1. #31
    MVC Lid

    Reacties
    572
    09-10-2015

    23.


    Meryam


    De volgende morgen begon ik meteen met het huis op te ruimen. Anders zal moeder mij een preek geven dat ik niet genoeg deed in het huishouden. Ik begon de kasten af te stoffen en passeerde een foto van mijn vader waar hij me een kus gaf. Mijn vader en ik hadden een heel goede band. Ik ben altijd zijn oogappeltje geweest. Ik nam mijn telefoon en besloot hem te bellen. "Salaam ahlajkoem." Wat dat deed het goed om zijn stem te horen! "Ahlajkoem assalaaam vader, alles goed?" "Mijn dochter wat doet het goed om je nog eens te horen. Elhamdulillah alles gaat goed met me. Hoe gaat het met jou en met de rest?" zei hij opgewekt. "Gaat heel goed elhamdulillah. Sorry dat ik een tijdje niks heb laten weten. Ik was druk opzoek naar werk en heb het ook gevonden." "Ah ma3lish Meryam ik begrijp het wel. Ben heel blij voor je." zei hij trots. "Wanneer kom je terug vader?" vroeg ik triest. Ik miste hem. "Nog 3 weken te gaan. Heb je iets nodig van hier?" vroeg hij. "Ja, kan je voor mij een zwarte jallaba kopen?" vroeg ik hem "Oké komt in orde. Maar dochter, ik moet stilaan afronden. Mijn vrienden wachten op mij. Het is bijna Dhor en wij moeten snel plaats zoeken anders word het moeilijk om het gebed te verrichten." zei hij. "Oké mijn allerliefste vader. Ik spreek je later." "Beslama mijn dochter. Pas goed op je zelf." Zijn laatste woorden raakte me. Ik pinkte een traan weg en bestudeerde nogmaals ons foto. Hij stond er heel vrolijk op met zijn witte baardje. "Je bent zo vroeg op?" hoorde ik Lina achter me vragen. Ik legde de foto terug neer en verzon snel een smoesje."Ja, ik heb afgesproken met een vriendin van vroeger." "Ow leuk wat gaan jullie dan doen?" "We gaan naar een ander stadje." loog ik weer. "Mag ik mee?" vroeg ze lief. "Lieve scha,t ik heb haar lang niet gezien. Ze wil mij waarschijnlijk veel vertellen en dat kan niet zomaar met een zusje erbij. Maar als ik op tijd terug ben gaan we nog iets samen doen." probeerde ik het goed te praten. "Oké is goed. Is het vandaag een speciale dag?" vroeg ze plots. "Hoe bedoel je?" vroeg ik haar verward. "Ja, iedereen is zo vroeg wakker. Kijk Nassim staat buiten zijn auto te wassen." zei ze terwijl ze van het raam keek. Ik begon te blozen. "Het is mooi weer hé. Mensen maken plannen." Ze reageerde er niet op en ging naar de keuken. Ik keek stiekem van het raam en zag inderdaad Nassim zijn auto wassen. Hij had een grijze jogging broek aan en een witte t-shirt. Zelfs een simpele outfit kon hem goed staan.

    Ik haalde een zomerig gebloemde jurk uit de kast. Het bezat kwart armen waardoor ik er geen overgooier hoefde aan te doen. Ik maakte me op en rende naar beneden. "Wel en waar dacht deze jonge dame heen te gaan?" hoorde ik Younes achter me. "Gaat jou niks aan." antwoordde ik snel terug. "Rustig! Ik wou jou gewoon vragen of je zin had om met me naar stad te gaan. Heb volgende zaterdag een trouw van een vriend." zei hij. "Oh sorry Younes. Vandaag kan ik echt niet. Zeg je tegen moeder dat ik weg ben met een vriendin?" "Ja is goed." zei hij teleurgesteld. Ik nam men tas en vertrok naar het steegje waar Nassim op me stond te wachten. Ik voelde mijn hart bonken. Wat was ik zenuwachtig. "Hoooi Meryam, lang geleden." hoorde ik een bekende stem achter me. Pff wie was dat nou weer? Ik draaide me om en kon men ogen niet geloven. Voor mij stond een mooi opvallende dame met lang bruin haar. Mijn ogen vielen er bijna uit. Het lelijke eendje was gebloeid naar een pracht van een dame. "Aarde aan Meryam?" zei ze weer. "Ow Laila, ik had je niet herkend. Ja heel lang geleden. Wat doe je hier?" vroeg ik haar nog steeds gechoqueerd. Plots kwamen de gedachte dat ze de ex van Nassim was, en hoe ze mijn broertje had gekwetst. Ik voelde haat tegenover haar maar liet het niet merken. "Ja, ik heb hier familie in de buurt wonen en ga ze bezoeken." antwoordde ze. "Vroege vogel. Geniet ervan! Ik moet nu stilaan door." rondde ik af. "Oké is goed Meryam, tot nog eens." zei ze met een valse glimlach. Ik vertrok en keek snel of ze me achtervolgde. Maar ik zag haar niet meer. In de verte zag ik de grijze auto van Nassim staan. Mijn hart begon sneller te slaan. Ik was heel benieuwd hoe dit ging verlopen..

  2. #32
    MVC Lid

    Reacties
    572
    09-10-2015

    24.


    Meryam

    Daar zat ik dan in zijn auto. Nauwelijks durfde ik hem aan te kijken. "Iwa Meryam alles goed?" vroeg hij. "Ja elhamdulillah met jou?" "Heel goed. Zeker je nu naast me zit." charmeerde hij. Ik voelde men wangen kleuren. "Je ziet er trouwens geweldig uit. Echt een zonnetje.” zei hij. “Charmeurke." lachte ik. "Meryam, als ik jou een compliment schenk, is het echt niet om te charmeren. Dat is altijd gemeend.” zei hij serieus. "Jaja, tis al goed. Naar waar rijden we eigenlijk?" vroeg ik hem om het gespreksonderwerp te wijzigen "Dat zal je wel nog zien." zei hij mysterieus. Ik keek naar de borden en zag dat we richting Willebroek reden. Waar bracht hij mij naar toe?

    Na een halfuur rijden, kwamen we aan de eindbestemming aan. Nassim stapte uit en kwam snel naar mijn deur en deed het open voor me. "Dank je wel gentleman." glimlachte ik naar hem. "Met veel plezier gedaan, prinses." "Noem me niet zo!" lachte ik. "Waarom niet?" vroeg hij me. "Ik wil niet op een verwend kind lijken." antwoordde ik. "Is dat dan niet?" plaagde hij mij. Ik schonk hem een boze blik. "Wacht even hier." gaf hij mij al bevel. Hij opende zijn autokoffer en haalde een mooi boeket bloemen en een zwarte blinddoek. "Dit is alvast voor jou." En gaf het boeket aan mij. "Oh dank je! Had je echt niet moeten doen." zei ik enthousiast terwijl ik aan de bloemen rook. "En dit moet je opzetten.” zei hij toen ik de zwarte doek in ontvangst nam. "Meen je dat?" vroeg ik verbaasd. "Ja, Meryam. Kom, ik zal die voor jou opzetten. En? Kan je iets zien?" vroeg hij. "Neen, ik zie geen steek." antwoordde ik eerlijk. "Oké, neem men hand vast en volg me." zei hij Wat was hij van plan? Na 5 minuten ging de blinddoek weer uit. "Wauw Nassim het is prachtig!" riep ik. Ik zag een mooie vijver en aan de kant een houten bootje met een picknickmand in. "Hoe heb je het geregeld?" vroeg ik nog steeds verbaasd. "Ik heb mijn bronnen hé" knipoogt hij naar me. " Mag ik?" en hij deed zijn arm om mijn arm. Hij bracht ons rustig naar het bootje. Ik deed mijn sandalen uit en met de hulp van Nassim ging ik het bootje in. Nassim ging ook op zijn plaats zitten en naam de roeispaan. "Wel op dit rivier wil ik jou beter leren kennen." zei hij. "Je hebt al de moeite gedaanl om mij beter te leren kennen?" vroeg ik hem vrolijk. "Ja! En het was de moeite waard.” zei hij. Ik kon zo smelten door zijn zoete woorden.

  3. #33
    MVC Lid

    Reacties
    572
    09-10-2015

    25.


    Nassim


    Het deed me enorm goed om haar te zien genieten. Ik merkte dat ze enthousiast rond keek. "Het is hier mooi hé?" vroeg ik haar. "Ja, het is hier adembenemend! Ik wist niet dat België zulke mooie plekken bezit." Ze ze. "Dan heb je nog niets gezien." gaf ik haar mee. "Neen, blijkbaar niet.” antwoordde ze "Maar ik wil gerust je telkens meenemen naar speciale plekken. Zodat je België in zijn geheel hebt gezien. En over 5 jaar heb je heel de wereld al gezien." knipoogde ik naar haar. Ze begon te lachen en zei: “ Laten we het voorlopig bij België houden." "Wat jij wilt, prinses. Zo dus we wilden elkaar beter leren kennen?" vroeg ik haar vervolgens. "Correctie, ijj wilt me beter leren kennen. Ik heb nooit laten vallen dat het wederzijds was." zei ze serieus. Deze meid weet van aanpak. "Geloof mij, als dit niet wederzijds was, dan was je hier op dit moment niet." kaatste ik haar de bal. "Dat is een feit." glimlachte waardoor haar kuiltjes weer verschenen. "Oké laten we beginnen. We stellen elkaar 5 vragen. En we mogen alleen antwoorden met een ja of neen." zei ik. "Lijkt me een goed idee. Begin jij maar." zei ze snel."Prima! Mijn eerste vraag is. Ben jij bang van spinnen?" vroeg ik haar serieus. "JA!" riep ze uit. "Oké nu jouw beurt." "Hmm ben je bang in het donker?" vroeg ze. "Neen." antwoordde ik beknopt. "Heb jij na onze relatie nog iemand anders gehad?" vroeg ik haar. "Neen." antwoordde ze. Een vlaag van opluchting kwam in mij op. "Ben jij ooit echt verliefd geweest?" vroeg ze. "Neen." antwoordde ik. "Geloof jij in ware liefde?" was mijn volgende vraag. "Ja." antwoordde ze. "Heb jij meer dan 2 exen gehad?" vroeg ze serieus. "Ja." zei ik met veel spijt. Waarschijnlijk denkt ze nu dat ik een speler ben. Dat ben ik ook geweest. Alleen voelde het nu anders aan. Ik dat keer goede intenties bij deze dame. Ik zag dat haar blik was veranderd. "Wil je later blijven werken?" was men volgende vraag. "Ja." "Heb jij ooit drugs gedealt?" vroeg ze. "Neen!" riep ik. "Heb je ooit gelogen tegen je ouders?” "Ja." antwoordde ze. triest. "Geloof jij in liefde op het eerste gezicht?" was haar laatste vraag. "Ja.” antwoordde ik eerlijk. Ik wilde haar meteen vertellen dat zij het was. Maar daar was het veel te vroeg voor. Ik had nauwelijks drie dagen contact met haar.

  4. #34
    MVC Lid

    Reacties
    572
    09-10-2015

    26.


    Meryam

    Ik zag dat hij 2 blikjes cola van de picknickmand nam. Hij gaf er eentje aan mij. "Op ons." knipoogde hij. Maar ik reageerde er niet op. Ik zat er mee in mijn maag dat hij meerdere exen heeft gehad. Wat ook logisch is aangezien hij een man is. Maar het bevestigd dat Laila en hij ook een relatie hebben gehad. "Oké het volgende spelletje is: ik zeg je een woord en jij moet zeggen wat er als eerst in je opkomt." stelde hij plots voor. "Prima!." antwoordde ik. "Wereld?" zei hij "Reizen." was mijn antwoord. "Ouders?" "Respect." zei ik snel. "Rood.?" "Lievelingskleur." "Oké nu is het jouw beurt." "Toekomst?" was mijn eerste woordje. "Trouwen." antwoordde hij zelfzeker. Ik was verbaasd van zijn antwoord. "Doel?" "Gezin." nog steeds verbaasde hij mij. "Dromen?" "Bedrog." Ik wist niet meteen wat hij bedoelde. "Meeste dromen zijn bedrog. Maar als ik wakker word naast jou dan droom ik nog." begon ik luid te zingen. Ik zag Nassim lachen. "Ik voel je adem en zie je gezicht. Je bent een droom die naast me ligt." zong hij verder. Ik verschoot van de mooie gezang die hij verspreidde. "Je kijkt me aan en rekt je uit een keer in de zoveel tijd komen dromen uit!" zongen we in koor. "We zouden een goede duo vormen." zei hij lachend. "Ja zegt dat wel." "Ik bedoel niet alleen op het vlak van zingen." zei hij serieus. Wat moest ik in godsnaam hier op antwoorden? "Dat zullen we nog zien hé." zei ik snel. "Ik weet het zeker." zei hij zelfzeker. "Hoe dan?" "Ja Meryam om eerlijk te zijn ik heb jou altijd een speciale dame gevonden. En durf me weer niet zeggen dat ik aan het charmeren ben. Want ik meen dit echt. Ik heb inderdaad meerde relaties gehad. Maar nog nooit ben ik een dame tegen gekomen met een dergelijk goed karakter. Je bent een lieve spontane dame die weet wat ze wilt. En die zich niet zomaar laten doen. Tegenwoordig zijn meisjes moeilijk van het straat te vegen. Er bestaan geen meisjes meer die serieus zijn, die hun ouders respecteren, die gelovig zijn. Al zoek je tot Marokko dan noch vind je ze niet. Ze zijn zelfs nog erger. Mijn eerste reactie bij een meisje is altijd hetzelfde. Ik denk altijd allahifed wie met haar een toekomst zal opbouwen. Maar bij jou heb ik dat niet. En dat geeft me kriebels om je alleen maar beter te leren kennen." zei hij aan één stuk. Ik was zo overdonderd dat woorden me te kort schieten. "Eh dankje." is het enige wat ik er uit kreeg.

  5. #35
    MVC Lid

    Reacties
    572
    09-10-2015

    27.



    Nassim

    Aan haar reactie te zien was ze heel verlegen. Ik was zo opgelucht dat ik dit met haar oprecht kon delen. "Ik heb aardbeien en slagroom bij. Heb je er zin in?" vroeg ik haar zodat ze weet op haar gemak kon voelen. "Ja, mm aardbeien eet ik heel graag." antwoordde ze enthousiast. Ik nam het uit de picknickmand en spoot ze vol met slagroom. "Oké nu gaan we nog een spelletje spelen. Ik ga je een situatie geven en jij moet zeggen hoe je die situatie zou aanpakken." stelde ik voor. Ik wilde vandaag haar zo goed mogelijk leren kennen. "Oké is goed." zei ze met een mond vol aardbeien. "Stel er komt iemand je hand vragen. Maar je ouders mogen hem niet. Wat zou je doen?" was mijn eerste vraag. Ze dacht even na en antwoordde: "Mijn ouders zouden nooit zomaar een man niet goedkeuren. Er zal altijd wel een goede reden achter zitten. Maar stel ik kan niet zonder hem leven en weet dat hij een goede echtgenoot voor mij zal zijn dan zou ik mijn ouders proberen te overtuigen. Maar toch blijven ze op de eerste plaats. Want ze willen altijd het beste voor me." "Dat kom je niet meer tegen. Meisjes kiezen meestal voor hun vriend in plaats van hun ouders." zei ik verbaasd. "Ja weet ik. Liefde maakt blind en ze denken dat een huwelijk alleen maar zijn ups heeft terwijl er meestal ook downs zijn. En stel het loopt dan mis dan kunnen zij moeilijk terug naar hun ouders keren en zeggen, mijn man maakt me ongelukkig. Want hun antwoord zal zijn: "Zie je wel, je had naar ons moeten luisteren."" zei zeverstandig. "Ja, je hebt groot gelijk." zei ik haar. "Ik heb altijd gelijk. Maar goed mijn beurt nu. Stel jouw zuster mag je vrouw niet. Aan wiens kant zou je staan?" vroeg zij vervolgens. "Aan die van mijn vrouw. Want ik deel mijn leven met haar. En ik zou niet weten waarom mijn zusjes jou niet zouden mogen." lachte ik. Ze werd helemaal rood en begon wat water op me te gooien. "Meryam! Mijn broek." riep ik. "Meskien hij maakt zich zorgen over zijn broek." lachte ze. Ik nam de slagroom en begon het op haar neus te spuiten. “Stooop!" en ze veegde het meteen weg. Voor ik verder slagroom wilde spuiten, merkte ik op dat er iemand naar ons stond te gluren. "Gaan we terug naar de kant? Dan kunnen wij gaan wandelen." stelde ik meteen voor. "Ja, ik heb ook zin in een wandeling." zei ze. Ik begon te roeien en merkte meteen op wie ons bespioneerde. Ik kon het gewoon niet geloven. Zoveel haat heerste er nu door mijn lichaam.

  6. #36
    MVC Lid

    Reacties
    16
    18-07-2009

    Uppppp ga snel Door! !

  7. #37
    MVC Lid

    Reacties
    572
    09-10-2015

    28.


    Meryam

    Ik merkte dat Nassim was gestopt met roeien. Zijn vriendelijke blik veranderde. "Nassim? Gaat het wel?" vroeg ik zachtjes. Ik kreeg geen reactie en keek achter om me om te zien wat er was. Nu begreep ik zijn reactie. Wat deed Laila hier? Ze was ons gewoon gevolgd! "Nassim?" vroeg ik weer. "Hoe durft ze. Ik ga haar goed op haar plaats zetten." zei hij terwijl hij sneller begon te roeien. Net toen we het bootje uit waren sprong Laila in zijn armen. "Schatje, wat ben ik blij dat je terug bent. Ik heb jou zo gemist." Zei ze en begon hem te kussen. Dit was walgelijk om naar te zien! Ik begon de andere kant op te stappen. "Meryam! Wacht!" riep Nassim. Hij duwde haar weg en kwam achter me aan lopen. "Meryam. Dit stelt niks voor. Zij is gewoon ziek in haar hoofd." riep hij. "Nassim je moet je niet verantwoorden tegenover mij. Ik heb gezien wat ik heb gezien dus probeer het niet goed te praten. Maar het zijn ook mijn zaken niet." Ik zag dat Laila onze richting op kwam. "Schat nu is het mijn beurt om samen te varen." probeerde ze lief te zeggen. "Laila hou je mond! Wat doe je trouwens hier psyco." riep Nassim kwaad. "Ik hoorde dat je terug was in Antwerpen. Ik smste je maar je negeerde me. Je weet dat ik er niet tegen kan! Deze morgen kwam ik langs jouw huis en hoopte dat ik jou tegen kwam. Ik zag je weg rijden en toen kwam ik deze boerin hier tegen." zei ze terwijl ze me scheef aan keek. Ik kon haar opeten! "Wat?? Jij weet me zelfs al wonen? En jij durft Meryam een boerin te noemen in mijn bijzijn? Jij komt zelfs niet tot haar enkels. Dus maak dat je wegkomt voor dat je er spijt van krijgt." schreeuwde hij. Ik werd zelf bang van hem. "Hahaha schatje toch. Hoe durf je me zo te bedreigen. Ik weet dat jij zonder mij niet kan. En jij hebt me iets beloofd. We zouden voor altijd bij elkaar blijven! Belofte maakt schuld, Nassim." siste ze. Ik kon dit niet meer aanzien. "Ahjaa? Waarom ben jij dan die belofte niet na gekomen bij Younes? Hé? Jij hebt gewoon met zijn voeten gespeeld terwijl hij zielsveel van je hield. Hij is er kapot van. Hoe durf je gebruik van hem te maken? Waaraan heeft hij dat veriend?" riep ik. Ik zag dat haar blik veranderde. "Hij heeft me niets aangedaan. Het kwam door jou dat ik hem er uit koos." zei ze. "Door mij?" vroeg ik verbaasd. "Ja door jou. Vroeger draaide heel de wereld om je. Heel de school had je graag. Je was de knapste, liefste meisje. En het ergste van al, jij had de knapste jongen van de school. Mijn jongen." gebruikte ze tegen me. "Neem je werkelijk wraak om dingen die zich jaren geleden voordeden?" vroeg ik geschrokken. "En je kiest daardoor ook mijn broertje uit? Om wraak te nemen? Wauw, jij bent inderdaad ziek in je hoofd." maakte ik het af. "Het interesseert me niet hoe jij over mij denkt." "Donder op a schoonheid van de pot. Je zit er nep uit! Alstublieft al doe je plastisch chirurgie dan nog zal er geen resultaat zijn." vloog ik uit. "Neem je woorden terug!" riep ze. "Genoeg! Laila wat er tussen ons was is verleden tijd. Dus neem je auto terug naar huis en laat ons met rust." riep Nassim. "Dus je kiest voor haar? Weet je het wel zeker?" "Laila versta je geen Nederlands? Neem je auto en rot op! En Meryam hier mijn sleutels en stap al vast in de auto." beveelde hij. "Ben je gek? Ik neem de bus wel. Ik wil niks te maken hebben met jullie twee." zei ik terwijl ik begon te rennen. "Meryam! Kom terug." riep hij. Hij kreeg me te pakken en nam ùe in zijn armen. Ik begon helemaal te bibberen door de adrenaline. "Rustig het komt wel goed. Het spijt me dat het zo is moeten lopen." zei hij. "Kom laten we naar de auto gaan." stelde hij vervolgens voor. Ik keek achter hem en zag dat Laila verdwenen was. Wat was zij een kreng. Waarom kreeg ik het gevoel dat het niet de laatste keer was dat ze zulke stoten zou uithalen?

  8. #38
    MVC Lid

    Reacties
    572
    09-10-2015

    29.


    Nassim


    Het was de gehele rit ongemakkelijk stil. Meryam staarde voor zich uit net alsof ze in trans was. Ze heeft me geen één keer aangekeken na het incident. Ik hoopte uit de grond van mijn hart dat de feiten die zich hadden voorgedaan, niet verpest tussen ons. "Meryam?" sprak ik haar eachtjes aa,. Ze keek me aan zonder me een woord te gunnen. "Het spijt me zo. Ik wist echt niet..." "Nassim, ik wil het eerlijk gezegd niet horen. Maak je er maar niet druk over. Het is nu niet dat we één team vormen. Dus verantwoording moet je niet tegenover mij afleggen.” onderbrak ze me. Elke woord dat ze uitsprak bezorgde mij benauwdheid.. "Waarom zeg je zoiets? Denk je dat ik je zomaar beter wil leren kennen hé? Dat ik zomaar al die moeite doe? Omdat je niks voor mij betekent?" vloog ik uit. “Hoe kan ik voor jou iets betekenen? Je kent me niet.” riep ze. “Ik ken je wel. Ik heb al eens van je gehouden.” stribbelde ik tegen. “Dat was jaren geleden. Ik vergeet nooit dat je me zomaar hebt verlaten. Weet dat ik dat kleine meisje niet meer ben die met zich laat sollen.” siste ze. “Ik heb daar een verklaring voor..” probeerde ik. “Je hoef je er niet uit te lullen. Want het interesseert me geen moer.” riep ze voor een tweede keer. Ik ging er verder niet op in zodat ze kon kalmeren.
    Ik reed het steegje in waar ik haar deze morgen had opgepikt. "Bedankt voor alles." zei ze zonder emotie en ze stapte snel uit. Voor ik daarop kon ingaan, had ze de autodeur al dicht geslagen. "Verdomme!" riep ik uit en reageerde het af op het stuur. Ik zat te claxonneren zonder ik het wist. "Zal et gaan ja!" hoorde ik een oud vrouwtje roepen. Maar ik negeerde het gewoon en reed weg.

    Ik ging naar mijn inbox en zocht het smsje dat Laila me gisteren had gestuurd. Ik belde haar zonder twijfels pop. "Schatje, ik wist wel dat je uiteindelijk voor mij zou kiezen." beantwoordde ze lachend mijn oproep.. "Voor jou kiezen? Al was je de laatste vrouw op de wereld zou ik je zelfs niet kiezen." riep ik “Schatje toch wanneer ga je nou stoppen met die spelletjes? Oh, ik snap het al. Meryam is daar nog en ze eiste dat je me ging bellen en zou uitschelden jek. Wacht ik zal even meespelen." zei ze. "Dring ik niet tot je door? Dit is de laatste waarschuwing of wel hou je op of wel maak ik het je zelf duidelijk!" dreigde ik haar. "Oelala en hoe ga je het duidelijk maken? Kom je me slaan? Zo sexy!?" ging ze door. “Jou slaan geven? Ik maak men handen niet vuil aan ongedierte! Ik geef je gewoon aan bij de politie wegens stalken. Vervolgens kom ik persoonlijk aan je vader vragen of hij je wat rammel uitdeelt. Dan zullen we nog zien of het nog sexy is!" riep ik. "Wow relax! Wat jij wilt. Maar kom me alstublieft niet smeken dat je nog een kans wilt." zei ze serieus. "Hahaha maak je maar geen zorgen." en ik haakte af. Wat voelde ik me stukken beter.

    Na mijn duidelijke telefoontje, ging langs de telefoonboetiek en kocht een nieuwe nummer. Wie had dat kunnen voorspellen. Ik vertroefde hier amper drie dagen en moest als mijn nummer aanpassen.

  9. #39
    MVC Lid

    Reacties
    572
    09-10-2015

    30.



    Meryam

    "Heb je niet overdreven gereageerd? Hij kon er toch ook niks aan doen?" vroeg Ikram via de lijn. Ik voelde me geïrriteerd omdat ik wist dat ze gelijk had. "Ja, wat moest ik dan anders doen? Hoi Nassim gaan we verder roeien en elkaar beter leren kennen want ik heb er nog steeds zin in!" zei ik sarcastisch "Neen, dat bedoel ik nu ook niet. Maar je hoeft toch niet zo pissig op hem te blijven. Hij heeft jou staan verdedigen. Moest Laila zoveel voor hem betekenen dan zou hij dat niet hebben gedaan." zei Ikram. "Ja ja het is al goed hoor." zei ik nog steeds stekelig. "Je moet niet zo opgefokt doen, lieve schat. Ik heb alleen het best voor met je." zei ze. "Weet ik wel." gaf ik toe. "En Nassim ook." vulde ze aan. "Denk je dat?" vroeg ik onzeker. "Natuurlijk! Ik vind dat je hem een kans moet geven. Het zou toch mooi zijn? Puberliefde tot echte liefde." zei ze. "Ja, dat wel. Maar vergeet niet dat hij mij plots had verlaten. Wie garandeert mij nu zekerheid?” deed ik haar herinneren. “Niemand leeft in zekerheid. Wat er vandaag is, kan morgen gedaan zijn. Deze spreuk geld voor iedereen.” zei ze correct. “Dat klopt.” gaf ik toe. Het zou inderdaad een mooie verhaallijn zijn, moesten Nassim ik terug bij elkaar groeien. Als mijn kinderen me op een dag vragen: "Mama wie was je eerste liefde?" dan kan ik hem gewoon daar in de woonkamer aanwijzen. "En hij ziet er echt goed uit. Heb je zijn spieren al gezien? Dat is was anders dan mijn Soufiannetje." ging ze verder. "Je hebt hem precies al goed gescand! En die spiertjes zijn voor mij niet nodig hoor." lachte ik. Ik had geen gespierde man nodig. Kijk nu naar Ilias. Hij is mager en lang en toch is hij perfect. Waarom vergelijk ik nu Ilias met Nassim? "Schat, ik ga afronden. Ik wil nog gaan douchen en moet nog bidden." zei ik. "Oké lieverd is goed. En vergeet niet wat ik je heb gezegd!" zei ze nadrukkelijk. "Neen hoor." De verbinding werd verbroken en ik kreeg meteen een nieuwe binnen. Ik zag Ilias’s nummer verschijnen. Met schuldgevoelens negeerde ik zijn oproek. Ik had momenteel geen behoefte in een gesprek met hem.

    Ik zat mijn lange donkere haren te drogen tot ik opeens een luid geschreeuw hoorde. "Mamaaaa" hoorde ik Lina. Het geschreeuw pijnigde met tot in de botten. Mijn hart bonsde uit mijn lichaam. Mijn benen werden zwakker maar toch rende ik naar de gang. Ik twijfelde om naar beneden te kijken. Bang om wat ik daar zou treffeb.. "Mijn dochter! Younes, Meryam bel de 100." hoorde ik mijn moeder paniekerig roepen. "Ben je doof of zo? Ga aan de kant." Younes duwde mij weg en rende naar beneden. Ik keek naar beneden zag haar van onder aan de trap bewusteloos liggen. Je zag een bot door haar voet komen. Mijn zicht kon dit niet meer aan en mijn maag sprak tegen. Ik rende meteen naar het wc en gaf alles over. Vervolgens werd alles wazig en voor ik grip kon houden, viel ik weg.

    "Meryam?" hoorde ik de zachte stem van mijn moeder in de verte. Ik voelde een natte doek op mijn voorhoofd en. Moeizaam opende ik mijn ogen. Ik had barstend hoofdpijn en voelde me nog steeds misselijk. Ik keek in de donkere liefdevolle ogen van mijn moeder. "Gaat het?" vroeg ze bezorgd. Ik kreeg het beeld van Lina weer voor me. "Lina? Waar is Lina?" riep ik paniekerig. "Rustig Meryam inu. Ze is weggebracht met de ambulance en Younes is met haar mee. Ik kon je moeilijk in zo'n toestand achterlaten?" lachte ze. "Maar wat is er gebeurd?" vroeg ik nog steeds geschokt. "Lina wilde jouw naaldhakken eens uitproberen en donderde naar beneden." "Wat?" riep ik. "Maar haar voet..." en ik voelde men hoofd weer draaien. "Ja ze gingen haar onmiddellijk opereren. Het komt wel goed met haar In sh allah." stelde mijn moeder me gerust. "In sh allah." antwoordde ik terug. Ze deed mijn naaldhakken aan en donderde naar beneden? Ik had haar nog ze verwittigd! Ach mijn kleine zusje.

  10. #40
    MVC Lid

    Reacties
    12
    29-02-2016

    wanneer kmt vervolgje + nieuwe fan erbij UPPP XXXXX

  11. #41
    MVC Lid

    Reacties
    572
    09-10-2015

    31.


    Meryam


    Ik rende vliegensvlug naar boven en kleedde me om zodat we snel naar Lina konden gaan. Mijn telefoon ging voor de zoveelste keer af. Het bezorgde me zenuwen aangezien ik gehaast was. Voor ik het geluid wilde dempen, zag ik 4 oproepen gemist van Ilias en een smsje van Nassim. Hey Meryam, ik wilde me nog eens verontschuldigen om wat er was gebeurd. Ik hoop dat ik nog een kans krijg want ik geef namelijk niet zo snel op. Dit is trouwens mijn nieuwe nummer. Liefst Nassim . Mijn hart ging sneller door verwarring. Waarom bezorgde hij mij het gevoel dat hij voor mij wilde gaan? Moest ik hem die kans echt aanbieden? Wat als hij mij zal kwetsen? Wie weet is hij de perfecte man niet. Ook al straalde hij die attitude uit. Ach ja, ik had tenminste de fatsoen om terug te antwoorden. Geen probleem. Kan gebeuren! Het spijt mij ook voor mijn voor men domme reactie.. Hier je kans. Kusjes Meryam. antwoordde ik met een glimlach terug. Ja hoor, ik voelde de kriebels al naar boven komen. "Yemaaa kom we zijn weg." riep ik terwijl ik van de trap rende. "Voel je jou beter?" vroeg ze verbaasd. "Ik voel me heeel goed." lachte ik. "Daarnet zag je lijkbleek uit en nu heb je rode wangetjes. Ik zal je nooit kunnen volgen, mijn kind." zei ze verward. “Dat heb ik dan van mijn moeder. Laten we vertrekken anders is de bezoekersuur om.” zei ik ongduldig.

    Eens we buiten waren, merkte ik Nassim aan de overkant op.. Hij rende meteen naar ons toe. "Ghalti alles goed?" begroette hij mijn moeder en gaf me een hand. Ik voelde zijn handdruk nog steeds. " Elhamdulillah zoon, het gaat goed met me." antwoordde mijn moeder terug. "Ik zag daarnet een ambulance wegrijden en maakte me zorgen." zei hij dit keer tegen me. "Ja, Lina is van de trap afgedonderd en had daardoor een gebroken voet." legde ik uit zonder hem aan te kijken. "Meryam had bijna zelf een ambulance nodig. Ze kon het niet meer aanzien en is van haar stokje gevallen." lachte mijn moeder. "Ooh kan ze er niet tegen?" antwoordde Nassim plagend. Ik werd helemaal rood uit schaamte. "Moeder, we moeten nu echt wel vertrekken. Loop al richting de auto." zei ik tegen haar.

    "Jammer want anders had ik jou willen opvangen." zei Nassim knipogend eens men moeder verdween. "Ja, je hebt nog iets goed te maken hoor." knipoogde ik terug. Wie had gedacht dat ik naar hem zou durven knipogen? "Wees daar maar zeker van." hoorde ik hem zeggen. Voor dat ik de auto instapte keek ik nog snel naar hem. Hij bezorgde me spontane kriebels.

  12. #42
    MVC Lid

    Reacties
    572
    09-10-2015

    32.


    Ilias

    Ik heb haar 4 keer proberen te bereiken vandaag maar tevergeefs. Zo kende ik haar niet. Ik miste haar. Ik miste haar aanwezigheid, haar gezelschap, haar alles. Ik had haar gewoon nodig in mijn leven. Maar blijkbaar was dit niet wederzijds. Het werd gewoonweg tijd om haar uit mijn hoofd te zetten. Ik moest verder gaan met mijn leven en het eeuwige getreur beëindigen.

    "Bilal wat doe je vandaag?" vroeg ik toen hij mijn oproep beantwoordde. "Euh ik denk alles behalve uitgaan?" zei hij sarcastisch. "Heb je al iets gegeten?" vroeg ik zonder er op in te gaan. "Neen jij?" "Ook niet. Ik kom zo langs je dan gaan we naar Simbat om te eten.” “Prima.” bevestigde hij.

    In de keuken zag ik mama triestig voor zich staren. "Moeder gaat het?" vroeg ik haar ongerust. "Ik kreeg net een telefoontje van Fatima. Haar dochter ligt in het ziekenhuis. Ze is net geopereerd geweest aan haar voet." zei ze. Mijn hart sloeg over. “Meryam?” vroeg ik ongerust. “Neen, haar jongere dochtertje Lina. Ze is gevallen van de trap.” was haar antwoord. "Oh ocharme. Het zal wel goed komen. Een breuk herstelt snel." zei ik terwijl haar knuffelde. Dat was dus de reden waar Meryam niks liet weten. Wat was ik een egoïst! Ik dacht dat ze me express negeerde terwijl haar zusje in het ziekenhuis lag. Ze zal wel nog terugbellen. Ik moest stoppen met telkens argwaan te hebben. Bij het kleinste denk ik negatief. Dat was heel frustrerend. Ach ja, het zal wel beteren.

  13. #43
    MVC Lid

    Reacties
    572
    09-10-2015

    33.


    Meryam


    Na een lange dag, lag ik eindelijk in mijn bedje. We zijn niet zo lang bij Lina kunnen blijven. Maar het belangrijkste is dat ze het goed stelt. Ik hoop dat niet zoveel last zal hebben van de pijn.

    Ik werd gebeld door Nassim en nam meteen op. "Hoi stalker." zei ik lachend. "Ow nu ben ik ineens een stalker?" vroeg hij serieus. "Ik plaag je maar." "Hm jongens plagen is liefde vragen." stelde huh vast. "Is het niet eerder meisjes plagen liefde vragen?" verbeterde ik hem. "Voor mij is dat hetzelfde. Hoe gaat het met je zusje?" vroeg hij vervolgens. "Gaat goed elhamdulillah. Dank je dat je achter haar vraagt." "Is heel normaal hoor. Iwa Elhamdulillah. Wat dacht je van samen te ontbijten morgen? Dan kunnen we langs Lina gaan morgen want Ranja wil haar bezoeken." stelde hij voor. "Is dat je goedmakertje?" vroeg ik. "Neen helemaal niet. Mijn goedmakertje is iets heel speciaals." zei hij verleidend. "Ja, dat zei je ook over de date van de laatste keer.. Dat het is iets speciaals zou worden. Tot uw ex daar stond." zei ik. "Oh maar Meryam dat Laila zou afkomen had ik niet gepland hoor. Geef toe het was wel speciaal voor ze opdook." "Ja, dat wel." moest ik toegeven. “Dan heb je niks te klagen." zei hij serieus. "Gaan we brutaal doen?" "Neen liefje helemaal niet." zei hij. "Ik ben je liefje niet." "Nog niet. Maar je zal het wel worden." "Amai zo zelfzeker?" vroeg ik. "Ja, heb je me al eens bekeken?" vroeg hij. "Nassim 1 ding moet je onthouden. Ik knap af van jongens die een hoge dunk hebben." zei ik serieus. "Ja, dat heb ik wel gemerkt." zei hij. "Dan blijf je maar verder doen?" vroeg ik hem "Neen, ik vind je schattig als je kwaad bent." lachte hij. "Wat is er nu schattig aan?" vroeg ik. "Alles! Maar je hebt me nog geen antwoord gegeven. Samen morgen ontbijten? Dan Lina bezoeken?" vroeg hij weer. "Ik wou eigenlijk een rustige dag." antwoordde ik. "Sinds wanneer bezorg ik jou een drukke dag?" vroeg hij plagend. "Nooit want ik ken je nog niet zo lang." ging ik er op in. "Jawel, je kent me al heel je leven." zei hij. "Helemaal niet. Maar oke is goed. Hoe laat 11.30u?" "Wat 11.30u? Wil je middag gaan eten of zo? Ik wil samen ontbijten." zei hij lachend. "Hoe laat dan?" "10.30u" antwoordde hij. "Wauw 1 uurtje vroeger. Maar is goed. Informeer me morgen waar ik moet zijn. Nu wil ik gaan slapen." zei ik. "Oké wat jij wilt schone slaapster." zei hij. "Kom op charmeur. Slaapwel en tot morgen. " rondde ik af. Kort daarna viel meteen in een diepe slaap.

  14. #44
    MVC Lid

    Reacties
    572
    09-10-2015

    34


    Meryam

    Ik keek naar men wekker en zag dat het 12.00u was. Zachtjes sloot ik men ogen en haalde mijn mooie droom voor me. Na een paar seconden realiseerde ik dat ik met Nassim had afgesproken. Ik sprong paniekrig uit mijn bed en zocht naar mijn telefoon. 12 gemiste oproepen en 4 ongelezen berichten van Nassim. Shit! Ik opende de smsjes één voor één. Hey schone slaapster al wakker? pff! Ik hoop dat je jou niet hebt overslapen? Ooh pff! Meryam please? Ocharme! Jammer! Oh ik had het echt verpest! Ik belde hem meteen op. "Ja?" hoorde ik een droge stem. "Nassim het spijt me heel erg. Ik had me verslapen. Ik heb zware dagen achter de rug en voelde me uitgeput. Mijn wekker heb ik zelfs niet horen afgaan." verantwoordde ik me. "Meryam, Meryam. Rustig! Kan heus wel gebeuren hoor. Alleen moet jij nu ook een goedmakertje bedenken." lachte hij. Oef wat was ik opgelucht. Aan zijn stem te horen, klonk hij niet boos. "Met plezier. Heb je nog kunnen ontbijten?" vroeg ik. "Ja, ik heb Laila gevraagd." De woede maakte kennis met mijn lichaam. Elke adertje voelde ik bonken. "Hoe kon je?" vroeg ik hem. "Jaloers?" "Neen, waarom zou ik dat zijn? Alleen heel laag van je." antwoordde ik terug. "Meryam, Meryam. Het geeft niet. Je bent pas wakker." lachte hij. "Wat?" vroeg ik onzeker. "Denk je nu daadwerkelijk dat ik Laila zou vragen? Geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om met haar uit te gaan. Ik neem alleen prinsesjes mee zoals jou. Maar heb je nog zin om met me mee te rijden naar het ziekenhuis? Ranja zeurt al de hele morgen." zei hij. De woede maakte wat plaats voor een vlaagje van opluchting. Heel even en ik had tegen hem geschreeuwd. Alleen bevestigt het gevoel, hoe ik Nassim bezie. Ik zou me nooit zo woedend hebben gevoeld, moest de persoon in kwestie voor mij niks betekenen. "Ja, natuurlijk is goed. Over een uurtje?" stelde ik voor. "Oké prinsesje." "Noem me niet zo." riep ik. "Hoe wil je dan dat ik je noem?" vroeg hij lachend. "Gewoon Meryam." antwoordde ik. "Neen Meryam is te gewoontjes." zei hij. "Te gewoontjes? Dank u.” lachte ik. “Ik wil je niet bij naam noemen. Daar ben je veel te speciaal voor. Mag ik je bloempje noemen?" “Bloempje?” spotte ik. “Ja, Marokkaanse bloempje.” antwoordde hij. “Wat jij wilt.” zei ik nog steeds spottend. “Oké bloempje, tot over een uurtje. En dit keer optijd!" waren zijn laatste woorden. Ik voelde me in de 7de hemel. Hij noemt me prinsesje, liefje, en nu ben ik zijn bloempje... Maar ik moest met mijn beide voeten op de grond blijven. Alles kon nog veranderen tussen ons. Hij was hier nog niet zo lang. Men weet nooit welke richting het uit kon gaan.

    Ik ging voorzichtig de trap af en zag dat er niemand was. Er lag een briefje op de keukentafel. Meryam, ik heb moeder naar het ziekenhuis gebracht en moet nadien gaan werken. Neem wat tijdschriften mee voor Lina Xx de mooiste knapste allerliefste broer van de wereld. Younes (Who else?) . Altijd overdrijven maar toch was ik zo gek op hem. Hij staat altijd klaar voor me. Ik zag dat de ontbijttafel nog niet opgeruimd was. Ik schonk een kop koffie, smeerde snel een boterham en ruimde alles vervolgnes op.
    Mijn outfit van vandaag was niet zo geweldig. Ik droeg een simpele roze jelabba met een witte hoofddoek. Ik stuurde een smsje naar Nassim. Klaar? Ik kreeg snel een antwoord. Als men bloempje gereed is, dan ben ik dat ook. Wat was hij een schatje! Hoe deed hij het, heel de dag door mij kriebels bezorgen. Ik keek van het raam en zag hem in de auto stappen met Ranja. Snel nam ik tijdschriften voor Lina en zwierde die in mijn handtas.

    "Hoi Meryam leuk dat je meerijd." hoorde ik Ranja zeggen toen ik bij hun aan kwam. "Ranja laat jij Meryam van voor zitten?" vroeg hij aan zen zusje. "Neen, is hetzelfde voor mij." riep ik snel. "Neen ga maar Meryam."zei Ranja "Ja ga maar bloempje." hoorde ik Nassim. Ik werd helemaal rood en gebaarde naar hem dat hij niet moest vergeten dat we in de aanwezigheid van zijn zusje zaten. Hij lachte zich dood. Onderweg zette hij een cd van Tahour op. En als er cha3bi speelt, kan ik nooit stil zitten. Ik begon luid mee te zingen en begon met men armen te zwaaien. "Iwaaaaa Tbarkallah3liek zine." riep Nassim. Ik stopte meteen en wachtte af op een reactie van Ranja. Maar ze zei niks.

    Aan het ziekenhuis aangekomen zei Nassim: "Ga maar ik kom er zo aan. Even snel een parking zoeken." We deden wat hij vroeg. "Zo mijn broer zit je echt wel zitten." lachte Ranja. "Hoezo?" vroeg ik verlegen. "Hij doet niets anders dan over je praten. De manier hoe hij naar je kijkt. Zie je het dan niet?" vroeg ze me. Ik voelde me blozen. "Eh neen niet echt." "Zelfs een blinde zou dit merken. Geef hem een kans Meryam. Jullie zijn leuk samen." zei ze onverwacht. "Ah dankje." Meer kon ik niet over mijn lippen krijgen.

    Ik zag mijn moeder al in de kamer van Lina zitten. Lina haar been hing aan een spalk. Ze zag er heel bleekjes uit. "Lina inou. Gaat het wat beter?" zei ik terwijl ik haar omhelsde. "Ja veel beter. Hoi Ranja leuk dat je er bent." zei Lina. Ze begonnen meteen te kletsen. Ik ging naast men moeder zitten en zag Nassim binnenkomen met 2grote balonnen, een mandje vol met snoep en een grote witte teddybeer. "Oh zoon dat had je echt niet moeten doen." zei men moeder. "Geen probleem ghalti." En hij gaf haar een kus op haar hoofd. Lina was meteen in de wolken van haar present. Wat lief van hem. Ik schonk hem een glimlach en tuitte dank u.

  15. #45
    MVC Lid

    Reacties
    572
    09-10-2015

    35.


    Ilias:


    Mijn moeder en ik kwamen net in het ziekenhuis aan. Ik kocht een fruitmand en een grote witte beer voor Lina. Ze zal het zeker en vast appreciëren. Op de verdiep aangekomen zag ik Meryam in de gang aan de telefoon. Andere mensen terug bellen lukt wel maar mij een smsje sturen is te veel gevraagd. De teleurstelling werd al snel groot. Ik merkte dat ze ons kant opkeek. "Ikram, ik ga je laten. We hebben nog meer bezoek." en ze hing vervolgens op. "Salaam ghalti. Alles goed?" en ik zag haar mijn moeder omhelzen. "Salaam Meryam. Elhamdulillah met jou?" vroeg mijn moeder meteen teerug. "Goed." Ze keek mijn kant op en gaf me een hand. "Ilias, sorry dat ik niet terug heb gereageerd. Heb het echt druk de laatste tijd." verontschuldigde ze zich. Haar prachtige glimlach veranderde alles. Hoe kan ik nu kwaad blijven op zo'n pracht meid? "Maakt niks uit. Ik begrijp het Miri." zei ik. "Ik zal het wel goed maken." beloofde ze me. Ik voelde de vlinders in mijn buik weer opduiken. Maar helaas mocht het gevoel niet lang in mij vertoeven.

    Daar stond ik dan. Oog in oog met hem. De Nassim. De Nassim die al een beer en een snoepmand met een kaartje Veel Liefst Nassim en ballonnen had gekocht. Hij begroette me. "Salaam Ilias. Dat is lang geleden." zei hij spontaan. "Ahlaskoem assalaam Nassim. Ja zeg dat wel." groette ik hem terug. Ik draaide me meteen om en zette mijn beer naast het beer van Nassim. "Dank je Ilias is heel lief van je." hoorde ik Lina zeggen. "Geen dank meid." en ik wreef over haar haren. Ze had de ogen van Meryam. "Wel nadat mijn dochtertje heeft gesnoept kan ze meteen gezond eten." grapte Fatima. Ik zag dat Meryam oogcontact met me zocht maar ik gunde haar geen blik. Dat Nassim hier was verklaard veel. Sinds wanneer bezoeken buurjongens hun buurmeisjes in het ziekenhuis?