~Meant to be together~

[n_elma90]

Ja duurt helaas echt lang voor je een stuk geschreven hebt. Dan heb je al de scène in je hoofd maar om een of ander reden duurt het alsnog echt lang voor je een stukje hebt die binnen een paar minuten gelezen hebt. Haha dit is nog niks kan ik je vertellen. Vrees zelfs dat jullie het een beetje saai vinden De echt spannende stukjes moeten allemaal nog komen. Ik overweeg trouwens om morgen ook wat te plaatsen ondanks mn vaste schema. In gedachte zou ik vandaag veel meer in dit vervolgje stoppen maar alleen dit was al vrij lang, had veel korter verwacht.

Jaaa heel graag morgen nog een hihihihi

[BeYoutiful-]

Jaaa heel graag morgen nog een hihihihi

Isgoed zowel morgen als maandag dan nog een. Dan komt er ook een beetje vaart in
Ik zal proberen om ze wel wat eerder te schrijven en te plaatsen.

[BeYoutiful-]

UUUuupppp!

oehhh upp

Shokran dames

Vandaag toch geen vervolgje dames sorry Morgen InshaAllah sowieso en dan extra lang!

[n_elma90]

Shokran dames

Vandaag toch geen vervolgje dames sorry Morgen InshaAllah sowieso en dan extra lang!

Ooh wat jammer verheugde me erop.. Vind het moeilijk om te wachten.. ahahah morgen dubbele vervolg je hihihi

[BeYoutiful-]

UUUuupppp!

Ooh wat jammer verheugde me erop.. Vind het moeilijk om te wachten.. ahahah morgen dubbele vervolg je hihihi

Sorry meid Ik ken dat gevoel. Toen ik zelf nog verhalen las kon ik ook altijd niet wachten. Jammer dat het echt zo veel tijd kost.
Ja ik zal morgen InshaAllah zoveel mogelijk proberen te schrijven!

[n_elma90]

Sorry meid Ik ken dat gevoel. Toen ik zelf nog verhalen las kon ik ook altijd niet wachten. Jammer dat het echt zo veel tijd kost.
Ja ik zal morgen InshaAllah zoveel mogelijk proberen te schrijven!

Krijgen we vandaag geen vervolgje

[BeYoutiful-]

Krijgen we vandaag geen vervolgje

Jawell. Hoe hard ik ook probeer om het om vroege tijdstippen te doen, het lukt maar niet
Dat is trouwens met alles zo. Altijd alless 's avonds/'s nachts

[BeYoutiful-]

Chapitre 24

~Nourhane~



Het feestje was over, back to reality. De afgelopen dagen was ik druk bezig met het vinden van een stageplek, maar tevergeefs nog niks gevonden. Ik ben wel twee keer uitgenodigd voor een gesprek, maar toen ze me zagen leken ze wel teleurgesteld en verzonnen ze snel een smoes om me toch maar niet aan te nemen. Vandaag had ik weer een gesprek en ik hoopte dat ik vandaag wel geluk zou hebben. Om stipt 13.30 uur stond ik als afgesproken te wachten op de gang van het kantoorgebouw. Niet veel later kwam er een man van middelbare leeftijd uit zijn kantoor. Hij liep meteen op me af. 'Jij moet vast Nourhane el Idrissi zijn,' zei hij. 'Ja dat klopt,' bevestigde ik. 'Rico Veenstra,' stelde hij zich voor terwijl hij een hand uitstak. Ik zat in tweestrijd. Aannemen of niet? Uiteindelijk, ondanks dat het niet goed voelde, heb ik het toch maar aangenomen. 'Aangenaam'
Ik liep achter hem aan naar zijn kantoor en ging zitten op de aangewezen plek. 'Zo ik heb je cv en cijferlijst bekeken,' begon hij,' en ik was uiterst tevreden daarover. Je hebt soortgelijke stage's gehad en ook je cijfers zien er prima uit.' Vanbinnen was ik opgelucht, misschien dat dit hem eindelijk zou worden. Ik vreesde al dat ik niks zou vinden, terwijl de tijd echt begon te dringen... 'Maar..,' vervolgde hij,' En hier zal ik heel eerlijk in zijn. Aan je naam kon ik al raden waar je vandaan kwam en dat geeft niet verder. We zijn heel multicultureel binnen ons bedrijf, maar we willen de neutraliteit er wel in houden net als vele andere bedrijven.' 'Multicultureel en neutraliteit? Vind ik eerlijk gezegd wel wat tegenstrijdig. Want wat is neutraliteit? Dan zou je ook mensen moeten selecteren op basis van huidskleur om de 'neutraliteit' erin te houden,' merkte ik op. 'Nee, dat bedoelen we niet. Met neutraliteit bedoelen we dat er geen politieke, filosofische of religieuze tekenen zichtbaar zijn. Dat is geen vorm van discriminatie,' legde hij uit,' Maar vat het niet persoonlijk op. Ik zou je aangenomen hebben als..' 'Als ik geen hoofddoek droeg?' vroeg ik scherp. Hij knikte. 'Tenzij je bereidt bent om je aan te passen aan onze kledingvoorschriften, dan is het een ander verhaal,' zei hij. 'Dat zal 'm niet worden, we zijn uitgepraat,' zei ik stellig terwijl ik opstond,' Ik vind het jammer dat er nog moeilijk wordt gedaan om iets als een hoofddoek en ik aan de hand van dag beoordeeld wordt in plaats van mijn competenties. Nou fijne dag nog verder hè'

Geïrriteerd verliet ik het kantoorgebouw. Ik had al een vermoeden dat ik hierom steeds afgewezen werd, maar deze man had mijn vermoeden bevestigd. Ik wist al dat het niet makkelijk zou zijn, maar toch had ik hoop. Genoeg vrouwen met een hoofddoek die op een kantoor werkten toch? Uit gewoonte pakte ik mijn telefoon uit mijn tas om te kijken hoe laat het was. Ik zag drie gemiste oproepen van Younes. Sinds de verloving hebben we elkaar slechts een paar keer geappt. We hadden het beide druk met onze eigen dingen. Geërgerd belde ik hem terug. Ik was niet in de stemming. Hij nam direct op. 'Ja wat is er? Moest je per se drie keer bellen na een gemiste oproep weet ik het wel hoor,' de ergernis was duidelijk te horen. 'Ook een goedemiddag. Je hebt je dag vast niet he,' zei Younes. Meteen kreeg ik weer een schuldgevoel. Hij deed echt zijn best voor mij en was zo lief voor me. En dan reageerde ik zo. 'Sorry, was al een beetje geïrriteerd vandaar dat ik het zo op jou afreageer,' verontschuldigde ik me. 'Geeft niet lieverd, kan gebeuren,' zei hij begrijpelijk,' Ik wilde je alleen vragen of je nu ook vrij bent en kunt afspreken. We hebben elkaar sinds de verloving niet meer gezien, ik mis je. Ik wil je echt zien, al zijn het maar vijf minuten.' 'Isgoed heb vandaag toch geen school,' zei ik, 'Wat wil je gaan doen?' 'Laten we eerst lunchen,' stelde hij voor, 'Waar ben je nu? Dan kom ik je ophalen.'

Niet veel later zaten we in een knus restaurantje. Nadat we besteld hadden, keek Younes mij geïnteresseerd aan. 'En nou ga je mij vertellen waar je zo geïrriteerd om was,' zei hij nieuwsgierig. 'Ik ben opzoek naar een afstudeerstage maar ik word overal afgewezen,' zuchtte ik. 'Nouja zeg waarom dan? Hoe zit het met je cv en je cijfers?' vroeg hij. 'Ik heb de afgelopen jaren al het een en ander gedaan aan stage dus ik heb wel wat ervaring. En mijn cijfers zijn gewoon goed. Vandaag vertelde die werkgever mij dat het niet om dat ging, maar om mijn hoofddoek' De boosheid kwam weer naar boven toen ik dit vertelde. 'Onder het mom van er mogen geen religieuze tekenen zichtbaar zijn zeker. Hadden we het laatst nog over tijdens een vergadering. Of wij hier ook op gingen letten,' zei Younes, 'Ik was een van de weinige die hier tegen in ging. Wij zullen ons altijd meer moeten bewijzen dan de autochtonen.' 'Ja dat weet ik wel, maar wat je ook doet, het zal niet goed zijn als het hoofddoekje niet afgaat.' 'Dat klopt, dit is ook de reden waarom ik onze zusters liever gewoon lekker thuis zie bezig met haar kinderen opvoeden dan gaan werken voor stelletje ondankbare honden die je ook nog als minderwaardig zien. Ik had het ook moeilijk, maar op een gegeven moment kunnen ze niet om je heen als je de juiste opleiding genoten hebt en je een goede cv opgebouwd hebt. Ik heb twee pittige studies tegelijk gedaan en ook nog eens afgestudeerd in Engeland. Ze hadden geen reden om mij niet aan te nemen.'
'MashaAllah, doe ik je niet na twee studies tegelijk. Ik heb het al zwaar met eentje,' zei ik lachend. 'Tja die periode zat ik ook alleen maar in de boeken hoor moet ik je zeggen,' zei hij eerlijk.
Zo gingen we een tijdje door over studie en werk. Ik vroeg hem of hij het niet erg zou vinden als ik zou willen werken. Hij zei dat hij mij daar vrij in zou laten. Ik hoefde niet per se te werken en ik denk dat zijn voorkeur daar stiekem ook naar uit gaat, maar als ik het wel wilde, moest ik het gewoon doen. Wel raadde hij mij aan om dan parttime te gaan werken. In de tussentijd kregen we ons eten. Ik had toch wel trek besefte ik me. We waren bijna klaar met eten toen Younes zei dat hij wel een afstudeerstageplek heeft. Ik keek hem aan. 'Kom lekker bij mij stage lopen als mijn assistente,' stelde hij voor. 'Jouw assistente? Jouw koffie en thee brengen is niet de bedoeling van deze stage,' zei ik verontwaardigd. Hij grijnsde. 'Dat bedoelde ik toch helemaal niet. Daar heb ik al iemand voor. Accountant assistente had ik het over,' legde hij uit. 'Oh ik dacht al,' zei ik lachend, 'Sorry verkeerd begrepen.' 'Geeft niet, maar je gaat dus akkoord? Zeg alsjeblieft ja ik zal deze aankomende maanden met plezier na werk gaan,' smeekte Younes mij. Stiekem vond ik het idee ook geweldig en begon mijn hart sneller te bonzen bij de gedachte dat ik Younes dagelijks zal gaan zien. Maar dat liet ik niet blijken natuurlijk. 'Nouja veel keus heb ik niet he. Ik kan niet anders dan akkoord gaan,' zei ik nonchalant. 'Mooi dat is dan geregeld,' zei Younes tevreden. Ik kon aan zijn ogen zien dat hij net zo blij was als ik. 'Bedankt voor alles,' zei ik bescheiden. Nadat we klaar waren met ons eten kwam de rekening. Ik pakte mijn tas op om mijn portemonnee te pakken. 'Wat zoek je?' vroeg Younes. 'Portemonnee,' zei ik terwijl ik die in mijn tas zocht. 'Stop maar met zoeken. Ik laat je toch niet betalen,' zei Younes. 'Laat me op z'n minst de helft betalen,' zei ik. 'Nee ben je gek? Ik ben niet zomaar iemand. Ik ben je man en dus hoor ik dit te betalen,' zei hij verontwaardigd. Ik deed maar wat hij zei. 'Sorry, ik bedoelde er niks mee. Ik ben nou eenmaal gewend dat ik niemand voor me laat betalen,' zei ik. 'Ik ben ook niet boos, maar je moet weten dat ik je iets nooit zal laten betalen. Daar ben ik voor,' zei hij lief terwijl hij zachtjes in mijn hand kneep.

Eenmaal thuis vroeg tante Souad meteen nieuwsgierig waar ik was. 'Ik heb buiten geluncht met Younes,' zei ik naar waarheid. 'Met Younes?,' herhaalde ze. 'Ja, dat is toch niet erg? We zijn immers al getrouwd op papier,' zei ik. 'Alsnog Nourhane, pas na de bruiloft kun je elkaar echt als man en vrouw zien. Hchoema om dat nu al te doen. Je oom Khalid zal dit niet zo leuk vinden,' zei ze terug. 'Maar khatchi(tante) het was slechts een lunch buiten. Het is niet dat ik met hem naar zijn huis ben gegaan of iets anders heb gedaan. Is toch niks mis mee dat ik hem deze aankomende maanden wat beter wil leren door een paar afspraakjes. Zo ver ik weet mag ik dit gewoon doen, we zijn nu halal voor elkaar,' zei ik stellig,' Maargoed ik ga maar eens studeren.' Nog nooit heb ik zo tegen mijn tante gepraat. Ik ging nooit tegen haar in. Maar nu ging het me een beetje te ver. Ondanks dat ik door hen uitgehuwelijkt ben, probeerde ik het beste ervan te maken. Maar zij bleven zo koel doen, vooral mijn oom. Ik zou haast denken dat ik wat slechts heb gedaan..

[ibrahimovic10]

Gewoon boef man

Beng beng

[BeYoutiful-]

Vervolgje komt eraan!

[BeYoutiful-]

Chapitre 25

~Younes~



Verheugder dan normaal ging ik vandaag naar mijn werk. Vandaag was Nourhane's eerste 'werkdag.' De gedachte dat ze de aankomende tijd bijna dagelijks naast me op kantoor zal zitten, liet mij er meer naar uitkijken. Ik had nooit verwacht dat ik zo snel oprecht van haar zou gaan houden. In eerste instantie zag ik haar alleen maar als een 'uitdaging,' omdat zij tot nu toe het enige meisje was die mij het zo moeilijk maakte. Maar ik geloofde erin dat ook zij binnen mum van tijd gek op mij zal zijn. Tot die tijd moest ik geduld hebben.
Mijn hart ging tekeer toen zij mijn kantoor binnen liep. Wat zag ze er toch weer adembenemend uit. 'Goedemorgen,' zei ze ongemakkelijk. Waarschijnlijk door mijn gestaar. 'Goedemorgen Nourhane, kom naast me zitten dan laat ik je zien wat we vandaag allemaal gaan doen,' zei ik. Binnen no-time was het ijs verbroken en konden we zonder ongemakkelijkheden met elkaar communiceren. Daar was ik blij mee. Ik legde haar uit wat ik vandaag ging doen en waar zij mij mee kon helpen. Gelukkig leerde ze snel en had ze alles direct door. Uitleggen was nooit mijn sterkste punt geweest en ik had daar gewoonweg ook het geduld er niet voor.

We waren een tijdje druk bezig toen Kim ,de secretaresse, ons kwam verstoren. 'Younes wil je thee of koffie?' zei ze zwoel terwijl ze mij doordringend aankeek. 'Uhmm doe maar koffie,' zei ik, 'Wil jij ook wat Nourhane?' 'Nee' Haar ogen spraken boekdelen. 'Zo als blikken konden doden,' zei ik lachend toen Kim weg was. 'Dat is het niet. Ik vind het gewoon irritant hoe ze sprak en keek. Het is wel heel duidelijk wat ze wil,' zei ze. 'Nou wat wil ze dan?' vroeg ik pestend. Ze rolde met haar ogen. 'Je vindt het wel leuk he' 'Is madame misschien een beetje jaloers,' ging ik door. 'Ik jaloers? Echt niet,' ontkende ze,' Maar goed, ik ga even naar de wc.' Grijnzend staarde ik haar na. Honderd procent dat ze jaloers was. Het deed me goed, want dat betekende immers dat ze ergens wat voor mij voelde. Maar ze maakte zich meskiena druk om niks. Kim was al sinds dag één bezig met indruk proberen te maken op mij. Als ik wat van haar wilde, had ik het allang al gedaan. Ze was mijn type niet. Alleen al door haar wanhopige gedrag knapte ik af. In de tussentijd kwam Kim weer aanlopen met een kop koffie. 'Precies zoals je 'm altijd drinkt,' zei ze terwijl ze me een knipoog gaf. 'Dankjewel,' zei ik droog. 'En zijn er nog documenten die ik aan iemand moet doorgeven?' vroeg ze me terwijl ze naast mij kwam staan. 'Ja nu je het zegt. Deze moet nu naar Tessa en die andere naar Robert,' zei ik terwijl ik haar de papieren overhandigde. 'Isgoed dankjewel,' zei ze. Ik strekte me uit. 'Mijn rug trekt dit niet meer langer,' zei ik zuchtend. 'Logisch. Het is niet gezond om de hele dag achter zo'n bureau te zitten,' zei ze. 'Maar misschien kan een massage helpen,' ging ze verder terwijl ze haar handen op mijn schouders zette. Ik moest lachen. Waar haalde dat wijf de lef vandaan toch om dit te doen. Net op het moment dat ik haar van mij af wilde duwen, kwam uiteraard Nourhane weer binnen. Ze keek ons vernietigend aan. 'Ik ga meer weer,' zei Kim lachend terwijl ze het kantoor verliet. 'Sorry, voor het verstoren van jullie momentje,' zei Nourhane sarcastisch toen Kim weg was. 'Het is echt niet wat je denkt,' begon ik. 'Nee joh zij zat alleen maar aan je schouders terwijl jij haar lachend aangaapte,' zei ze geïrriteerd. 'Dat is wat je gezien hebt. Wollah ik stond op het punt om haar van mij af te duwen,' zei ik. 'Ja toch vandaar dat je zo lachte' 'Ik lachte omdat ik niet kon begrijpen waar ze het lef vandaan haalde. Meer niet,' zei ik. Ik stond op en liep naar haar toe. 'Er is echt niks. Wat moet ik nou met zo'n secretaresse als ik jou heb.' Ze duwde mijn handen weg en ging op haar plek zitten. 'Oké, laten we ons maar weer focussen op het werk,' zei ze kortaf.

Tegen het einde van de werkdag had ik nog een vergadering en Nourhane ging uiteraard mee. De spanning tussen ons was nog steeds om te snijden. Nadat we vrij waren, wilde ik dit uitpraten. Tijdens de vergadering kon ik me niet goed concentreren. Ik zag dat die viezerik Jeroen zijn ogen weer op alleen Nourhane gericht had. Dit soort dingen maakte mij echt kwaad. Maar het is ook Nourhane die de aandacht trok. Al droeg ze netjes een hoofddoek, ze zag er nog veel te modieus uit. Vandaag had ze weliswaar een kimono aan die tot aan haar voeten kwam, maar wel in combinatie met een skinny jeans en hakken. Hier moest ik wat over zeggen.

'Ja hoor het is altijd de schuld van de vrouw,' zei Nourhane verontwaardigd,' Ik lette amper op hem. Zulke types zijn eenmaal zo. Wat je ook aantrekt, ze zullen blijven kijken.' 'Ik heb toch ook niet gezegd dat het jouw schuld was. Ik zou het alleen fijn vinden als je je kledingstijl wat aan zou passen. Als je een hoofddoek als mode-item gaat gebruiken, kun je 'm net zo goed afdoen,' zei ik. 'Sorry hoor maar nu overdrijf je. Ik weet dat ik nog lang niet aan de Islamitische kledingvoorschriften voldoe, maar ik doe mijn best en bouw het op. Ik kan niet van de ene andere dag opeens in alleen maar abaya's lopen. Tuurlijk daar streef ik naar en InshaAllah zal het mij ook op een dag lukken. Maar zo ben je met mij getrouwd en je kunt me niet dwingen om te veranderen,' zei ze boos. 'Overdrijven? Ik ben je man en volgens mij heb ik het recht om je aan te spreken over je kledingstijl. Trek op zn minst die schoenen niet meer aan,' zei ik nog aardig kalm. Ik was een type die snel agressief en boos kon zijn, maar bij Nourhane kon ik me om een of ander reden beter beheersen.
'Meneertje eist van alles terwijl hij zelf zich laat aanraken door zijn vrouwelijke collega's en gezellig met ze lacht. Ik zou daar maar eerst eens aan werken,' zei ze terwijl ze haar jas aandeed en tas pakte. 'Fijne avond verder' 'Ik ga je naar huis brengen,' zei ik. 'Nee dankje dat is het laatste waar ik nu behoefte aan heb,' zei ze. 'Nou of je wil of niet ik breng je,' zei ik vastbesloten. Ze negeerde me en liep het kantoor uit. Snel deed ik mijn jas aan en holde achter haar aan. Het regende buiten. Wilde ze echt in dit weer op een bus gaan wachten? 'Nourhane stop met koppig doen, kom gewoon mee,' zei ik nadat ik haar arm vastgepakt heb. 'Laat me los je doet me pijn' Ik hield haar iets losser vast maar trok haar mee richting mijn auto. Gelukkig gaf ze het op met tegenstribbelen.

'Waarom stop je hier? Rijd gewoon naar huis' 'Niet voor we dit uitgepraat hebben,' zei ik kalm. 'Wat valt er nog uit te praten?'
'Wat moet ik volgens jou doen om die Kim te laten stoppen?' vroeg ik haar. 'Gewoon zeg tegen haar dat ze haar poten thuis moet houden en dat je je koffie zelf wil halen,' zei ze terwijl ze strak voor zich uitkeek. 'Dat is geen slecht idee, isgoed de volgende keer zal ik het zo aanpakken,' zei ik. 'Serieus?' vroeg ze me ongelovig. Ze keek me eindelijk aan. 'Ja ik ben serieus,' zei ik, 'Zie je dat we er wel uitkomen als we gewoon normaal praten?' 'Nou zoiets hoor je van je zelf te moeten doen. Hoef ik niet te zeggen,' zei ze stellig. 'Je hebt ook overal wat op te zeggen he,' zuchtte ik,' Verder wilde ik mijn excuses aanbieden. Ik had niet zo mogen uitvliegen tegen je.' 'Dat is juist wat mij boos maakte. Als je het nou gewoon normaal had gezegd wat je dwars zat, kon ik ook normaal antwoorden en er eventueel wat aandoen,' zei Nourhane rustig. 'Daar heb je gelijk in. Nogmaals sorry,' verontschuldigde ik me, 'En vergeef je het me?' Ze knikte glimlachend. 'Dan is het goed,' zei ik terwijl ik haar hand vast pakte. Ze had de ring om die ik haar tijdens onze verloving gegeven had. Al was het slechts maar een ring, het had wel een liefdevol symbool. We kwamen er wel uit. Samen.

[n_elma90]

Dankje wel voor je stukje hihi het was weer mooi kort en krachtig.. hihi snel weer op naar een andere stukje

[BeYoutiful-]

Dankje wel voor je stukje hihi het was weer mooi kort en krachtig.. hihi snel weer op naar een andere stukje

Up

Bedankt voor de uppjes en jullie geduld!
Zaterdag InshaAllah nieuw vervolgje. Ik weet dat drie vervolgjes per week wat aan de weinige kant is en dat het misschien daarom lijkt alsof er niet veel gebeurt terwijl dit pas het begin is. Ik kom echt niet toe aan meer, ik heb weliswaar nu vakantie maar direct daarna examens. En dan begint het laatste semester en die is altijd het drukst en brengt echt veel stress met zich mee
Maar vanaf eind juni heb ik echt alle tijd van de wereld en dan zal ik echt heel actief zijn InshaAllah. Klinkt nog ver weg, maar de tijd vliegt kan ik je zeggen

[Alwayshope]

Heel mooi schat ben echt benieuwd naar de rest! En doe rustig aan he het leren gaat voor!

[yessmineetje]

Ben helemaal verslaafd aan dit verhaal!! Uppppp