Met de inval door het Turkse leger in het door de Koerdische PKK/YPG bezet gebied rond de stad Afrin lijken ook de ambities van de Koerdische PKK en YPG (1) richting de vuilbak te gaan. Te hoog gevlogen, Icarus achterna. Aan de grote ambities van de door de VS aangeporde Turks-Syrische Koerdische groepen lijken zoals ook in Irak met de Koerdische Democratische Partij (KDP) van gewezen ‘president’ Massoed Barzani een einde te komen.
Barzani achterna
Deze laatste nam na het referendum voor de onafhankelijkheid en de tegenmaatregelen van Iran, Turkije en Irak ontslag en liet zijn ‘onafhankelijk’ Koerdistan achter in een totale chaos. Het is nu zoals voorheen een gewone provincie van Irak geworden met maar beperkte autonomie en amper geld.
De VS en Israël lieten de KDP vallen als een baksteen en konden feitelijk ook niet anders. Anders reageren betekende een nieuwe oorlog voor de VS en dat wilde Washington niet. En Israël of de Europese bondgenoten, waaronder België, konden alleen maar toezien hoe hun drijverijen mislukten. Manipulaties die de Koerden en andere bevolkingsgroepen slechts miserie hebben gebracht.
Op deze kaart is duidelijk te zien dat het inderdaad de strategie van de VS en de PKK/YPG was om westwaarts op te rukken tot aan de Middellandse Zee. De groene vlek tussen de gele vlekken is het door Turkije tijdens de operatie Schild van de Eufraat bezet gebied. Ook dat gele gebied ten westen van de Eufraat is een Turks doelwit geworden. Rood is in handen van de Syrische regering.
De kaart is wel al enkele maanden oud en sindsdien is een 20 à 25% van de grote groene vlek door het leger veroverd. Zo werd dit weekend de luchtmachtbasis van Aboe al Duhur veroverd op al Qaeda en haar bondgenoten. Het gebied ten oosten van de lijn naar Aboe al Duhur is of bevrijd of door het leger omsingeld. Zwart is gebied dat nog onder controle valt van ISIS.
Deze ochtend werd ook de vlakbij gelegen gelijknamige stad door het leger ingenomen. Een erg zware nederlaag voor al Qaeda en haar bondgenoten die er al hun middelen hadden ingezet.
Hetzelfde is nu aan het gebeuren in Syrië, zij het gezien de omstandigheden op een andere wijze. De PKK/YPG had, geil gemaakt door de als steeds waardeloze Amerikaanse beloften, het ganse gebied ten oosten van de Eufraat plus een groot stuk ten westen ervan aan de Turkse grens bezet. Veel meer dan ze militair ooit zouden aankunnen. Hebzucht dus, ongebreidelde hebzucht zelfs.
Sykes-Picot II
Het is duidelijk dat de alliantie van de EU, De VS, Israël en Saoedi-Arabië rekenden op een Groot-Koerdistan dat grote delen van Turkije, Irak, Syrië en Iran zou omvatten. Het nog maar eens amputeren van Turkije en het nog maar eens hertekenen van de grenzen van de regio door de Westerse grootmachten. Sykes-Picot II dus. Een remake van het Brits-Frans akkoord uit 1916 over het opdelen van het Ottomaanse rijk.
De regio rond de stad Afrin waarbij de pijlen de richting aanduiden van de Turkse inval. Die was op dag 1 voor de Turkse regering erg teleurstellend.
Maar dit is 2018, meer dan honderd jaar na 1916 en de machtsverhoudingen zijn dan ook niet meer hetzelfde. Een besef dat in de EU en de VS maar niet wil doordringen. De Arabische staten hebben nu eigen structuren en georganiseerde legers en Iran is een middelgrote mogendheid geworden die niet meer met haar laat sollen. Hetzelfde met de andere landen daar en Hezbollah.
Pogingen vanuit Israël, Brussel en Washington om die staten definitief te vernielen raakten uiteindelijk en ondanks de massale inzet van geld en wapens nergens en zullen ook nergens raken. Het wekt dan ook verbazing en getuigt van grote onkunde dat de PKK/YPG na eerdere weigeringen om Oost-Syrië te bezetten uiteindelijk toch viel voor de Amerikaanse en Europese sirenenzang.
Middellandse Zee
Uit de getuigenis van een naar Turkije overgelopen topman van het Syrisch Democratisch (1) Front (SDF), de door de VS aan de PKK/YPG gegeven naam, blijkt dat het originele plan was om gans de Syrische-Turkse grens te bezetten tot aan de Middellandse Zee. Strategisch erg interessant. Het zou de PKK/YPG een doorgang hebben gegeven naar de zee en zo hun omsingeling door Turkije, Syrië, Iran en Irak hebben doorbroken.
Wie de illusie heeft dat de YPG los staat van de Turkse PKK dient die foto goed te bekijken. Het toont het centrale plein in de Syrische provinciehoofdstad Rakka waar de YPG en het zogenaamde Syrisch Democratisch Front (SDF) een feestje bouwen na het verjagen van ISIS. En dit onder een heel grote spandoek met daarop een glimlachende Abdoellah Öcalan, de Grote Leider van de PKK. Men kan zich zo inbeelden hoe men bij het zien van dit beeld hierop in Ankara, Teheran, Damascus en Bagdad reageerde. Een Turk die regeerde over Rakka!
https://willyvandamme.wordpress.com/...arus-achterna/