Allereerst BarakAllahufiek(i) voor het openen van mijn bericht.
Al heel lang vraag ik mij af hoe anderen ermee omgaan? Hoe staan zIj in het leven en wat vinden hun naasten ervan? Zijn ze boos of juist blij? Hebben ze het 'normale' leven goed doorlopen tot waar ze nu zijn of waren er toch aanpassingen nodig?
Je vraagt je vast af wat ik bedoel? Nou laat ik maar beginnen.
Ik ben zelf alhamdoulilah alweer 24 jaar oud en onwijs blij met hoe ik ben en wat ik doe. Maar ik ben 'anders'. Anders in de zin van ik heb een beperking. Ik ben zelf visueel beperkt en alhamdoulilah het kevert me veel voordelen. Ben er niet verdrietig om. Maar ik vraag me wel af hoe anderen ermee omgaan. Ik ben opzoek naar moslim jongeren die net als ik te kampen hebben met lichamelijke beperkingen. Ik wil graag ervaring uitwisselen. Kan alledaags zijn of het geloof. Ik ben gewoon benieuwd.
Mensen ga aub hieronder niet schrijven van aahh wat zielig voor je of het is een test.. Zielig ben ik niet het is van Allah subhan wa ta3la en dat het een test is, is me alom bekend alhamdoulilah!
Ken je of ben je iemand met een lichamelijke beperking dan kom ik graag in contact. Ik wil hier niet teveel zeggen dus wie weet.
BarakAllahufiek(i) voor het lezen nogmaals en voor de interesse en hulp.
Wees blij met wat je hebt alhamdoulilah. We worden allemaal beproefd de 1 meer als de ander. Maar het is aan ons wat we ermee doen.
Selaam o3laykom lieve mensen