Bekijk volle/desktop versie : ik heb Spijt



Pagina's : [1] 2 3 4

11-06-2002, 15:19
Een nieuw verhaal en hier onder een begin van het verhaal en een inleiding.


ik heb spijt


Ik zit nu alweer een paar uur op me kamer en ik besloot om mijn verhaal op te schrijven.Ik heb veel meegemaakt..En daar heb ik ongelooflijk veel spijt van.Iedere dag word ik er aan herinnerd en iedere dag voel ik de pijn.Elke dag word het een klein beetje minder..Maar toch weet ik dat de pijn nooit weg zal gaan.Ik wil niet dat andere dezelfde fouten begaan die ik heb gemaakt..Maar toch gebeurd het iedere keer.Als je goed om je heen kijkt dan weet je wat ik bedoel.Ik ben altijd een rustige jongen geweest maar er zijn een paar dingen gebeurd in me leven wat ik niet in de hand had.Ik geef niemand de schuld dan mezelf...Het was me eigen schuld geweest sinds begin aan..Nu realiseer ik me dat pas..Na dat ik alles verloren heb.Mijn naam is Samir en ik ben 22 jaar...De jaren zijn vliegensvlug voorbij gegaan ik wist niet waar ik mee bezig was..Maar nu na realiseer ik me wat ik fout gedaan had.En daarom schrijf ik mijn verhaal.Ik zal vertellen hoe het begonnen was..Ik was een zeer rustige jongen.Ik had nooit problemen met iemand.Niemand viel mij lastig en ik viel niemand lastig..Ik was niet het type jongen die kattekwaad uit haalde of die iedere dag op straat te vinden was.Zo was ik niet helemaal niet.Mijn leven beviel me wel..het was lekker rustig en ik had alles wat ik wou..Ik had nooit behoefte aan meer.Ik had mezelf gericht op de toekomst..en ik had grote plannen.Ik ging elke dag naar school en ik wou me opleiding afmaken..ik wou een goede baan hebben zodat ik kon laten zien dat ik het gemaakt had..En dat het niet altijd slecht afliep met Marokkaanse jongens..Ik had vaak het gevoel dat mensen zo dachten..Er was altijd kritiek op Marokkaanse jongens..Wij deden nooit wat ..wij stolen en waren altijd asociaal bezig dat was het gevoel die ik had in de maatschappij..En daarom wou ik het tegendeel bewijzen.Ik had me grote liefde in me leven..´Laila´Als ik iedere keer die naam zei dan gingen er weer pijnlijke gevoelens door me lichaam heen..en dan realiseerde ik me weer dat ze er niet meer was.Zoveel liefde had ik voor haar..zoveel liefde gaf ze me.Wij waren altijd bij elkaar geweest..Laila was een spontante jonge meid..Wij kenden elkaar jaren via kennissen van onze familie..Sinds de eerste dag dat we elkaar ontmoette waren we niet uit elkaar te halen.We hadden niets iets met elkaar maar we waren gewoon vrienden..Later toen we ouder werden..toen sloeg er een vonk..Het was vuurwerk en ik had me nog nooit zo verliefd gevoelt..nog nooit had ik liefde zo ervaren..Nog nooit was ik verliefd geweest..Maar Laila kreeg zulke gevoelens in me los..Ze was altijd mooi geweest maar wat me nooit op viel..later toen ik beter wist en ik gevoelens voor haar kreeg toen zag ik pas hoe mooi ze wel was..Ik was toen zo verlegen en ik wist niet hoe ik ermee om moest gaan.Later toen kreeg ik in de gaten dat het ook zo zat met Laila..We hadden dezelfde gevoelens voor elkaar en ik bekende me liefde voor haar..We waren sindsdien altijd samen geweest.En onze liefde was sterk..niets en niemand had ons uit elkaar kunnen halen.Maar ik zal beginnen met het vertellen van mijn verhaal…

Ciao Baby

11-06-2002, 15:25


Ja, dat zou ik zeker snel doen, Crazy_Baby, want ik val bijna van mijn stoel......

Mooi verhaal, meis..

Je mag mij ook wel helpen met het maken van een verhaal....

Kusje van Sweet_Chic

11-06-2002, 15:47
Mijn verhaal

Het was op een zekere dag op school..Ik deed het Hbo en die dag begon het.Er waren best wel veel Marokkanen aanwezig op deze school .Maar ik had niet veel contact met ze..Tot er opeens een Marokkaanse jongen naar me toe kwam.Het was pauze en we stonden buiten..ik stond met een paar vrienden.En volgens mij viel het hem op dat ik Marokkaans was..´He heb je een vuurtje voor me ?´ zei hij tegen me..´Nee ik rook niet´ zei ik vervolgens weer..´aha je rookt niet.Nou dat komt niet vaak voor dat ik een vuurtje vraag aan een Marokkaan en die dan niet rookt..´´Hoe heet je ?´ ´Samir..´´Aangenaam ik ben Khalid´ Ik merkte op dat hij een praatje met me probeerde te maken..Ik begreep niet waarom hij dat deed.Hij zag er gelikt uit..Krulletjes en gel in ze haren.En sikje en een paar gouden kettingen..hij had een zwarte leren jas aan..Die ik wel vaker zag bij Marokkaanse jongens..Maar dat stoorde me niet..Ik behandelde iedereen gelijk.En ik zag Khalid wel als een aardige jongen.Sinds die dag maakte we af en toe wel eens een praatje.Hij was altijd vriendelijk en een echte grappenmaker.Maar toch had ik er een naar gevoel over.Het was alweer vier uur en me schooldag zat er op..Ik was moe en ik vroeg me af of Leila nog les had.Ik pakte me mobiel uit me broekzak en ik liep door de schoolhallen naar buiten..Oproep gemist van Leila zag ik.Wat een schat was ze, ze belde me altijd..Ik toetste de nummer van Leila in die ik onderhand wel uit me hoofd kende.Ik hoorde dat de telefoon over ging en ik kon niet wachten om haar mooie stem weer te horen.´Hallo Samir..´´He Leila hoe gaat het met je..´´Ja goed hoor en met jou ?´´Prima prima ik ben een beetje moe maar verder is het ok..´´Ah lieverd ben je moe..nou wat kunnen we daar aan doen..´ Leila zorgde er altijd voor dat ik me beter voelde..en ik kon altijd alles aan haar vertellen..Ik ben altijd eerlijk tegen haar geweest..We hadden nooit wat te verbergen voor elkaar..´Leila zal ik je ophalen.Misschien kunnen we even naar de stad of zo ?´´Ja dat lijkt me leuk Samir..´´Je bent toch op school ?´ ´Ja ja..kom nu maar ik ben al uit ik wou net naar huis gaan..Maar ik ben blij dat je me gebeld had.´ We waren al een hele lange tijd met elkaar maar toch kreeg ik altijd het gevoel dat wanneer ik Leila sprak of zag het voor de allereerste keer was..Iedere keer kwamen die gevoelens weer terug..En ik wist zeker dat Leila mij toekomst was..Ik had nog nooit zo van iemand gehouden..Ik had de tram genomen naar Leila´s school..ik had geen auto.Ik kon het zelf niet veroorloven om een auto te kopen..Maar als ik eerlijk ben dan had ik geen auto nodig..Later als ik een goede baan heb dan kan ik een auto kopen dan zal ik door heel het land rijden met Leila..Af en toe dan had ik het gevoel dat ik wel een auto moest hebben..Dan kon ik Leila overal heen brengen en dan zag ze ook dat ze geen zorgen hoefde te maken over geld..Maar iedere keer als Leila dat in de gaten kreeg dan stelde ze me gerust dat ze van me hield om wie ik was..En niet hoe blij ze wel zou zijn als ik een auto had en meer dan dat.Daar was ik haar dankbaar voor..Want iedere keer was ik blij om het feit dat ik zo een vrouw had..iemand die zich niet interesseerde in materialisme.Daar stond ze dan te wachten op mij..Wat zag ze er mooi uit.Ze had lang bruine speelse krullen..en een glimlach waar iedere persoon voor zou smelten..Ik voelde me weer helemaal verliefd als ik haar zo zag..Dat moet me denken aan de tijd toen ik me liefde aan haar had bekend .Ze was er zo blij mee dat ze me met tranen omhelsde..Ze was zo blij dat er een toekomst was voor ons..En mijn geluk kon ook niet op.Ik keek haar aan en ik liep naar haar toe..weer voelde ik de kriebels in me buik en de spanning die er was tussen ons tweeën.


Ciao Baby

11-06-2002, 16:02
Het is echt een prachtverhaal, Crazy_Baby....

Ga zo door....

Lil_Saïda

11-06-2002, 16:13


Sweet_chic het zou heel erg leuk zijn als ik je zou helpen..!!!!! Echt leuk dat je dan zelf ook een verhaal gaat schrijven !!!!!!!!!!!

En dankjewel lil_saida en sweet chic voor jullie complimenten ..Ik ga gauw weer verder schrijven !

Ciao Baby

11-06-2002, 16:39
het verhaal is gewoon KAPOTleuk!!!

Ga snel door!!

En Crazy_Baby, geef me je emailadres. Dan beginnen we aan een verhaal en zetten we dat uiteindelijk hier op marokko.nl...

Jij bent gewoon TOPPIE!!!

My Crazy_Baby,

Kus van Sweet_Chic

11-06-2002, 16:41
mijn verhaal

Ze keek me aan en ik glimlachte naar haar.´Schatje van me..´´He Samir..leuk dat je me weer komt ophalen..´ zei Laila.´Ja ik heb toch alles voor je over dat weet je toch..´´Ja lieverd dat weet ik., wat zullen we gaan doen ? ´Nou wat jij wilt Leila zolang ik maar met jou ben !´ Ze genoot ervan als ik haar complimenten gaf..en ik merkte dat aan haar.Ik wou dat Leila mijn vrouw werd..ik zat er al een tijdje mee in me hoofd.Maar ik wist niet hoe ik dat moest zeggen aan Leila..Iedere keer als het even goed aanvoelde en het een goed moment was..Dan durfde ik niet meer.Misschien was ik toch bang dat Leila daarvan zou schrikken en dat ze me zou laten zitten..Ik was daar zo bang voor..Ik wou Leila niet verliezen..en daarom was ik ook bang om het aan haar te vragen.Toch wist ik diep in me hart dat Leila zielsveel van me hield..ook al geloofde ik dat af en toe niet.Soms twijfelde ik aan de liefde die ze voor me had.Af en toe dan kon ik niet geloven dat zij mij wou..ik twijfelde aan mezelf..Want ik wist dat Leila iedere jongen kon krijgen..Maar toch zei ze iedere keer dat ze mij wou en niemand anders.´Laten we wat gaan eten..ik heb best wel honger.´ Zei Leila.´Ja dat is een goed plan ik heb ook honger..´ We liepen door de straten heen en we zochten een klein eethuisje in de stad waar we konden eten..We liepen binnen en we zagen alweer twee plekken die vrij waren..´Zo ik ben ook moe zeg..´Vertelde Leila vervolgens..´Ja ik ook het was een zware schooldag..ik heb een paar moeilijke toetsen gehad..´ ´Oh ja heb je die nog goed gemaakt Samir ?´´Ja ik denk van wel..´ Ze keek me trots aan en ik was blij dat ik haar dat gevoel gaf..Ik was zelf ook trots op mezelf..Maar ik liet het niet zo gauw zien.´Nou zal ik dan maar wat voor ons gaan bestellen Leila ..´´Ja graag..´ Leila vertelde me uitgebreid wat ze wou eten..dat was een gewoonte van haar..Ze wou alles precies gedaan worden zoals ze dat zei.Ik vond dat niet erg ik was er aan gewend.Ik liep weer terug naar me plek en het eten werd alweer gauw gebracht..´Nou Samir bismillah..´´bismillah..´ We begonnen met het eten ..en ik keek haar nog even aan..ik realiseerde me weer dat ik zoveel geluk had dat ik haar had..ze was mooi gelovig en betrouwbaar..!! Het moment voelde perfect aan..Ik was nog nooit zo gelukkig geweest..Ik wou niet meer en niet minder..Deze middagje met Leila samen in een eethuisje was perfect..dit was wat ik wou.Ik wou niet meer in het leven..dit voelde zo goed aan..en dit maakte mij gelukkig..De kleine momenten..De momenten waar je allah dankbaar voor moest zijn..En ik vond dat dit het moment was dat ik het eens met Leila moest hebben over het huwelijk..Ik wou dolgraag met haar trouwen en nu kon ik het haar vragen..nu durfde ik het en wou ik niets liever dan het aan haar vragen..´Leila?´ ´Ja Samir..´ ´Ik wou het over iets hebben met jou..´ ´Ik ben benieuwd Samir begin maar !´´Leila je weet toch dat ik zielsveel van je houdt..´ Ze luisterde aandachtig naar me.En ik werd steeds zenuwachtiger ..

Ciao Baby


Dankjewel sweet chic ik stuur je een pm !!

11-06-2002, 17:24
Ik voelde me hart sneller kloppen..Ik hoopte zo graag dat ze ja zou zeggen maar aan de andere kant was ik bang dat ze nee zou zeggen.Ik was zo gelukkig met haar.´En Leila wij zijn al een hele lang tijd met elkaar..en je weet hoe ik voor je voel.´´Ja Samir..´´En ik heb altijd al gehoopt en gedacht dat wij samen een toekomst zouden hebben.Ik zie geen andere vrouw meer in me leven.Jij bent degene waarmee ik de rest van me leven wil zijn..´ Ik keek haar vol met hoop aan..en ze was even stil.Volgens mij wist ze niet wat ze moest zeggen en het leek alsof ze er even over nadacht..Ze wil me niet..dat weet ik zeker.Ze wilt niet verder met me ze wilt niet met me trouwen..Ik wist niet wat ik nu moest zeggen..´Samir.´ ´Ja Leila ?Met hoop wachtte ik op wat ze zou zeggen.Zou ze zeggen dat ze ook zielsveel van me hield..of zou ze zeggen dat gene waar ik zo bang voor was..´Samir je weet toch dat ik ook heel erg veel van je houdt..meer dan jij je ooit zal realiseren maar...´ Ik voelde een opluchting ze zei dat ze van me hield..Maar alweer gauw was ik bang wat er na die ´maar´zou komen..Zou ze zeggen dat desondanks de gevoelens die ze voor me heeft toch niet samen een toekomst met me wilt..Zou ze zeggen dat ze vond dat ik niet goed genoeg voor haar was..Dat ik haar niet kon onderhouden..Was dat wat ze zou zeggen..´Maar wat Leila..´ zei ik aarzelend..´Maar Samir..wat probeer jij me duidelijk te maken..´ Zei ze.Ze was zo te zien niet geschrokken van wat ik gezegd had..en wou meer weten..´Leila wat ik hiermee probeer te zeggen dat is..ik wil dat wij altijd samen kunnen zijn zonder dat het stiekem moet..Ik wil dat jij de moeder word van onze kinderen later..Ik wil de wereld aan je laten zien.Ik wil alle alles beleven en meemaken met jou..ik wil je aan me zij hebben als ik het moeilijk heb.Ik wil dat wij samen voor de rest van ons leven in dezelfde bed zullen slapen..en wakker worden in elkaar armen..dat is wat ik wil Leila..´ ik voelde een schaamte toen ik haar dat vertelde..En ik was bang dat ze van me geschrokken was omdat ik dat zei..Het enigste wat ik deed was vertellen hoe ik voor haar voelde..ik probeerde eerlijk te zijn tegen haar.Ik wou haar geen valse hoop geven..En ze moest weten dat ik van haar hield en dat ik haar nooit zal laten gaan.Ze keek me aan en verscheen een glimlach op haar gezicht..Waardoor dat me weer geruststelde.´Samir..lieve Samir ik wil het ook allemaal..Ik heb al zolang gehoopt dat je dit zou zeggen..´Ik wist niet wat ik hoorde maar me liefde voor haar werd iedere seconde steeds sterker.´Leila ik ben zo blij om die woorden uit je mond te horen..ik hou zoveel van je´ ´Ik ook van jou Samir.´´Ik wil dolgraag met je trouwen Leila..´ De woorden floepte eruit en ik kon mezelf niet inhouden van opwinding.´Ik ook met jou Samir..heel graag zelfs..´ Ik voelde de liefde door me lichaam heen stromen en ik kreeg het steeds warmer..Me vingers trilden en ik was vreselijk enthousiast..Ik wou het iedereen vertellen dat ik en Leila zouden trouwen..Ik wou het eruit schreeuwen !!!!!

Ciao Baby

11-06-2002, 17:56
Paar dagen later

Het is alweer een paar dagen geleden sinds ik Leila ten huwelijk had gevraagd..Nog steeds ben ik er zo blij om..Ik was helemaal in de wolken en dat ben ik nog steeds..Ik was zo blij dat ik Leila had..En niemand kon me het tegendeel van bewijzen.Alles verliep zoals het moest.En ik was er blij mee..Ik ging gewoon naar school en ik en Leila hadden erover gepraat over hoe het nou moest gaan..We waren van plan dat ik nog niet haar hand zou komen vragen.We wouden eerste onze schooljaar afmaken.En dan kon ik haar hand komen vragen.Ik had me al helemaal voorgesteld hoe het zou gaan.Ik zou trots met me ouders bij hun aankomen en dan zouden haar ouders er ook heel blij mee zijn..Ik wou dat zo graag.Ik zou alles doen om te bewijzen dat ik goed voor Leila zou zijn.Dat er echt een toekomst voor ons was..Dat ik bezig was met me studie en dat ik later alles kon veroorloven wat haar hartje begeerde.Ik droomde daar zo vaak van..Zelfs in me les kon ik me niet concentreren..Ik moest steeds aan Leila denken en hoe mooi ze wel was.Ik was verliefd en ik hield van haar niets kon misgaan..Althans dat dacht ik..Nu ik dit schrijf realiseer ik me hoe gelukkig ik toen was..En dan begrijp ik nog steeds niet waarom het misgegaan was.Ik had weer een schooldag gehad en ik was alweer blij dat de dag bijna om was..Dan kon ik Leila weer even bellen..Ik liep de school uit en ik zag Khalid alweer van de verte naar me toe komen..Ik zag dat er een paar jongens stonden van waar hij vandaan kwam.´Salaam Samir.´Hij groette me met een stevige handdruk..´Salaam Khalid.´´En hoe ist ermee Samir..´´goed hoor en met jou?´´Ja lekker.´ ´Wat ga je vandaag doen Samir ?´´Niet zoveel denk ik´ Ik vroeg me af waarom hij dat vroeg en ik vroeg het aan hem..´Hoezo Khalid ?´´ Nee ik dacht misschien kon je even met mij mee.Maar laat maar..´ Hij wou dat ik met hem mee ging en opeens was hij ervan overtuigd dat het beter was dat ik niet meeging..´Ik kan best wel met je mee !´ Ik wist niet waarom ik mee wou maar toch was ik er nieuwsgierig naar..Ik had toch niets te doen vandaag dus waarom niet.´Ok Samir kom we gaan..´ ´Ok´ Ik liep hem achterna en ik zag alweer dat hij zijn auto in stapte..Ik stapte in en naast mij zat er iemand..vooraan zat er nog iemand..Allebei waren het Marokkanen zag ik. ´Samir dit is ..Karim hier vooraan en diegene die naast jou zit is Mo, jongens dit is Samir !´ Ze keken me even aan en groette me..Ik wist even geen houding te geven..Ik merkte op dat Karim er precies uitzag als Khalid ..zijn manier van kleden en zijn houding.Mo was toch anders..hij zag er patseriger uit en had zich netjes gekleed..Maar zijn houding verschilde niet zoveel dat van de andere jongens..We reden door naar een buurt waar ik niet zo gauw kwam..We stapten uit en we liepen een coffeeshop binnen…Ik realiseerde me waar ik was en met wie..Wat deed ik ook hier dit was niets voor mij..Ik moest hier weg.


Ciao Baby

11-06-2002, 18:35
We stapten uit en we liepen een coffeeshop binnen…Ik realiseerde me waar ik was en met wie..Wat deed ik ook hier dit was niets voor mij..Ik moest hier weg.


Ik hoorde hier niet te zijn..Dit was niets voor mij.Ik was niet zo iemand die zo gauw een coffeeshop in zou stappen..Maar toch deed ik het.Al heb ik er nu ongelooflijk veel spijt van dat ik het gedaan had.Ik kon de tijd niet meer terug draaien..Maar het gebeurde.Ik had even het gevoel dat het helemaal niet zo erg was dat ik hier was..Ik wist waarmee ik bezig was..En ik wist dat er dan niets mis kon gaan..Ik was toch een volwassenen man die wist waarmee hij me bezig was en wat hem bezighield.Ik besloot te overhaast dat ik hier weg moest.Niets zou me toch kunnen overkomen..Khalid was een aardige jongen en ik was hier gewoon voor de gezelschap.Terwijl we binnen liepen keek ik om me heen..Ik zag een paar Marokkaanse oude mannen die bij de bar zatten..een glas bier in hun handen en daar zaten ze dan levenloos zonder dat ze realiseerden wat ze hier deden..Ze waren waarschijnlijk stoned..neerbuigend zatten ze op de kruk alsof al het leven en energie uit hun lichaam weggezuigd was..Ik vond het vreselijk dat ik ze zo zag zitten en ik schaaamde me..Ik had altijd wel gehoord dat er zulke Marokkaanse mannen waren ..maar ik had ze nog nooit gezien tot nu toe.Ik vroeg me af wat ze allemaal gedaan hadden..hoe ze hier terecht gekomen waren..Misschien hadden ze wel een vrouw en kinderen.Vreselijk gewoon het was een schande dat ze dan hier de hele dag zaten zonder te realiseren dat ze nog een vrouw hadden en kinderen die opgegroeien zonder een goede voorbeeld van hun vader..Zoveel problemen waren er..en ik wist even niet meer wat ik ervan moest denken..
Weer viel het me op hoe erg het hier stonk..de hasj geur was hier duidelijk aanwezig..En het ruikte zuur en het stonk vreselijk..Ik begreep niet dat mensen dat rookten..Het was hier een beetje donker en er hing een rookgeur door de lucht..wat ook duidelijk aanwezig was..Ik werd na een paar minuten suf van..Ik ruikte de hasjgeur op waardoor het door me lichaam heen ging..waardoor ik er letterlijk een beetje suf van werd.
Er werd zachtes muziek gedraaid..Bob Marley was het wat ik hoorde..ik herkende die stem uit duizenden.Ze gingen allemaal in een hoekje zitten..en dat deed ik ook maar..Iedereen kende elkaar zo een beetje en ik zat daar als enigste nutteloos zonder dat iemand dat opmerkte.Ze praatten allemaal gezellig door elkaar..en iedereen zat er hangend bij..Alsof er verder niets meer te doen was.Ik luisterde aandachtig mee naar wat ze te vertellen hadden..Allemaal stoer praatjes hoorde ik..over wat ze wel allemaal meegemaakt hadden en wat ze gedaan hadden.Ik vond het allemaal maar bullshit maar ik zei er niets van.Er kwam een jongen aanlopen die volgens mij wat jonger dan mij was..hij groette iedereen en begon ook met zijn praatjes..Iedereen luisterde aandachtig naar hem en daarna begonnen ze te lachen..Ik vond het niet lachwekkend dus deed ik alsof ik het niet gehoord had.Hij ging naast Khalid zitten en hij haalde wat uit zijn zak..Ik zag dat het een plastic zak was ..wat erin zat leek verdacht veel op hasj..Khalid nam het zakje aan en hij pakte de hasj eruit..Niemand merkte op wat hij deed..Het was alsof het de normaalste zaak was van de wereld..Maar ik keek me ogen uit..ik had dit nog nooit gezien..Hij pakte er een papiertje bij en deed de hasj erop..hij draaide het tot het leek op een sigaret..Van voren was het breed maar het laatste stukje was dun en had een spitsvorm.Hij stak het aan en nam er een haaltje van..relaxed zat hij achterover en hij gaf het weer door aandegene die naast hem zat..Zo ging het rond tot ze bij mij aankwamen.

Ciao Baby

11-06-2002, 19:06
Soooo......goeie verhaal meid........je blijft maar schrijven he (niet dat ik het erg vind hoor, integendeel zelfs)
Ik begrijp nie waar je al die inspiratie vandaan haalt.........maar blijf vooral schrijven........


GreetingZz,

11-06-2002, 20:12
woow...echt goed verhaal zeg....komt ook vaak voor zoiets...maarre ga vooral door meid!

kiSs hindaatje

11-06-2002, 21:44


Dankjewel miss rif en Hindaatje !!!!


------------------------------------------------------------------------------------


Ik zag dat iedereen alweer versuft achterover zat..en dat ze niet meer aan het praten waren.Ze waren zo geconcentreerd bezig met die joint..Dat alle gesprekken gestaakt waren..En dat alleen om een jointje..Ik begrijp nu eigenlijk helemaal niet waarom Khalid mij hier meegenomen heeft..Ik ben niet het type jongen die hier komt..ik ben geen ´badboy´Of hoe je dat ook zou noemen..Ik snapte het gewoon niet..het klopte niet.Ik wou weten wat Khalid van mij wou..of wou hij gewoon dat ik zijn vriend werd..Vond hij me wel een aardige jongen omdat ik ook zijn landgenoot was.Het waren allemaal vragen waar ik geen antwoord op had..En ik vond dat ik hier niet hoorde..Ik was niet zo iemand die in coffeeshoppen rondhangde..Maar het was maar voor 1 keer..Na deze dag kom ik hier nooit meer..Als iemand mij hier zou zien.En me ouders er dan achter zouden komen dan zouden ze laaiend en woeden op me zijn..Ze zouden bezorgd om me worden.terwijl dat helemaal niet nodig was..Ik voelde een hand op me schouder en ik keek naast me..Het was Mo met een jointje in zijn handen...Hij reikte de jointje naar me toe en hij wou dat ik hem aannam.Wat moest ik doen ik wou geen jointje roken..Ik had het nog nooit gedaan en ik vond het niet kunnen..´Samir neem aan dan..´Hoorde ik Khalid versuft tegen me zeggen..Wat moest ik nou doen..ze keekten me allemaal aan.En het voelde alsof ik wel een haaltje moest nemen zodat hun daarna weer verder konden..Ik pakte het jointe en ik vond het stinken.Het was zo vies maar toch zat ik hier in een coffeeshop met een jointje in me handen..Overal waar ik op tegen was dat deed ik nu.Wat kon er nou misgaan..het was maar 1 haaltje..Verder niets..Gewoon om te proberen dacht ik bij mezelf..Er kon niets misgaan.Ik deed de jointje in me mond en ik nam een haaltje..De geur was verschrikkelijk en ik moest even hoesten..Wat was dat goor..Ik gaf het jointje weer gauw aan de volgende persoon die naast me zat..En ik wist niet wat ik ervan moest denken.Khalid keek me aan en zei´Jij hebt zeker nog nooit geblowd a sahbi ?´ Hij had me door.Wat moest ik zeggen hij had gelijk..´ja Khalid..´´Dat is niet erg hoor..het is even wennen.Maar daarna dan voel je je heel erg lekker..´Ja lekker stonded´hoorde ik karim weer lachend zeggen..hij was zo stoned dat hij geneens wist wat hij zei.Ik had er geen zin meer in..En ik realiseerde me opeens dat ik Leila moest bellen..ik pakte me telefoon erbij en ik zag dat leila gebeld had..´Khalid ik moet ervandoor..´´Ja is goed..ik spreek je nog.´´Ja is goed beslamma..´Niemand merkte dat ik weg was..En het boeide me ook niet..Het waren aardige gozers maar waar ze mee bezig waren was niet iets wat ik goed keurde....


Ciao Baby

12-06-2002, 13:00
Aloha,


ga door, er komt toch niet een slecht eind?

12-06-2002, 15:54
Dezelfde Avond

Nadat ik van de coffeeshop weg was gegaan ging ik nog even de stad in.Ik wou nog niet gelijk naar huis gaan.Ik had nog zolang gepiekerd en nagedacht over die Coffeeshop en over de mensen die daar waren en wat ik daar deed.Ik kon het zelf nog niet geloven dat ik een haaltje had genomen van die jointje..Ik had dat nog nooit gedaan en ik had mezelf ook altijd beloofd om het nooit te doen.Maar toch had ik het gedaan en ik moest toegeven dat het wel meeviel.Het leek wel alsof de wereld draaide om gewoon te relaxen..Iedereen zat erbij alsof ze niet nadachten over de toekomst en over wat er morgen zou komen.En nieuwe dag een nieuwe start..Nee ze wisten het allemaal wel..Ze wisten allemaal dat ze morgen gewoonweg weer daar zouden zitten en zouden blowen.Zo ging het elke dag.Ik moest daar steeds aan denken.Ik had al helemaal gepland wat ik wou gaan doen..en hoe het zou gaan gebeuren..Ik wist al waar ik over 5 jaar zou zijn en staan.En heel even dacht ik , stel dat ik over vijf jaar niet daar stond waar ik wou staan..Dat ik niet bezig was met waar ik bezig wou zijn..Stel dat het allemaal mis ging ? Wat dan ? Na deze middag dacht ik er zo over na.En ik was niet meer zeker van wat ik wou.Ik ging naar huis en terwijl ik binnen kwam werd er alweer door me moeder geroepen wie er binnen kwam..´Ik ben het yemma Samir !!´´ok !!´ Hoorde ik me moeder vervolgens weer terugschreeuwen.Ik liep naar me kamer toe en ik had alweer andere kleren aangetrokken..Ik realiseerde me dat ik Leila nog steeds niet gebeld had.Ze zou het wel begrijpen dat ik bezig was..Ik bel haar morgen wel dacht ik toen bij mezelf.Ik realiseerde me dat een verslag moest maken.Ik had er helemaal geen zin in, dat kwam niet vaak voor..Ik maak het morgen wel een dagje uitstellen zou niet zoveel uitmaken.Me maag begon alweer te knorren en ik ging naar de keuken.Ik keek of er nog wat te eten was..Ik zag dat me moeder nog eten voor me achtergelaten had.Ik was te laat thuisgekomen waardoor ik niet op tijd mee kon eten.´Samirrr !!!!!!!´hoorde ik me vader schreeuwen.Ik liep naar de woonkamer toe waar ik me moeder en vader tv zag kijken..´ja baba..? ´vroeg ik.´Waar was je..kijk hoe laat je thuis bent !!!!!´ zei me vader vervolgens..Laat thuis het is pas tien uur dacht ik bij mezelf..Het kwam niet zo vaak voor dat op deze uur thuiskwam maar dat me vader dat al erg vond dat begreep ik niet.´Samir waar heb je uitgehangen ?!!´ zei me vader vervolgens weer.Ik begreep niet dat hij zoveel wou weten.Maar hij was me vader dacht ik toen .Ik begreep niet dat hij geen vertrouwen in me had.Ik deed toch niets en ik zou ook niets doen,later zal ik me kinderen zo niet behandelen.Ik zal vertrouwen in ze hebben en ze leren wat dat is.Ik wou het niet meer aanhoren.Dit maakte me boos en ik voelde de woede alweer naar boven komen.´Ik was gewoon buiten´´Waar buiten a mesgot !!! hij noemde me mesgot nog nooit had ik me zo vernederend gevoelt.Hier had ik geen zin in dacht ik bijmezelf.Me me moeder stond op en kwam naast me staan en ze keek me aan..´Samir je stinkt naar sigareten..´ Ik wist nu niet wat ik moest zeggen ik wist dat het waar was..Komt omdat ik in die coffeeshop was.Ik had ook niet moeten gaan.Maar wat maakte het ook uit alles wat ik ook deed het was nooit goed.Ik had geen zin in een discussie die uitzoulopen in een ruzie..Het was eigenlijk al uitgelopen op een ruzie.En ik liep weer woedend weg..Ik had geen trek meer en ik ging weer terug naar me kamer..Als ik nog even langer daar gebleven was dan had ik misschien dingen gezegd waarvan ik spijt zou krijgen.Zo gebeurde het bijna altijd als ik thuiskwam.Me ouders die naar me schreeuwden en wouden weten waar ik was, niet dat dat zoveel uitmaakte.Het maakte niet uit wat ik ze vertelde ze geloofden me toch nooit en ik vertelde ze ook altijd de waarheid.Ik ging op me bed liggen en ik deed de tv aan..Ik had de muziekkanaal op gezet en ik had nergens zin in.Het liefst wou ik het huis uit.Maar het allerliefst wou ik nu bij Leila zijn..


Ciao Baby

Pagina's : [1] 2 3 4