Geplaatst door
abu_jousouf 
ten eerste wat is megool??
ten tweede er is een meningsverschil tussen de sahaba of doden je kunnen horen of niet.. dit is een bekende meningsverschil in de ummah...
Imam Qurtubi zegt in zijn Tafsir (Surah Naml, Ayah 80):
فلو لم يسمع الميت لم يُسلَّم عليه. وهذا واضح
"Als de doden niet horen, dan horen ze ook niet gegroet te worden. Dit is waadih (duidelijke)."
Ibn Kathir zegt ook over het groeten in zijn Tafsir:
وهذا خطاب لمن يسمع ويعقل، ولولا هذا الخطاب، لكانوا بمنزلة خطاب المعدوم والجماد، والسلف مجمعون على هذا، وقد تواترت الآثار عنهم بأن الميت يعرف بزيارة الحي له،
“Dit is het aanspreken van iemand die hoort en denkt. Anders was dit gewoon zoals het aanspreken van een afwezige of levenloze object. De Salaf hadden consensus, en het is met Tawaatur overgeleverd, dat volgens hen de doden weten wie hen bezoekt."
Imam Al-Shanqiti zegt:
لو كانوا لا يسمعون سلامه وكلامه لكان خطابه لهم من جنس خطاب المعدوم ولا شك أن ذلك ليس من شأن العقلاء
"Als zij de Salaam en Kalaam niet hoorden, dan was het zoals het aanspreken van een levenloze object, en zonder twijfel is dat geen eigenschap van gezonde mensen!"
Ibn Abi Al-Izz Al-Hanafi zegt ("Sharh Tahawiyah", 85):
من قال: إن الميت ينتفع بقراءة القرآن عنده باعتبار سماعه كلامَ الله، فهذا لم يصحَّ عن أحد من الأئمة المشهورين، ولا شكَّ في سماعه، ولكن انتفاعه بالسَّماع لا يصحُّ، فإن ثواب الاستماع مشروط بالحياة
"Degene die zegt: Doden benefitten van het horen van de Qur'an, want het zijn de Woorden van Allah, dan is dat niet correct overgeleverd van een enkele bekende geleerde! Er is geen twijfel dat ze horen, maar dat het horen ervan hen zal baten klopt niet, want om beloning te krijgen van het horen moet je levend zijn."
Ibn Taymiyah zegt op velen plaatsen in zijn Fatawa:
والصحيح أن الميت يسمع كلام الأحياء
"De correcte opinie is dat de doden de woorden van de levenden horen."
نعم يسمع الميت ـ في الجملة ـ كما ثبت في الصحيحين
"Ja, de doden horen in algemeen (fil-jumlah), zoals bevestigd is in de Sahihayn."
وقد ثبت عنه في الصحيحين من غير وجه أنه كان يأمر بالسلام على أهل القبور فهـذا خطاب لهم، وإنما يخاطب من يسمع
"Het is via verschillende ketens in de Sahihayn overgeleverd dat hij (de Profeet) mensen aanspoorde om de mensen van de graven te groeten met de Salaam. Dus zij worden daarmee aangesproken, en iemand wordt slechts aangesproken als die hoort."
فهذه النصوص وأمثالها تبين أن الميت يسمع في الجملة كلام الحي، ولا يجب أن يكون السمع له دائماً، بل قد يسمع في حال دون حال
"En deze teksten en soortgelijken tonen aan dat de doden de woorden van de levenden horen in algemeen (fil-jumlah). Het hoeft niet zo te zijn dat ze voortdurent horen, soms kunnen ze horen en soms ook niet."
وهو صلى الله عليه وسلم يسمع السلام من القريب وتبلغه الملائكة الصلاة والسلام عليه من البعيد
"En hij - vrede zij met hem - hoort de Salam van wie dichtbij (zijn graf) is, en de Engelen brengen hem de salaat en salaam van ver."
فأما استماع الميت للأصوات، من القراءة أو غيرها، فحق
"Dat doden de stemmen horen, van recitaties en andere stemmen - dat is haqq (waar)."
فإن الميت يسمع النداء
"De doden horen als ze worden aangeroepen."
volgens ibn taymiyyah kunnen ze dat dus wel, alleen hij rahimahu Allah zegt het is bida'a wat naar shirk kan leiden..
Ibn taymiyyah zegt:’Niemand van hen kwam naar de graf van de profeet en ook niet naar de graf van Ibrahiem noch naar een graf van een van de profeten en zei:’Wij klagen bij u tegen de zwaarheid van de tijd of de kracht van de vijand of de meerderheid van de zondes.’ En hij zei ook niet:’Vraag Allah voor ons of voor uw ummah dat hij hen begunst of doet zegevieren of hen vergeeft.’ Sterker nog dit en wat er op lijtk is geinnoveerde bidae die niet goedgekeurd werd door een enkeling van de imams van de moslims, het si neit verplicht noch aanbevolen volgens de overeenkomst van de moslims.’ ( Majmu al fatawaa 1/162 )
Hij zei ook:Het is voor ons niet wetgegeven dat wij zeggen (bijd e graf van de profeet) doe dua voor mij of vraag voor mij uw Heer, neimand deed dit van de sahaba noch de tabi’ien en niemand heeft dit opgedragen van de imams en niets is vermeld in de ahadith heirover...zij kwamen ook niet bij de graf van de profeet zeggende: Of profeet van Allah roep Allah aan voor ons of vraag Allah voor ons om het te laten regenen of wij klagen aan uw wat ons is overkomen etc. Niemandvan de sahaba heeft dat ooit gedaan, sterker nog het is een bidae, waarover Allah geen bewijs heeft nedergezonden.’ (Majmu al fatawa 27/76 )
en hij zei: :’Zo ook de de profeten en de vromen, ook al zijn zij levend in hun graf en kunnen zij dua doen voor de levende en ook al is daarover athar overgeleverd, dat duidt er niet op dat het toegestaan is voor iemand om dat van hen te vragen, niemand van de salaf heeft dat gedaan, want dat is een weg naar het assoccieren van hen naast Allah en het aanbidden van hen naast Allah, in tegenstelling als men dat van hen vraagt als zij levend zijn, want dan leidt het niet naar shirk.’ (Majmu al fatawa 1/330 )
en volgens ibn kathir rahimahu Allah heeft hij deze mening terug genomen.. lees de citaten:
قال البرزالي: وفي شوال منها شكى الصوفية بالقاهرة على الشيخ تقي الدين وكلموه في ابن عربي وغيره إلى الدولة، فردوا الأمر في ذلك إلى القاضي الشافعي، فعقد له مجلس وادّعى عليه ابن عطاء بأشياء فلم يثبت عليه منها شيء، لكنه قال لا يستغاث إلا بالله، لا يستغاث بالنبي استغاثة بمعنى العبارة، ولكن يتوسل به ويتشفع به إلى الله فبعض الحاضرين قال: ليس عليه في هذا شيء ورأى القاضي بدر الدين بن جماعة أن هذا فيه قلة أدب.
(707البداية والنهاية/الجزء الرابع عشر)
