Een uitleg van het Woord van Tawheed
Sheikh ul-Islaam Muhammed ibn Abdul-Wahhab rahimahullah
Bron: Majmu’ at-Tawheed
Alle Lof is aan Allah, Moge Zijn vrede en Zijn zegeningen met zijn Profeet zijn.
Sheikh Muhammed ibn Abdul-Wahhab werd gevraagd over de betekenis van ‘La ilaha ila Allah’ en hij antwoordde als volgt:
Onderscheid tussen Imaan en Kufr
Weet, moge Allah genade met u hebben, dat deze verklaring het onderscheid is tussen kufr en islam. Het is de verklaring van taqwa en de stevigiste handvat zoals door Ibrahim ‘aleihi salaam werd verklaard:
Een blijvend woord
“En hij maakte het (la ilaha ila Allah) een blijvend Woord voor zijn nakomelingen, opdat zij terug mogen keren.”
[Surat az-Zukhruf; 28]
De betekenis en erkenning is vereist, niet slechts de uitspraak ervan
Wat hier wordt bedoeld is niet slechts het uitspreken ervan met de tong terwijl men onwetend is over de betekenis. Want waarlijk de hypocrieten zeggen ‘la Ilaha ila Allah’, bidden en betalen aalmoezen, maar zullen zich, onder de ongelovigen, in de laagste gedeelte van de Hel bevinden. Echter wat de bedoeling is, is dat je de verklaring uitspreekt, het tegelijkertijd te erkennen in je hart en ervan te houden en van zijn mensen (de moslims) en het haten en vijandschap hebben tegen datgene of diegene die het tegenstreven. Zoals de Profeet salla Allahu ‘aleihi wa salam heeft gezegd:
“Wie oprecht La ilaha ila Allah’ zegt…”, in een andere overlevering: “…oprecht vanuit zijn hart…”, in een andere overlevering: “..waarachtig vanuit zijn hart…” en in een andere hadieth: “Degene die La ilaha ila Allah zegt en ongelovig is in alles dat naast Allah wordt aanbeden..” en zo zijn er meerdere ahadieth die aangeven dat de meeste mensen onwetend zijn over deze getuigenis.
Verwerping en aanname
Dus weet dat deze verklaring bestaat uit een verwerping en een aanname. Verwerping van aanbidding aan een ander dan Allah die onderdeel is van zijn schepping, zelfs als het gaat om (het aanbidden van) Muhammed salla Allahu ‘aleihi wa salam en Jibriel ‘aleihi salam en meer zoals de Awliyaa en de vromen.
Dus wanneer je dit hebt begrepen, besef dan dat de Uluhiyyah (aanbidding), die Allah voor zichzelf heeft bevestigd en verworpen heeft voor Muhammed salla Allahu ‘aleihi wa salam en Jibriel ‘aleihi salam, zo ver reikt dat zij niet eens het gewicht van een atoom ervan in deelnemen.
Wat is Uluhiyyah?
Weet dat Uluhiyyah datgene is wat de mensen van onze tijd (de periode waarin de sheikh leefde) hebben benoemd tot het ‘geheim’ en ‘wilaayah’ (loyaliteit) en de betekenis van ilah is bij hen de ‘wali’, die volgens hen het geheim (van het ongeziene) kent. Hij is degene die zij al-faqir, sheikh, sayyid, etc noemen. Dat is omdat zij geloven dat Allah tevreden is wanneer sommigen van zijn schepsels een status verkrijgen waarbij iemand zich naar hen keert met hoop, het zoeken van hulp en door hen bemiddelaars te maken tussen henzelf en Allah. Dus de mushrikien van onze tijd beweren dat deze ‘heiligen’ hun tussenpersonen zijn en zij noemen hen ‘al-awaloen al-aalihah’ (de eerste der goden) omdat volgens hen een tussenpersoon een ‘ilaah’ (god) is.
Verwerping van tussenpersonen
Echter wanneer iemand ‘la ilaha ila Allah’ zegt, dan ontkent dit hun tussenpersonen en om volledig begrip hierover te hebben, moet je de volgende twee zaken kennen:
Bevestiging van Rububiyyah is niet voldoende
Het eerste:
dat je weet dat de kuffar die de Boodschapper van Allah salla Allahu ‘aleihi wa salam bevocht, doodde, hun bezit veroverde en waarvan hij toestond dat de vrouwen werden genomen, tawheed ar-Rububiyyah voor Allah erkenden. Wat inhoudt dat niemand schept, voorziet, leven geeft, doodt en alles bestuurt behalve Allah alleen, zoals Hij, de Meest Verhevene zegt (vertaling van de betekenis):
“Zeg: ‘Wie voorziet u vanuit de hemel en de aarde? Of wie is het die macht heeft over de oren en de ogen? En wie brengt de levenden uit de doden en de doden uit de levenden voort? En wie bestuurt het al?’ Zij zullen zeggen: ‘Allah’. Zeg: ‘Zullen jullie dan niet bang zijn voor Allah’s bestraffing?’
[Surat Yunus; 31]
Dit is een groot en belangrijk principe aangezien de kuffar dit bevestigden en al het bovenstaande accepteerden, maar het maakte hun bloed en hun bezit niet onwettig. Zij gaven ook aalmoezen en verlieten de verboden zaken uit vrees voor Allah (Hij die vrij is van onvolkomenheden, de Meest Verhevene), maar..
De oorzaak en reden van hun ongeloof
Het tweede is:
datgene wat heeft veroorzaakt dat hun ongelovigen zijn en waardoor hun bloed en bezit geoorloofd was; was het feit dat zij tawheed al-uluhiyyah voor Allah niet erkenden. Het (Tawheed al-Uluhiyyah) houdt in dat je je smeekbeden, je hoop alleen naar Allah richt zonder deelgenoten en om geen hulp te zoeken, te offeren, of een eed af te leggen voor of bij een ander dan Hem, niet bij een engel noch bij een gezonden profeet, want degene die dat doet is ongelovig geworden.
De shirk van de heidenen
Wat hierop volgt is te weten dat de mushrikien die de Boodschapper van Allah salla Allahu ‘aleihi wa salam bevocht, gewoon waren om de rechtschapenen aan te roepen zoals de engelen, ‘Isaa ‘aleihi salaam, ‘Uzair en andere awliyaa. Dit was de reden van hun ongeloof, ondanks hun erkenning van het feit dat Allah de Schepper, Instandhouder en Ontbinder van alles is.