Ik ben nog bezig met een ander verhaal genaamd Mijn Baas of Mijn Vriend maar ik ga er nog eentje plaatsen hoop dat het jullie zal bevallen... laat me weten of ik verder moet of niet
Leila is 17 jaar. Ze woonde eerst in Antwerpen. Ze zat in het 5de jaar en 2 maal blijven zitten. Dat had ze allemaal te danken aan de voorbije jaren waar ze door iedereen voor schut gezet werd... Ze was al ieder jaar gepest geweest, en dat alleen door haar anders zijn. Ze had geen gevoel voor mode... en al helemaal niet voor make-up en soorten haarstyles die ze tegenwoordig niet allemaal deden. En daardoor leden ook haar punten eraan... Ze kreeg geen aandacht van niemand en zat altijd helemaal afgezonderd bij de "nurds". ze3ma marokanen onder elkaar moeten sterk zijn. Zij was al helemaal uitgesloten zowel door marokaan als door een ander nationaliteit. Ze zag hoe mooie meiden aandacht kregen van de mooiste jongens op school.. Zij kon daar alleen maar van dromen. Er waren meiden die uit medelijden ff knikten naar haar... Maar meer kwam er niet van... Nu is ze verhuisd naar Gent. Haar ouders zijn onlangs gescheiden. Haar broer woonde nog bij haar vader. Maar zij wou met haar moeder mee. Het kwam haar goed uit. Weg van de ellende en weg van de school, weg van haar verleden en hopelijk naar een betere toekomst...
moet ik verder gaan of niet??