9.
Meryam:
"Laat zien wat je het gekocht!" riep Lina nieuwsgierig. "Wacht nu even." zei ik geïrriteerd. Snel keek ik even van het raam naar de overkant. Ik zag Nassim een paar dozen van de auto halen. Hij was opvallend knap. Ik kon uren lang naar hem staren zonder verveeld te geraken. Onverwacht zag ik hem mijn richting kijken. Paniekerig bukte ik me neer. "Shit!" riep ik bij me zelf. "Idioot, wat doe je?" lachte Lina. "Niks waar jij je zorgen om moet maken." riep ik gefrustreerd. " Wie zei nou dat ik me zorgen maakte?" zei ze kattig. "Alatif nog maar 15 jaar en een zodanig grote mond." Snauwde ik haar af. "Van wie zou ik dat hebben?" vroeg ze uitdagend. "Zou ik niet weten en het interesseert me amper. Moest je mijn dochter zijn, had ik je allang al tegen de muur geplakt." riep ik. Ik zag dat ik haar had gekwetst. "Wat voor zus ben je? Zelfs grappen met je, lukt niet meer. Alatif 21 jaar en zo’n onvolwassen gedrag!" zette ze mij op mijn plaats en verdween uit mijn slaapkamer. Ik had haar duidelijk gekwetst en besloot het later goed te maken. Ik keek even snel terug van het raam maar zag Nassim niet meer. Like always, moest ik me voor schut zetten. Maar wie waas hij nu dat ik me zorgen moest maken. Ik liep naar beneden en liet alle spulletjes aan mijn moeder zien. Oftewel had gekregen van Ilias. "Zo zo mevrouwtje had precies geld te veel." gaf Younes als opmerking. "Hoezo?" vroeg ik. "Ja Uggs, zilveren ketting, lingerie,… Ik had je toch maar 100 euro geleend?" merkte hij op. "Ja, ik had nog geld opzak." zei ik terwijl ik snel alles opruimde. Mijn moeder knipoogde naar me omdat ze wist wat er achter zat. Om verdere vragen te vermijden van, verdween ik terug naar boven. Ik haalde al mijn gebeden van die dag in. Vervolgens trok ik mijn pyjama aan en verstopte al de spullen in mijn kleerkast. Ik vond het nog steeds speciaal dat Ilias dit allemaal voor mij had gekocht. Welke vriend zou dat nou doen? Ilias was een bijzondere jongen waar veel meisjes van dromen. Hij was mooi, lief, zacht, charmant, zorgzaam, eerlijk, betrouwbaar, grappig enz. Dus ik vroeg mij af waarom dat hij na zoveel jaren nog geen vriendin had. Ik nam mijn telefoon en belde hem op. Na de twee toon nam hij op. " Hallo?" hoorde ik hem roepen. Er was veel lawaai van harde muziek op de achtergrond. "Ilias?" riep ik terug. "Hallo, sorry ik hoor je niet. Bel mij later terug." zei hij en hing vervolgens op. Wow, dat kwam hard aan. Ik was dit niet gewoon van hem. Discotheek, en dan nog eens ophangen. Maar goed, hij had het duidelijk naar zijn zin. Ik voelde frustraties opkomen en voelde een steek jaloezie door me heen. Waar die jaloezie vandaan kwam, was een vraagteken. Maar na ons uitstapje van vandaag besefte ik dat ik meer dan graag bij hem was. Of misschien is het gewoon broer en zuster liefde. Ja, dat zal dat wel zijn, streed ik tegen.
Ik ging naar de slaapkamer van mijn zusje en klopte op haar deur. "Wie?" vroeg ze kortaf. " Hey liefje, ben je nog boos op me?" vroeg ik haar. "Ja, dus donder op!" riep ze tegen me. " Linatje, zo bedoelde ik het echt niet. Ik voelde me op dat moment zenuwachtig en reageerde het op jou af. Zullen we een film gaan zien?" vroeg ik haar om het goed te maken. "Maar het is al laat." zei ze "Als we ons haasten dan halen we Pitch perfect nog. Die draaien ze over een halfuurtje." zei ik. "Okee ,ik ga me snel klaar maken." zei ze terwijl ze meteen haar kleerkast open gooide. "Is goed! Ik kleed me ook even om. Ik zie je over 10 minuten beneden." zei ik vluchtig. Eens we klaren waren, waarschuwde ik mijn moeder dat we weg waren. "Zo mijn dochters laten mij hier helemaal alleen achter." zei ze triestig. "Yemaa doe zo niet. Je wekt schuldgevoelens op. Zowel jij als ik weten dat ik daar niet zo goed tegen kan. Younes is hier toch hij zal je wel gezelschap houden." zei ik tegen haar. Ik hoorde hem opeens naar beneden stormen. " Younes is er ook mee weg. Dag, moeder. " zei hij en verdween naar buiten. Zie je, mijn kinderen laten mij allemaal in de steek." herhaalde ze weer. Naarmate ze ouder werd naarmate ze meer nood had aan gezelschap. "Okee dan blijven wij hier." besloot ik "Meryam inu ik was je maar aan het plagen.” lachte ze luidop. " Oh, moeder! Ik verdronk al bijna in mijn schuldgevoelens. Waarom ga je anders niet naar de buurvrouw aan de overkant om haar te verwelkomen. Dan leer je haar ook ineens kennen." stelde ik haar voor. "Is het niet al wat laat?" vroeg ze onzeker. " Neen moeder, het is nog maar 21.00u" zei ik. "Okee even magreb bidden, dan ga ik naar haar toe." stemde ze toe " Okee succes. zei ik terwijl ik haar een kus gaf. Vervolgens nam ik de autosleutels van mijn vader en vertrok richting de bisocoop.