Out of ammo? Zo te zien wel. Anyway, je zet jezelf weer behoorlijk te kijk want het is overduidelijk dat jij niet wil antwoorden omdat je weet dat je het niet kan verdedigen dus daarom probeer je een rookgordijn op te trekken door een side-discussion op te starten.Geplaatst door Durani
Wat jij van hem eist heeft not in a million years betrekking op zijn vraag aan jou en dat weet je.
Doei.
Wat ik hieruit begrijp is dus dat du'a drieledig is:
1. Istighaatha (bijvoorbeeld vragen om meer bezit, kennis, medicijn etc)
2. Isti'aana (bijvoorbeeld vragen om genezing, hulp, uitvlucht, bevrijding etc)
3. Dhikr (bijvoorbeeld uitspreken van de shahada, tasbi7, ta7mid etc)
Allemaal gericht tot Allāh.
Een uitzondering is dat istighaatha ook in bepaalde zaken aan de medemens gevraagd kan worden, zoals het juiste medicijn of opslag in inkomen. Terwijl isti'aana daarentegen zaken behelst die aan Allāh gevraagd worden en die alleen Allāh kan verwezenlijken.
والله أعلم
Hier is mijn antwoord op je vraag , want ik weet dat je geen definitie kan vinden in 100 jaar ... altijd na dit 1 vraag, verdwijnt de Najdi automatisch zoals de Jinni van Aladin in zijn lamp ; )))
Of hij blijft en er komt geen antwoord ... anyway:
'Sujoed' is geen aanbiddingen OPZICH, maar het kan gericht worden naar 2 verschillende dingen:
1- Naar iets dat AANBEDEN wordt: Afgoden zoals Zon, Maan, Vuur, Kruis, Krishna, Laat, Uzza, Bomen, Stenen, Afgodsbeelden, etc. (Dit is automatisch Kufr/Shirk in onze oordeel - tenzij Qarain anders tonen)
2- Naar iets dat NIET-AANBEDEN wordt: Vader, Moeder, Leraar, Graven van Shaykhs, Profeet etc. (Dit is GEEN Kufr/Shirk opzich, maar kan Kufr/Shirk zijn als iemand goddelijkheid toekent aan dezen)
Tafseel , in jou 2 situaties (Iblies + Overledene) die jij mixt:
1- IBLIES: De duivel is een Taghoet - een AFGOD die aanbeden wordt - zoals Allaah ons waarschuwt: "لا تعبد الشيطان - Aanbidt de duivel niet." (19:44).
Als iemand 'PROSTREERT' naar een afgod, dan oordelen wij dat dat afgodendienst is , net zoals iemand die prostreet voor de Zon, Maan, Krishna, Vuur, Kruis, Laat, Uzza, Bomen, Stenen, Afgodsbeelden etc, die ook aanbeden worden.
Wij oordelen op de Dhaahir en dat is: SHIRK.
Niet omdat deze daden OPZICH aanbiddingen zijn, maar omdat deze daden in zo'n situatie onlosmakelijk gebonden zijn met aanbidding van deze afgoden...ze zijn dus automatisch gelinkt met aanbidding ervan ... het bestaat niet zonder dat!
Al-Qaadhie 'Iyaadh zegt ("Al-Shifaa", 2/287):
وكذا نكفر بكل فعل أجمع المسلمون على أنه لا يصدر إلا من كافر، وإن كان صاحبه مصرحاً بالإسلام مع فعله ذلك الذي لا يصدر إلا من كافر، كالسجود للصنم والشمس والقمر والصليب الذي للنصارى والنار
"En zo wordt het ook Kufr als iemand iets doet waar alle Moslims over het eens zijn dat niemand zoiets kan doen behalve de Kaafir .. zoals prostreren voor een afgod, of de zon, of de maan, of de Christelijke kruis, of het vuur!"
An-Nawawi (7/283):
والأفعال الموجبة للكفر هي التي تصدر عن تعمد واستهزاء بالدين صريح؛ كالسجود للصنم، أو الشمس
"Bepaalde daden zijn compleet verbonden met Kufr, dus ze kunnen niet plaatsvinden behalve met ta'amd en istihzaa met religie, zoals prostreren voor een afgod of de zon."
Niemand word wakker in de ochtend met: "Oh wat een mooie ochtend! Laat ik vandaag voor de duivel prostreren."
Prostratie naar de duivel is daarom GELINKT met aanbidding van de duivel ... daarom prostreert niemand naar 'The Statue of Liberty', maar wel naar 'Krishna'.
Maar let op: Zelfs als iemand prostreert naar een afgod, en de QARAAIN tonen aan dat zijn intentie niet die afgod is of het aanbidden ervan of dat hij is gedwongen om te prostreren, dan is zelfs dat niet 'kufr'.
Ibn Taymiyah heeft dit uitgelegd.
2- OVERLEDENE: Als iemand PROSTREERT voor de graf van een overledene - zoals de Profeet - zonder overtuiging in de goddelijkheid daarvan - dat is VERBODEN maar niet KUFR/SHIRK OPZICH.
"Prostratie - سجود" is GEEN aanbidding OPZICH ... het is NIET automatisch gelinkt met RUBUBIYAH/ULUHIYAH - het is van 2 soorten:
- Prostratie van Groet - سجود التحية (TOEGESTAAN IN OUDE SHARIAHS - verboden in onze Shariah)
- Prostratie van Aanbidding - سجود العبادة (NOOIT TOEGESTAAN li-ghayrillah)
Als 'Prostratie' opzich een aanbidding was - dan zou het nooit toegestaan zijn in de oude Shariahs! De broers van Yusuf prostreerden voor hem. De Engelen prostreerden voor Adam.
Tawheed verandert niet en kan niet geabrogeerd worden... de Asludin van ALLE profeten was dezelfde: إنا معاشر الأنبياء ديننا واحد
Al-Shawkani zegt:
وأما قوله (ومنها السجود لغير الل) فلا بد من تقييده بأن يكون سجوده هذا قاصداً لربوبية من سجد له، فإنه بهذا السجود قد أشرك بالله عز وجل وأثبت معه إلهاً آخر، وأما إذا لم يقصد إلا مجرد التعظيم كما يقع كثيراً لمن دخل على ملوك الأعاجم أنه يقبل الأرض تعظيماً له، فليس هذا من الكفر في شيء
"Maar zijn woorden: "En daartoe behoort de prostratie naar ander dan Allah" - zonder twijfel is dit gerestricteerd tot het doelen op de goddelijkheid (Rububiyah) van datgene waarnaar hij prostreert! Dan pas heeft hij met deze prostratie Shirk met Allah gepleegd en aan Hem een deelgenoot toegekend. Maar als de intentie niet meer is dan respect, zoals bij velen gebeurt wanneer ze bij Ajam-koningen binnenlopen, of dat ze de grond kussen uit respect voor hen - dan heeft dit hellemaal niets met Kufr te maken!"
Ad-Dhahabi schrijft ("Mujam Shuyukh" 1/73):
ألا ترى الصحابة من فرط حبهم للنبي صلى الله عليه وسلم قالوا: ألا نسجد لك؟ فقال: لا، فلو أذن لهم لسجدوا سجود إجلال وتوقير لا سجود عبادة كما سجد إخوة يوسف عليه السلام ليوسف، وكذلك القول في سجود المسلم لقبر النبي صلى الله عليه وسلم على سبيل التعظيم والتبجيل لا يكفر به أصلا بل يكون عاصيا. فليعرف أن هذا منهي عنه اصلا وكذلك الصلاة إلى القبر
"...Toen de broers van Yusuf voor hem gingen prostreren was dat niet de prostratie van aanbidding. Hetzelfde geldt voor een Moslim die prostreert naar de graf van de Profeet, om het te respecteren. Hij wordt geen ongelovige hierdoor, maar is een zondaar! Hij moet dus weten dat hier een verbod op is. Hetzelfde geldt voor bidden richting een graf."
Conclusie:
Dit verschil is uitgelegd door 100den klassieke geleerden zoals Al-Qarafi, Ibn Al-Shaatt, Ibn Hajar, Al-Ghazali etc.
Ik heb hier meer dan 20 bronnen , als je geinteriseerd bent.
Dus er is geen tegenstrijdigheid in de standpunt van Ahlus-Sunnah ... maar de definitie die jij hebt (of zal ik zeggen: NIET HEBT) is een innovatie. Geen enkele klassieke geleerde heeft ooit zoiets gezegd. Integendeel, het is absurd en botst met ALLES in klassieke boeken.
Dus ik daag je uit om die definitie te plaatsen ... dan pas kan de 'fun' beginnen ... ook al is dit bloed serieus.
Best ridicuul dat je het hebt over verdwijnende Najdi's en geen antwoorden geven maar je tekst totaal langs zijn vraag gaat.
Het enige wat je nu eigenlijk hebt gezegd is dat geleerden de hukm op de dhaahir pakken bij dit soort daden maar daar vraagt hij niet om, hij vraagt om de baatin en iemand die deze zaken doet zonder innerlijk Rububeeyyah of Uluheyyaah toe te schrijven aan Iblis gezien je nu weer bevestigd dat deze daden niet altijd aanbidding zijn.
Je hebt letterlijk niets beantwoord van wat hij je vroeg.
Doei.
Ik ben hier niet om een kettingdiscussie met jou te hebben of een theekransje met je te houden. Ik heb al enige tijd geleden kennis gemaakt met jouw niveau van discussiëren en benaderen van al-masaa’il al-‘ilmiyyah: die is ronduit zwak en zelfs irritant. Eén van de hoofdredenen wat het zo irritant maakt is zaken niet kunnen terugkoppelen en dan maar de inhoud ontlopen om vervolgens in een nieuwe thread een ander onderwerp aan te snijden. En ja hoor: ook híer doe je het weer. Ik stelde je een simpele vraag om één van jouw vele tegenstijdigheden aan het licht te brengen, maar i.p.v. ‘’ja’’ of ‘’nee’’ beantwoord je een vraag met een wedervraag die niets te maken hoeft te hebben met jouw tegenstrijdigheid!
Jij schreef:
Hierop stelde ik een vraag om kort – zonder nog een munaaqasha te starten – te laten zien wát jouw geloofsleer nou in de praktijk eigenlijk teweeg brengt. En deze vraag had vooral te maken met jouw restrictie dat iets niets als ‘ibadah kan worden gedefinieerd tótdat het vanuit rububiyyah gedaan wordt – wat een bekende misvatting is van de mushrikeen. Dit heeft dus niet te maken met hoe ík ‘’aanbidding’’ definieer, maar in hoeverre jij – op basis van die restrictie - iets als aanbidding verklaart! Ik zal daarom de vraag voor de laatste keer herhalen hopend op een simpele ‘’ja’’ of ‘’nee’’ – bij ‘’ja’’ valt het doek en bij ‘’nee’’ kan ik ervoor kiezen om inhoudelijk aan te tonen dat dit duidelijk al-Qur’aan was Sunnah tegengaat én de consensus van de geleerden. Althans, voor zover dat nog nodig is, want elke ‘aami muwa7id weet dat je een zeer gevaarlijke dwaalspoor bent. De vraag:
Stel dat iemand nu een du’a verricht naar Iblies om bepaalde zaken recht te zetten waar Iblies (in theorie) tot in staat kan zijn, of laten we het nog bonter maken: stel dat iemand sujod, tawaaf en jaarlijkse bedevaart verricht voor Iblies of een (overleden) persoon en daarbij zelfs een hoog niveau van khushoo3 heeft. Dit met de wetenschap dat hij totaal geen rububiyyah aan Iblies of die (overleden) persoon toeschrijft; hij geeft zelfs aan dat hij iblies haat.
Heeft deze persoon shirk gepleegd? Ja of nee? Ik ben benieuwd!
Een zoektocht via google zal je verwijzen naar tientallen weerleggingen. Ik adviseer met name de weerleggingen van Sh. Badr al-‘Otaybi: een student van al-Fawzaan die vlijmscherp is.
Het ‘’grappige’’ hieraan is, is dat het een bewijs tégen jou (of jullie) is. Want als je een taghut aanroept (du’a) zónder rububiyyah aan diegene toe te kennen, dan ben je volgens de stelling van Durani niet in aanbidding vervallen! Dit naast het feit dat ik expliciet nog aangaf dat die daa’i, Iblis haat (i.e. zich distantieert met zijn hart) en bovendien nog een andere optie gaf van een persoon (buiten Iblies). Dus hoe kan mijn héle stelling baatil zijn?
Pff, wanneer gaan die twistzieke forumbezoekers is een keer kennis opdoen en Allah vrezen in het spreken over Zijn Deen.
Dit verklaart jouw amateurisme en zwakke positie: je neemt de Deen als een kaartspel. Moge Allah jou (en ons) leiden.
PS Deze post had ik eerder geschreven en kon hem nu pas plaatsen, maar ik zie nu dat Durani ''gereageerd'' heeft. Ik schrijf het tussen aanhalingstekens, want hij heeft in werkelijkheid - zoals een lid al had opgemerkt- niet gereageerd en dit is een manier van ''discussiëren'' die hij maar niet wenst af te leren.
إن لم تكونوا مثلهم فتشبهوا ** إن التشبه بالكرام فلاحُ
Ben je al uit met wat eigenlijk 'Aanbidding' is ... of ben je zelf ook verdwaald in die doolhof?
Lees terug , alles is uitgelegd .
De geleerden hebben al uitgelegd: de prostratie naar een AFGOD/Taghoet en iets dat aanbeden wordt - in zo'n situatie GELINKT met de innerlijke Kufr .
Waarom prostreren mensen niet voor de standbeeld van Churchill, maar wel naar Krishna?
Omdat ze in de goddelijkheid ervan geloven ... Hallooo??
Maar zelfs als iemand voor een afgod prostreert, het kan:
- KUFR zijn, als hij in de goddelijkheid van de afgod gelooft
- Niets zijn, als hij niet doelt op de afgod, maar buikpijn heeft en op de grond ligt richting de afgod
- WAAJIB zijn, als hij gewdongen is om zichzelf te redden
Ahlus-Sunnah combineren de Dhaahir en Baatin - de Qudhaat kijken naar Qaraain (aanwijzingen) en onderzoek tonen aan wat de QASD van de persoon is met de prostratie.
Soms is de Baatin onbereikbaar voor ons ... dat is dan tussen die persoon en God ... wij oordelen op de Dhaahir.
Ibn Taymiyah zegt in ("Majmu al-Fatawa", 14/120):
وَمَا كَانَ كُفْرًا مِنْ الْأَعْمَالِ الظَّاهِرَةِ: كَالسُّجُودِ لِلْأَوْثَانِ وَسَبِّ الرَّسُولِ وَنَحْوِ ذَلِكَ فَإِنَّمَا ذَلِكَ لِكَوْنِهِ مُسْتَلْزِمًا لِكُفْرِ الْبَاطِنِ وَإِلَّا فَلَوْ قُدِّرَ أَنَّهُ سَجَدَ قُدَّامَ وَثَنٍ وَلَمْ يَقْصِدْ بِقَلْبِهِ السُّجُودَ لَهُ بَلْ قَصَدَ السُّجُودَ لِلَّهِ بِقَلْبِهِ لَمْ يَكُنْ ذَلِكَ كُفْرًا وَقَدْ يُبَاحُ ذَلِكَ إذَا كَانَ بَيْنَ مُشْرِكِينَ يَخَافُهُمْ عَلَى نَفْسِهِ فَيُوَافِقُهُمْ فِي الْفِعْلِ الظَّاهِرِ وَيَقْصِدُ بِقَلْبِهِ السُّجُودَ لِلَّهِ
"En wat Kufr is van de schijnbare daden (a'maal al-dhaahirah), zoals een prostratie naar een afgod, of het vloeken van de Profeet en zulke zaken, dan zijn deze zaken onlosmakelijk verbonden met de innerlijke Kufr (kufr al-baatin). Maar zelfs dan, als iemand prostreerde voor een AFGOD, maar in zijn hart niet de intentie had om voor de afgod te prostreren maar voor Allah zelf, dan is dat ook geen Kufr! Sterker nog, dat kan toegestaan zijn als iemand onder de Mushrikien is en voor zijn leven vreest (onder ikrah). Hij mag hen dus openlijk tonen wat zij zelf doen, maar in zijn hart de prostratie voor Allah doen."
Hoe kijkt men naar posters die men van hun koningen/presidenten thuis ophangen en of tijdens demonstraties deze afbeeldingen als spandoeken nemen en de koningen/presidenten dan aanroepen of verheerlijken? Is dit geen vorm van shirk?
Umm Hurairah.
Jazaak Allah ghayran: precies wat hij telkens doet je als je met hem in ''discussie'' gaat. Het is onbegonnen werk met iemand die naast oneerlijk te zijn ook weinig begrip heeft van zaken en zoveel dingen mixt (net 7rira). Moge Allah ons beschermen tegen dit soort dwaallichten. En wat ben ik blij dat Allah ons de boeken van `Ulema an-Najd heeft gegeven, want waarlijk: zij zijn de hervormers naar de da'wah van at-Taw7eed en verduidelijken al die shubuhaat die hun voorgangers al genoemd hebben.
كَذَٰلِكَ قَالَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّثْلَ قَوْلِهِمْ ۘ تَشَابَهَتْ قُلُوبُهُمْ
Maar het engste vind ik toch wel dat iemand helemaal de weg kwijt is in het benaderen van deze masaa'il en dan de rollen omdraait als zijnde iemand die het begrijpt en jou zelfs toeschrijft aan bid3a/tanaaqudh. Allahoemma sallim sallim.
إن لم تكونوا مثلهم فتشبهوا ** إن التشبه بالكرام فلاحُ
@ Anti_Hizbiyyah :
Een discussie is nooit eenzijdig ... je kan niet je eigen regeltjes inbrengen en verwachten dat iedereen zich aan jou regeltjes houdt.
Jij stelt een vraag , ik geef antwoord ... ik stel een vraag, jij geeft antwoord.
Zo werkt dat ... plaats dus een definitie van 'Aanbidding' .. je krijgt ook geen antwoord meer , tot je deze 1 vraag beantwoordt.
Als ze in de goddelijkheid van die presidenten geloven, dan is het Shirk .
Maar ze zien ze als idolen... vervolgens maken ze beelden van hen en gedenken hen na hun dood. Zo is shirk begonnen in de voor islamitische tijd, paar generaties later werden ze echt aanbeden en dachten ze dat ze Goddelijk waren. Kijk maar naar het verhaal van Nuh.
Umm Hurairah.
Ik zeg ook niet dat het toegestaan is om dat te doen .
Het blijft 'verboden' om afbeeldingen te verheerlijken en te respecteren etc.
Ik zeg alleen:
Het word pas 'Shirk' wanneer ze in de goddelijkheid ervan geloven en die beelden aanbidden.
Ik hoop niet dat je nu je definitie van 'Aanbidding' uit die boeken haalt ... want dat is zelfmoord.
Ameen Ameen, puntje bij paaltje heeft hij geen antwoord kunnen geven en ontwijkt hij het antwoorden en daar sloot het boek.
Doei.
Klopt, en dat is altijd met hem.
Ik zal in mijn laatste antwoord, kort laten zien dat jij niet mijn vraag hebt beantwoord. Mijn vraag was:
Hierop kwam je met een heel verhaal met aantoonbare onwaarheden en antwoord je dat we oordelen op basis van thaahir, terwijl ik de baatin al heb uitgedrukt, namelijk: hij schrijft er geen rububiyyah aan toe! En vervolgens zeg je dat het niet bestaat, terwijl dat gewoon een klinkklare leugen is én mijn vraag ook nog hypothetisch was! En daarna kwam je met teksten die gingen specifiek over bepaalde gevallen van sujood, terwijl ik toch echt een rijtje aanbiddingen noemde in een bepaalde context! Hierdoor gleed je af van de daadwerkelijke essentie van de vraag en ondertussen kan ik nergens duidelijk een ''ja'' of ''nee'' zien. Maar dit heeft alles te maken met het feit dat jouw stelling gewoon vals is en je daar geen raad mee weet in de praktijk.Stel dat iemand nu een du’a verricht naar Iblies om bepaalde zaken recht te zetten waar Iblies (in theorie) tot in staat kan zijn, of laten we het nog bonter maken: stel dat iemand sujod, tawaaf en jaarlijkse bedevaart verricht voor Iblies of een (overleden) persoon en daarbij zelfs een hoog niveau van khushoo3 heeft. Dit met de wetenschap dat hij totaal geen rububiyyah aan Iblies of die (overleden) persoon toeschrijft; hij geeft zelfs aan dat hij iblies haat.
Heeft deze persoon shirk gepleegd? Ja of nee? Ik ben benieuwd!
Jij denkt dat jij hiermee kan scoren, maar dat komt omdat jij in de waan leeft dat er tegenstrijdigheden komen als ik de definitie geef. Ik kan je verzekeren: alles klopt als een bus als je al-Qur'aan was Sunnah 3ala fahmi Salaf al-Ummah hanteert. Ik heb spijt dat ik überhaupt hieraan ben begonnen. Moge Allah ons een correct begrip schenken. Amin.
PS Durani lijdt aan een soortgelijke tragedie: http://selefienederland.nl/site/inde...n-haar-helpers
إن لم تكونوا مثلهم فتشبهوا ** إن التشبه بالكرام فلاحُ
"Du'a (aan)(roepen) is aanbidding."
Waarom vertaal je du'a als aanroepen. Du'a kan ook smeekbede betekenen.
Het woord dua is een Arabisch woord en wordt in de transcriptie ook wel geschreven als: du3a, doe3a, doea. Het woord dua is afgeleidt van het woord da’a wat aanroepen betekent. Dit is de algemene betekenis van het woord. Maar wat is de islamitische betekenis van het woord? De religieuze, islamitische betekenis van het woord kunnen we terugvinden in de woorden van ibn Al-Qayyim. Hij zei over de religieuze betekenis:
“Allah smeken om hetgeen wat goed voor je is en vragen om hetgeen wat schadelijk voor je is van je te verwijderen of om bescherming smeken ertegen (voor het je schaadt).” 5
