Hallo dames en heren,
Ik ben Sarah , 20 bijna 21 jaar. Ik ben half Marokkaans. In me leven is er heel veel gebeurd en graag wil ik me hart luchten door alles hier te plaatsen in een verhaal vorm. Mocht er vragen zijn kunnen jullie ze altijd stellen.
'Mama nee laat me niet los !' tranen vloeide over haar wangen. 'Mijn dochter dit de beste keuze , ik kan niet voor je zorgen' Ze liet me hand los en ze namen me mee , de mensen die ik tot dag van vandaag verafschuw.
Ik werd helemaal bezweet wakker. 'Liefje? gaat het?' vroeg Nanny het hoofd van het pleeghuis. 'Ik had een nachtmerrie' Ze bracht me een glas water en verliet mijn kamer die ik deelde met Elif. Ik werd aantal jaren geleden meegenomen door de kinderbescherming. Ik dacht na over alles. Ik probeerde in slaap te vallen , maar de slaap kon me niet vatten. 'Wakker worden !' schudde Elif me heen en weer. 'Jaa.. ' kreunde ik zachtjes. Ik had altijd al een issue met opstaan, had er zo'n hekel aan. Het liefst bleef ik nog een aantal uren in bed liggen. 'Nordin is hier, hij wilt je zien' Meteen stond ik rechtop en keek naar mezelf in de spiegel. 'Ik zie er niet uit, zeg dat hij wat later moet komen' Hij kwam al binnen lopen. Hij gaf me een knuffel en vroeg me hoe het ging. 'Het gaat goed hoor en met jou?' Hij knikte lief. Ik voelde me hart bonken in me keel. 'Pas op dat Nanny je niet ziet' zei Elif zachtjes en we hoorde het getik van de hakjes van Nanny. Nordin sprong meteen van het raam. Hij wilt namelijk zn plek als stagiar niet verliezen.
'Dames maak jullie klaar we gaan zo ontbijten' riep ze vanuit de deur. Vandaag mochten we een vrije keuze maken. Je mag het pas als je boven de 16 bent. Ik had het geluk dat ik pas 16 was geworden , daarvoor mocht ik nergens naar toe , alleen met begeleiding. Tijdens het ontbijt viel er een ongemakkelijke stilte, normaliter was iedereen spraakzaam , maar precies vandaag waren ze zo stil dat je een krekel kon horen. Elif verbrak de stilte. 'Wat gaan jullie vandaag allemaal doen?' Ik begon. 'Ik ga iets leuks doen met me beste vriend' Elif begon nep te hoesten. Nanny keek ons met een nieuwsgierige blik aan. 'Sarah vertel eens wat meer over die beste vriend' Ik dacht hardop na. Als er erachter kwam dat het Nordin is , dan kan hij z'n opleiding vergeten. Ik wil dat niet op me geweten hebben. ‘Je kent hem niet’ Elif schoot in de lach en de rest aan tafel ook.
‘Aangezien ik het hier voor het zeggen heb wil ik hem best leren kennen’ Elif viel op de grond van het lachen. Ik voelde me ongemakkelijk en probeerde mezelf uit deze situatie te redden. ‘Hij woont heel ver, dus dat is niet mogelijk’ Nanny keek me doordringend aan. Ik durfde haar niet in de ogen aan te kijken. Ze wist wanneer we logen. ‘Oh oke wat jammer, doe hem de groetjes’ Ze stond op en ik voelde me ademhaling weer op gang komen.
‘Zie ik er goed uit?’ vroeg ik aan Elif terwijl ik onzeker naar mezelf in de spiegel keek. ‘Je ziet er prachtig uit, oogverblindend niet zo onzeker’ Ik hield echt veel van Elif. We zijn op het zelfde moment hier geplaatst en sinds kleins af aan zijn we dikke vriendinnen. Ik zou haar voor geen goud willen verliezen. Ik kreeg een smsje binnen.
Lieverd ik wacht buiten op je
Snel trok ik me schoenen aan en liep twee straten verder, zodat niemand ons zou opmerken. Ik zag hem naar me toe rijden. Ik voelde de vlinders in me buik fladderen doordat ik zo dicht bij hem zat. Ik snoof zn parfum. ‘Hey Saartje hoe is het?’ Ik keek hem aan. ‘Goed hoor en met jou? Hij knikte en reed Brabant uit. Elif stuurde me nog een smsje en wenste me veel succes. ‘Wat wil je doen? Eerst eten of eerst de stad in een filmpje pakken ?’ Ik dacht na. ‘Je mag het zelf weten Nour’ Hij schudde zn hoofd. ‘Nee jij mag het zeggen !’ Het kon me niets schelen wat we deden, zolang ik maar dicht bij hem zat.
‘De film was leuk he?’ Hij gaf me een speelse duwtje. Ik duwde hem keihard terug waardoor hij op de grond viel. ‘Oh sorry Nour dat was niet de bedoeling’ Alle mensen om ons heen begonnen naar ons te kijken. Typisch we waren in Utrecht. ‘Geeft niet , je bent wel sterk Saar’ Hij voelde aan me armen , het zorgde ervoor dat me adem bij me ging stokken. Ik kon niet wachten tot hij me de zijne zou maken. Tot hij me officieel als zn vriendin zou vragen. Zou hij me wel leuk vinden? Of blijven we gewoon vrienden.