Bekijk volle/desktop versie : Pijn, Verdriet en Eenzaamheid...Totdat Ik.....???



Pagina's : [1] 2

09-07-2006, 14:53

Citaat door //\\//anien...:
Helenie:
Daar zat ik dan te huilen in mijn zolderkamertje. Te huilen omdat ik een kleine ruzie had gehad met mijn ``ouders``. Het stelde eigenlijk helemaal niets voor, maar ze waren zo bezorgd om mij dat ik er gek van werd. Terwijl zij alleen maar het beste met mij voor hadden, schreeuwde ik tegen hun. Daar heb ik elke keer zoveel spijt van als ik tegen hun schreeuw. Ik weet echt niet wat mij op zulke momenten bezielt als ik tegen hun schreeuw. Doe ik dat omdat ik misschien gewoon simpelweg mijn biologische ouders mis in mijn leven? Of komt het gewoon doordat ik zo´n verwend koppig meisje ben? Ik weet het niet, maar 1 ding weet ik wel en dat is dat ik er zo´n ontzettende spijt van heb elke keer weer.
Het zijn eigenlijk mijn Opa en Oma maar omdat mijn jonge ouders een paar maanden na mijn geboorte zijn omgekomen door een auto-ongeluk wordt ik tot de dag van vandaag nog steeds verzorgd door mijn grootouders.
Ik noem hun al vanaf kleins af aan Papa en Mama. Ik heb mijn biologische ouders nooit echt gekend, tenminste ik kan mij er helemaal niks van herinneren. Hoe pijnlijk het ook allemaal voor mij is, God helpt mij er steeds weer doorheen. Elke stap die ik ook maar neem in mijn leven, voel ik dat Hij aan mijn zijde staat.
Ik houd zoveel van mijn ``ouders``(grootouders) ik ben hun echt voor eeuwig dankbaar dat ze mij zijn gaan verzorgen…….

Mama:
Toen Helenie een jaartje oud was begon ze ziek te worden. Zij kon geen eten binnenhouden. Alles wat zij binnenkreeg ging er weer direct uit. Met de dag werd ze steeds slapper en magerder.
Terwijl voordat ze ziek werd zo´n sterk schattig meisje was.
Dagen veranderden in weken, weken veranderden in maanden en de maanden veranderden in een 1½ jaar. Een 1½ jaar dat wel een eeuw leek te zijn.
Van ziekenhuis naar ziekenhuis werd zij steeds gebracht, spuit na spuit kreeg zij op verschillende plekken in haar lichaam, speciale voeding na speciale voeding maar het hielp gewoon allemaal niet. De doktoren gaven het op een gegeven moment op. Ze zeiden dat ze alles geprobeerd hadden wat ze konden maar dat niets bleek te helpen. Ze zeiden dat als het zo doorbleef gaan dat Helenie niet meer lang te leven had. Wij wisten niet wat wij hoorden. We werden helemaal gek als wij aan de gedachte dachten dat Helenie er straks niet meer zou zijn. Wij deden er dus ook alles aan om Helenie zo lang mogelijk in leven te houden.
Na een paar weken gaf de papa van Helenie het ook op. Het had allemaal geen nut. Helenie wordt toch niet beter , soms leek het wel of het alleen maar slechter met haar ging, had hij gezegd.
Maar ik haar mama had iets meer geduld en liefde, ik probeerde het steeds weer opnieuw om mijn dochter Helenie beter te maken. Ik was ook dag en nacht aan het bidden en smeekte God om een wonder. Mijn wens was gewoon dat Helenie weer beter zou worden, en dat ik haar binnen de kortste keren weer lachend en springend aan het spelen zou zien met haar poppen en haar 2 vriendinnen die bij ons op het pleintje woonden. Iedereen had het dus al opgegeven zoals de doktoren, haar papa, haar ooms, tantes enz. Ze zeiden allemaal tegen mij dat ik wat rustiger aan moest doen voordat er ook wat met mij zou gebeuren. Waarop ik terug antwoordde dat ik dat nooit maar dan ook nooit zou doen, ook al moest ik zo doorgaan tot de laatste secondes dat Helenie leefde. Ik schrok van mijn eigen woorden. Dacht ik nou ook al dat Helenie zou overlijden?? Nee dat zou niet mogen gebeuren. Ik zou er alles voor over hebben om haar in leven te houden, al moest ik er mijn eigen leven voor geven. Weken gingen voorbij en nog steeds was er geen verandering. Tot dat ik die nacht een engel in mijn droom had gezien. Hij kwam naar mij toe en nam Helenie uit mijn armen. Ze lag eindelijk rustig te slapen in mijn armen, toen de engel haar uit mijn armen nam. De engel zei mij nog dat ik een vrouw was die wist wat echte liefde was, en toen ging de engel samen met Helenie weg. Ik schrok wakker en stond direct op om te kijken hoe het met Helenie ging. Haar bedje lag naast die van ons in de kamer. Helenie lag zo rustig en lief in haar bedje te spelen met haar pop. Ik begon te huilen, ik wist niet wat ik zag. Ik zag Helenie eindelijk na zo´n lange tijd weer spelen met de pop die van haar biologische moeder was geweest. Er verscheen weer zelfs een lach op haar gezicht, een lach die zij zolang al niet meer had laten zien. Ik maakte gelijk mijn man wakker. Samen zaten we bij haar op bed, en konden haar alleen maar vol verbazing aankijken. Terwijl het gewoon midden in de nacht was, waren wij alle drie gewoon klaarwakker. Mij man en ik waren zo blij en dankte God dat wij Helenie toch nog zo zagen, zo vrolijk en spelend. Tot op het moment dat ze zei: ,,Papa, mama ik heb honger”. Wij wisten niet wat we hoorden. Ik ging direct naar beneden en maakte midden in de nacht een kop soep voor onze lieve Helenie. Nadat ik die voor haar had gemaakt en zij het had opgedronken bleven wij die nacht bij haar op bed zitten. Wij waren eigenlijk aan het wachtten op het moment dat Helenie er alles weer uit zou spugen. Maar dat moment kwam maar niet, de volgende ochtend werd Helenie wakker en je kon zien dat ze heerlijk geslapen had. Ze vroeg weer om eten, en ik maakte dus snel een ontbijtje voor haar klaar. Dagen gingen voorbij en ze at weer zo goed. Ze spuugde het niet meer uit. Iedereen stond er versteld van. Iedereen zei dat de engel zich halverwege had bedacht en Helenie toch maar niet had meegenomen. Mijn wens kwam dus uit. Helenie was weer kerngezond, ze speelde en lachte alsof ze nooit ziek was geweest.
Jaren gingen voorbij en Helenie werd groot. Zij was niet meer dat kleine meisje maar was nu een prachtige jonge dame geworden. Het was een meisje met lang bruin haar, ze had half krullend haar van zichzelf, en 2 mooie bruin/groene ogen. Kortom ze had gewoon een mooi gezichtje en lichaampje….…
.

10-07-2006, 12:34


heey nanien,, leuk dat jij je verhaal er hier ook op zet
ik volg hem ook op turabdin,,,, maar ga zo door meid echt super verhaal (Y)xxx=XxXxX=xxx

11-07-2006, 16:50
ik heb daar geen account,,ik lees alleen soms mee

24-07-2006, 12:32
Ga Gauw Verder

03-08-2006, 17:11


ga snel verder

08-12-2006, 18:03
prachtig verhaal

ga snel weer verder

19-12-2006, 15:32
thnx

ga verder

30-12-2006, 17:59
mooi

ga verder


01-01-2007, 11:50
okeey


04-01-2007, 12:04
ga verderrr


05-01-2007, 12:53
mooi vervolg


04-02-2007, 18:05
ga verder


31-03-2007, 09:36


k zie zo veel dingen gebeuren.. door je verhaal je niet eens wat de fan schreven.. xD Najjjaaah Leuk verhaal check mijn : verbroken vriendschap.. net nog bedacht,,,

02-07-2007, 08:55
Up,

25-09-2007, 15:59
^___Oewp

Pagina's : [1] 2