1. #1
    MVC Lid

    Reacties
    48.061
    06-02-2001

    Unhappy Wat moet je zeggen......

    Citaat Geplaatst door Yusra
    Salam ou 3aleikom.......

    Ik heb een vraag......
    Wat moet je zeggen als iemand je condoleert in het marokkaans?
    dus als iemand zegt" LLAH YE3ADDEM EL2AJR"

    wa salaam
    .

  2. #2
    De Super

    Reacties
    149
    01-04-2002

    ehhhh

    wat meestal men zegt:
    persoon1 zegt: Lbaraka fi rasek
    persoon2 beantwoordt: Matchouf bass

    That'sit

  3. #3
    MVC Lid

    Reacties
    166
    15-05-2002

    doeg

    Je kan ook zeggen:

    ma msa m3ek bas! Er is toch niemand overleden? Ik hoop het niet voor je??Maar als dat wel zo is>>3adama allahoe azrak!

  4. #4
    MVC Lid

    Reacties
    74
    15-02-2002

    salaam,

    sorry yamina maar je hebt het fout gespeld

    het is : In lilahi wa ina ilayhi radji3oen
    en azerkom allah is ook goed.
    salaam

  5. #5
    MVC Lid

    Reacties
    93
    13-05-2002

    deze topic maakt me blij om te lezen dat er nog broeders en zusters zijn
    vatos

  6. #6
    la illaha ilallah *

    Reacties
    1.109
    12-02-2007

    Ooit hoorde ik zo n verhaaltje

    Er zijn drie huizen; een krot waar niets te stelen valt, een normale huis, en een villa met al die alarm, bewaking, etc
    de dief zal niet naar het eerste krotje gaan, want daar valt niets te halen, hij zal ook niet naar die villa gaan, want daar is de kans groot dat hij gepakt word. hij zal naar die normale huis gaan.

    zo is het ook met de duivel, iemand die niets aan islam doet daar heeft hij niets aan, en iemand die zooveel imaan en kennis heeft over islam, daar kan hij niets doen, want die zijn te sterk, een voorbeeld daarvan zijn de profeten.
    dus zal hij de normale mensen proberen af te leiden.
    Jij En Je Ouders

    Lang geleden was er eens een hele grote appelboom. Een klein jongetje genoot er erg van om elke dag bij de boom te spelen. Hij klom tot de boomtop, at de appels van de boom en soms sliep hij zelfs in de schaduw van de boom. Hij hield van de boom en de boom vond het erg leuk dat de jongen met hem speelde.

    De tijd ging voorbij... Het kleine jongetje werd groter en hij speelde niet meer elke dag bij de boom. Op een mooie dag, kwam hij weer terug naar de boom en hij keek bedroefd.

    "Kom je met me spelen?" vroeg de boom aan het jongetje ." Ik ben geen klein kind meer, ik speel niet meer met bomen" zei de jongen "Ik wil nu speelgoed maar ik heb geld nodig om die te kopen"

    "Sorry, ik heb geen geld" zei de boom....." maar je kan al mijn appels plukken en verkopen, zodat je wel geld hebt".Het jongetje was erg blij. Hij plukte alle appels van de boom en ging met een glimlach op zijn gezicht weg.Vanaf de dag dat alle appels van de boom geplukt waren kwam de jongen niet meer terug.De boom voelde zich verdrietig .

    Op een dag kwam de jongen weer terug, en de boom was erg blij."Kom met me spelen" zei de boom.

    "Ik heb geen tijd om te spelen "antwoordde de jongen, "ik moet nu werken voor mijn gezin, we hebben namelijk een huis nodig, kun je me helpen?"

    "Sorry, maar ik heb geen huis" zei de boom, "maar je kunt mijn takken eraf hakken om een huis te bouwen". De jongen deed dat en ging vervolgens weer weg met een glimlach op zijn gezicht. De boom was blij dat hij de jongen gelukkig kon maken, maar de jongen kwam daarna niet meer terug. De boom werd daar eenzaam en verdrietig door.

    Op een hete zomerdag kwam de jongen terug naar de boom. "Kom met me spelen" zei de boom

    "Ik ben verdrietig en ik word ouder. Ik wil gaan varen, daardoor ontspan ik mezelf. Boom, kun jij me een boot geven?" "Weet je wat jongen, je kunt mijn boomstam gebruiken om daar een boot van te maken, je kunt dan ver weg gaan varen en gelukkiger worden".Dus dat is wat de jongen deed. Hij hakte de boomstam uit, om een boot te maken waarmee hij ver weg kon gaan varen.

    Sindsdien duurde het erg lang voordat de jongen weer terugkwam. Eindelijk,nadat er vele jaren voorbij waren gegaan ging de jongen weer eens op bezoek bij de boom. "Het spijt me jongen, verontschuldigde de boom, maar ik heb niks meer voor jou, mijn appels zijn op"

    "Appels? Die kan ik toch niet eten, ik heb geen tanden meer" zei de jongen. "Ik heb ook geen boomstam voor je om in te klimmen"zei de boom. "Klimmen? Daar ben ik nu te oud voor geworden" zei de jongen " Ik kan je echt niets meer geven, zei de boom met tranen in zijn ogen," het enige wat er nog van mij over is zijn mijn stervende wortels"

    "Ik heb niet veel meer nodig"antwoordde de jongen " alleen een plekje om uit te rusten"ik ben moe geworden na al die jaren". "Goed! riep de boom ineens, "oude boomwortels zijn gemaakt om op te leunen en uit te rusten, kom lekker bij me zitten en rust lekker uit!". De jongen ging zitten en de boom was zo blij dat er naast zijn glimlach ook nog eens een traan op zijn gezicht verscheen.

    Dit verhaal is voor iedereen. Je moet de boom zien als jouw ouders. Toen we klein waren vonden we het allemaal leuk om met pappa en mamma te spelen...Toen we groter werden deden we dat niet meer, maar we kwamen wel naar pap en mam toe als we iets nodig hadden of wanneer we in de problemen zitten. Het maakt niet uit wat er is, onze ouders zullen er altijd voor ons zijn, en zullen ons alles geven om ons gelukkig te maken. Misschien denk je dat de jongen gemeen is tegenover de boom maar dat is precies de manier waarop wij onze ouders behandelen. Als je jezelf in het verhaaltje van de jongen herkent, begin dan eens wat meer aandacht aan je ouders te geven, wees goed voor ze, net zo goed als ze voor jou zijn. Zij (en dan voornamelijk je moeder!) zijn inshallah jouw sleutel tot het paradijs. Doe je best, en vergeet niet je ouders te vertellen hoeveel je van ze houdt. Ze houden namelijk ook van jou!

    Ramadan
    In de Ramadan verandert een moslim zijn of haar hele leefwijze. We vasten heel de dag vanaf het moment dat licht begint te schemeren tot de zon ondergaat. Dus de hele tijd wanneer het licht is, eten en drinken wij niet.

    Elke dag, tijdens de ramadan, staan moslimgezinnen op voordat de zon opkomt. Dan gaan ze iets eten. Deze maaltijd heet Suhur. Dit is het enige wat we kunnen eten tot de zon ondergaat. Na de Suhur bidden wij de Fadjr gebed.

    Wanneer de zon ondergaat, met salaat Maghreb, drinken we wat water en eten we een dadel, om zo onze vasten te verbreken. Dan verrichten we de Maghreb gebed. Daarna eten we onze buikje vol. Deze maaltijd noemen we de Iftar.

    In plaats van onze lichaam te voeden, proberen we veel Qor-aan te lezen, te bidden en doe'a te doen. We doen dan ook extra ons best om geen slechte dingen te doen of te zeggen. Door deze handelingen te verrichten willen wij dichter bij Allah komen. Dit noemen we Taqwa in de het Arabisch. In het Nederlands heet dat Godvrees.

    En door een hele dag niet te eten, een hele maand lang, leer je hoe het is, als je honger hebt. Veel kinderen overal op de wereld hebben bijna geen eten en wij Alhamdulilah wel. Dat is een voordeel van de Ramadan, zo leer je Sadaqah, liefdadigheid te geven, en leer je om veel doe'a te doen voor arme mensen.

    Tijdens de gezegende maand ramadan, is de Qor-aan geopenbaard. De engel Djibriel werd door Allah naar profeet Mohammed Allah's vrede en zegeningen zij met hem. Djibriel gaf aan Mohammed Allah's vrede en zegeningen zij met hem door, dat hij uitverkoren was. Dat hij de boodschapper van Allah was en dat hij de mensen weer moest leren, om alleen Allah te aanbidden. Allah zond de engel Djibriel vanaf die dag steeds om stukjes van de Qor-aan aan profeet Mohammed Allah's vrede en zegeningen zij met hem door. Zo ging dat 23 jaar lang door.

    De Ramadan kan 29 of 30 dagen duren. Dat hangt van de maandstand af. Op de 29ste dag kijken we in de avond of we de maan zien. Als wij die zien, dan is het de volgende dag feest, de Ied el Fitr. Als we niets speciaals zien, dan vasten we nog 1 dag extra.

    Als het Ied el Fitr is, gaat iedereen naar de moskee. Vaders, moeders en kinderen. Daar bidden we een extra gebed ter gelegenheid van de Ied el Fitr. Daarna kun je bij mensen op bezoek gaan om hun een fijne Ied el Fitr te wensen. Je hebt dan je mooiste kleren aan. Je krijgt dan veel cadeaus, snoep en geld.


  7. #7
    la illaha ilallah *

    Reacties
    1.109
    12-02-2007

    sta hier even bij stil...

    Op het het laatste moment haaste ik me om naar de winkel te gaan om mijn boodschappen te kopen. Toen ik al dat volk zag, begon ik te kniezen: "Ik ga hier v马 tijd verliezen, en ik heb nog zoveel te doen. Boodschappen doen begint werkelijk een karwei te worden. Het zou goed zijn als ik kon gaan
    slapen en pas daarna wakker worden" Ik baande me een weg naar de fruitafdeling. Daar begon ik te morren over de prijzen van het fruit, terwijl ik me afvroeg of de kinderen echt zoveelzouden eten. Ik kwam terecht in een gang met speelgoed, waar ik uit een ooghoek een ventje van ongeveer 5 jaar opmerkte, die een mooie kleine pop tegen zich aangedrukt hield. Hij hield niet op met haar haren te strelen en haar zachtjes tegen zich aan te drukken. Ik vroeg me af voor wie die pop bestemd
    was. Vervolgens draaide de kleine jongen zich om naar een dame die bij hem was: "Tante, ben je zeker dat ik niet genoeg geld heb ?" De dame antwoorde hem wat ongeduldig: "Je weet het dat je niet genoeg geld hebt om ze te kopen." Daarna vroeg zijn tante hem om daar te blijven en enkele minuten op haar te wachten, waarop ze snel vertrok. De kleine jongen hield nog altijd de pop
    in zijn handen. Uiteindelijk ging ik naar hem toe en vroeg ik hem aan wie hij die pop wilde geven. "
    Het is de pop waar mijn zusje het meest naar verlangde als geschenk. Ze was er zeker van dat ze haar zou krijgen." Ik zei hem daarop dat haar vader ze haar misschien zou geven. Hij antwoorde me verdrietig: "Nee, waar mijn zusje nu is kan mijn vader niet komen. Ik moet de pop aan mijn mama kunnen geven, zodat zij ze naar mijn zusje kan brengen." Hij keek me zo droevig aan terwijl hij dat vertelde. Mijn zusje is vertrokken naar waar Allah subhana wa' ta'la is. Mijn papa zegt dat mama weldra ook naar Allah subhana wa' ta'la gaat, en daarom dacht ik dat mama de pop kon meenemen en ze aan mijn zusje geven." Mijn hart hield bijna op met kloppen. Het jongentje hief zijn ogen op
    naar mij en zei me: "Ik heb aan papa gezegt dat hij tegen mama moest zeggen dat ze niet meteen mag vertrekken. Ik heb hem gevraagd haar te doen wachten tot ik terugkeer van de winkel." Dan toonde hij mij een foto van hem, die in de winkel genomen was, waarop hij de pop vasthied, terwijl hij me zei: "Ik wil dat mama deze foto ook meeneemt, zo zal ze me niet vergeten. Ik hou van mijn mama en ik zou graag hebben dat ze me niet verlaat, maar papa zegt dat ze naar mijn zusje moet gaan." Daarna sloeg hij het hoofd neer en bleef stil. Ik haalde onopvallend wat bankbriefjes uit mijn portefeuille en vroeg aan de kleine jongen: "En als we nog eens een laatste keer je geld zouden tellen om zeker te zijn ?" "Ok", zei hij " Ik moet er genoeg hebben". Ik gleed onopgemerkt mijn geld bij het zijne en we begonnen te tellen. Er was ruim genoeg geld voor de pop, er was er zelfs nog over. Zachtjes prevelde het jongetje: " Dank je Allah subhana wa' ta'la dat je me genoeg geld gegeven hebt!" Dan keek hij me aan en zei: " Ik had aan Allah subhana wa' ta'la gevraagd om ervoor te zorgen dat ik genoeg geld zou hebben om deze pop te kopen, zodat mijn mama ze naar mijn zusje kan brengen. Hij heeft mijn dou'a gehoord. Ik wilde ook nog genoeg geld hebben om een witte roos te kopen voor mijn mama, maar zoveel durfde ik aan Allah subhana wa' ta'la niet vragen. Maar weet je, mijn mama houdt zoveel van witte rozen." Enkele minuten later kwam zijn tante terug en verwijderde ik me met mijn boodschappenwagentje. Ik eindigde mijn winkelen met een totaal verschillende ingesteldheid dan deze waarmee ik begonnen was. Ik kon het jongetje maar niet vergeten. En toen herinnerde ik me een artikel dat enkele dagen tevoren in de krant verschenen was, en waarin het ging over een bestuurder die in staat van dronkenschap op een wagen was ingereden waarin een jonge vrouw en haar dochter zaten. Het kleine meisje was op slag dood. De moeder was zwaar ekwetst en nog in kritieke toestand. Was het de familie van deze kleine jongen? Twee dagen later las ik in de krant dat de jonge vrouw gestorven was. Ik kon het niet laten om een boeket witte rozen te gaan kopen en me naar de begraafplaats te begeven. Op het graf lag een foto, een pop en een witte
    roos. Ik ben de begraafplaats al wenend verlaten, met het gevoel dat mijn leven voor altijd zou veranderen. De liefde die dit jongetje in zijn hartje droeg voor zijn mama en zijn zusje was zo ongelooflijk. En op een fractie van een seconde heeft een dronken bestuurder hem alles afgenomen.



    Je kunt dit verhaal doorgeven aan mensen die je kent. Misschien zal het iemand bereiken die er genoeg aan heeft om niet meer te rijden als hij alcohol gedronken heeft of zelfs helemaal niet meer te drinken insha'Allah.

    Een aangrijpend verhaal ... Een aangrijpend verhaal ...
    Moge Allah swt ons de goede weg laten tonen, Amien!
    Moge Allah swt ons doe'as verhoren, Amien!
    Moge Allah swt ons zegenen, Amien


  8. #8
    la illaha ilallah *

    Reacties
    1.109
    12-02-2007

    Shaitaan zegt:
    Kan jij mij voor de geest halen?
    Ik ben het die jou verleidt
    Ooit zal je ontzettend balen
    Ik ben degene tegen wie je strijdt
    Door mij werd de hel gebouwd
    Ooit zal er worden gerouwd
    Ik heb vermaak verzonnen
    Ik ben de strijd tegen Allah begonnen
    Door mij ben je bezeten
    Ik ben het aller slechtste van je geweten
    Die duivelse stem in je hoofd
    Ik ben het die jouw innerlijke rust verdoofd
    Ik maak de wereld o zo prachtig
    En doe steeds meer mensen verleiden
    Ik voel mij ontzettend machtig
    Want hoe meer zielen hoe meer ik moet uitbreiden
    Ik zal je achterna blijven gaan
    Tot dat je uitgeput raakt
    Ik zal er zijn tot jou einde van jouw bestaan
    Zodat je van je geloof afhaakt
    Ik zal je op de hielen zitten
    Tot jouw allerlaatste zucht
    Ik zal jou volgen tijdens jouw wereldse ritten
    Totdat de dood jou redt en je van mij vlucht
    Ik ben degene in jouw aardse nachtmerrie
    En jou belemmerd in jouw religie
    Ik ben degene die jij vervloekt
    Maar mijn vermaak is door jou volgeboekt
    Ik ben degene die je haat
    En tegelijkertijd ben ik jouw allerbeste maat
    Ik ben degene die jij niet in je buurt wilt
    Maar ook degene die jouw honger naar amusement stilt
    Ik zal genieten van jouw ondergang
    En jouw ziel vergooien je leven lang
    Ik ben degene die zal verschijnen
    Op de dag dat jouw goede daden zullen verdwijnen
    Ik ben diegene die je verkiest
    Over diegene die jou het leven inblies
    Ik zal jouw kinderen van het goede pad afbrengen
    En hun tussen de ongelovigen mengen
    Ik zal hen achterna gaan
    Tot het einde van hun bestaan
    Ik was er sinds Adam ontstond
    Diegene die zich heeft verwond
    Ik was te arrogant om te buigen
    Degene die te vroeg deed juichen
    Ik ben diegene die vermeld staat in de Qor’aan
    Als Iblies de shaitaan
    Ik zag je gisteren toen je jouw dagelijkse bezigheden begon.

    Je stond op zonder te knielen of te bidden.
    Je hebt zelfs geen tijd genomen om voor je eten te bidden of te danken en ook toen je naar bed ging bad je niet voor je ging slapen.je bent zo heerlijk ondankbaar! Ik waardeer dat echt in je!
    Ik kan dan ook niet zeggen hoe fijn ik het vind dat je van mij bent.

    Weet je nog, we zijn al jaren samen en toch houd ik nog steeds niet van je.Om tegen mijn natuur in eens eerlijk te zijn: "Ik haat jou omdat
    ik Allah haat enik gebruik jou alleen om Allah een hak te zetten, omdat hij mij uit de hemel schopte.

    En ik zal jou gebruiken zolang als je maar enigszins nuttig voor mij bent om Allah betaald te zetten
    wat hij deed en daarna mag ook jij van mij letterlijk oprotten.
    Weet je dwaas, Allah houdt van jou en Hij heeft grote plannen met jou, maar toch ben
    je jouw hele leven dicht bij mij gebleven, en ik zal je er dan ook voor belonen en zorgen
    dat je hele leven één grote ellende wordt.

    Wij zullen fijn samen blijven dat zal Allah zeker pijn doen.Dankzij jou laat de tijd Hem duidelijk zien wie de baas in jouw leven is.

    Denk maar eens terug aan die fijne tijd die we samen hadden, terwijl we mensenuitscholden, naar wilde feesten gingen, stalen, logen, bedrogen, hypocriet waren,overspel pleegden, rookten, ons zat dronken, de moskeediensten oversloegen, gore moppen vertelden en roddelden. Je wilt dat toch zeker niet allemaal opgeven.?

    Kom op dwaas, laten we samen in de eeuwigheid branden!

    Weet dat ik echt wat hete plannen voor je heb.
    Dit briefje is dan ook alleen maar om mijn waardering voor je uit
    te preken en je te danken voor het feit dat ik het grootste deel
    van je leven gebruik van je heb mogen maken.
    Dwaas, je bent zo'n onnozele hals dat ik wel om je moet lachen,
    wanneer ik zie dat zodra je weer een verzocht wordt je er dan direct intuint. Je doet soms zo stom, dat zelfs ik er misselijk van word.

    Maar inmiddels begint de zonde zijn tol in je leven op te eisen en dus heb ik nieuwe aanwas nodig, dus ga vooral door zoals je bezig was en leer de jeugd hoe ze moeten zondigen, liegen en bedriegen, gokken en hoe ze de moskee of de zondagsschool links
    kunnen laten liggen en in plaats daarvan naar een dansparty en of een disco kunnen gaan, en hun oren kunnen vullen met het kabaal van de top 10.

    Doe zelf ook al deze dingen in hun bijzijn, en spoedig zullen zij jeimiteren. Zo zijn kinderen nu eenmaal. Wel dwaas, ik moet nu gaan
    maar ik kom over een paar seconden weer terug om je opnieuw te
    verzoeken. Als je ook naar enig verstand had zou je ergens heen gaan waar je jouw zonden voor Allah kon belijden, en zou je die paar jaar dieje nog te gaan hebt op aarde samen met Allah doorbrengen.

    Het is wel mijn aard niet om iemand ergens voor te waarschuwen,maar ik ken je, je blijft toch wel bij me, hoewel het meer dan belachelijk is dat jij op jouw leeftijd je nog steeds aan de zonde verslingert.

    Begrijp me nu niet verkeerd hoor, ik haat je nog steeds, en dat zal ook zo blijven.

    Als je echt van me houd dan stuur je dit bericht natuurlijk aan niemand door.
    Tot de dood ons samenbrengt.
    Satan...Duivel....Iblies

    P.S. En als je echt van me hield zou je deze brief met niemand delen


  9. #9
    la illaha ilallah *

    Reacties
    1.109
    12-02-2007

    tranen weten niet van ophouden, SubhanAllah!!

    Dit is een verhaal dat me erg heeft geraakt en wat ik tijdens een gotbat aljomoa (vrijdag gebed) heb gehoord. Het verhaal gaat over Tha3laba ibn Abdurrahmane, een 16-jarige jongen die vaak bij de profeet salla lahoe alaihi wa sallam(vzmh) was.

    Tha3laba was dus een jongen die erg veel van de profeet en zijn dien(geloof) hield en hing dan ook vaak bij de profeet (vzmh) rond. De profeet verwelkomde hem dan ook in zijn gezelschap en gebruikte hem vaak als boodschapper. Op een dag was tha3laba weer in gezelschap van Mohammed (vzmh). De profeet (vzmh) stuurde hem om een andere sahabie(metgezel) te halen en tha3laba ging op weg. Terwijl hij naar het huis van de sahabie liep kwam hij voorbij een huis van een ansaar(inwoner van medina) waarvan de deur openstond. Dat wekte de aandacht van Tha3laba op en hij keen in de deuropening. Hij zag een gordijn waarachter iemand zich stond te wassen. Opeens was er een bries die het gordijn deed wapperen en Tha3laba was in staat de vrouw erachter te zien (in ongeklede staat). Tha3laba schrok ervan en liep snel verder. Hij voelde zich enorm schuldig en dacht bij zichzelf: ?de profeet stuurt mij voor een boodschap en ondertussen sta ik te kijken naar dingen die voor mij haraam(niet toegestaan) zijn..?. Hij voelde zich zo verschrikkelijk schuldig dat hij niet meer terug durfde te gaan naar de profeet (vzmh). De profeet bleef wachten op tha3laba die maar niet op kwam dagen. Mohammed vroeg de sahaba waar hij bleef maar niemand wist het. Iedereen dacht dat hij wel weer zou verschijnen. Dagen gingen voorbij en de profeet stuurde een aantal sahaba om hem te zoeken. Ze zochten hem overal in Medina maar niemand vond hem. Weken gingen voorbij en wederom stuurde de profeet Omar Ibnoe Algattab en een aantal andere sahaba om hem te zoeken. Dit keer gingen ze verder dan de vorige keer. Tussen Medina en Mekka in zagen ze een groep mensen. De sahaba liepen er naartoe en vroegen hen of ze een jongen hadden zien voorbijkomen. De a3rabieen(bedoe葉) antwoordden: bedoelen jullie de bakkaay? (de jongen die huilt). De sahaba vroegen hen om verduidelijking en de groep antwoordde: ruim een maan terug is er een jongen gekomen die aan de top van de berg leeft en dag en nacht huilt. Hij komt nooit naar beneden behalve bij zonsondergang om een kan melk van ons te krijgen. Maar de jongen lijft huilen en de kan melk wordt dan met zijn tranen vermengd. Dit gaat nu al ruim een maand zo. De sahaba besloten te wachten om te kijken of het daadwerkelijk om tha3laba ging. Bij zonsondergang kwam er een persoon de berg af en kwam aanlopen. Het was inderdaad Tha3laba, maar hij zag er niet meer hetzelfde uit. Hij scheen er afgetobd en ziek en zag de sahaba niet eens staan. Het enige wat hij deed was de kan melk aannemen terwijl de tranen van zijn wangen dropen en in de kan gleden. Hij dronk het op bedankte de mensen en wilde weer weggaan. Toen spraken de sahaba hem aan en hij schrok. Hij wilde niet antwoorden op de vraag waarom hij was weggebleven. Toen de sahaba hem zeiden dat de profeet hem wilde spreken wilde hij wegvluchten maar hij was te zwak.Het enige wat hij vroeg was of Allah iets over de nifaq had geopenbaard. De sahaba wisten daar niets van. Hij verzette zich hevig maar de sahaba brachten hem terug naar zijn huis (dragend!). Toen gingen ze de profeet melden dat de jongen weer terecht was waarna de profeet (vzmh) naar het huis van Tha3laba ging. Toen Tha3laba de stem van de profeet bij de deuropening hoorde wilde hij overeind komen maar daar was hij te zwak voor. Hij was namelijk 40 dagen lang aan een stuk wezen huilen en at en dronk niets behalve de kan melk. De profeet trad naar binnen en ging bij Tha3laba zitten. Tha3laba vroeg de profeet of Allah iets had geopenbaard over zijn nifaq (hypocrisie). De profeet stelde hem gerust door ontkennend te antwoorden. Toen trok hij de jongen op zijn schoot hoewel Tha3laba tegenstribbelde. Hij zei: O profeet, durf jij het hoofd te raken dat zo veel zonden op zich heeft genomen??. Toen voelde hij opeens tintelingen in zijn benen omhooggaan. Hij vertelde dit onmiddellijk aan de profeet en de profeet zei hem: ?dit is de dood?. Kort daarna overleed Tha3laba terwijl hij tegen de profeet aanleunde.
    Bij zijn begrafenis liepen de profeet en de sahaba mee met de begrafenisstoet. Iedereen liep in een normaalritme behalve de profeet. Hij was de enige die heel voorzichtig liep tussen de sahaba in. De sahaba vroegen hem:?waarom loop je op die manier? Er is voldoende ruimte waar je je voeten kunt neerzetten.? De profeet antwoordde hierop: ?hoe kan ik normaal lopen als ontelbare engelen de weg voor mij nauw maken???..
    Allahu Akbar!!!! kun je nagaan hoeveel zondes wij plegen per dag!!!

    laat staan zoiets!! hoe kunnen wij onze tranen nou drogen na het lezen van zo'n prachtige wijze verhaal!!


  10. #10
    la illaha ilallah *

    Reacties
    1.109
    12-02-2007

    Van de straat naar de Islam

    Beste broeders en zusters, wanneer deze verheven religie: de Islam op de juiste en zuivere manier overgebracht wordt, zal deze altijd geaccepteerd worden door mensen waarvan de natuurlijke aanleg niet vervuild is, dit ongeacht hun religieuze achtergronden.

    Dit is het verhaal van een Joods meisje dat de Weg vond naar haar Schepper. Het verhaal is geschreven door haar vriendin, die schreef:

    ?Ik zag haar voor het eerst met haar stralende gezicht in een moskee, die op een heuvel lag in een kleine stad in Amerika. Ik zag haar, terwijl zij een Engelse vertaling van de Koran las. IK groette haar met de Islamitische groet, waarna zij heel vrolijk reageerde. Wij raakten toen in gesprek en al heel snel werden wij beste vriendinnen. Op een avond zaten wij eens met elkaar aan de rand van een meer waar zij mij haar verhaal deed over haar bekering tot de Islam deed. Ze zei: ,,Ik groeide op in een Amerikaansjoods huishouden dat uit elkaar was gevallen. Nadat mijn ouders uit elkaar gingen, trouwde mijn vader opnieuw met een andere vrouw, die mij veel leed en pijn toebracht. Toen ik zeventien was, rende ik van huis weg en leefde ik als een zwerver op straat. Hier kwam ik in aanraking met een aantal Arabische jongeren. Volgens mijn dakloze vriendinnen waren ze heel gastvrij en erg vriendelijk, maar ikzelf had een grote hekel aan Arabieren.

    Na een tijdje raakte ik gewend aan het leven op straat. Toch voelde ik mij nooit gelukkig of veilig. Sterker nog, ik leed een triest en waardeloos leven. Na verloop van tijd voelde ik de behoefte om mij te verdiepen in mijn geloof om zodoende innerlijke rust en levenskracht te vinden, maar het Joodse geloof heeft mij niet kunnen overtuigen. Het is een geloof dat geen respect toont voor vrouwen of voor de mensheid wat dat betreft. Het is een individualistische godsdienst die ik ontzettend haatte. Het is een religie waarin de achterlijkheid heerst. Elke keer dat ik een vraag had, herinner ik me, kreeg ik hier nooit antwoord op.

    Later besloot ik mij te bekeren tot het Christendom: het geloof van de tegenstrijdigheden waarin het gezonde verstand nooit kan geloven. Terwijl zij van ons vragen om ons hieraan over te geven. Ik zat voortdurend met de volgende vragen in mijn hoofd: ?Hoe kan de Heer Zijn zoon doden? Hoe kan Hij kinderen verwekken? Hoe kan onze religie drie goden hebben, terwijl wij geen van hen kunnen aanschouwen?? Ik begon te twijfelen en besloot alles in de steek te laten. Ik wist dat er maar 驮 Schepper is. Nachten lang was ik aan het piekeren tot het aanbreken van de ochtend. Ik raakte helemaal van slag, totdat ik op een avond, vlak voordat het begon te schemeren, op het punt stond zelfmoord te plegen. Dit alles vanwege de slechte omstandigheden waarin ik verkeerde. Ik leefde een duister en zinloos leven. De regen stortte met bakken uit de hemel, de donkere wolken, die mij als een gevangenis omringden, stapelden zich op elkaar. De sfeer was erg akelig en het leek of de bomen mij vol haat aankeken. Ik keek uit het raam van een afgelegen huis waar ik de God smeekte: ?O Heer, ik weet dat U er bent en van mij houdt. Ik voel me opgesloten en ik ben Uw zwakke schepsel. Leid mij naar het Rechte Pad. O Heer, het is aan U om mij te leiden óf mijn leven te nemen.? Vervolgens begon ik hevig te huilen totdat ik in slaap viel.

    Ik werd ?s ochtends wakker met een verruimd hart wat mij zelden overkwam. Ik ging zoals gewoonlijk naar buiten om wat eten te zoeken, hopende dat ik iemand tegen zou komen die mijn ontbijt kon betalen of dat ik tegen een kleine betaling een klusje kon doen. Ik kwam 驮 van de Arabische jongens tegen waarmee ik een lang gesprek had. Hij vroeg mij of ik na het ontbijt met hem mee naar huis wilde gaan. Ook bood hij mij aan om samen met hem te gaan wonen. Ik besloot om met hem mee te gaan. Terwijl wij aan het eten en drinken waren en plezier hadden, kwam een bebaarde jongeman binnen. Zijn naam was Sacd, zoals ik vernam toen mijn gezelschap zijn naam verbaasd uitriep. De jongeman pakte mijn vriend bij de hand en stuurde hem weg, waarna ik begon te trillen. Ik stond immers oog in oog met een terrorist, zoals ik hen zag. Terwijl de jongeman niet eens iets had gedaan. Beleefd vroeg hij me of ik naar mijn eigen huis wilde gaan. Ik liet hem weten dat ik geen eigen woning had, waarna hij me medelevend aankeek en zei: ?Het is al goed. Vandaag kun je blijven, maar morgen moet je echt vertrekken.? Hij nam wat geld uit zijn zak en vertelde: ?Neem dit bedrag, wellicht dat dit jou van nut kan zijn totdat je een baan vindt.?

    Het werd een koude nacht en toen de bebaarde jongeman op het punt stond om te vertrekken, stopte ik hem. Ik bedankte hem en zei: ?Blijf jij maar hier, ik ga zelf wel op zoek naar een slaapplaats. Ik wil slechts 驮 ding weten? Wat was de reden dat jij jouw vriend op die manier behandelde?? Hij ging zitten en begon met mij te spreken, terwijl zijn ogen naar de grond gericht waren. Hij legde me uit dat de Islam het afzonderen met een vrouw en andere zaken, zoals het drinken van bedwelmende dranken verbiedt en dat de Islam aanspoort tot het goed behandelen van de mensen. Ik stond werkelijk versteld. Waren dit nu de terroristen waar de mensen het altijd over hadden. Ik was in de veronderstelling dat zij met pistolen liepen om daarmee iedereen die ze tegenkwamen te doden. Zo hadden de Amerikaanse media mij geleerd.

    Ik vroeg hem mij meer te vertellen over de Islam, waarna hij mij meenam naar een praktiserende moslimfamilie. Ik kwam daar aan om tien uur in de avond en werd warm onthaald. Ik begon vele vragen te stellen aan de heer des huizes: dokter Soelayman. Hij gaf mij bevredigende antwoorden, totdat ik volledig overtuigd was van de Islam dat dit hetgeen is waar ik naar op zoek was. De Islam is een heldere en duidelijke religie, die precies aansluit bij onze natuurlijke aanleg. Ik ondervond geen enkele moeite om datgene wat ik aanhoorde te accepteren. Dit was de waarheid.

    Ik kreeg een onvoorstelbaar gevoel van trots toen ik mijn bekering tot de Islam bekendmaakte. Direct daarna heb ik mijn hidjaab aangetrokken. Dit alles gebeurde de volgende dag om 驮 uur ?s middags. De dag waarop mijn hart weer tot leven kwam.


  11. #11
    la illaha ilallah *

    Reacties
    1.109
    12-02-2007

    Mijn beste vriend.
    Half acht de wekker rinkelt, Amien opent zijn ogen het eerst wat hij zegt is; "Ik dank Allah, die mij laat sterven en in de ochtend weer tot leven brengt". Hij trekt zijn gordijnen open en kijkt naar buiten de zonnestralen bedekken zijn gezicht. Hij glimlacht en loopt naar de badkamer om zijn woedu (wassen voordat je gaat bidden) te nemen.

    "Amien opschieten het ontbijt is klaar", roept zijn moeder.
    Amien komt de badkamer uit en spreekt de volgende woorden: "Ik getuig dat er geen God is dan Allah en dat Mohammed* zijn profeet is". Dan loopt hij naar zijn kamer om daar zijn gebed te verrichten. Als hij klaar is trekt hij zijn kleren aan en terwijl hij dat doet zegt hij "ik dank Allah die mij deze kleren heeft gegeven". Tevreden kijkt hij in de spiegel, hij pakt zijn schooltas en loopt naar beneden .

    Hij groet zijn moeder met Salaam en gaat dan aan tafel zitten. Moeder kijkt trots toe hoe haar zoon zijn eerste hap neemt terwijl hij de naam van Allah uitspreekt. Er wordt aan de deur gebeld, zijn moeder doet open. Daar staat Anas het buurjongetje, hij vraagt naar Amien die op hem af komt lopen. "Salaam" zegt, Amien, en Anas antwoord; "hoi Amien fiets je mee naar school? Kunnen we samen Latifa dat vervelende kind uit onze klas tegemoet rijden en haar lekker pesten".
    Amien kijkt hem aan en zegt; "Nee Anas ik rij niet met jou mee om iemand te pesten, als jij mijn vriend wil zijn dan pest je niemand, want dat doet mijn beste vriend ook niet". Anas kijkt hem aan en zegt. "Jouw beste vriend? Wie is jou beste vriend dan, jij hebt helemaal geen beste vriend".
    Amien kijkt hem aan en zegt dan, "die heb ik wel en hij heet Mohammed*". Anas kijkt hem aan en zegt; "nou goed ga jij maar lekker naar je best vriend dan". Amien glimlacht en zegt: "dat zal ik zeker doen op een dag.."

    Anas begrijpt niet zo goed wat Amien bedoelt; Hij denkt; "Wie is die beste vriend van Amien? En waarom antwoord hij met, dat zal ik zeker doen op een dag? Ik ken geen Mohammed* die Amien zou moeten kennen en in de klas zit ook niemand die Mohammed* heet". Hij fiets naar school, hij is een beetje jaloers omdat hij weet dat Amien een andere beste vriend heeft.
    Op school komt hij Omar en Ali tegen, hij loopt op ze af en verteld ze over wat Amien heeft gezegd.
    Omar zegt, "nou die best vriend van hem kan helemaal niet zo bijzonder zijn, ik ben veel beter dan hij. Ik zal er voor zorgen dat ik Amien zijn beste vriend word". Op dat moment fietst Amien het schoolplein op. Omar loopt op hem af en vraagt Amien of hij straks met hem mee naar huis gaat om met zijn nieuwe pistool te spelen. Amien kijkt hem aan en zegt; "Nee ik ga niet met jou mee om met een pistool te spelen, dat deed mijn beste vriend Mohammed* ook nooit. Mijn best vriend Mohammed* is vredelievend. En een pistool is een wapen waar mensen elkaar pijn mee doen dus ik speel daar niet mee". Omar staat versteld en zegt dan, "nou ga jij maar lekker met je beste vriend spelen. En ik geloof helemaal niet dat jij een beste vriend hebt die zo goed is". Amien zegt, "en toch heb ik die, en op een dag zullen ook jullie hem ontmoeten".
    Omar loopt terug naar Ali en Anas en verteld, "Amien wilde niet met mij mee om te spelen hij begon weer over zijn beste vriend". Ali antwoord, "nou dan zal ik het nu eens proberen. Ik heb gisteren een nieuw computer spelletje gehaald en ik weet zeker dat Amien het geweldig zou vinden om er mee te spelen. Ik weet zeker dat hij dan mijn beste vriend wordt".

    Dus loopt Ali op Amien af. "Hallo Amien". "Salaam" zegt Amien terug. En dan steldt Ali zijn vraag; "Zeg Amien ik heb een nieuw computer spelletje gekregen het is echt een geweldig spel als je er een keer mee hebt gespeelt wil je niks anders meer doen. Wat zou je er van vinden om na schooltijd mee te gaan? Dan mag je er mee spelen".
    Amien antwoord; "Nee Ali want dat zou mijn beste vriend Mohammed* ook niet doen. Computer spelletjes zorgen ervoor dat je, je huiswerk niet maakt en je salaat niet doet. Nee, sorry voor mij en mijn beste vriend geen computer spelletjes".
    Ali antwoord, "nou ik kan me niet voorstellen dat jou beste vriend zo bijzonder is, ik denk dat je liegt je hebt helemaal geen beste vriend".
    Amien glimlacht weer en zegt, "Ali ik heb een beste vriend en als je hem zou kennen zou je niemand anders meer als vriend willen". Ali zegt, "nou ga jij maar naar je beste vriend toe dan". Amien antwoord, "dat zal ik zeker doen op een dag!".

    Ali loopt terug naar Anas en Omar en verteld dat ook hij is afgewezen door Amien. Nou stonden ze elkaar aan te kijken, ze waren toch best jaloers dat Amien zo een goed beste vriend heeft. Anas zegt, "Ik wil deze vriend van Amien toch best ontmoeten". En ook Ali en Omar willen hem graag ontmoeten.
    Ze besluiten om na schooltijd naar Amien toe te gaan om hem te vragen of hij ze wil voorstellen aan zijn beste vriend.

    Dan gaat de bel en de kinderen lopen naar het klas lokaal.
    De juf zegt; "Goede morgen allemaal! Het onderwerp van vandaag is Pesten, wat vinden jullie nou van pesten? Er worden verschillende reacties gegeven.
    Zo zegt Samier de stoerste jongen uit de klas bijvoorbeeld; "nou als ik iemand er gek vind bij lopen heb ik alle recht om hem uit te lachen, moet hij zich maar normaal kleden".

    Omdat dit de populairste jongens is uit de klas begint iedereen te lachen.
    Behalve Amien die steekt zijn vinger op, de jufrouw geeft hem de beurt en Amien zegt, "Ik ben het hier niet mee eens, met pesten kwets je mensen en ik zou het ook niet leuk vinden om gekwetst te worden. Ik vind dat ieder mens in zijn waarde gelaten moet worden. Je moet een mens behandelen zoals je zelf behandeld wilt worden".
    Nu zijn echt alle ogen op Amien gericht, ze geloven niet wat ze horen, ze schamen zich een beetje.

    De juf loopt op Amien af en zegt; "Dat heb je heel mooi gezegd Amien, en dat is wat ik jullie vandaag wilde gaan leren, want je moet inderdaad elk mens behandelen zoals je zelf behandeld wil worden, het maakt niet uit hoe iemand eruit ziet". En dan vraagt ze. "Amien van wie heb jij deze wijze woorden geleerd?"
    Amien glimlacht en zegt dan; "Dit heb ik van mijn beste vriend Mohammed* geleerd". Ook de juf lacht en zegt dan: "dan heb jij een hele wijze vriend je mag trots op hem zijn".
    De klas kijkt Amien nog steeds aan, zelfs de populairste jongen uit de klas kijkt hem een beetje jaloers aan.

    De juf gaat verder met de les, en als de tijd om is gaat de bel de kinderen pakken hun spulletjes bij elkaar en lopen de klas uit.

    Amien pakt zijn fiets en wil net wegrijden. Maar dan ziet hij dat Ali, Omar en Anas naar hem toe lopen, dus blijft hij even staan. De jongens vragen alle drie tegelijker tijd: "Amien vertel ons eens wat meer over je beste vriend, het lijkt ons een goede jongen, zou je hem aan ons willen voorstellen?".

    En Amien antwoord; "Dat zou ik heel graag willen doen, maar mijn beste vriend is al een hele lange tijd geleden dood gegaan. En ook ik heb hem niet gekend." Amien kijkt nu een beetje verdrietig."

    De jongens vragen nu, "maar Amien wat erg voor je, maar je praat over hem alsof hij nog leeft?"
    Amien zegt, "dat is ook zo want in mijn hart en in mijn gedachten leeft hij nog elke dag"
    Omar vraagt Amien om wat meer over Mohammed* te vertellen.

    En dan verteld Amien, "Mijn beste vriend Mohammed*, dat is onze profeet hij had ook beste vrienden en een aantal van die vrienden heten net als ons, Amien, Omar, Ali en Anas. Dit waren vrienden die hem altijd beschermden en altijd bij hem waren ze hadden nooit ruzie. En Mohammed* was altijd goed voor kinderen en hij leerde ze om goed te zijn voor anderen".

    Ali zegt, "ik wou dat ik hem ook had gekend, zodat hij mij al die goede dingen kon leren".

    En daarop zei Amien, "Wij kunnen ook beste vrienden worden van Mohammed* net als de echt Omar Ali Anas en Amien. We kunnen anderen goede dingen leren en goed zijn voor andere kinderen. Ik heb gelezen dat als je doet wat Mohammed* altijd heeft gedaan tijdens zijn leven, dat je hem op een dag zal mogen ontmoeten van Allah".

    "Maar Amien wij weten niet wat Mohammed* in zijn leven heeft gedaan, dus kunnen we ook niet zijn beste vrienden worden" ,zegt Omar een beetje teleurgesteld.

    "Maar dat geeft niet" zegt Amien, "want, onze vriend Mohammed* heeft gezegd, "iets wat je nog niet kent kun je altijd leren". Ik zal jullie de belangrijkste dingen vertellen.
    Onze vriend Mohammed*, loog nooit, verrichte altijd zijn gebed, dacht heel veel aan Allah, hij was goed voor andere mensen, maakt geen ruzie en hij bleef zijn vrienden altijd trouw".

    De jongens waren heel blij om dit te horen, ze namen elkaar bij de hand en besloten om ook de beste vrienden van De Profeet* te worden. Vanaf deze dag zijn de jongens altijd samen. Ze doen alleen maar goede dingen, verrichten hun salaat (gebed), denken veel aan Allah, blijven elkaar altijd trouw. En vertellen andere kinderen keer op keer over hun beste vriend Mohammed


  12. #12
    la illaha ilallah *

    Reacties
    1.109
    12-02-2007

    Ik moet mijn verhaal kwijt mensen. Het doet me heel veel pijn en liever wil ik niet meer bestaan.Mijn moeder had maar één oog. Ik had echt een hekel aan haar, omdat ik altijd verschut stond door haar uiterlijk. Ze werkte als schoonmaakster op de school waar ik op zat. Op een dag kwam ze mijn les binnen en vroeg mijn leraar of ik wel mijn best doe in de les. Ik schaamde me dood. Hoe durfde ze mijn klas binnen te komen??? Ik deed alsof ik haar niet ken en keek haar aan met haat in mijn ogen.Een dag later begon een klasgenoot mij te pesten. ''Hahaha jouw moeder heeft maar één oog!''. Op dat moment voelde ik me gepest en had ik graag levend begraven willen worden. Ik wou mijn moeder graag dood hebben. Toen ik thuis kwam begon ik boos te schreeuwen: ''Val dood, door jou word ik op school gepest met je lelijke gezicht''. Ze zei helemaal niks terug en ik twijfelde niet met mijn woorden, omdat ik heel erg boos was.Geen één seconde had ik na gedacht hoe ze zicht voelde door mijn harde praatjes. Op school deed ik mijn best en ik had mijn besluit genomen om in Amsterdam te gaan studeren. Nadat ik mijn diploma had behaald ben ik gaan trouwen en kreeg ik kinderen. Ik leefde heel erg gelukkig met mijn vrouw en mijn kinderen. Op een dag belde mijn moeder aan mijn deur. Mijn kind deed de deur open en was geschrokken van mijn moeders de uiterlijk. Het was ongeveer 10 jaar dat ik haar niet had gezien en gesproken.Ik was boos geworden en stuurde haar weg. Wat kom je nou hier doen? Mijn kinderen worden bang van je ga weg van hier. Heel zachtjes zei ze toen: ''Oh sorry ik ben naar het verkeerde aders gekomen'' en ze liep weg.Maanden later werd ik op een dag wakker van mijn slaap midden in de nacht. Ik droomde over mijn moeder. Ik had besloten om weer naar mijn oude dorp te gaan om te kijken hoe het met mijn moeder gaat.Ik kwam aan ik belde maar niemand deed de deur open. De buurvrouw hoorde dat en kwam naar buiten.Ze vroeg aan mij wie ik was, want ze had me niet herkend na al die jaren. Zij vertelde mij dat mijn moeder overleden was en dat ze een brief had achter gelaten.Er stond het volgende:''Mijn lieve zoon. Zolang heb ik aan jou moeten denken. Zolang heb ik jou moeten missen. Zolang heb ik zitten huilen, omdat jij niet bij me was en omdat ik je nodig had. Ik was al die tijd eenzaam en werd maar zieker en zieker. Het spijt me dat jij door mij werd gepest toen je nog op school zat. Het spijt me dat je door mij elke keer verschut stond als jouw vrienden wisten dat ik jouw moeder was. Het spijt me dat ik naar je huis ben gekomen en dat jouw kinderen bang werden door mijn uiterlijk.Één ding moet je nog weten, wat jij nog niet weet. Toen jij nog twee jaar oud was hebben jij en je vader een auto-ongeluk gehad. Je vader was toen dood gegaan en jij had je rechteroog verloren. En ik als moeder kon het niet hebben dat jij met één oog zou opgroeien. Daarom heb ik jou mijn oog gegeven. Ik was zo blij dat de operatie gelukt was. Ik was zo blij en trots dat jij met mijn oog de wereld kon zien.Met veel liefde voor jou mijn zoon.Jouw moeder die altijd van je heeft gehouden. Veel succes in je leven.''


  13. #13
    la illaha ilallah *

    Reacties
    1.109
    12-02-2007

    uuuuuuuuuuuuuuppppppppp


  14. #14
    MVC Lid

    Reacties
    1.661
    25-09-2002

    Citaat Geplaatst door Yusra Bekijk reactie
    Salam ou 3aleikom.......

    Ik heb een vraag......
    Wat moet je zeggen als iemand je condoleert in het marokkaans?
    dus als iemand zegt" LLAH YE3ADDEM EL2AJR"

    wa salaam
    Als iemand is gestorven is het, Islamitisch gezien, gepast te zeggen (ik noem het hier gepast omdat ik niet zeker weet of het tot de Soennah behoort):

    Inna liLahi wa inna ilayhi raa-dji3oen

    Voorwaar, wij zijn van Allah en voorwaar naar hem keren we terug

  15. #15