Een tijdje geleden, leerden ik en mijn ‘toekomstige’ elkaar per toeval kennen.
Onbeseft groeide er iets en ontstond er een band. Toen we er later achterkwamen dat we 20 jaar van elkaar verschillen, wisten we niet wat te doen. Ons contact stopzetten? Verder gaan?
Na een poging gedaan te hebben om elkaar te vergeten, kwamen we weer in contact. Het leek onmogelijk om elkaar los te laten, en dus besloten we verder te gaan. Ik ben 20, en hij is 40. Ook heeft hij een kind uit een vorig huwelijk.
Nu zijn we aan het denken om serieuze stappen te nemen, en alles officieel te maken.
Tot nu toe merken we niks van het leeftijdsverschil, we komen erg goed overeen. Ondanks dat ik erg veel van hem houd, en weet dat er weinig mannen als hem bestaan, slaan de twijfels weer toe.
Ik ben zo onzeker over de situatie, over hoe mijn ouders zullen reageren. En of het wel verstandig is om met hem te trouwen, dan denk ik vaak ‘als ik 40 ben, is hij 60. Als ik 50 ben, is hij 70’.
Ik weet echt niet wat ik moet doen.