Salam alaykom,
Ik ben 29 jaar en 7 jaar gelukkig getrouwd al hamdolilah.
5 jaar geleden bevallen van mijn lieve zoon.
Ik woon nu in Limburg omdat mijn man hier vandaan komt. Zelf kom ik uit Rotterdam, ik moet toegeven dat ik er op het begin wel moeite mee had, om te verhuizen.
Maar je denkt twakal 3ala Allah. Mijn schoonouders zijn half jaar na ons bruiloft terug gekeerd naar Marokko.
Zijn zusjes zijn ook meegegaan en die komen ook niet meer terug.
Mijn probleem is dat ik mij heel erg eenzaam voel hier in Limburg. Buiten mijn schoonouders had mijn man hier geen familie. Die wonen allemaal in België/ Frankrijk.
Mijn ouders wonen ver weg. Daar kan ik ook niet 1 2 3 na toe.
Deze eenzaamheid maakt mij ziek en ongelukkig. Het heeft een grote impact op ons huwelijk.
Buiten dit gaat alles al hamdolilah goed. Maar dit verpest alles.
Mijn man heeft net een nieuwe baan en zit met een vast contract. Het liefst wil ik hier weg. Verhuizen na mijn oude stad, gezien hij hier toch niemand meer heeft. We zijn echt met zijn 2en. Ik heb een Nederlandse buurvrouw die soms binnen komt lopen. Maar van haar wordt ik ook niet echt gelukkig.
Mijn man wilt niet verhuizen naar Rotterdam.
Ik weet echt niet wat ik moet doen.
De gedachtegang hier voor altijd te blijven maakt mij moe en verdrietig. Ik vraag Allah swt het beste voor ons.
Maar deze eenzaamheid breekt mij. Is er iemand die het zelfde heeft meegemaakt?
Mijn man is erg koppig en wilt niet verhuizen, ondanks mijn leegte in deze stad.
Ben ik egoïstisch dat ik dit van hem vraag?