen en het zenuwstelsel aan en doodt micro-organismen...
Onder dezelfde verdenking staan Alpha-isomethyl Ionone, Isopentane, Isobutaneverbindingen, Linalool en muskgeurstoffen.