Kunnen jullie wanneer het lukt kort verslag brengen? Ook als je niet gelezen hebt. Ik wil even wat schrijven en het is niet om jullie het faalgevoel te geven, maar je zult misschien wel wat spanning voelen. Die spanning is nodig in ons leven, anders kom je niet vooruit. Je blijft in het vertrouwde waar het fijn is en waar alles gewend is.
Ik heb de afgelopen dagen verschillende berichten gelezen. Ik wil absoluut niet het schuldgevoel geven of zorgen dat jullie de volgende keer niks meer zeggen. Nee blijf het wel melden. Maar ik las van alles, van logees, bezoek, ziekte, werk, kinderen, etc. Alles wat men tegenhoudt om te lezen.
Maar ik wil jullie een vraag stellen en ik wil dat je daar heel eerlijk een antwoord op geeft. Je hoeft het hier niet te doen. Maar wees eerlijk tegen jezelf. Wallahi ik wil het niet tegen jullie gebruiken, maar ik wil het wel gebruiken als aanleiding om even samen na te denken over ons gedrag.
Heb je geprobeerd 5 minuten te lezen? Oke het kan best zijn dat zelfs dat te veel of te zwaar is. Maar heb je geprobeerd een bladzijde te lezen, een halve bladzijde, 5 ayat? 1 ayat?
1 ayat is misschien 1 seconde. En dat is belangrijk, zodat je je band met al koran niet verbreekt.
Ik snap dat je moe bent, na je bezoek, door zieke kinderen, na je werk. Maar heel eerlijk dames tegen jezelf zijn, je hoeft mij geen antwoord te geven. Als je klaar bent met aandacht voor je bezoek, man , kinderen, de keuken is opgeruimd, het huis is klaar voor de volgende dag. Wie van jullie gaat voor het slapen , nog even lekker op de telefoon kijken, naar de laatste berichten van snapchat, instagram, facebook, whatsapp. Even heel eerlijk. Ben je daar ook moe voor? Of voelt dat juist ontspannen? Dit is niet een preekvraag, maar een reflectie vraag met jezelf!
En ik praat niet vanuit mijn 'perfecte' stoel. Maar ik wil jullie vandaag expres die spanning bezorgen die je even na laat denken.
Wie van jullie vindt het na een zware dag lastig om de koran of de app te pakken en 1 ayat te lezen. Gewoon dat het contact met de woorden van Allah niet verbroken wordt. Hoe voelt het op zo'n moment. Beschrijf wat je voelt, weerstand, vermoeidheid? Voelt het als een last? Oefen even de eerste volgende keer dat je denkt ik ben moe. Neem een paar seconden om even tegen jezelf te praten? Waarom voelt het zo zwaar om 1 aya te lezen en voelt het niet zwaar om door het internet te surfen de berichten op alle soorten media te lezen? Wat is het wat bij ons de weerstand geeft.
En wat is het wat bij ons ervoor zorgt, dat we de koran de woorden van Allah in de wacht zetten. Wacht jij maar even in de kast, tot ik klaar ben met mijn verplichtingen. Wacht jij in de kast tot ik me beter voel. Wacht jij in de kast tot ik lekker in mijn vel zit. De koran heeft ons niet nodig. Maar wij hebben het wel nodig. Het is ons leidraad. Het is het licht dat ons de weg laat zien in deze donkere wereld. wat volg jij precies? Door wie of wat laat jij je leiden? Loop jij je pad met een blinddoek om, is er iemand die jou stuurt of maak je gebruik van een instructieboek? Hoe zijn jouw woorden, jouw gedrag gevormd?
Hoe en wat ben jij nu?
Mooie opdracht voor degene die het de moeite waard vindt.
En sorry voor de typfouten, Ik heb het bericht snel getypt, kip in de oven moest in de gaten gehouden worden.