Klote leven

[sweatheart]

door schrijven!door schrijven!door schrijven!door schrijven!door schrijven!door schrijven!door schrijvendoor schrijven!!door schrijven!door schrijven!door schrijven!door schrijven!door schrijven door schrijven!!door schrijven!door schrijven!door schrijven!door schrijven!door schrijven!door schrijven!door schrijven!door schrijven!door schrijven!


And by the way, deze lijkt helemaal niet op al die verhalen, dat is juist leuk!!!!, Dus als je wilt, wil ik graag een vervolg!
You are the best!!!!!!

[cheetah]

Samira voelde zich niet echt op haar gemak. Nouredinne wist dat. Hij wist ook dat het lang zou duren, en dat hij veel zou moeten doen om zichzelf te bewijzen.
"Je ziet er nog steeds echt goed uit" zei Nouredinne terwijl hij haar aankeek. Samira bloosde, ze voelde zich voor even net zoals de eerste keer dat ze hem zag. "Soraya, kom is bij papa" zei Nouredinne. Soraya draaide zich naar Samira. "Mama, ik ga naar papa zitten" brabbelde Samira. Nouredinne tilde Soraya op. Soraya omhelsde Nouredinne. Nouredinne was geemotioneerd. Hij hield Soraya stevig vast. "Papa zal jou nooit meer alleen laten, nooit meer." Samira voelde tranen opkomen. Wat wilde zij ook dat haar vader dit bij haar deed. Misschien was het echt goed voor Soraya dat ze veel contact met Nouredinne zou krijgen. Dan zou ze een papa hebben. En zo te zien wilde Nouredinne dat ook. "En als ze nou met zijn drieen waren. Met z'n drieeen gelukkig waren... Te mooi om waar te zijn"dacht Samira.
"Vanaf hoelaat sta je hier Nouredinne?" vroeg Samira. "Ik ben gisteravond nadat we elkaar gezien naar huis gegaan, en vandaar hier naartoe." antwoorde hij. Samira zweeg. Hij zag er inderdaad moe uit. Nouredinne ging op de voorkap van de auto zitten met Soraya op schoot. Samira bekeek de twee. Samen zagen ze er zo mooi uit. Soraya zat steeds te lachen en vergat helemaal dat ze tien minuten daarvoor huilde alsof de wereld verging. Ook Nouredinne fleurde helemaal op. "Papa houd van jou lieverd" zei Nouredinne tegen Soraya. En elke keer dat hij dat zei antwoorde Soraya terug met "ik ook van jou papa".
"Het spijt me Nouredinne, maar ik moet Soraya eten geven en even in bad doen." zei Samira. Nouredinne ging in de auto zitten en pakte uit het kastje een pakje. Het was een cadootje. "Er zit ook iets voor jou in Samira" zei hij. Soraya raakte over het dolle heen toen ze het zag. "Nee, boven pas lieverd" zei Samira. "Samira, wanneer kan ik jullie weer zien?" vroeg Nouredinne. "Geef me een kans Samira, ik kan een goede vader zijn echt, als je me nou die kans geeft". Samira dacht na. Soraya was zo gelukkig met hem en ze wilde haar alles geven wat ze zelf niet had. "ik bel je wel" zei Samira.




Ik ga zo verder...

[cheetah]

Samira en kindje gingen weer naar binnen. Haar moeder was gelukkig niet wakker geworden. "beschwieja!(zachtjes!)" zei Samira tegen Soraya toen ze brabbelen was. Soraya ging op de bank zitten. Samira maakte het pakje open. Er zat voor Soraya een videoband van vijf series van de teletubbies in. Er zat nog een klein doosje bij verpakt en een envelope. Samira opende het doosje. Er zat een goud bedelarmbandje voor Soraya in. "Wat lief he van meneertje papa" zei Samira. In de envelop zaten twintig briefjes van tien euro, dus tweehonderd euro. Samira wilde het geld niet. Erbij vond ze een brief,


Lieve Samira,
Ik weet dat je het geld niet wil aannemen. Ik zit nu in de auto en ben helemaal verward. Ik ben aan de ene kant zo gelukkig met het feit dat ik vader ben, en ookal ben ik pas 22, ik heb echt het mooiste dochtertje op de wereld. Wat me pijn doet is dat ik niet meer bij jullie ben. Ik wou, wollah, ik wou dat ik het toen had geweten, dat ik toen wist hoeveel ik van jou hield, en nog steeds doe, plus je bent de moeder van mijn kind. Ik wil bij je zijn, ik wil bij jullie zijn. Ik weet dat ik het niet kan uitleggen als we praten dus doe ik het op deze manier. Je had gelijk wat betreft een ding. Ik ben inderdaad getrouwd. Maar ik had geen keuze Samira, mijn vader dwong mij, de vrouw waarmee ik ben is mijn nicht, en ik zou een schande zijn als ik het niet zou doen. Denk je dat ik gelukkig ben? Het feit dat ik je toen heb achtergelaten het spijt me zo verschrikkelijk, ik zal het mezelf nooit kunnen vergeven, daarom vraag ik ook niet om jou vergiffenis. Ik voel zoveel verdriet Samira, ik mis jullie zo

Samira stopte met lezen. Haar wangen waren helemaal nat van de tranen. Ze zette voor Samira de videoband op. Ze haalde een diepe zucht en pakte de brief om zo verder te lezen.

je houd alleen niet meer van mij. En dus kan ik er niets meer aan doen. Dit is dus mijn straf. Ik zal er altijd voor jullie zijn, voor Soraya, mijn oogappeltje, en voor jou, de vrouw van mijn leven die ik heb laten gaan. Ik hou van jullie. Angels. Nouredinne.

Samira vouwde de brief weer op. Ze pakte direct haar telefoon. "Nouredinne, met Samira. Ik wil graag vanavond met je afspreken, komt dat uit?"

[cheetah]

Lieve meiden, bedankt voor de lieve reacties,
Het is gebeurd met een vriendin van mij, ik vertel hetaan jullie in de hoop dat jullie kunnen zien dat het echt heel moeilijk kan zijn voor een marokaans meisje om als ze eenmaal een fout begaan heeft, gewoon weer in de maatschappij kan gaan. Alleen maar oordelen en ik denk dat jullie het met mij eens zijn dat Samira in principe een goede meid is, ze is verblind door de liefde geweest. Geen maagd meer, maar dat wil niet zeggen dat het een slechte meid was. Helemaal niet. Nou ik zou het leuk vinden als jullie ook op dit berichtje zouden reageren mijn schatten:Fatima22, Fatima, majda el, zigeunertje, raniyah, sweetheart, summertime en alle andere sisters...
xxxxxx

[MissCasa]

nary mooi ga door... je hebt talent meid

[cheetah]

Samen spraken ze diezelfde avond af. Samira voelde zich weer net als op hun eerste afspraakje. Maar wat verwachtte ze nou van hem, en wat ging hij nu van haar verwachtten? Ze hadden samen een kindje, en dat ging nu voor, dacht Samira. Om half acht zou hij haar ophalen. Haar moeder wist van niets, Samira had gezegd een feest van haar school te hebben. Ze zou het haar moeder uiteindelijk wel vertellen, maar nu nog niet.
Om stipt half acht ging Samira's telefoon. "Samira, ik sta aan het einde van je straat". zei Nouredinne. Ze zouden samen uit eten gaan. Samira was best zenuwachtig. Ze had ondanks ze een kindje had gehad nog steeds een strak figuur, en droeg daarom nog steeds de kleding die ze voor haar zwangerschap ook droeg. Ze droeg een zwarte pantalon met witte verticale strepen, een zwart truitje en zwarte muiltjes. Haar haar had ze los gelaten. Ze liep naar de auto. Nouredinne staarde haar aan terwijl ze naar hem toeliep. Hij stapte uit de auto en was gekleed in een grijs pak, wat hem heel mooi stond. Ze gaven elkaar een hand.
"hoi, je eeh, ziet er echt mooi uit" zei hij zenuwachtig. Samira glimlachte en liep naar de andere kant van de auto. Tijdens de rit zeiden ze niet veel tegen elkaar. Er ging veel door Samira's hoofd heen. Dit was de jongen die haar ontmaagd heeft, die haar een kindje geschonken heeft, en die haar leven grotendeels vergald heeft. Maar toch hield ze van hem. Toch wilde ze hem. En hij haar ook. Alleen zij kon het niet. Ze kon niet meer met hem zijn.

[cheetah]

hahahah okey ihsane!


Ze kwamen aan bij een restaurant bij de Oude Haven. Het regende. Nouredinne wist hoe erg Samira regen haat daarom gaf hij haar zijn jas. "Dat hoeft niet joh" zei Samira afwijzend. Nouredinne bleef staan. "Samira, wil je terug gaan? Ik dacht dat jij hier voor een reden was. Ik hoopte dat jij ook weer met mij zou willen zijn". Samira keek hem aan. "Hoe kan je dat nou denken?" zei ze fel terug. "Kom dan breng ik je weer naar huis, als dit is wat jij wil, maar ik blijf wel een vader voor Soraya. Ik ben bezig met de scheiding van mijn exvrouw, en ik wil me bezig houden met ons kind Samira, maar ik hou van je, altijd." zei Nouredinne. Het begon harder te regenen. Samira keek Nouredinne ondanks de regen aan. Hij stond bij de auto deur. "Samira als je weg wilt, stap dan nu de auto in. Ik breng je dan naar huis, dan blijven we voor die kleine gewoon vrienden. Als dat is wat je wilt, stap dan nu in." Maar Samira bleef staan. Ze huilde. Nouredinne zag het niet door de regen. Ze wist niet wat ze wilde. Maar een ding wist ze wel. Ze hield zielsveel van hem. "Goed dan maak ik het besluit wel voor je" zei Nouredinne. Hij liep naar haar deur en deed hem open. Het regende harder. Ze keken elkaar diep aan. Het begon te onweren. Het stortte nu. Ze hield van hem. Ze hield echt van hem. Ze liep naar hem toe en drukte haar lippen op de zijne.

[cheetah]

Citaat:

Origineel gepost door cheetah
Lieve meiden, bedankt voor de lieve reacties,
Het is gebeurd met een vriendin van mij, ik vertel hetaan jullie in de hoop dat jullie kunnen zien dat het echt heel moeilijk kan zijn voor een marokaans meisje om als ze eenmaal een fout begaan heeft, gewoon weer in de maatschappij kan gaan. Alleen maar oordelen en ik denk dat jullie het met mij eens zijn dat Samira in principe een goede meid is, ze is verblind door de liefde geweest. Geen maagd meer, maar dat wil niet zeggen dat het een slechte meid was. Helemaal niet. Nou ik zou het leuk vinden als jullie ook op dit berichtje zouden reageren mijn schatten:Fatima22, Fatima maheksoen, majda el, zigeunertje, raniyah, sweetheart, summertime en alle andere sisters...
xxxxxx

Ik schrijf dadelijk een lang stuk, dus dan niet meer van die korte, maar ga eerst even eten. Zou iemand misschien op het boven vermelde kunnen reageren? Thnx kusjes

P.S. Geld dus voor iedereen he, ook de heren

[cheetah]

Citaat:

Origineel gepost door ihsane83
waar blijft de rest?
meid als je in de buurt was dan had ik je allang gebeten.
je houdt ervan om menseni de spanning te laten he?
je weet wat ik bedoel! ik bedoel het als een geintje!!!!
iwa meid ik kijk wel vanavond weer en hopelijk heb je zzzzzzzzzzzzzzzzooooooooooooooooooooooooooooo,nnnn nnnnnnnnnnnnnnnnn groooooooooootttttttttttttttttttttttteeeeeeeeeeeee eeeeeeeee stuk geschreven!
liefs van Ihsane

Hahahah, je heb mij in de gaten... Geintje meid, ik beloof je dat ik weer net zoals hoe ik in het begin deed zal schrijven. Maar ik ben bang dat ik dingen vergeet te vermelden, het staat stom van bijvoorbeeld. Oke Samira is zwanger, maar eeh wat ik dus vergeten was te zeggen is dat ze met Nouredinne uit was geweest en toen naar bed. Snappie... Jep ik ben soms een beetje traag van begrip, maar ik probeer voor jullie het op die manier te vertellen, dat jullie als haar kunnen denken, en een beetje voelen wat zij voelt.
Kus

[cheetah]

enne ik ga even eten. Over een half uur staat het erop. Inshallah.

[cheetah]

Ze voelde niets meer, het kon haar niets meer schelen. Ze deed wat haar hart haar ingaf. Ze hield zoveel van hem. En hij van haar. Hij hield haar stevig vast.
Wat had ze hem gemist. En hij haar. Het enige wat ze voelden waren elkaar, en de regendruppels. Nog steeds regende het pijpestelen. Opeens trok Nouredinne zich van haar af en pakte haar gezicht vast. Hij keek haar diep aan. "Wallah Samira, ik zal je nooit meer los laten, nooit meer zal je van mijn zijde wijken." zei hij. "Stil" zei Samira die hem daarna kuste. Samira kon haar haat gevoelens voor hem maar niet loslaten, hoewel haar liefde weer steeds groter werd, vandaar het verdriet dat ze voelde als ze aan het verleden dacht. Het schoot allemaal door haar hoofd. Het moment dat hij niet meer van haar hield, dat hij haar wegdrukte, alles. Hij heeft haar zoveel pijn gedaan. Maar Samira volgde haar hart en zette op dat moment haar verstand op nul, ze hield van hem, ze voelde zich een met hem. Het nadenken zou later wel komen. Het intresseerde haar niet wat hij nu van haar wilde. Zij had even op dat moment behoefte aan zijn liefde, liefde die hij haar altijd gaf,maar ineens voorzich hield. Nu hield hij van haar, en Samira geloofde hem, hoewel ze diep in haar hart toch die angst had.
"Samira, mijn angel, ik hou van je, je heb mij nu de gelukkigste man ter wereld gemaakt" zei hij. Maar Samira trok zich los. "Het kan niets tussen ons worden Nouredinne, je heb mij ooit kapot gemaakt en weggetrapt, vergeet mij Nouredinne" zei Samira. Het regende nog steeds heel hard, de onweer was ook wat erger geworden. Nouredinne en Samira stonden nu een paar meter van elkaar af. Ze keken elkaar aan. "ik hou van je Samira, vergeef me alsjeblieft, wat wil je dat ik doe?" zei hij. Samira wilde zo graag terug in zijn armen vallen maar ze kon het nou eenmaal niet. "Jij heb mij zoveel pijn gedaan Nouredinne, ik kan je gewoon niet vergeven, laat staan vergeten, ik, ik weet het niet Nouredinne, maar het is over tussen jou en mij" zei Samira. Nouredinne bleef haar aankijken, zijn gezicht stond serieus. "Ik hou van je. Wat kan ik nog meer zeggen. Jij en Soraya zijn mijn alles" zei hij. "Daar had je maar eerder aan moeten denken Nouredinne" zei Samira.
Ze zwegen allebei. Ze waren beide helmaal doorweekt door de regen. Het was donker en geen mens op straat. Nouredinne zakte door zijn knieen. "Samira, ik hou van je alstjeblieft". Samira begon te snikken, ze voelde zich verward, waarom deed hij dit? ging er door haar heen. "Nouredinne, alsjeblieft sta op". zei ze huilend. "Samira, ik laat je alleen met rust als je zegt dat je niet meer van me houd, ik verdwijn dan uit jou leven als je geliefde, ik ben er dan alleen als vader van Soraya. Samira hou je niet meer van me, zeg het me, dan weet ik waar ik aan toe ben." zei Nouredinne. Samira huilde. Ze wist dat ze dit moest doen. Het kon niet anders. Ze keek naar de lucht, de donkere regenachtige lucht, en sloot haar ogen. "Nee, Nouredinne, ik hou niet meer van je" en ze liep weg. Nouredinne bleef bij de auto staan. Zijn hoofd naar de grond gestaard. Zijn handen voor zijn gezicht. Nu was hij degene die er kapot van was.

Samira is lopend naar de metro gegaan. Ze voelde zich ontzettend verdrietig, en kreeg soms spijt. Maar als ze dan weer aan de dingen dacht van vroeger verdween haar spijt. Ze had goed gehandeld.

[cheetah]

Ihsane, hahaha, gekkie! Ik ga zo door, in iedergeval komt er nog een stuk bij, dat is een ding wat zeker is. Enne, oh morgen ben ik ook vrij dus vanavond kan ik lekker lang doorgaan.

XXXXX

[cheetah]

Samira liep naar huis. Ze huilde en dat was ook goed te horen. Waarom kon ze het niet, waarom kon ze niet alles gewoon vergeten. Ineens hooorde ze een auto naast haar rijden. Het was Nouredinne. Hij deed zijn raam open en keek haar aan. Daarna reed hij hard door. Hij was haar kwijt. Samira kwam doorweekt thuis aan. "Hey mam, ja het regent buiten en ik wilde liever thuis zijn." zei Samira. Toen liep ze naar het kamertje waar Soraya lag te slapen. Ze gaf haar een kus en liep naar de douche. Ze deed haar kleren uit. Ze was helemaal doorweekt. Ze deed de douche aan, warm water want ze had het koud. Voorzichtig stapte ze onder de douche.

Die nacht kreeg ze weer een droom. De vrouw met blonde haren en blauwe ogen stond voor haar. De vrouw legde haar hand op samira haar wang en er vielen bloemblaadjes uit Samira's oor. De vrouw glimlachte. En Samira werd wakker.

Die ochtend was ze nog steeds moe. Ze voelde zich niet lekker. "Moi, ik heb hoofdpijn" zei ze. "Ik ga wel even met Soraya naar de winkels, moet nog boodschappen doen" zei haar moeder. Soraya bewonderde dat zo erg van haar moeder, ondanks alle problemen nam haar moeder het leven toch weer met open armen aan.

Samira deed haar radio aan. Op de radio had ze weer de cd van Alicia Keys staan. Weer het liedje goodbye. De tekst kwam nu helemaal overeen. "How do you love someone, that hurts you oh so bad" galmde het uit de boxxen." Was het goed wat ze nu deed? Ze keek uit het raam in de hoop dat Nouredinne er stond. Maar nee, hij stond er niet.
Ze had misschien toch spijt gekregen van haar beslissing. Ze wist het niet. Ze ging op haar bed zitten en haalde diep adem. Wat moest ze doen?

[khalid1985]

ja aan 1 kant typisch en de andere kant ook logisch want de meeste jongens willen met een nederlands meisje verkering en als de tijd rijp met een marokkaanse uiteindelijk trouwen

[Najib_Spook]

he echt een mooi verhaal... ga je vandaag nog verder schrijven of hoe zit dat?

ik kan echt niet wachten

xXx Najib