bang voor je broer

[Amienah]

Ik ben nu al 25, woon inmiddels niet meer bij mijn ouders en leef mijn eigen leven met mijn man. Telkens als ik bij hun op bezoek ga is daar mijn oudere broer van 32. Ik kan niet vergeten hoe het vroeger was. Ik kan niet meer tegen hem vechten. Lichamelijk en geestelijk niet. Hij kan me niets meer doen. Ik heb een man die mij beschermd en woon niet bij hem in de buurt. Toch voel ik angst als ik hem zie. Angst voor eventuele agressie. Ik heb nooit begrepen waar die haat tegen mij vandaan komt. Misschien omdat ik een meisje ben? Ouders die niet ingrijpen en het toelaten. Hem wordt altijd de hand boven het hoofd gehouden. Ik heb mijn ouders gezegd dat als ze niet zorgen dat ik me veilig voel als ik bij hun thuis kom, ik nooit meer langskom. Hun reactie was: je moet de situatie accepteren zoals hij is. Ik werd vroeger dagelijks toegetakeld, achtervolgt, getreiterd etc. Oké, dat is nu voorbij, maar de angst, pijn en verdriet zijn nog lang niet voorbij.....

Heb je ook zoiets meegemaakt, dan wil ik graag van je horen hoe je hier mee omgaat of bent omgegaan.

[_Star_]

Je ouders hadden moeten ingrijpen.
Mishandeling is strafbaar !!!

[EsteeLauder01]

Ik heb het niet zelf meegemaakt maar het is grotendeels de fout van de ouders.

Ze zouden moeten ingrijpen als dergelijke dingen gebeuren tussen broers en zussen. Als zij niet ingrijpen, wie dan wel?

[vlinder]

Ik vind het schandalig hoe sommige jongens, want mannen kan je ze niet noemen, zich schuldig maken aan mishandeling! En nog wel jegens hun zusjes dan vraag ik me af: zijn er nog manieren om lager te zinken?
Wat ik meestal uit deze verhalen begrijp is dat de ouders er zich bij de situatie neerleggen,en daar valt bij mij geen touw aan vast te knopen.Ik kan me niet voorstellen dat ik een broer zou hebben die me geestelijk en/of lichamlijk zou toetakelen en m'n ouders niet zouden ingrijpen,voor mij is het onvoorstelbaar.Waar halen die jongens het recht vandaan om hun gelijke een haar te krenken en om welke redenen,want geen enkele reden geldt.
Bij het lezen van dit soort verhalen komen er bij mij gevoelens los van, onbegrip, woede, medelijden en hulpeloosheid.
Amienah tegen jou zou ik zeggen laat je niet meer intimideren ook al is het makkelijker gezegd als gedaan,maar laat je broer zien dat je een nieuw leven bent begonnen en dat je gelukkig bent.Angst tonen zal hem misschien alleen een soort gevoel van macht geven en gun het hem niet.
Sta boven hem,lok niks uit zodat het nooit jouw schuld zal zijn als het op een conflict uitdraait...en praat erover met je man ik denk dat hij je erg kan steunen want hij is nu de man in je leven en niet je broer!
Alle meiden in dit soort situaties veel sterkte toegewenst!!!want nogmaals ik vind het afschuwelijk wat de zogenaamde broers voor schade aanrichten.
En mocht er een idioot dit lezen die het normaal vind om z'n zusje in elkaar te timmere... ik zou zeggen ga op een vechtsport of langs een psychiater om te ontdekken wat je probleem is en misschien zal je dan wel inzien dat (zinloos) geweld niet de oplossing is.

STERKTE

[beautyfull]

Ik heb nog nooi in zo'n situatie gezeten, maar je hebt nu een man in je leven en inderdaad niet je broer.
Misschien is dit geen goed tip maar ik zou mijn broer opgeven voor mishandeling bij de politie en processverbaal aan zijn broek hangen. Kom nou toch Ieminah ... dit kan toch niet Wallah als het mijn broer was en hij probeerde ook maar een vinger naar me uit te steken, ik ga zijn leven vergallen kan ie tijdelijk vakantie ....

[Amienah]

Bedankt voor jullie reacties. Leylaaaaa wat jij vertelt dat je door je broer en diens vrienden in de gaten gehouden werd, heb ik ook meegemaakt. Ik werd zelfs een keer achtervolgt en gefilmd toen ik bij een Nederlandse vriendin achter op de fiets sprong. Mijn broer en zijn vrienden dachten dat ze een jongen was, daar ze korte haren had. Op de film zag je duidelijk dat het mijn vriendin was, die ook bij ons over de vloer kwam. De grootste problemen natuurlijk, want ik kon hun niet aan het verstand brengen dat het een meisje was. Het leek wel of ze gewoon een jongen wilde zien, om een reden te hebben me te kleineren. Als de vrienden van mijn broer me ergens zagen, belden ze gelijk mijn ouders op om te zeggen waar ik was. Ik voelde me steeds meer opgesloten en werd steeds meegaander/onderdaniger. Werd steeds stiller en trok me terug in mijn eigen wereldje. Uiteindelijk was ik een robot die alleen maar ja knikte en deed wat me gezegd werd om problemen uit de weg te gaan. Nu ben ik volwassen en probeer voor mezelf op te komen. Mijn man helpt me wat assertiever te worden, omdat ik nooit grenzen aangeef. Heb ik natuurlijk niet geleerd. Mijn verleden heeft vele littekenens achtergelaten. Een negatief zelfbeeld bijvoorbeeld. De vraag waarom zoiets gebeurt (die rebel stelde) stel ik me allang niet meer. Wat heeft het voor zin. Een antwoordt krijg je toch niet. Ik kan niets positiefs ondekken in de houding van mijn broer, want ik had helemaal geen behoefte om met jongens af te spreken of gekke dingen te doen. Het enige waar ik mee bezig was was overleven. De politie zou ik nooit inschakelen. Dat is hetzelfde als hoogverraad tegen je familie. Wat zouden de consequenties zijn? Daar wil ik echt niet achterkomen. Mijn man is echt een schat, maar hij kan me niet 24 uur per dag beschermen. Metawen probeer alstublief met iemand te praten over je problemen, zodat je wat steun krijgt. Ik bid voor je!!!!!

[soussiasaida]

Ik wens je veel sterkte meid.........het had niet zover mogen komen!!!

Zijn dag komt nog wel...............

[wvhh]

sterkte meiden!

[LellaNaima]

Een broer wil vaak dat je niks overkomt,
Ze zeggen het niet maar ze bedoelen het wel zo..
Ze doen alles ervoor om te zorgen dat geen jongen aan je zit ofzo..
Desnoods timmeren ze jou in elkaar.
Moeders kunnen opzich weinig doen uiteindelijk is je broer sterker het is toch een "man". En Vaders bemoeien zich er niet zoveel mee.
Elhamdoulilah de mijne wel.
Het is verkeerd wat ze doen en ik snap wel dat je bang bent
Het is mishandeling ja, maar het is je bloedeigen broer.. die kan je niet zomaar gaan aangeven bij de politie.. niet alleen voor Familieveraad ofzo maar ook voor je zelf uiteindelijk ga je er spijt van krijgen ik bedoel je houd aan de andere kant toch veel van hem.. jullie hebben ook leuke tijden samen gehad of niet:O

Lieve schat je moet hem niet straffen, want als hij dat verdiend dan zal Allah dat doen. Veel sterkte ook voor de andere Dames in deze situatie!

[Chesterfield]

Anders bel je even de politie....?

[Rachid_adam]

Anders bel je even de politie....?

Is alweer 5 jaar geleden..

mevrouw is nu al 30 jaar

[Chesterfield]

Is alweer 5 jaar geleden..

mevrouw is nu al 30 jaar

Ze zegt dat ze ''toegetakeld'' is. Als dit dus op mishandeling slaat dan kan ze de politie best bellen, dat is echt niet verjaard na 5 jaar.

[Rachid_adam]

Ze zegt dat ze ''toegetakeld'' is. Als dit dus op mishandeling slaat dan kan ze de politie best bellen, dat is echt niet verjaard na 5 jaar.

Daar had je 5 jaar geleden mee moeten komen..

Daar is het nu telaat voor..

[m1sssiham]

Belachelijk dat je geen vrienden kunt zijn met je broers.
Mijn broers en ik hebben een hele hechte band en ja natuurlijk krijg ik wel eens een preek of dergelijk maar om losse handjes te hebben laat ik niet toe. Een vrouw hoort gerespecteerd te worden en als ze die respect niet krijgt dan dwingt ze het af. Blijkbaar moet je jezelf wat harder opstellen tegenover je broer en niet steeds in een hoekje kruipen. Je bent nu oud en wijs genoeg en bovendien ben je de vrouw van een man. Ik zou hem vertellen waar het op slaat en als je dat moeilijk vind probeer het met een grapje of dergelijk.. Band met je broer hebben is onmisbaar in mijn ogen.

Veel sterkte meid.

[Mvr_ZZ]

Sterkte meid! En niet alleen jij, ook alle andere die hiermee te maken hebben of hebben gehad. Alles komt goed insha'Allah...